متن کامل گزارش جدید البرادعی درباره ایران

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
متن کامل گزارش جدید البرادعی درباره ایران

متن کامل این گزارش که مانند گزارش‌های قبلی مدعی عدم همکاری کامل ایران با آژانس شده به شرح زیر است: اجرای توافقات پادمان ان‌پی‌تی و مفاد مرتبط با قطعنامه‌های 1737 (2006)، 1747 (2007) و 1803 (2008) شورای امنیت سازمان ملل در جمهوری اسلامی ایران گزارش مدیر كل 1- مدیر كل آژانس در 22 فوریه 2008 درباره اجرای توافقات پادمان ان‌پی‌تی و مفاد مرتبط با آن در قطعنامه‌های 1737 (2006)، 1747 (2007) شورای امنیت سازمان ملل در جمهوری اسلامی ایران (ایران) ارایه كرد (GOV/2008/4) این گزارش كه شامل تحولات مرتبط با آن از آن تاریخ تاكنون به شمار می‌ر‌ود به شورای حكام آژانس و شورای امنیت كه در قطعنامه 1803 (2008) خود به تاریخ 3 مارس 2008 از مدیر كل خواسته گزارش‌ دیگری درباره این موضوع طی 90 روز ارایه كند، ارایه شده است. A- فعالیت‌های كنونی مربوط به غنی‌سازی 2- ایران از زمان گزارش قبلی تاكنون به كار واحد IR-1 اولیه حاوی 3 هزار دستگاه در مركز غنی‌سازی سوخت (FEP) ادامه داده است. كار نصب در چهار واحد دیگر نیز ادامه داشته است. در 7 ماه می 2008،‌ به دو آبشار 164 دستگاهی (IR-1) در یكی از این چهار واحد گاز UF6 تزریق شد و آبشاری دیگر در همین واحد بدون ترزیق گاز UF6 در شرایط خلاء قرار گرفت. نصب 15 آبشار در ‌آن واحد ادامه دارد. همه مواد هسته‌ای در مركز غنی‌سازی سوخت بعلاوه آبشارهای نصب شده تحت محدودیت‌ها و نظارت آژانس قرار دارد. از زمان فهرست برداری فیزیكی (PIT) در 12 دسامبر 2007 و 6 می 2008، دو هزار و 300 كیلوگرم گاز UF6 به آبشار‌های در حال كار تزریق شدند. این مقدار، جمع كل مقدار گاز UF6 تزریق شده به آبشارها از زمان عملیات در فوریه 2007 به 3 هزار و 970 كیلوگرم رسیده است. 3- ایران در 10 آوریل 2008 درباره طرح‌های خود برای نصب نسل جدید سانتریفیوژهای غیرحساس (IR-3) در مركز ‌غنی‌سازی سوخت آزمایشی (PFEP) به اطلاع آژانس رساند. آژانس در 19 آوریل 2008،‌ تایید كرد كه دو سانتریفیوژ از نوع IR-3 در مركز PFEP نصب شده است. در فوریه 2008، بازرسان آژانس یادآور شدند كه ایران همچنین 20 سانتریفیوژ از نوع IR-1 را كه در یك آبشار 20 دستگاهی كار می‌كردند را به مدت زمانی كوتاهی به مركز غنی‌سازی سوخت آ‌زمایشی منتقل كرده و بعد از آن این دستگاه ها از آن مركز جابجا شدند. 4- ایران بین 28 ژانویه و 16 ماه می 2008 حدوداً در كل 19 كیلوگرم گاز UF6 به آبشار 20 دستگاهی، تنها واحد متشكل از دستگاه های از نوع IR-2، آبشار 10 دستگاهی از نوع IR-2 و یك دستگاه تكی از سانتریفیوژ نوع IR-3 در مركز غنی‌سازی سوخت آزمایشی ترزیق كرده است. همه مواد در این مركز PFEP، بعلاوه منطقه آبشاری تحت محدودیت‌ها و نظارت آژانس قرار دارند. 