واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: پزشکان ميگويند رفتارهاي جنسي اجباري و بياختيار ممکن است براي بعضيها مشکلآفرين باشد و باعث شود آنها به رفتارهاي خودتخريبکنندهاي روي آورند که ناشي از ميل جنسيشان است.... گلفباز مشهور، تايگر وودز، به علت همين رفتارهاي بيبندوبارش، زندگي حرفهاياش را به خطر انداخت و استيو فيليپس، مفسر تلويزيوني بيسبال، پس از چند رسوايي جنسي در محل کار، از شغلاش اخراج شد. ادعاي وودز و فيليپس و ديگراني که مشابه آنها هستند، اين است که آنها بيمارند و بيماريشان اعتياد جنسي است! آيا پزشکان نيز ادعا را تاييد ميکنند؟ وودز و فيليپس، هر دو، به بيماريشان اعتراف کردهاند و وارد برنامههاي درمان اعتياد جنسي شدهاند. متخصصان بهداشت رواني نيز توافق دارند که برخي افراد به نحوي غيرقابل کنترل و زيانرسان، خود را در رفتارهاي جنسي غرق ميکنند و واقعا نميتوانند جلوي خودشان را بگيرند. اما در اين مورد که آيا اين نوع رفتار را بايد يک اعتياد به حساب آورد يا يک اختلال رواني، هنوز اختلاف نظر هست. آيا ميشود نام اين بيماري را اعتياد جنسي گذاشت؟ در نسخه جديد «راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني» که روانپزشکان براي طبقهبندي بيماريهاي رواني از آن استفاده ميکنند، يک رده جديد براي اعتيادهاي رفتاري قرار داده شده که اعتياد به امور جنسي را شامل نميشود. دکتر مارتيناپيکافکا، استاديار باليني روانپزشکي در دانشکده پزشکي هاروارد و يکي از اعضاي تجديدنظرکننده اين راهنما، ميگويد: «در حال حاضر شواهد تجربي کافي براي ناميدن اين اختلال به نام «اعتياد جنسي» وجود ندارد.» اما رواندرمانگران فعال در حوزه اعتياد جنسي، با اين نظر موافق نيستند. داگلاس وايس، روانشناس و مدير اجرايي مرکز مشاوره قلب در کلرادو اسپرينگ، در اين باره ميگويد: «ما بيش از 28 سال است که در حال درمان چنين معتاداني هستيم!» اما دکتر کافکا ميگويد: «مشکلاتي در مورد تلاش براي گنجاندن رفتارهاي اجباري جنسي در مدل روانپزشکي پذيرفتهشده براي اعتياد وجود دارد.» ثابت نشده است که مانند اعتياد به مواد مخدر، فرد معتاد جنسي نياز به مقادير فزاينده رفتار جنسي براي رسيدن به همان ميزان ارضا در دفعات قبل داشته باشد. اگرچه براي اين افراد، مشکل است که جلوي رفتارهاي جنسي ـ اجباري خود را بگيرند اما هنوز پژوهشگران مطمئن نيستند که اين بيماران هنگام قطع اين رفتارها دچار علايم ترک شوند. همچنين اعتياد به امور جنسي اگرچه شامل دست زدن به رفتارهاي پرخطر و ماجراجويانه ميشود اما شواهد قوي وجود ندارد که مانند ساير اشکال اعتياد، ميزان اين رفتارها در طول دوره اعتياد جنسي اوج بگيرد. به قول دکتر کافکا، مشکل در تلاش براي به کار بردن مدل اعتياد براي فعاليتهايي است که ماهيتي زيستي دارد. او ميگويد: «اعتياد به مصرف مواد مخدر يا قماربازي آنقدر مانند تمايل به فعاليت جنسي، منشأ زيستي ندارند. همه ما غذا ميخوريم، ميخوابيم و به فعاليتهاي جنسي ميپردازيم و مشکل است به رفتاري که بخشي از زندگي معمول انسان است، برچسب اعتياد زد.» روانپزشکان توانستهاند اختلالات در سائقهاي زيستي را تشخيص داده و مورد بررسي قرار دهند، بدون اينکه آنها را اعتياد بنامند. براي مثال، افرادي را که بهطور بياختيار و اجباري در غذا خوردن افراط ميکنند، مبتلا به جوع عصبي مينامند، نه معتاد به غذا. اختلال پرکاري جنسي وايس پيشنهاد ميکند که يک رده جديد بيماري به نام اختلال پرکاري جنسي يا فعاليت جنسي بيش از حد در راهنماي تشخيص بيماريهاي رواني تعريف شود که رفتارهايي را که تا به حال اعتياد به امور جنسي خوانده ميشد، دربرگيرد. اين رده تشخيصي جديد شامل فعاليتهايي مانند بيبندوباري شديد جنسي، وابستگي بيش از حد به فيلمها و عکسهاي وقيح و خودارضايي اجباري ميشود. وايس ميگويد: «اين رفتارها خصوصيات معيني دارند و هنگامي که به صورت مکرر و فراوان انجام ميشوند، به عواقب زيانباري ميانجامند.» منبع:USNEWS نظر کارشناس/ دکتر غلامحسين قائدي/ روانپزشک عضو هيأتعلمي دانشگاه شاهد salamat.ir پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 426]