واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: گفتوگو بامديرجشنواره هنرهاى تجسمىدامونفرآسمان نياوران درقرق زير25 سالهها
مجموعه فرهنگى آسمان و فرهنگسراى نياوران از جمعه اى كه در پيش است، ميزبان آثار دومين جشنواره هنرهاى تجسمى دامون فر ويژه جوانان زير 25 سال ايران است، رويدادى كه ابداع «سيف الله پويا راد» مدير عامل شركت دامون فر است. مردى خوش خلق كه 56 بهار را پشت سر گذاشته و براى جوانان و نوجوانان نقاش پنجرهاى نو گشوده تا خود را براى حضور در بدنه حرفهاى جامعه تجسمى محك زنند.او كه متولد همدان است حدود 20 سالگى با جعبههاى هزار رنگ faber-castell پاى به دايره رنگين نقاشى گذاشت و اعتراف مىكند «هيچگاه نقاشى نكشيده است. حتى نمىتواند يك خط راست هم بكشد هرچند اين روزها نقاشىها جورى شده اند كه خيلى به خط راست نيازى ندارند!»«پويا راد» اصرار دارد حتما در گفت و گويش از همه آنها كه به روشن شدن و روشن ماندن چراغ اين جشنواره يارى كردند، قدردانىاش اعلام شود، چراغى كه به قول استاد «على حاتمي» در آئينش خاموشى راهى ندارد.با «سيف الله پويا راد» گوشه اى در نگارخانه اصلى فرهنگسراى نياوران درحالى كه شوراى داورى دومين جشنواره دامون فر، حسين خسروجردي، فرح اصولي، حبيب الله صادقى و محمدعلى بنى اسدى در حال داورى مرحله دوم آثارند به گفت و گو پرداختيم كه ماحصلش تقديم حضور مىشود.
از شكل گيرى جشنواره هنرهاى تجسمى دامون فر بگوييد.
از حوالى سال 51 با نمايندگى محصولات faber-castell آلمان در ايران با جامعه هنرى ارتباط دورادور اما مستمرى داشتيم . بخصوص روزهاى جنگ تحميلى كه بازار هنرى با فقدان محصولات روز دنيا مواجه بود سعى كرديم اين خلا را به سهم خودمان پوشش دهيم و از همان روزها پيوندهايى با جريانهاى هنرى ايران پيدا كرديم اما بهرغم ميل باطنىام هيچگاه فرصت ورود به متن اين جريانها برايمان فراهم نشد حدود 9-8 سال پيش كه تمركز دوباره اى به عرضه محصولات هنرى روز اروپا به ايران نموديم رفته رفته با اقبال خوب هنرمندان تراز اول كشورمان مواجه شديم. نگاه مثبت هنرمندان موجب شد تا در حد امكانات آن روز دامون فر، مسابقات كوچك نقاشى براى كودكان و نوجوانان برگزار كنيم و براى مهدكودكها كارگاههاى تخصصى پيشرفته اجرا نماييم. اين روند ادامه داشت تا سال 84 كه از سوى يونسكو سال آموزش هنر نام گرفت و ما برآن شديم حركت نوينى با محوريت آموزش آغاز كنيم. حركتى كه به فرايندى نو در جامعه تجسمى ايران بينجامد. حس مىكرديم همه چيز به تهران و همه فرصتها در انحصار سنين ميانسالى و بالاتر است. با درك اين موقعيت، سمينارهاى آموزش هنر در مراكز استانها را طرح ريزى نموديم كه در واقع سنگ بناى جشنواره هنرهاى تجسمى دامون فر بود.
