واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: اهمیت شب اول ماه رمضان
امام باقرعلیه السلام روایت فرموده كه پیغمبر اكرم(ص) در جمعه آخر ماه شعبان پس از ستایش و ثنای خداوند فرمود: ای مردم ماهی بر شما سایه افكنده است كه در آن ماه شبی است كه از هزار ماه نیكوتر است، و آن ماه رمضان است، پروردگار روزه این ماه را واجب فرمود و عبادت و بپاداشتن نماز را در یك شب این ماه برابر با عبادت هفتاد شب ماههای دیگر قرار داده است، آن كسی كه در این ماه كردار نیكی از امور مندوب و مستحب بجای آورد، آفریدگار پاداش واجبی را به وی عطاء می فرماید...وَ من اَدّی فیهِ فَریضَةً مِن فَرآئضِ اللهِ كانَ كَمَن اَدّی سَبعینَ فَریضَةٌ فی ما سِواهُ مِنَ الشُهُورِ وَ هُوَ شَهرُ الصَّبرِ وَ اِنَّ الصَّبرَ ثَوابُهُ الجَنَةُ وَ هُوَ شَهرُ المُواساةِ، وَ هُوَ شَهرُ ، یزیدُ اللهُ فیهِ فی رِزقِ المُؤمِنِ، وَ مَن فَطَّرَ فیهِ مُؤمِناً صائِماً كانَ لَهُ بِذلِكَ عِندَاللهِ عَزَّوَجَلَّ عِتقُ رَقَبَةٍ وَ مَغفِرَةٌ لِذُنُوبِه فی ما مَضی، فَقیلَ یا رَسُولَ اللهِ لَیسَ كُلَّما یقدِرُ عَلی اََن یفطِرَ صائِماً، فَقال: اِنَّ اللهَ تَبارَكَ وَ تَعالی كَریمٌ یعطی هذَا الثَّوابَ مِنكُم مَن لَم یقدِرَ اِلاّ عَلی مَذَقَةٍ مِن لَبَنٍ فَفَطَّرَ بِها صائِماً.ترجمه : و هر كس كه واجبی از واجبات الهی را در این ماه تأدیه كند پاداش اداء هفتاد فریضه در ماههای دگر بدو عنایت می گردد، این ماه، ماه شكیبایی است و پاداش شكیبایی بهشت است این ماه، ماه مواسات و برابری است و ماهی است كه خداوند بر روزی افراد با ایمان می افزاید، آنكس كه در این ماه مؤمن روزه داری را افطار دهد برای وی پاداش آزاد كردن بنده ای در دربار كبریائی پروردگار منظور می شود و گناهان گذشته اش مورد آمرزش قرار می گیرد. عرض شد یا رسول الله عموم ما مسلمین توانایی نداریم كه ضیافت افطاری تشكیل دهیم، حضرت فرمود: خداوند تبارك و تعالی كریم است، همین ثواب را به آن كس كه به یك جرعه شیر. اَو شَربَةٍ مِن ماءٍ عَذبٍِ یفطِرُ بِها صائِماً اَو تَمیراتٍ لا یقِدرُ عَلی اَكثَرَ مِن ذلِكَ، وَ مَن خَفَّفَ فِیه عَن مَملُوكِه خَفَّفَ اللهُ عَنه حِسابَهُ، وَ هُوَ شَهرٌ اَوَّلُهُ الرَّحمَةٌ وَ اَوسَطُهُ مَغفِرَةٌ وَ اخِرُهُ اِجابَةٌ وَ العِتقُ مِنَ النّارِ وَلا غَنی بِكُم فِیه عَن اَربَعِ خِصالٍ خِصلَتَینِ تُرضُونَ اللهَ بِهِما وَ خِصلَتَینِ لا غِنی بِكُم عَنهُما اَمّا اللَّتانِ تَرضُونَ اللهَ بِهِما فَشَهادَةُ اَن لا اِلهَ اِلاّ اللهُ وَ اِنّی رَسُولُ اللهِ وَ اَمَّا اللَّتانِ لا غِنی بِكُم عَنهُما فَتَسأَلُونَ اللهَ حَوائِجَكُم وَ تَساَلُونَ اللهَ فیهِ العافِیةَ وَ تَتَعوَّذُونَ بِهِ مِنَ النّارِ.ترجمه : یا آب گوارا یا چند دانه خرما روزه داری را افطار دهد، عطاء میفرماید، آنكس كه وظایف خدمتگزاران خود را در این ماه سبك سازد خداوند در مورد محاسبه وی در قیامت بر او آسان می گیرد ، این ماهی كه اولش رحمت و میانه اش آمرزش و انتهایش استجابت دعا و آزادی از آتش است، در این ماه شما از چهار خصلت بی نیاز نیستید كه به سبب دوخصلت آن خداوند خشنود می شود، و آن گواهی دادن به یكتایی خدا و پیامبری من است، و دو خصلت دیگر كه در تمام عمر ناچار به آن متصف باشید، یكی خواستار شدن حوائج از خداوند به ضمیمه عافیت است و دیگر پناهنده شدن به وی از آتش دوزخ.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 440]