توصیه‌های مهم حضرت آیت‌الله العظمی مظاهری به حجاج

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
توصیه‌های مهم حضرت آیت‌الله العظمی مظاهری به حجاج

همزمان با ورود زائران ایرانی به مدینه منوره حضرت آیت‌الله مظاهری توصیه‌های اخلاقی و فقهی مهمی را به زائران ایرانی ابراز داشتند. به گزارش مرکز خبر حوزه، متن کامل این توصیه‌ها که از پایگاه اطلاع‌رسانی ایشان گرفته شده به شرح ذیل است: زائران گرامی که به سفر حجّ تمتّع یا عمره مفرده مشرف می‌شوند قبل از هر چیز باید توجه به عظمت و معنویت این سفر روحانی داشته باشند. توجه دادن دل به اینکه به چه سفری می‌روند و چه برکات و فوائدی می‌تواند به همراه داشته باشد ضروری است. توجه داشتن و غافل نبودن، اولین گام در سیر و سلوک است. بدین ترتیب زائر خانه خدا باید با توجه کامل، از این فریضه انسان‌ساز کمال بهره‌برداری را بنماید تا علاوه بر اینکه عبادت او مورد پذیرش حضرت حق تبارک و تعالی واقع می‌شود، پیشرفت قابل ملاحظه‌ای نیز در سیر و سلوک داشته باشد. کسی که می‌خواهد به حج یا عمره مشرف شود، باید قبل از سفر به محاسبه نفس بپردازد. یعنی یک بازرسی از اعمال خود به عمل آورد و ببیند که آیا عباداتی نظیر نماز، روزه، خمس و سایر عبادات را به نحو صحیح انجام داده است؟ آیا مال او حلال است؟ آیا مردم از او راضی هستند؟ و بدین صورت قبل از سفر متوجه اعمال خود شود و با خود بیندیشد که اگر به جای سفر حج، به عالم برزخ وارد می‌شد، وضع او چگونه بود؟ ببیند آیا در محضر خداوند می‌تواند جواب کارهایش را بدهد؟ پس از آن به اصلاح اعمالش بپردازد و سعی کند خداوند متعال و مردم را از خود راضی کند و آماده سفر حج یا عمره شود. کسی که می‌خواهد عازم مکه شود، هیچ گناهی نباید در نامه اعمال او باقی بماند. اگر قبلاً از شیطان و هواهای نفسانی پیروی کرده و مرتکب گناه شده است، قبل از تشرّف باید از معاصی گذشته توبه نماید و در برابر رحمت خداوند رحمان و رحیم سر به زیر و خجالت‌زده باشد. و مطمئن باشد که اگر واقعاً توبه کرد، خداوند متعال گناهان او را می‌آمرزد و پرونده سیاه و پر از گناه او به پرونده سفید و درخشانی که صفحه اول آن توبه است، مبدّل می‌گردد و انجام حج یا عمره با چنین پرونده درخشانی بهتر مورد قبول خداوند واقع می‌شود. پس از آنکه زائر خانه خدا از گناهان گذشته خود توبه کرد و مشرف به سفر حج یا عمره شد، باید مراقبت و مواظبت کامل از اعمال و رفتار خود داشته باشد. از هرگونه گناه و معصیتی اجتناب نماید و خداوند سبحان را ناظر بر اعمال خود بیابد. اگر کسی متّقی شود و تقوا را در عمق جان خود رسوخ دهد، حالتی در او به وجود می‌آید که ناخود آگاه بین حق و باطل تمیز می‌دهد و الهامات رحمانی را از وسوسه‌های شیطانی تشخیص می‌دهد. چنین کسی وقتی لبیک می‌گوید، می‌تواند پاسخ دلنشین خداوند را بشنود. بنابراین زائر خانه خدا باید متقی شود و توجه داشته باشد که گناه موجب سقوط و ظلمت است و این ظلمت، مانع رسیدن رحمت خداوند متعال به او می‌شود. از همه گناهان مخصوصاً گناهانی نظیر غیبت و تهمت و استهزاء و... پرهیز کند و اگر خدای نخواسته گناهی برای او عارض شد، باید فوراً به فکر جبران و تدارک آن باشد، یعنی از رحمت خداوند مأیوس نشود و مجدداً توبه نماید و مواظب باشد که در سرازیری گناه واقع نشود. زیرا گناه روی گناه و خصوصاً توجیه گناه او را بدبخت و حج و عمره او را ضایع خواهد کرد. ارتباط با خداوند متعال و قطع ارتباط از ماسوی‌الله در این سفر معنوی از اهمیت فراوانی برخوردار است. کسی که به حج یا عمره مشرف