اهداف اين سمينارها چه بود؟
مى خواستيم فرصت عرض اندام را به جوانان شهرستانى بدهيم. آموزشهاى روز دنيا در زمينه هنر و بخصوص معرفى رنگها و مواد روز نقاشى را به آنها عرضه كرديم و آنها در قالب ورك شاپهاى تخصصى با محصولات رايگانى كه در اختيارشان قرارگرفت به طور عملى آن دادهها را امتحان كردند. كار خوب ديگر اين بود كه در انتهاى هر سمينار نيز از اساتيد برجسته آن استان كه ساليان سال در امر آموزش هنر خدمت آگاهانه و صادقانه انجام دادند، تقدير كرديم تا در لفافه به جوانان يادآور شويم قدر روزگار نو و آموزشهاى نو را بايد در احترام به ديروز و بهره مندى از آرا و تجربيات پيشكسوتان دانست.
اين سمينارها در كدام استانها برگزار شد؟
اين سمينارها از مشهد آغاز شد و سپس به اصفهان و تبريز هم رفتيم. شوق جوانان و استقبال بى نظير خانوادهها چنان بود كه ديديم دامون فر چارهاى ندارد جزاينكه براى پاسخ دادن به اين مطالبات انباشته شده نسل نويى كه حرفهاى نو دارد بايد رويدادى ملى و حرفهاى تعريف و اجرا كند كه درخور آنها باشد.
و جشنواره دامون فر شد ويژه جوانان زير 25 سال؟!
بله چون هنرمندان بالاى 25 سال به مرزى از پختگى مىرسند كه جشنوارهها و نمايشگاههاى گروهى و دوسالانهها را قرق مىكنند و كمتر از جوانان 18-17 ساله در آنها خبرى هست. نگارخانهها در روزهاى نخست سال 85 آنقدر با ركود مواجه بودند كه براى گذران زندگى و امرار معاش جرات نمىكردند به جوانان فرصت بدهند و ترجيح مىدادند روزهاى خود را با هنرمندان با تجربهتر پرنمايند تا با فروش نسبى آثار آنها چرخشان بچرخد. از سويى ديگر سالها بود جشنواره تجسمى ويژه جوانان برگزار نمىشد و اگر رويدادى هم برپا مىشد تركيب داوران آن در رتبهاى نبودند كه مايه مباهات جوانان باشند. با مجموع اين شرايط جشنواره هنرهاى تجسمى دامون فر را به صورت دوسالانه طراحى كرديم كه در آن يك رويداد تمام وكمال حرفهاى براى جوانان برگزار شود و همه باور كنند يك جشنواره جوانانه مىتواند يك جشنواره كاملا جدى و تمام عيار باشد هم از حيث آثار هنرمندان و هم از حيث كيفيت برگزاري.
به نظر شما نخستين دوره جشنواره هنرهاى تجسمى دامون فر به اين اهداف بلند دست يافت؟
اين سوال را بايد از منتقدين و هنرمندان بپرسيد اما در رسانهها ديدم اميرحسين ابن الدين، بهمن محمدي، وحيد چماني، سارا خلفى خامنه و ... برگزيدههاى جشنواره اول دامون فر گفته اند حضور در اين رويداد و كسب رتبه نردبان ترقى و ستون بلند معرفى شان شده است. خيلى از جوانان گفتند به جهت حضور نخبگان تجسمى ايران، آيدين آغداشلو، حسين خسروجردي، فرح اصولي، سيدمحمد احصايي، سيدمهدى حسينى و آريا اقبال در شوراى داورى دامون فر نخست، درهاى تازهاى به روى آنها باز شد و جايزه اى كه از اين بزرگان گرفتند موجب شد نگارخانههايى كه پيشتر به آنها وقت نمىدادند، خودشان زنگ بزنند و درخواست برپايى نمايشگاه به آنها بدهند. علاوه براين بارها اساتيد برجستهاى اعلام كردند مدتها بود درانتظار رويدادى بودند كه بخش خصوصى آن را برپا كند و اين جشنواره را به مثابه رنسانسى در جامعه تجسمى ايران قلمداد نمودند. از آنجا كه اعتقاد دارم جشنواره هنرهاى تجسمى دامون فر را بزرگان و پيشكسوتان تجسمى ايران دست در دست جوانان لايق زير 25 سال برگزار مىكنند و سهم ما اندك است، اعتقاد دارم در دوره نخست، دامون فر بسيار موفق بود. شايد رشد 20 درصدى ميزان شركت كنندگان در جشنواره دوم يكى از پارامترهايى است كه براين نكته صحه مىگذارد.
