شهادت حضرت زهرا (س)، مصيبت جانكاه شيفتگان اهل بيت عصمت و طهارت (ع)

واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: شهادت حضرت زهرا (س)، مصيبت جانكاه شيفتگان اهل بيت عصمت و طهارت (ع)
سوم جمادي الثاني هر سال ياد آور يكي از تلخ ترين روزهاي تاريخ يعني سالروز شهادت ام ابيها حضرت فاطمه زهرا (س ) است، او كه الگوي تمام نماي پاكدامني، تقوا و عشق و وفاداري به مكتب اسلام بود.
سوم جمادي الثاني هر سال ياد آور يكي از تلخ ترين روزهاي تاريخ يعني سالروز شهادت ام ابيها حضرت فاطمه زهرا (س ) است، او كه الگوي تمام نماي پاكدامني، تقوا و عشق و وفاداري به مكتب اسلام بود.
آن زمان كه نابخردان روزگار حضرت زهراي اطهر (س ) را به شهادت رساندند تا به خيال خام خود از گسترش نور ولايت جلوگيري كنند، نمي دانستند روز به روز بر عزت و عظمت اهل بيت عصمت و طهارت (ع) و مادر باتقواي تشيع در جهان اسلام افزوده مي شود.
فلك و عرش نيز در غم عظماي شهادت حضرت فاطمه زهرا (س ) به لرزه درآمده و داغدار است و ملكوتيان نيز مانند ارادتمندان آن حضرت در عزا و ماتم فرو رفتند و مصـايب يگانه دخت پيامبراسلام (ص ) دلهاي آسمانيشان را مي لرزاند.
حضرت علي (ع) با قلبي دردناك و با اشك هاي فرزندان معصومش، حامي ولايت و امامت و دختر پيامبر نور و رحمت (ص ) را غسل مي دهد و او را در كفن عشق و معرفت مي پيچد.
آري، هنگامي كه دست علي (ع) بر بازوي كبود فاطمه (س ) ناشي از قساوت و نابخردي نابكاران روزگار مي خورد، آهي از غم و اندوه از دل مي كشد، چون او ديگر صديقه كبري (س ) را نخواهد ديد تا شاهد مظلوميتش باشد.
ديگر كسي نيست تا در برابر ظلم و جـور غاصبان ولايت از حق و حقيقت حمايت و اشك هاي معصوم علي (ع) را در اوج تنهايي ها از صورت پرجلايش پاك كند.
پس از رحلت پيامبر (ص ) مصيبت هاي گوناگوني قلب حضرت فاطمه (س ) را مي فشرد كه در اين ميان فقدان پدر براي او كه به ايشان عشق مي ورزيد و هرگز تحمل فراق و دوريش را نداشت بسيار دردناك بود.
به دليل اين رنجها و ساير مصيبتهايي كه در دل تاريخ نهفته است، كوثر ولايت و ياس كبود نبي پس از پيامبر (ص ) همواره اندوهگين بود و سرانجام اندوه طاقت فرسا و صدماتي كه بر آن حضرت در پاسداري از حريم ولايت وارد آمد، وي را از پاي درآورد و رنجور و بيمار ساخت.
حضرت صديقه كبري (س ) در جود و بخشش و بلند نظري و حسن تربيت وارث مادر و در سجاياي ملكوتي وارث پدر و همسري دلسوز براي شوهرش علي (ع) بود.
شخصيت بي بديل حضرت صديقه كبري (س ) آن چنان است كه پس از قرن ها هنوز كسي نتواسته به معناي واقعي بزرگي منزلت آن حضرت را بيان و توصيف كند.
حضرت فاطمه (س ) چنان در اوج كمال انسانيت قرار داشت كه حضرت رسول (ص ) با آن عظمت و مقام رفيع به وي "ام ابيها" لقب دادند تا از اين رهگذر بخشي از سيماي تكامل يافته زهراي اطهر(س ) را بيان كنند.
زندگي حضرت زهراي مرضيه (س ) در طول قرون و اعصار متمادي نمونه اي ارزنده و پرارزش از زهد و پاكدامني براي زنان مومن و خداجو است.
حضرت فاطمه زهرا(س ) درسال پنجم بعثت در روز بيستم جمادي الثاني در حالي كه 45 سال از ولادت پيامبراسلام (ص )مي گذشت، در مكه ديده به جهان گشود.
نام مبارك آن حضرت ، فاطمه و القاب مبارك ايشان زهرا، صديقه ، طاهره ، راضيه ، مرضيه، مباركه، عذرا، بتول ، سيده النسا، سيده نساء العالمين و خيرالنساء است و از جمله كنيه هاي آن حضرت نيز مي توان به ام الحسن،ام الحسين ،ام المحسن ، ام الائمه ،ام ابيها كه هر يك نشانه اي از شخصيت والاي او است، اشاره كرد.
حضرت فاطمه زهرا (س ) 9 سال در خانه پرصفاي پدر و مادر و 9 سال پاياني عمر بابركتش را در كنار شوهر گرانقدرش امام اول شيعيان جهان علي (ع) در راه گسترش تعاليم آسماني اسلام و تربيت فرزنداني معصوم سپري كرد.
در مورد مدت زمان زندگي حضرت صديقه كبري (س ) بعد از رحلت پيامبر گرامي اسلام (ص ) بين مورخان و راويان اختلاف نظر است.
بيشترين زماني كه در اين ارتباط بيان شده شش ماه و كمترين وقت چهل روز است و معروفترين نظريه آن است كه حضرت زهراي مرضيه (س ) در سيزدهم جمادي الاولي و ياسوم جمادي الثاني سال يازدهم هجري يعني 75 روز و يا 95 روز پس از رحلت رسول گرامي اسلام (ص )، با شهادت خود قلب شيعيان را براي هميشه اندوهگين كرد.
شنبه 18 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: هموطن سلام]

[مشاهده در: www.hamvatansalam.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 156]