می‌شود باید دنیا و امور مربوط به آن را رها کند و دائماً به یاد خدا باشد و او را تحمید و تسبیح نماید. نماز و دعا و تلاوت قرآن در این ارتباط بهره فراوانی دارد. بنابراین حج‌گزار نباید از خواندن نماز خصوصاً نماز شب و سایر نمازهای مستحبّی و تلاوت قرآن کریم غافل شود و اهتمام به دعا و راز و نیاز با خداوند در این سفر بسیار کارساز است. بهترین دعاها که باید در مواقع استجابت دعا به آن اهمیت داده شود، دعا برای فرج حضرت ولی‌عصر«ارواحنا فداه» است که استجابت همه دعاهای دیگر را نیز در بردارد و بعد از آن می‌توان به دعا برای عافیت، حسن عاقبت، کسب تقوا، رفع صفات رذیله و تقرب الی‌الله به عنوان بهترین دعاها اشاره نمود. همچنین زائران گرامی باید دعا برای دیگران را مقدم بر خود بدانند و برای رفع گرفتاری‌های شخصی و اجتماعی مردم دعا نمایند. باید با توسل و به واسطه حضرات معصومین (ع) به درگاه خداوند رفت. توسل به آن ذوات مقدس در استجابت دعا و استغفار و قبولی حج و عمره تأثیر به سزایی دارد. و از برترین توسلات، دعا و استغفار در مراقد و مزارات مطهر آنان است که در حقیقت دعا و استغفار در محضر آن‌ها است. از این رو به زائران محترم توصیه می‌شود خصوصاً زمانی که در مدینه منوره هستند از توسل به حضرات معصومین (ع) غافل نمانند. حجّ و عمره باید برای رضای خداوند متعال به جا آورده شود. کسی که به مکه می‌رود باید ناخالصی‌ها را از نیت و قصد خود پاک کند و حج یا عمره خود را فقط برای اطاعت فرمان الهی انجام دهد. اگر حج یا عمره کسی جنبه تفریحی پیدا کند یا برای به دست آوردن عنوان یا برای تجارت و استراحت و مانند این‌ها باشد، یا تکرار آن از شأن او بالاتر باشد، حقیقتِ عبادیِ خود را از دست می‌دهد. بنابراین شایسته است مؤمنین به جای حجِّ مستحبّیِ متعدد یا عمره‌های مکرّر، از دیگران دستگیری کنند. شایسته است زائران گرامی نسبت به حضور در حرم‌های شریفه و انجام اعمال و مستحبات مکّه مکرمه و مدینه منوره و احیاء و شب زنده‌داری در ایام حج و عمره غفلت نورزند. وقت خود را به بطالت نگذرانند و به جای حضور بیش از اندازه در بازار و مکان‌های دیگر، به عبادت در مسجدالحرام یا مسجدالنبی مشغول باشند. و از برکات معنوی آن دو مسجد شریف بهره بگیرند. هنگامی که زائر در مدینه منوره حضور دارد، باید بیش از هر زمان دیگری توجه داشته باشد که در محضر حضرات معصومین (ع) است و گفتار و کردار و افکار و نیّات او در محضر آن بزرگواران می‌باشد و از این جهت باید با دلی پاک، ضمیری خالص و با آمادگی کامل به حرم مقدس نبوی و قبرستان بقیع وارد شود و از فیض آن اماکن مقدس برای سلوک معنوی خود بهره گیرد. زائران ایرانی خانه خدا باید از نظر اخلاقی نمونه باشند و موجب اعتلای آبروی تشیّع و جمهوری اسلامی گردند. بنابراین لازم است با یکدیگر و نیز با سایر مسلمانان رفتاری همراه با گذشت، ایثار و فداکاری داشته باشند و عطوفت و مهربانی در میان آنان حکمفرما باشد. رعایت پوشش اسلامی و اخلاقی برای زن و مرد لازم و ضروری است. مخصوصاً زن ها باید با چادر مشکی و روگرفته باشند. و تماس آن‌ها با نامحرم به اندازه متعارف باشد. انجام هر عملی که موجب وهن شیعه و بی‌احترامی به پیشوایان دین و شیعیان می‌شود، جایز نیست؛ بنابر این زائران باید از کارهایی نظیر دست کشیدن و بوسیدن درب‌های حرمین شریفین، ضریح پیامبراکرم و نرده‌های بقیع و یا نماز خواندن در قبرستان‌های بقیع و ابوطالب و نیز برداشتن خاک از بقیع یا سایر اماکن متبرّکه و اعمالی از این قبیل جدّاً پرهیز نمایند. شایسته است انسان به نیابت