5- نتایج نمونه‌های گرفته شده در مركز غنی‌سازی سوخت FEP و مركز PFEP نشان می دهد كه این مراكز همانگونه كه اظهار شده بود به فعالیت پرداخته‌اند. نمونه‌ها نشان دهنده اورانیوم با غنای پایین (تا 4 درصد از نوع ایزوتوپ U-235)،‌ اورانیوم طبیعی و مواد اورانیوم تهی‌شده (كمتر از 4 دهم درصد از اورانیوم U-235) بودند. ایران سطح غنی‌سازی در مركز غنی‌سازی سوخت را تا 7/4 درصد U-235 اعلام كرده بود. از مارس 2007، ‌چهارده بازرسی‌ سرزده انجام شد. B- فعالیت‌های بازفرآوری 6- آژانس به نظارت بر استفاده و ساخت سلول‌های در راكتور تحقیقاتی تهران (TRR)،‌ تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ‌های "ژنون" و "یدین"،‌ "مولی‌بدنیوم" موسوم به تاسیسات "MIX" و راكتور تحقیقات هسته‌ای ایران (IR-40) ، با وجود بازرسی‌ها و راستی‌آزمایی مربوط به اطلاعات مربوط به طراحی، ادامه داده است. نشانه‌ای دال بر فعالیت‌های مربوط به بازفرآوری در این تاسیسات مشاهده نشده است. ضمن این كه ایران عنوان كرده فعالیت‌های تحقیق و توسعه (R&D) در این كشور در جریان نیست آژانس این امر را تنها در سه تاسیسات مورد تایید قرار می‌دهد چرا كه تدابیر مربوط به پروتكل الحاقی در اختیار نبوده است. c- راكتور ‌آب سنگین و پروژه‌های مربوطه 7- آژانس در 13 ماه می 2008 اقدام به راستی‌آزمایی اطلاعات مربوط به طراحی در راكتور تحقیقات هسته‌ای ایران (IR-40) كرده و عنوان كرد كه عملیات عمرانی در این تاسیسات ادامه دارد. آژانس با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای به نظارت خود بر وضعیت مركز تولید ‌آب‌ سنگین ایران ادامه داد. 8- آژانس در 10 ماه می 2008، راستی‌آزمایی اطلاعات مربوط به طراحی را در مركز تولید سوخت (FMP) انجام داد. اگر چه روند تولید گلوله‌ها برای سوخت راكتور آ‌ب‌سنگین تقریباً‌ كامل شده است و برخی از گلوله‌های ‌آزمایشی تولید شده‌اند، تولید میله های سوختی و روند‌های سوار كردن سوخت هنوز فاقد تجهیزات اساسی است. دیگر موضوعات عملی D-1 تبدیل اورانیوم 9- از سوم فوریه 2008 تا 12 می 2008 تقریباً 11 تن اورانیوم به شكل UF6 تولید شد. مقدار كل اورانیوم به این شكل كه در تأسیسات تبدیل اورانیوم از مارس 2004 تولید شد به 320 تن رسیده كه تمام روند تولید این میزان تحت نظارت آژانس بوده است. ایران اظهار داشت كه فعالیت‌های تحقیق و توسعه مرتبط با تبدیل اورانیوم را در اصفهان انجام نمی‌دهد. D-2 اطلاعات طراحی 10- آژانس در 30 مارس 2007 از ایران خواست كه تصمیم خود درباره تعلیق اجرای متن اصلاح‌شده بخش عمومی ترتیبات فرعی خود كد 3/1 را بازنگری كند اما پیشرفتی در این خصوص حاصل نشده است. 11- ایران در مارس و آوریل 2008 اطلاعات اصلاح‌شده طراحی برای FEP و PFEP را ارائه داد كه نشان می‌داد سانتریفیوژها در واحد 18 آبشاری (A26) جدید در FEP نصب می‌شود و این كه انواع جدید سانتریفیوژهای IR-2 و IR-3 در PFEP نصب خواهد شد. این تغییرات چشمگیر هستند و در این حد باید با آژانس مذاكره می‌شد زیرا بر اساس كد 3/1 بخش عمومی ترتیبات فرعی، 60 روز پیش از اصلاحاتی كه قرار بود كامل شوند، بود. این آژانس می‌تواند اطمینان دهد كه تمامی اقدامات حفاظتی لازم از جمله بازدارندگی و نظارت پیش از این كه UF6 در سانتریفیوژهای جدیداً نصب شده به كار رود، انجام شد. D-3 دیگر موضوعات 12- تمامی محموله‌های سوخت كه از روسیه برای استفاده در نیروگاه هسته‌ای بوشهر وارد شد از فوریه 2008 تحت مهر و موم كامل آژانس قرار دارند. 