syncronize

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : syncronize Always Alone16th January 2011, 07:33 PMsyncronize می گویند دخترانه ترین رشته ورزشی دنیاست و به همین خاطر است که طبق قوانین فدراسیون جهانی، معدود مردانی که در برنامه های نمایشی با تیم های زنان همراه می شوند، در مسابقات جهانی و المپیک جایی ندارند. رشته یی با ظرافت فراوان که تلفیقی کامل از هنر و ورزش را به نمایش می گذارد و بعد هنری اش حتی بیشتر از ژیمناستیک ریتمیک که ورزشکاران با استفاده از توپ، نوار و حلقه توانایی های شان را به نمایش می گذارند، به چشم می آید. «Synchronized swimming» را در ایران با یک ترجمه لفظی شنای موزون می نامند و البته برخی نام آن را «باله در آب» گذاشته اند با این حال فعالیت این رشته المپیکی در ایران آنقدر بی سر و صداست که خیلی ها از فعالیت هشت ساله آن، برگزاری مسابقات قهرمانی کشوری و حتی انتخاب نفرات تیم ملی خبری ندارند. البته شاید مهم ترین دلیل این مساله آن باشد که سینکرونایز ایران هنوز آنقدر آماتور است که حتی بین رشته های مسابقات زنان کشورهای اسلامی هم گنجانده نشده. با این حال بعد از گذشت نزدیک به 11 سال از آغاز فعالیت شنای موزون در ایران و در شرایطی که بعد از ادغام انجمن های ورزشی بانوان در فدراسیون های ورزشی، حالا ورزشکاران این رشته زیر نظر کمیته سینکرونایز فدراسیون شنا فعالیت می کنند، دیگر آموزش این رشته حالت قانونمندتری به خود گرفته است و به نظر می رسد همه چیز روال بهتری دارد. دختران شناگر ایران هشت سال پیش و زیر نظر رشیدی مسوول سابق کمیته شنای موزون، آموزش سینکرونایز را به صورت تجربی شروع کردند. تماشای فیلم مسابقات جهانی و المپیک، تنها مدرس و منبع آموزشی آنها بود و حالا بعد از برگزاری چهار دوره کلاس با مدرس خارجی ایران حتی مربی بین المللی سینکرونایز هم دارد. «آوازه هاشم لو» یکی از این مربیان است که سابقه مربیگری تیم تهران در مسابقات قهرمانی کشوری را دارد. هاشم لو که از حالا برنامه هایش را برای دوره بعدی مسابقات قهرمانی کشوری شروع کرده، کلاسی دارد که با حضور پنج ملی پوش و چهار قهرمان کشور ویترین خوبی از سینکرونایز ایران است. کلاس او در استخر شهید کشوری تشکیل می شود که بعد از تحویل دوباره اش به فدراسیون شنا حالا تبدیل به یک پایگاه قهرمانی و استعدادیابی شده است. هاشم لو را در جریان یکی از کلاس هایش ملاقات می کنم. جایی که او با حوصله فراوان از سینکرونایز می گوید و در این فاصله شاگردانش یا توانایی هایشان را به نمایش می گذارند یا با شیطنتی کودکانه از فرصت استفاده کرده و از تمرین فرار می کنند. به نظر هاشم لو شنای موزون ترکیبی از فیگورها و شناهاست که همراه با موسیقی اجرا می شود و در واقع یک برنامه هنری را به نمایش می گذارد. برنامه یی که به صورت تک نفره، دونفره، تیمی (چهار تا هشت نفره) یا ترکیبی از تمام اینها در محدودیت زمانی و گروه های سنی مختلف اجرا می شود. در ایران معمول است شناگرانی سراغ سینکرونایز می روند که سه شنای کرال سینه، پشت و قورباغه را در حد حرفه یی یا متوسط می دانند و هاشم لو اگرچه معتقد است در اصل باید کودکان شنا را هم در همین کلاس سینکرونایز یاد بگیرند اما توصیه دیگری هم دارد؛ «ژیمناست ها می توانند در شنای موزون موفق باشند چون چرخش ها و پرش ها را می دانند و انعطاف پذیری خوبی دارند.» او برای آموزش کودکان و بزرگسالان تمرینات مختلفی را پیش می گیرد اما شیوه کارش به طور کلی یکسان است؛ «شکل حرکت را روی کاغذ می کشم و نشان شان می دهم. فیلم هم می بینیم. گاهی هم خودم داخل آب می روم و