جشنواره دامون فر درحاليكه در حوزه هنرهاى تجسمى است در زمينههاى طراحي، نقاشي، پوستر، تصويرسازى و خط نقاشى اثر مىپذيرد چرا در بقيه زمينههاى تجسمى آثار نمىپذيرد؟
به شدت به اين موضوع معتقدم كه بايد تنها در حوزههايى فعاليت نمود كه به آن اشراف لازمه را داريم اكنون محصولات هنرى كه از faber-castell آلمان ، pebeo و canson فرانسه وارد مىكنيم تنها لوازم طراحي، نقاشي، پوستر، تصويرسازى و خط نقاشى است و بديهى است كه در اين زمينهها كار مىكنيم. اميدوارم در سالهاى بعد با توجه به افزوده شدن به گستره محصولات اين كمپانىها بتوانيم ساير حوزههاى تجسمى را نيز در جشنواره بگنجانيم.
يكى از مشخصههاى دامون فر، شوراى داورى آنست. حضور پرتعداد و چهرههاى از نخبگان تجسمى در يك جشنواره ويژه جوانان لازم است؟
صددرصد لازم است. پيشتر هم گفتم ما آمدهايم ثابت كنيم يك جشنواره جوانانه مىتواند و بايد حرفه اى باشد. جشنوارهها از دو نظر صاحب جايگاه و رتبهاند. از نظر اول نام جشنواره است كه اين نام در سايه برپايى مداوم و مستمر در سالهاى طولانى آن هم به شرط سطح كيفى مناسب شكل مىگيرد كه در اين مرحله ما تازه اول راهيم. اما نظر دوم به جهت حضور چهرههاى شاخص و تاثيرگذار در جريانهاى هنرى است وقتى بزرگانى نظير آغداشلو، خسروجردي، احصايي، اصولي، صادقي، بنى اسدى و ... افتخار حضور در شوراى داورى جشنواره را دادند ديديد كه جوانان هم در دوره قبل و هم در اين دوره چه استقبالى كردند كه اين خود مويد اين نكته است كه ما مسير را درست انتخاب كرديم. اين بزرگان علاوه بر داورى آثار، در برنامهريزىهاى جشنواره و روند اجرايى امور نيز هم نظارت مىكنند هم مشورت مىدهند و بدين ترتيب به سوى بهتر شدن حركت مىكنيم.
در دوره نخست، نفر اول جشنواره را به عنوان جايزه برتر به آلمان فرستاديد و در اين دوره قرار است نفر اول را به فرانسه اعزام كنيد. چرا سفر به كشورهاى خارجى را جايزه برتر اين جشنواره قرار داديد؟
امروزه ديگر همه باور كردهاند ما در يك دهكده جهانى زندگى مىكنيم و هنر يكى از مقولاتى است كه مرزى ندارد. هنرمندى كه بخواهد در چهارچوبهاى مرز و براى سرزمينى خاص اثر خلق نمايد، هنرمند پويايى نيست آثار هنرى بايد مرزها را درنوردند و فرامرزى و جهانشمول باشند و براى اين مهم دستكم هنرمند بايد زبان جهان هنر را بشناسد از اين نظر لازم است هر هنرمندى كه مىخواهد در اين دهكده جهانى نامى به يادگار بگذارد و مخاطب ميلياردى براى آثارش داشته باشد پس از اينكه سرزمين و هويت خود را شناخت بايد و بايد دنياى پيرامون و فرهنگهاى ديگر را بشناسد و بتواند ارزشهاى سرزمين مادرى و جهان بينى هويتى خود را در قالبهاى جهانى به دنيا عرضه نمايد.