13- آژانس در دوم آوریل 2008 از ایران خواست برای شفاف‌سازی به این نهاد دسترسی به مكان‌های بیشتر را كه با ساخت سانتریفیوژها، تحقیق و توسعه در زمینه غنی‌سازی اورانیوم، استخراج معدن اورانیوم و تهیه آن در ارتباط هستند، فراهم سازد. ایران تا این زمان با این درخواست آژانس موافقت نكرده است. E- ابعاد نظامی احتمالی 14- علاوه بر اجرای پروتكل الحاقی ایران، برای این كه آژانس بتواند تا با توجه به غیبت مواد و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده در این كشور تضمین‌های لازم را ارائه دهد، تهران باید پرسش‌های مرتبط با مطالعات ادعایی را پاسخ دهد، اطلاعات بیشتر درباره شرایط دستیابی به مدرك فلز اورانیوم را ارائه دهد، تهیه و فعالیت‌های توسعه و تحقیق نظامی موسسات و شركت‌های مرتبطی را كه می‌توانند با برنامه هسته‌ای ارتباط داشته باشند، شفاف‌سازی كند، و همچنین تولید تجهیزات و قطعات هسته‌ای توسط شركت‌های متعلق به صنایع دفاعی را توضیح دهد. 15- طی نشست 21 تا 22 آوریل 2008 در تهران، ایران با پاسخگویی به مطالعات ادعایی، تهیه و فعالیت‌های توسعه و تحقیق نظامی موسسات و شركت‌های مرتبط و همچنین پرسش‌هایی كه در نامه‌های هشتم و دوازدهم فوریه 2008 آژانس موافقت كرد. آژانس در نهم می درخواستی برای شفاف‌سازی‌های بیشتر در خصوص ماهیت برنامه هسته‌ای ایران ارائه كرد. ایران نیز پاسخ به این پرسش‌ها را در 23 می 2008 ارائه داد كه هم‌اكنون توسط آژانس مورد بررسی قرار دارد. 16- در نشست‌های بعدی تهران در 28 تا 30 آوریل و 13 تا 14 می 2008 نیز آژانس برای بررسی ایران، اطلاعات مربوط به مطالعات ادعایی درباره پروژه نمك سبز، آزمایش مواد منفجره با حساسیت بالا و پروژه پوشش كلاهك موشكی را ارائه كرد. این اطلاعات شامل این مواردی می‌شد كه ایران در فوریه 2008 از بررسی آن امتناع كرده بود. این اطلاعات كه از سوی چند كشور عضو به آژانس ارائه شده بود، به نظر می‌رسد از چند منبع در دوره‌های زمانی متفاوت جمع‌آوری شده و به طور كلی نامتناقض است. آژانس بیشتر این اطلاعات را تنها به شكل الكترونیكی به دست آورده است و مجاز به ارائه كپی به ایران نبود. 17- یك مورد از مطالعات ادعایی به تبدیل اورانیوم دی‌اكسید به UF4 است كه به عنوان نمك سبز معروف شده است. مورد دوم نیز به توسعه و آزمایش تجهیزات آتش‌زا با ولتاژ بالا و سیم‌های ارتباطی انفجاری، آتش‌زن هم‌زمان چند چاشنی سیم انفجاری، ترتیبات آزمایشی زیرزمینی و آزمایش دست كم یك سیستم شوك انفجاری، تبدیلی و فضایی كامل كه می‌تواند برای انفجار دستگاه هسته‌ای كاربرد داشته باشد، مربوط می‌شد. همچنین مورد سوم مطالعات ادعایی به توسعه بازسازی طرح هسته‌ داخلی كلاهك پوششی موشك شهاب 3 برای تطبیق دادن با كلاهك هسته‌ای ارتباط داشت. 18- ایران در 14 می 2008 برآورد كلی خود را از اطلاعات ارائه شده از سوی آژانس تهیه كرد. ایران اظهار داشت كه این مدارك نشان نمی‌دهد كه جمهوری اسلامی در زمینه سلاح اتمی كار می‌كرده است. ایران همچنین گزارش داد كه این مدارك صحت ندارند و ساختگی هستند. ایران بحث نكرد كه بخشی از این اطلاعات در مدارك دقیق وجود داشت اما گفت كه این فعالیت‌ها به كاربردهای نظامی متعارف مربوط