برایشان اجرا می کنم.» حرکت یکی از بچه ها جالب به نظر می رسد؛ به صورت عمودی و در حالی که مانند پیچ می پیچد داخل آب فرو می رود. هاشم لو می گوید؛ «به خاطر حرکت دستش است اما کسی که بیرون از آب حرکت را می بیند، متوجه حرکات دورانی دست او زیر آب نمی شود.» فائزه مرتضوی ملی پوش رده سنی زیر ۱۲ سال است. او که خود را برای دوره بعدی مسابقات قهرمانی کشوری آماده می کند، برنامه نصفه نیمه اش را همراه با آهنگی کلاسیک و ضربدار اجرا می کند. هاشم لو می گوید؛ «در ایران تصویب شده از آهنگ بدون کلام استفاده کنیم.» اما آنچه مشخص است اینکه اجراکننده برنامه هنگامی که داخل آب است، صدای موسیقی را که از ضبط صوتی کنار استخر پخش می شود، نمی شنود؛ «در خارج بلندگوی زیر آب دارند و مشکل حل شده است اما ما آنقدر تمرین می کنیم که بچه ها با آهنگ هماهنگ شوند و آن را حفظ شوند.» در واقع در سینکرونایز ایران موسیقی تنها برای تماشاچیان مفهوم پیدا می کند و ورزشکاران برای هماهنگی حرکات شان با موسیقی راه سختی را پشت سر می گذارند؛ «اول بیرون از آب و جلوی آینه تمرین می کنند. داخل آب هم با ضربه هایی که به پله کنار استخر می زنیم، حرکات شان را هماهنگ می کنند.» شناگران داخل آب صدای این ضربه ها را می شنوند و کم کم با شمارش ثانیه ها یاد می گیرند چه زمانی حرکت را عوض کنند. مهسا ملک زاده عضو تیم ملی در رده سنی ۱۴ - ۱۳ سال است. او که دو بار در مسابقات با موسیقی چارلی چاپلین و پلنگ صورتی برنامه اجرا کرده، این بار موسیقی انتخابی هاشم لو را نپسندیده است؛ «خیلی کلاسیک است.» او در مورد هماهنگی حرکاتش با موسیقی می گوید؛ «وقتی در آب هستم دیگر چیزی نمی شنوم اما قبلش آنقدر تمرین می کنم که دیگر همه چیز را حفظ می شوم.» شنیده بودم بعضی تیم ها در برنامه هایشان یک داستان را به تصویر می کشند. مانند نگین صفایی که در استخر حجاب کلاس دارد و می گفت در جریان یکی از مسابقات شاگردانش داستان نارنج و ترنج را اجرا کرده اند اما هاشم لو چندان موافق به نظر نمی رسد؛ «زمان کم است و بچه ها نمی توانند در جریان برنامه صحبت کنند به همین خاطر هر بیننده یی برداشت متفاوتی از یک برنامه دارد و نمی توانیم مثل تئاتر یک روند داستانی را نمایش دهیم.» البته به گفته او بخش هنری برنامه براساس آهنگ و موسیقی انتخاب و طراحی می شود؛ «من به بچه ها می گویم این بخش را خودشان طراحی کنند و از خلاقیت شان کمک بگیرند.» اما هاشم لو که اعتقاد زیادی به استفاده از خلاقیت ورزشکاران در سینکر ونایز دارد، یک مورد دیگر را هم توضیح می دهد؛ «من دست بچه ها را در انتخاب موسیقی و حرکات هنری باز می گذارم اما به هر حال سینکر ونایز هم یکسری قوانین دارد.» او به قوانین جالبی اشاره می کند که بیش از همه قوانین مربوط به موسیقی جالب توجه به نظر می رسد. طبق گفته این مربی بین المللی قوانین بین المللی شنای موزون به ورزشکاران و تیم ها اجازه نمی دهد برای برنامه های خود از موسیقی هایی استفاده کنند که تداعی کننده مرگ باشد. هر آهنگی که یادآور موضوعات منفی مانند زندان، دوری، غربت و... باشد و احساس غم و اندوه به وجود آورد ممنوع است و البته موسیقی منتخب تیم ها نباید نسبت به هیچ ملت یا گروهی توهین آمیز باشد. از دیگر قوانین جهانی سینکرونایز می توان به ممنوعیت استفاده از زیورآلات، پوشش نامناسب و آرایش های تند اشاره کرد که باعث می شود این رشته بیش از آنکه مانند باله یک هنر باشد، چهره ورزشی به خود بگیرد و جزء پرطرفدارترین رشته های حاضر در المپیک به حساب آید. ● وقتی به چشم می آیی شنای موزون رشته جالبی است و طبیعی است که حرکات ورزشکاران جلب توجه