از انبیای عظام و حضرات معصومین (ع) و اولیای الهی و بزرگان دین، حجّ مستحبی یا عمره مفرده یا طواف مستحبّی به جا آورد. یکی از شرایط قبولی حج وعمره، استفاده از مال حلال برای این سفر معنوی است و اگر کسی با مال غصبی یا با مالی که خمس آن را نداده است، به حج یا عمره مشرّّف شود، هرچند حج وعمره او صحیح است، ولی گناه بسیار بزرگی مرتکب شده که ثواب حج و عمره نمی‌‌تواند جبران آن گناه را بنماید و خداوند چنین حج و عمره‌ای را قبول نمی‌کند. کسی که تاکنون مقلّد هیچ یک از فقهای عظام نبوده، برای انجام اعمال حج یا عمره باید از یک مجتهد جامع‌الشّرایط زنده تقلید کند و اعمال گذشته را حمل بر صحّت نماید. کسی‌ که‌ حَجَه‌‌‌الاسلام‌ بر ذمّه‌اش‌ باشد، وقت‌ مرگ‌ واجب‌ است‌ به‌ آن‌ وصیّت‌ کند. و بر ورثه‌ واجب است حج‌ّ او را از اصل‌ ترکه‌ ادا کنند، هرچند وصیّت نکرده باشد. برداشتن و بیرون بردن قرآن و دیگر اشیاء از مسجدالحرام و مسجدالنبی جایز نیست و ضمان‌آور می‌باشد. برداشتن سنگ از صفا و مروه جایز نیست و به طور کلی برداشتن هر شیئی که بدون اجازه، از آن دو مسجد شریف و یا سایر مکان‌های مکّه و مدینه برداشته شود، موجب ضمان است. مستحبّ مؤکد است که نمازهای پنجگانه در مسجدالحرام و مسجدالنّبی خوانده شود و سزاوار نیست مؤمنین فضیلت نماز در این دو مسجد را از دست بدهند. شرکت در نماز جماعت اهل سنّت که در حرمین شریفین برگزار می‌شود، مستحبّ است و زائرین گرامی باید نماز را به همان صورتی که آنان می‌خوانند، بخوانند. ولی اکتفا کردن به آن نماز صحیح نیست و باید اعاده کنند. هنگام اقامه نماز جماعت مسجدالحرام و مسجدالنّبی خروج از این دو مسجد جایز نیست. همچنین سزاوار نیست زائرین، هنگام نماز جماعت در بازار بوده یا مشغول کار دیگری غیر از نماز جماعت باشند. در راه رفت و برگشت سفر حجّ و عمره و در هواپیما، اگر وقت نماز واجب تنگ باشد، زائرین می‌توانند به همان صورتی که در صندلی نشسته‌اند، نماز خود را بخوانند و رعایت قبله و سایر موارد لازم نیست. بلکه اگر مسؤولین هواپیما اجازه ندهند، قبله‌یابی، ایستادن و... جایز نیست. زائران می‌توانند نماز خود را در همه شهر جدید و قدیم مکّه و مدینه و مکان‌هایی که بعداً به این شهرها افزوده می‌شود، تمام بخوانند، بلکه تمام خواندن افضل است. روزه مستحبّی مسافر صحیح است و نیاز به قصد ده روز ندارد. بنابراین کسی که در مکّه یا در مدینه حضور دارد، می‌تواند بدون قصد یا نذر، روزه مستحبّی بگیرد، هرچند روزه قضا بر عهده داشته باشد. انجام حج در هر سال برای کسانی که حجّ واجب خود را به جا آورده‌اند، مستحب است، بلکه ترک حج در پنج سال متوالی مکروه است. ولی در شرایطی که عزیمت به حج موجب تأخیر نوبت کسانی می‌شود که تاکنون به حج مشرّف نشده‌اند، سزاوار است به جای حجّ استحبابی، عمره مفرده یا کار خیر دیگری انجام شود. کسانی که از حجّ تمتّع یا عمره مفرده به وطن خود باز می‌گردند، باید از نظر گفتار و کردار و روش و منش، سر مشق برای دیگران باشند. گذشت و ایثار و فداکاری را سرلوحه اعمال خود قرار دهند و با اهتمام به فرائض دینی نظیر نماز(ترجیحاً در مسجد و با جماعت) اهمیت این فرائض را به دیگران بفهمانند. غفلت از نماز و سایر فرائض یا اهمیت ندادن به خمس و زکات، یا عدم رسیدگی به همنوعان بعد از اتمام حج یا عمره، حاکی از این است که زائر بهره‌ای از حج یا عمره خود نبرده است. همچنین بانوان باید پس از بازگشت از حج یا عمره، در حجاب اسوه و الگوی دیگران واقع شوند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 365]