می‌شد. ایران اعلام كرد كه این مدارك شامل موارد نادرست بسیاری است و بسیاری دیگر بر اساس اطلاعات روزمره بنا شده‌ است. ایران همچنین اظهار داشت كه جمهوری اسلامی برنامه تولید سلاح اتمی نداشت و نخواهد داشت. 19- بر اساس این مدارك كه نشان می‌دهد ایران برای توسعه قابلیت اضافی برای تبدیل دی‌اكسید اورانیوم ‌به UF4 (نمك سبز) فعالیت می‌كرد. ایران گفت كه هیچ تصمیمی برای اجرای چنین پروژه‌ای نداشت و این فن‌آوری را برای UCF لازم دارد. 20-ایران درباره فعالیت ادعایی برای طراحی و ساخت یك چاشنی سیم انتقال انفجاری و آتش‌زنه مناسب با چاشنی اعلام كرد كه آزمایش هم‌زمان با دو تا سه چاشنی را با دقت زمانی حدود یك میلیونیوم ثانیه انجام داد. اما ایران گفت كه این آزمایش برای كاربردهای نظامی متعارف و همچنین غیرنظامی انجام شد. 21- ایران درباره مدارك مرتبط با ارتباطات درون سازمانی میان پروژه نمك سبز و پروژه اصلاح موشك شهاب 3 برای حمل كلاهك هسته‌ای اظهار داشت، از آنجا كه این مدارك از سوی آژانس نشان داده نشد، نمی‌تواند در این باره اظهارنظر كند. هرچند این مدارك به آژانس نشان داده شده بود كه به این نتیجه‌گیر منجر شد، متأسفانه در جایگاهی نبود كه به ایران نشان دهد. 22- در خصوص شش گزارش فنی مرتبط با تلاش‌هایی برای طراحی كلاهك پوششی محفظه حمل موشك شهاب 3، ایران پاسخ داد كه این فایل‌های الكترونیكی به راحتی قابل دستبرد و تحریف هستند. همچنین اظهار داشت كه این مدارك كامل نیستند و ساختار این گزارش متفاوت است كه تردیدهای جدی به صحت و سقم آن وجود دارد. 23- آژانس هم‌اكنون به تخمین اطلاعات و توضیحات ایران می‌پردازد. ایران در این مرحله تمامی اطلاعات لازم آژانس را ارائه نكرده است و دسترسی به مدارك و اشخاص لازم برای تأیید بیانیه‌های ایران در دست نیست. در راستای تبادل‌نظر در 14 می 2008، آژانس بر این عقیده است كه ایران اطلاعات مضاعف به ویژه درباره مواد منفجره با حساسیت بالا و فعالیت‌های مرتبط با آزمایش موشك در اختیار دارد كه می‌تواند ماهیت این مطالعات ادعایی را روشن‌تر كند و این كشور باید آنها را به آژانس ارائه دهد. 24. باید خاطر نشان كرد كه آژانس هیچ اطلاعاتی - به جز سند فلز اورانیوم- درباره طرح واقعی یا تولید اجزای مواد هسته‌ای تسلیحات هسته‌ای یا اجزای كلیدی مشخص دیگر از قبیل چاشنی‌ها یا مطالعات فیزیك هسته‌ای مرتبط توسط ایران در اختیار ندارد. با نظر به سند فلز اورانیوم پیدا شده در ایران، پاكستان، در پاسخ به درخواست آژانس (GOV/2007/58 پاراگراف 25)، تایید كرده است كه سندی مشابه در پاكستان وجود دارد. 25. از آنجایی كه آژانس هیچگونه فعالیت هسته‌ای را در كلاهدوز یا پارچین نیافته است (GOV/2003/75 پاراگراف 10, GOV/2005/67 پاراگراف41, GOV/2005/87 پاراگراف46, 2006/15 پاراگراف 32)، نقش موسسات نظامی مرتبط از قبیل مركز مطالعات فیزیك، موسسه فیزیك كاربردی، و موسسه تحقیق آموزش و كاركنان آنها نیاز به شناسایی بیشتری دارند، همچنین با نظر به اینكه عناصر اصلی اجزای سانتریفیوژها در كارگاه سازمان صنایع دفاع تولید می‌شوند( GOV/2004/11 پاراگراف37 و GOV/2004/34 پاراگراف22). آژانس همچنین خواستار روشن شدن دلایل دخالت