کند با این حال به نظر می رسد خودشان هم برای نمایش توانایی هایشان بی میل نیستند. هاشم لو می پذیرد که شاگردانش نسبت به شناگران عادی احساس غرور می کنند که البته این موضوع از نظر او هیچ ایرادی ندارد؛ «چه اشکالی دارد که احساس غرور کنند. سینکرونایز به آنها اعتماد به نفس می دهد و چه بهتر که این اعتماد به نفس از راه ورزش به بچه ها داده شود.» او که ادعا می کند بسیاری از مربیان شنا تمایلی ندارند شاگردان شان از تیم جدا شده و به تیم سینکرونایز ملحق شوند، ادامه می دهد؛ «رشته ما خیلی سخت تر از شنا است اما آنقدر متنوع است که بچه ها شنا را رها می کنند و به این سمت می آیند. حداقلش این است که می توانند خلاقیت به خرج بدهند.» در این بچه ها سرخوردگی به ندرت دیده می شود که البته آن هم معمولاً بعد از موفق نشدن در جریان مسابقات پیش می آید اما هاشم لو تا الان توانسته با یک جمله جادویی سرخوردگی و ناامیدی را از شاگردانش دور کند؛ «به آنها می گویم شما کاری را بلد هستید که آدم های معمولی بلد نیستند.» به نظر او وقتی یک دختر کم سن و سال می تواند در آن واحد چند کار را با هم انجام دهد، تنفسش را هماهنگ کند، تمرکز داشته باشد و از مغز و بدنش همزمان کار بکشد چرا نباید احساس غرور کند. متین میرسعیدقاضی یکی از شاگردان هاشم لو است که تیم شنایش را رها کرد تا به اردوی سینکرونایزی ها بپیوندد. او که حکم قهرمانی کشور را هم دارد، در مورد این تصمیم اش می گوید؛ «تیم شنا مثل پادگان است. باید هر بار یک مسیر رفت و برگشت را طی کنیم و هر دفعه سریع تر و بهتر. بدون هیچ هیجان و خلاقیتی.» برای این شناگر رده سنی بالای ۱۹ سال نهایت کار در شنای زنان ایران این است که یا مربی می شود یا ناجی؛ «شنا خیلی زود شما را تخلیه می کند اما «سینکو» یک دنیای دیگر است. هرچقدر یاد می گیری باز هم چیز جدیدی هست که نمی دانی.» ● تیم ملی؛ داریم، نداریم به هرحال بعد از گذشت هشت سال از شروع فعالیت شنای موزون در ایران و برگزاری چند دوره مسابقات قهرمانی کشوری، آذرماه سال گذشته مسابقات انتخابی تیم ملی هم برگزار شد تا عده یی از ورزشکاران این رشته عنوان ملی پوش را یدک بکشند؛ عنوانی که تنها در حد یک صفت باقی مانده و عملاً هیچ فعالیتی ندارند. متین میرسعیدقاضی در حالی که می خندد، می گوید؛ «فقط انتخاب شدیم،» و یکی دیگر توضیح می دهد که بعد از مسابقات انتخابی دیگر هیچ حرفی از تیم ملی نبوده و کسی نمی داند اصلاً این رقابت ها برای چه برگزار شد. اما در حالی که شنیده می شد امکان دارد در جشنواره استعدادیابی شنا که تیرماه برگزار می شود، برای اولین بار سینکرونایز هم حضور داشته باشد، هاشم لو و شاگردانش خبری در این باره نشنیده اند و این طور به نظر می رسد که کلاً داستان تیم ملی را فراموش کرده اند و باز هم فقط برای مسابقات قهرمانی کشوری تمرین می کنند. این در حالی است که با نزدیک شدن به دوره آینده مسابقات زنان کشورهای اسلامی هم هنوز تصمیمی برای حضور این رشته در پنجمین دوره این مسابقات گرفته نشده است. گزارش : روزنامه اعتماد تابستان 1388 Always Alone16th January 2011, 07:43 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند Always Alone16th January 2011, 07:44 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند Always Alone16th January 2011, 07:46 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند Always Alone16th January 2011, 07:47 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند Always Alone16th January 2011, 07:49 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 13755]