واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > چهره ها - حسین مسعود نیا یکی از موضوعات مهم مطالعات در جامعه شناسی سیاسی موضوع مشارکت سیاسی می باشد، موضوعی که امروزه برای رژیم های سیاسی نیز از اهمیت خاص برخوردار است. اهمیت این موضوع برای رژیم های سیاسی از یکطرف به دلیل مد نظر قرار دادن موضوع مشارکت سیاسی برای سنجش مشروعیت یک رژیم و از سوی دیگر به عنوان فاکتوری برای افزایش کارآمدی یک سیستم سیاسی می باشد. گذار جوامع از مرحله سنتی به مدرن و شکل گیری دولت مدرن در جوامع سبب گردید تا این دولت ها با بحران هایی مواجه شوند. فرایندی که به اعتقاد بسیاری از صاحبنظران راه مقابله با این بحران ها اتخاذ راهکارهایی برای افزایش مشارکت سیاسی بود. موضوع مشارکت سیاسی برای جمهوری اسلامی ایران نیز از اهمیت خاص برخوردار است و این مهم با مد نظر قرار دادن این واقعیت است که جامعه شناسان یکی از راهکارهای مقابله با ورود انقلابی به عصر ترمیدور اتخاذ راهکارهایی برای حفظ خصلت مردمی انقلاب از طریق افزایش مشارکت سیاسی می دانند و این در حالی است که این مهم در مرحله کنونی انقلاب اسلامی ایران از چند سو در معرض تهدید است. اولاً با گذشت بیش از سه دهه از عمر انقلاب به صورت ناخودآگاه نوعی انفعال سیاسی در جامعه بروز کرده است. ثانیاً با گسترش شهرنشینی و افزایش طبقه متوسط جدید نهادهای سنتی مانند قبل نمی توانند به تنهایی تامین کننده مشارکت سیاسی باشند. ثالثاً اتخاذ دکترین جنگ نرم علیه جمهوری اسلامی ایران در مرحله فعلی بصورت ناخودآگاه مشارکت سیاسی در جامعه ایران را نشانه گرفته است اما تهدید مشارکت سیاسی در حالی در فضای سیاسی ایران مطرح می گردد که در شرایط حاضر جمهوری اسلامی ایران بشدت نیاز به افزایش آن دارد. نقدی کردن یارانه ها و تلاش برای انجام بزرگترین جراحی اقتصادی در ایران، افزایش تبلیغات بر علیه ایران در قالب جنگ نرم از طریق دنیای مجازی همراه با تحولات خاورمیانه لزوم توجه به افزایش مشارکت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران را ضروری ساخته است لذا به نظر می رسد راهکارهای ذیل بتواند به این مهم کمک کند. - فراهم سازی بستر برای شکل گیری نهادهای مدنی جهت سازماندهی مشارکت سیاسی براساس نوعی مهندسی اجتماعی. - کارآمدکردن نهادهای سنتی و روزآمد سازی آنها برای تسهیل در امر مشارکت. - توجه رسانه های همگانی به ویژه رسانه ملی به موضوع مشارکت سیاسی برای جذب حداکثری از طریق طرح دیدگاه های مختلف در چهارچوب خطوط قرمز نظام. - توجه به نقش نخبگان حوزه و دانشگاه و بسترسازی برای فعال سازی آنها در جامعه. - کاستن از نقش دولت از طریق اجرای اصل 44 و فعال سازی بخش خصوصی. - واگذاری برخی از اختیارات به نهادهای مدنی و کمرنگ ساختن نقش دولت - توجه به موضوع اشتغال و معیشت. استادیار علوم سیاسی دانشگاه اصفهان /30118
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 606]