و درگیری موسسات نظامی مرتبط، در پشتیبانی از برنامه هسته‌ای است. F. خلاصه 26. آژانس قادر بوده است تا عدم انحراف در مواد هسته‌ای اعلام شده از سوی ایران را تایید كند. ایران به بازرسان آژانس اجازه دسترسی به مواد هسته‌ای اعلام شده را داده و گزارش‌های بررسی مواد هسته‌ای را در رابطه با فعالیت‌ها و مواد هسته‌ای اعلام شده، در اختیار آژانس قرار داده است. اما ایران متن اصلاح شده قسمت كلی ترتیبات فرعی، كد 3.1 را درباره تهیه اولیه اطلاعات طراحی، اجرایی نكرده است. 27. مطالعات ادعایی درباره پروژه نمك سبز، آزمایش مواد با قابلیت انفجار بالا و پروژه دستگاه حمل كلاهك موشكی هنوز جزء موارد نگران كننده باقی مانده‌اند. شفاف‌سازی این موارد برای ارزیابی ماهیت برنامه هسته‌ای ایران در گذشته و حال ضروری است. ایران توافق كرده‌ است تا درباره مطالعات ادعایی توضیحاتی ارائه كند. اما این كشور هنوز تاكید می‌كند كه ادعاهای مطرح شده بی اساس و ساختگی هستند. 28. ارزیابی كلی آژانس از ماهیت برنامه هسته‌ای ایران، در میان موارد دیگر، نیازمند تشخیص نقش سند فلز اورانیوم و توضیحات ایران درباره پشتیبانی برخی موسسات نظامی مرتبط از برنامه هسته‌ای كه جزء مسائل باقیمانده هستند، است. ایران باید توضیحات واقعی را در دفاع از اظهاراتش درباره مطالعات ادعایی و سایر اطلاعات درباره انحراف نظامی احتمالی ارائه كند. پاسخ‌های ایران به نامه آژانس مورخه 9 می 2008 تا تاریخ 23 می 2008 توسط آژانس دریافت نشده بود و هنوز مورد ارزیابی آژانس قرار نگرفته است. ایران باید اطلاعات، توضیحات و دسترسی درخواستی آژانس كه در این گزارش مطرح شده را بدون تاخیر بیشتر فراهم كند. این نكته نیز باید مورد تاكید قرار گیرد كه آژانس هیچگونه استفاده از مواد هسته‌ای در رابطه با مطالعات ادعایی نیافته است. 29. ایران بر خلاف تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل، فعالیت غنی سازی مرتبط خود را متوقف نكرده است و به عملیات غنی سازی در مركز غنی سازی سوخت آزمایشی و مركز غنی‌سازی سوخت و نصب دو آبشار جدید و نسل جدید سانتریفیوژها برای اهداف آزمایشی ادامه داده است. ایران همچنین به ساخت راكتور IR-40 ادامه داده است. 30. مدیر كل آژانس از ایران می‌خواهد تا تمام اقدامات لازم برای اعتمادسازی درباره ماهیت برنامه‌ هسته‌ای خود، شامل پروتكل الحاقی را در سریعترین زمان ممكن اجرایی كند. 31. مدیر كل آژانس به طور مقتضی به ارائه گزارش ادامه خواهد داد. A. اسناد ارائه شده به ایران در ارتباط با مطالعات ادعایی A.1. پروژه نمك سبز مدرك 1 : یك برگه بدون تاریخ یك صفحه‌ای كه به طور آشكارا از شركت كیمیا معدن (KM) تهیه شده است روند تبدیل UO2 به UF4 با حجم 1 تن در سال از UF4 را نشان می‌دهد. این مدرك با عنوان "نمودار جریان روند- تولید نمك سبز در حد آزمایش" است و كلمات "گروه كیمیا معدن" و پروژه5/13 روی آن نوشته شده است و شامل شرح كامل تجهیزات و اطلاعات موازنه مواد است. مدرك 2: یك نامه یك صفحه‌ای با شرح و تفسیر نوشته شده در ماه می 2003 به زبان فارسی، از یك شركت مهندسی به كیمیا معدن( KM) كه در آن خواستار دستورالعمل تهیه یك سیستم كنترل كننده قابل برنامه