تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860567821
خاطرات مارادونا ( 18 )
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: فریاد به جای لالایی
بله بازی اولم را باختم ، اما این شروع دوره ای زیبا و فراموش نشدنی با تیم آرژنتینوس بود همیشه گفتم كه به عنوان یك فوتبالیست در این روز به عرش رسیدم. به خاطر همه چیز ، من می دونستم كه دوران بسیار مهمی در زندگیم شكل گرفته. در آن سری مسابقات ملی من در 10 بازی دیگر هم شركت كردم كه روی هم 11 بازی شد و همچنین موفق به زدن دو گل شدم كه اولین گلهای من به عنوان یك فوتبالیست حرفه ای بودند. هر دو گل را به تیم سن لورنز از ماردل پلانا در استادیوم سن مارتین در تاریخ 14 نوامبر 1976 زدم. از آنجا بود كه خبرنگارها شروع كردند به تهیه خبر و گزارش از من. یكی از آن تیترهای روزنامه دقیقاً یادم هست كه با این عنوان شروع می شد: دیه گو در سنی كه باید هنوز لالایی گوش بكنه فریاد هورای استادیوم به گوشش می رسه. بله در مدت سه سال از فیوریتو به روزنامه ها ، مجله ها و به تلویزیون و به خبرها راه پیدا كرده بودم. تمام این اتفاقات درست به همان سرعتی افتاد كه حالا می نویسم. به همین دلیل بود كه نوشته های روزنامه ها منو عصبی می كردند. اونا منو دوست داشتند ، اما عصبیم می كردند. من این چیزها رو باور نمی كردم و از اونا چیزی نمی فهمیدم و همیشه یك جمله رو كه كجا به دنیا اومدم چطور زندگی كردم و چه بازیكن هایی مورد علاقه ام بودند ، را باید برای اونا تكرار می كردم. باید خیلی سریع به بلوغ فكری می رسیدم. متوجه می شدم كه بعضی ها نسبت به من حسودی می كنند ، اما دلیلش را نمی فهمیدم به همین دلیل روی زمین می نشستم و گریه می كردم.ادامه دارد ...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 669]
-
گوناگون
پربازدیدترینها