تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834929686
خاطرات مارادونا (20)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: وحشت آرماندو از مردم
بالاخره روز یكشنبه یعنی روز بزرگ رسید. آن روز صبحانه نخوردم، می خواستم تا آنجا كه بتونم استراحت كنم . به همین خاطر ساعت 11 بیدار شدم. دوش گرفتم و ساعت 12 از اطاقم بیرون آمدم ، به پایین رفتم و با پسرها تا وقت خوردن غذا مشغول صحبت شدم و دوباره به اتاقم برگشتم و یك كم دیگه تلویزیون نگاه كردم. ساعت 15 و 30 دقیقه به سمت زمین بوكا حركت كردم. موقعی كه اتوبوس در ورزشگاه بومبونوا متوقف شد، تازه متوجه شدم كه كجا هستم و چه چیزی داره اتفاق می افته . مردمی را دیدم كه داشتند نزدیك ما می آمدند برامون كف می زدن و شعارهایی را فریاد می كشیدند، طوری كه احساس كردم پاهایم می لرزند. این ترسی كه از دیدن مردم در انسان به وجود می یاد غیر واقعی به نظر می رسه. در استادیوم اول اسم بازیكن های اصلی برده شد، بعد نوبت به ما ذخیره ها رسید ، وقتی كه به زمین اومدم و صدای هورا و فریاد مردم رو شنیدم ، احساس كردم كه همه دارن برای من فریاد و هورا می كشن واینكه همه اومدن تا مارادونا را ببینن ، اما واقعیت اینه كه هیچكسی اونجا تمام حواسش به من نبود ، اما من این طور احساس كردم . بازی شروع شد و بلافاصله یك پنالتی به نفع تیم ما گرفته شد.بنابراین با خودم فكر كردم خوب این پنالتی گل می شه ، آماده شو كه برای بازی وارد زمین بشی ، اما موقعی كه دروازه بان اون پنالتی را دفع كرد، متوجه شدم كه رفتن من به داخل زمین ؛ به همین راحتی ها هم نیست ، تا اینكه گل اول توسط برتونی زده شد و به همین ترتیب گلهای دوم و سوم. هر گلی كه زده می شد، احساس هیجان بیشتری در خودم حس می كردم ، چون اگه اوضاع همینطور پیش می رفت حتماًً وارد زمین می شدم. من روی نیمكت بغل موزو نشسته بودم بعد از موزو پیزاروتی ، دكتر فورت و منوتی بودند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 217]
-
گوناگون
پربازدیدترینها