ریزی منطقی (PLC) شده است. A.2. آزمایش مواد با قابلبت بالای انفجاری مدرك 1: تجزیه و تحلیل و مرور نتایج آزمایش چاشنی سیم انتقالی انفجار (EBW)، به تاریخ ژانویه تا فوریه 2004، شامل 11 صفحه گزارش به فارسی درباره كار انجام شده در پروژه 3.12 برای طراحی و ساخت یك چاشنی EBW و یك واحد متناسب با آتش چاشنی به ضمیمه آزمایش 500 چاشنی EBW. مدرك 2: یك مدرك بدون تاریخ یك صفحه‌ای به زبان فارسی حاوی متن و نمودار ط‌رح‌ كلی‌ برای ترتیبات آزمایش زیرزمینی. این نمودار یك تونل 400 متری كه در10 كیلومتری نقطه آتش قرار دارد را نشان می‌دهد و مكان سیستم‌های الكترونیكی متعددی مثل یك واحد كنترل و یك ژنراتور برق پر قدرت را نشان نیز می‌دهد. مدرك 3: یك مدرك 5 صفحه‌ای به زبان انگلیسی كه در آن آزمایش سیستم چندگانه راه‌انداز چندنقطه‌ای برای منفجر كردن مقدار قابل توجهی از مواد انفجاری با حساسیت بالا نیم كره‌ای شكل و برای نظارت بر گسترش موج انفجار، در انفجار با حساسیت بالا، با استفاده از تعداد زیادی از برنامه‌های تشخیصی شرح داده شده است. A.3. دستگاه پوشش كلاهك موشك (re-entry) مدرك 1 : یك نامه یك صفحه‌ای به زبان فارسی به تاریخ 3 مارس 2003 از فخری‌زاده به مدیریت گروه صنعتی شهید همت (SHIG)، عطف به " طرح آماد " و با هدف كمك به انتقال سریع داده‌ها در پروژه 111. مدرك 2 : یك نامه یك صفحه‌ای به زبان فارسی به تاریخ 14 مارس 2004 از یك مقام پروژه 110 به دكتر كامران با توصیه به وی به در نظر گرفتن عقیده ناظران پروژه بر اساس گزارش مرتبط با "گروه E1" (بخشی از پروژه 111). مدرك 3: یك مدرك یك صفحه‌ای بدون تاریخ به زبان فارسی از دفتر پروژه 111 به مهندس فخری‌زاده رئیس طرح آماد، عطف به نشست 28 اگوست 2002 و ارسال گزارش پیشرفت پروژه 111 به مقامات یكی از وزارتخانه‌ها. مدرك 4 : یك مدرك 14 صفحه‌ای به زبان فارسی به تاریخ فوریه و مارس 2003 با تیتر "آموزش مقدماتی مستندات"، كه هم در متن اصلی و هم در كپی نسخه تقدیمی ارائه شده، شرح می‌دهد كه "روش شناسی باید با تولید و مدیریت اسناد و گزارش‌های تكنیكی مطابقت داشته باشد. مدرك 5- مدرك سه صفحه‌ای یك نامه اجمالی به فارسی مورخ 11 ژوئن 2002 از سوی م. فخری‌زاده به مجری پروژه درخواست گزارشات ماهانه را در بر می‌گیرد كه در بیست و پنجم همان ماه با فرمتی خاص تهیه شد، را شامل می‌شد. مدرك 6- مدرك پنج صفحه‌ای بدون تاریخ به فارسی از دفتر اركید به مدیریت طراحی فعالیت‌های خاص پروژه 111 گروه‌های E1-E6 و معاون رئیس E خلاصه شده است. مدرك 7- مدرك متشكل از چهار توضیح به فارسی كه دیدگاهی از پروژه 111 از همان زمان پیش از دسامبر 2002 تا ژانویه 2004 ارائه می‌دهد. این مدارك موارد متنوعی از تلاش یك نهاد نامشخص برای توسعه و ساخت كلاهك پوششی موشك شهاب 3 قابل ایجاد ظرفیت جدید برای سیستم این موشك را شامل می‌شود. این مدرك همچنین یك فیلم كوتاه درباره مونتاژ محفظه كلاهك را نشان می‌دهد. مدرك 8- دستورالعمل‌هایی برای مونتاژ بخش‌های این محفظه، مونتاژ ظرفیت داخلی این محفظه، مونتاژ محفظه برای كلاهك شهاب 3 شامل 18 صفحه به فارسی است كه در دسامبر 2003 و ژانویه 2004 توسط گروه E6 پروژه 111 تولید شد. مدرك 