در همين راستا ما برآن شديم تا نفر نخست هردوره از جشنواره مان را به خرج دامون فر به كشورهاى صاحب هنر اروپا بفرستيم تا آنها از نزديك با ديدن موزههاى معتبر و آثار ارزشمند هنرمندان نام آور دنيا، ايدههاى نو و شناختى تازه از هنر دريابند. سال 85 «اميرحسين ابن الدين» نفر نخست جشنواره اول راهى آكادمى هنر faber-castell شد و سپس زمينههايى فراهم كرديم تا موزههاى معتبر كشورهاى اطراف آلمان را ببيند كه حتما در رسانهها ديديد و خوانديد كه برايش چه تجربيات ارزشمندى به همراه داشت امسال هم در راستاى همين هدف نفر نخست جشنواره را به آكادمى هنر pebeo و canson فرانسه خواهيم فرستاد.
ظاهرا در اين دوسال گذشته قدمهايى هم براى حفظ 1150 هنرمندى كه در دوره نخست براى شما آثار فرستادند انجام داديد.
همين طور است. اول دى 85 به مناسبت رونمايى از كاتالوگ جشنواره نخست، يادمانى برگزار كرديم كه در سالن خليج فارس فرهنگسراى نياوران حدود 300 نفر از جوانانى كه آثار ارزشمندى داشتند و مىتوانستند به تهران بيايند را دورهم جمع كرديم 17 مرداد 86 هم به مناسبت سالگرد نخستين جشنواره دامون فر از حدود 23 برگزيده اين رويداد نمايشگاهى در نگارخانه اصلى فرهنگسراى نياوران داير كرديم كه آنچه در اين نمايشگاه چشمها را خيره نمود كه بهمن محمدى و وحيد چمانى دو نقاش برگزيده دامون فر اول، جزو برترينهاى دوسالانه نقاشى ايران شدند و جمعى ديگر از اين عزيزان در نمايشگاههاى بين المللى و داخلى چه پيشتر از اين تاريخ و چه بعدتر درخشيدند.
از مسئولان هنرى كشور چه انتظارى داريد؟
انتظار خاصى از مسئولين هنرى كشور نداشتيم. در آغاز راه آنچه ما انتظار داشتيم اين بود كه مجوزهاى لازم براى برپايى جشنواره را بدهند كه در كوتاهترين زمان ممكن انجام شد و حتى معاون محترم هنرى وزارت ارشاد جناب آقاى دكتر ايمانى براى سخنرانى در مراسم اختتاميه نخستين جشنواره دامون فر حاضر شد و اعلام كرد براى رونق اصل 44 قانون اساسى آماده هرگونه همكارى است. امروز هم جز همين اعلام حمايتها و همراهىها كه تا به حال ديده ايم انتظار ديگرى از مسئولان هنرى كشور نداريم. اما بر اين باورم كه اگر خواهان حضور پررنگ بخش خصوصى در عرصههاى مختلف هنرى هستيم بايد قوانينى تشويقى تدوين شود تا زمينه و بستر مناسبى براى چنين نقش آفرينى مهيا گردد و بقيه بخشهاى خصوصى هم ترغيب شوند دراين راه خطير گام بردارند.
براى دومين جشنواره چه تمهيداتى انديشيديد كه از بهتر شدن اين رويداد حكايت كند؟
يك داور بين المللى خواهيم داشت، علاوه بر نگارخانه اصلى فرهنگسراى نياوران، در نگارخانه مجموعه هنرى آسمان زير مجموعه موسسه صبا در زعفرانيه بخشى از آثار برگزيده را به معرض تماشا مىگذاريم، حداقل دو كارگاه تخصصى براى هنردوستان برگزار مىكنيم، كارگاههاى نقاشى كودكان را گسترش جالبى دادهايم و ... سعى كردهايم دومين جشنواره هنرهاى تجسمى دامون فر حرفهاى تر و جامع تر از دوره نخست باشد. حتما از قول آقاى «حسين خسروجردي»، رئيس هيئت داوران دومين جشنواره هم خواندهايد كه كيفيت آثار اين دوره از رشد چشمگيرى برخوردار است.
دوشنبه 20 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حيات نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 298]