9- "سیستم كنترل مواد منفجره و گزارش ساخت و طراحی" مدركی 48 صفحه‌ای به فارسی است كه به تاریخ دسامبر 2003 تا ژانویه 2004 بازمی‌گردد و توسط پروژه 111 تولید شد. مدرك 10- "مونتاژ و راهنمایی‌های اجرایی برای سیستم كنترل مواد منفجره"، مدركی 17 صفحه‌ای به فارسی است كه به تاریخ دسامبر 2003 تا ژانویه 2004 بازمی‌گردد و توسط گروه‌های E2 , E3 از پروژه 111 تولید شد. مدرك 11- "طراحی و ساخت سیستم كنترل مواد منفجره"، مدركی 29 صفحه‌ای به فارسی است كه به تاریخ دسامبر 2003 تا ژانویه 2004 بازمی‌گردد و توسط گروههای E2 , E3 از پروژه 111 ساخته شد. مدرك 12- "شبیه‌سازی عنصر محدود و تحلیل فعال ناپایدار از ساختار كلاهك"، مدركی 39 صفحه‌ای است كه به تاریخ فوریه تا مارس 2003 بازمی‌گردد و توسط گروه E5 از پروژه 111 تولید شد. مدرك 13- "اجرای نیازهای مشخصات گروهی كلاهك موشك شهاب 3 با ظرفیت جدید و با استفاده از شیوه بهینه‌سازی غیرخطی"، مدركی 36 صفحه‌ای به فارسی است كه به تاریخ مارس تا آوریل 2003 بازمی‌گردد كه توسط گروه E4 از پروژه 111 تولید شد. B- دیگر پرسش‌ها B1- پرسش‌های پاسخ داده شده در نامه‌های آژانس در هشتم و دوازدهم فوریه 2008 1- آژانس درباره دخالت احتمالی یك عضو موسسه فیزیك كاربردی در فعالیت ایران بر سر چاشنی‌های سیم انتقال انفجاری، تلاش این شخص برای تهیه طیف‌سنج گاما برای سوراخ HP و تلاش ایران برای تهیه شكافت‌های جرقه‌ای توسط یك نفر دیگر از این كشور سئوال پرسید. ایران اظهار داشت كه این شخص در فعالیت مربوط به سیم‌های انتقال انفجار دخالت نداشت و درخواست تهیه برای ثبت در وزارت نفت بود. ایران تلاش‌های ادعایی برای تهیه شكافت‌های جرقه‌ای توسط یك نفر دیگر را رد كرد. آژانس به بررسی اطلاعات ارائه‌شده از سوی ایران ادامه می‌دهد. 2- آژانس همچنین از ایران خواست تا در خصوص برنامه موسوم به پروژه 4 را كه به غنی‌سازی احتمالی اورانیوم مربوط می‌شود، شفاف‌سازی شود. ایران اظهارات گذشته خود را تكرار كرد مبنی بر این كه هرگز پروژه 4 وجود ندارد و برنامه غنی‌سازی اورانیوم در ایران نیست مگر این كه توسط سازمان انرژی اتمی ایران انجام شود. این آژانس به بررسی اطلاعات ارائه شده از سوی ایران در این خصوص ادامه می‌دهد. 3- آژانس درباره پروژه‌های زیر سوال كرده است: "پروژه 5/11/1"، كارخانه بندرعباس در جنوب ایران، "پروژه 5/11/2" تبدیل كیك زرد به گاز UF6 و "پروژه 5/11/5"، تحقیق و توسعه درباره معدن و استخراج. ایران وجود این پروژه‌ها را انكار كرده است. آژانس به ارزیابی اطلاعات ارایه شده از سوی ایران ادامه می‌دهد. 4- آژانس از ایران خواسته كه درباره اهداف سفرهایی كه در 1998 الی 2001 به خارج از كشور توسط آقای "فخری‌زاده" و دیگر افرادی كه در برنامه هسته‌ای ایران دخیل بوده‌اند، توضیحات لازم را ارایه كند و افراد،‌شركت‌ها و نهادهایی را كه این نشست‌ها با آنها برگزار شد، مشخص كند. ایران اعتراف كرده كه این دیدارها صورت گرفته‌‌‌اند اما عنوان كرده كه هیچ یك از آنها به فعالیت‌های هسته‌ای از جمله غنی‌سازی اورانیوم ارتباطی نداشته و جزئیاتی ارایه نكرد. آژانس در 14 ماه می بار دیگر درخواست خود را برای پاسخ‌های جزئی بیشتر تكرار كرد. 5- ایران در پاسخ به درخواست‌های آ‌ژانس این امر را رد كرد كه تلاش‌هایی برای تامین منابع نوترونی در سال 2003 انجام داده است. ایران همچنین این امر را رد كرده است كه در سال 1997 تلاشی برای كسب گذراندن دوره‌های آموزشی محاسبات نوترونی، جداسازی غنی‌سازی / ایزوتوپ، نرم‌افزارهای مخصوص فشارهای بالا، منابع نوترونی و موشك های بالستیك انجام داده است (GOV/2008/4، پاراگراف 40). آژانس همچنین درخواست كرد تا ایران دلایل لازم را درباره درج درخواست اینترنتی برای سابقه كاری دانشمندی كه در زمینه معادله "تیلور- سدوف" برای استنتاج تشعشع انفجار توپ هسته‌ای كارآمد باشد را در كنار تصاویری از آزمایش ترینیتی در سال 1945 ارایه كند. ایران عنوان كرده است كه این دانشمند بر تحلیل ابعاد و اندازه كار فعالیت می‌كرده و منابع مربوط به سابقه كاری وی در دسترس عموم است. آژانس اجازه نیافت تا به افراد مرتبط با این موضوعات دسترسی داشته باشد ولی همچنان به ارزیابی اطلاعات ارایه شده از سوی ایران ادامه می‌دهد. B-2- سوالاتی كه در نامه 9 می 2008 آژانس مطرح شد 6- آژانس از ایران خواست كه توضیحات اضافی درباره برنامه هسته‌ای ایران را ارایه كند. سوالات مربوطه به شرح زیر بودند. (a) اطلاعاتی درباره نشست‌هایی كه در سال 1984 در سطح مقامات عالیرتبه ایران برای احیای برنامه هسته‌ای پیش از انقلاب انجام شد. (b) اطلاعاتی درباره نامه‌ای كه توسط رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در سپتامبر 2006 منتشر شد كه در آن به امكان دستیابی به سلاح هسته‌‌ای اشاره شده است. (c) تلاش‌‌های رئیس پیشین مركز تحقیقات فیزیك PHRC و گروه صنعتی شهید همت برای دستیابی به اقلام خاص با كاربرد هسته‌ای و دو منظوره برای دانشگاه فنی و سازمان انرژی اتمی ایران AEOI صورت گرفت (GOV/2008/4 پاراگراف 18). (D) حدود و دامنه سفری كه توسط مقامات سازمان انرژی اتمی ایران به تاسیسات هسته‌ای پاكستان در سال 1987 انجام شد. (e) اطلاعاتی درباره نشست‌هایی كه میان مقامات ایران و اعضای شبكه تهیه و تامین در سال 1993 در دبی صورت گرفت. (f) نقش كمیته مركزی انقلاب اسلامی در مبادلاتی كه با آن شبكه تامین مواد در سال 1989 انجام شد. (g) این كه این طرح‌های پیرو وجود داشته‌اند یا الان نیز وجود دارند، اهداف آنها، وضعیت كنونی و نهادهای درگیر: پروژه 8/4، پروژه 3.14، پروژه 8، پروژه 13 (پروژه44)، گروه 14، پروژه 10، پروژه 19 و پروژه 159. (h) اسناد اثبات كننده درباره ترتیب میله‌ها و صفحه‌های آلومینیوم كه در تاریخ 27 ژانویه 2006 به آژانس ارائه شدند (GOV/2006/15, پاراگراف 37). (i) ماهیت، اهداف مورد نظر و كاربرد تجهیزات پایش پرتوافشانی كه یكی از كاركنان موسسه فیزیك كاربردی برای بدست آوردن آن تلاش كرد. (j) اطلاعات درباره هدف كار انجام شده توسط شركت پیشگام در سال 2000 مربوط به طرح فرایند PUREX برای سازمان انرژی اتمی ایران. (k) توافقنامه‌ای كه، طبق اطلاعات منابع آزاد، در 21 ژانویه 1990 توسط وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح برای ساخت یك رآكتور 27 مگاواتی در اصفهان امضا شد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 269]