واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
به همين بهانه گفتگوي كوتاهي را مي خوانيد كه با دكتر محمدعلي خبري، دبير اين جشنواره انجام شده است. وي يكي از اعضاي شوراي نظارت و ارزشيابي مركز هنرهاي نمايشي نيز مي باشد. * در خصوص برگزاري جشنواره تئاتر مقاومت از صورت منطقه اي به ملي صحبت مي كنيد؟ ** وقتي از مقاومت صحبت مي كنيم، از فرهنگ مقاومت و كليت جامعه اي صحبت مي كنيم كه در اين مسأله شركت مي كنند. از اسطوره ها و انسانهايي صحبت مي كنيم، كه تمام قد و با دست خالي ايستادند و كشور را از سلطه بيگانگان آزاد كردند. اين مقاومت نتيجه اش را در جبهه هاي دفاع مقدس نشان مي دهد و تبلور آن را در فتح خرمشهر به وضوح مي بينيم. وقتي صحبت از مقاومت مي شود همه كشور سهيم هستند. * چه مراحلي براي اين تبديل طي شد؟ ** يكي مسأله گستردگي جايگاه فرهنگ دفاع مقدس است و در مرحله دوم حضور آثار هنري هنرمندان و توليدات بالاي آنها در اين زمينه است كه باعث شد پيشنهاد ملي شدن اين جشنواره مطرح و تصويب شود و به اجرا درآيد. * و مراحل فني كار؟ ** با پيشنهاد مديريت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي اين مسأله در معاونت حوزه هنري و مركز هنرهاي نمايشي مورد مطالعه و بررسي قرار گرفت و با توجه به ظرفيتهاي موجود تئاتر كشور در اين زمينه به تصويب رسيد. * درباره آثار ارسالي، چه حجم تئاتر به دبيرخانه ارائه شد؟ ** با اعلام فراخوان جشنواره توسط دبيرخانه مستقر در تهران و قرار دادن آن در اختيار هنرمندان، قرار شد تا 15 ارديبهشت آثار ارائه شده مورد بررسي قرار بگيرد كه با توجه به حجم بالاي آثار كه در مجموع 121 اثر بود، اين فرصت تا بيستم ارديبهشت ماه تمديد شد. در مجموع داوران انتخاب آثار، 15 اثر را براي بخش مسابقه به دبيرخانه پيشنهاد دادند و قرار شد تعدادي از آنها همزمان در استانها و ساير شهرستانها اجرا شود. دو اثر هم به عنوان مهمان در طول برگزاري جشنواره و پس از آن اجرا مي شود، يكي آسمان و زمين و ديگري خيال روي خط موازي. * فكر نمي كنيد در انتخاب آثار كمي بيشتر بايد سخت گيري مي شد؟ ** اين نظر شماست. داوران انتخاب آثار كارشناسان اين رشته هستند و سالها در اين زمينه تخصص دارند. سخت گيري لفظ مناسبي براي تئاتر نيست، البته مي توان شرايطي را فراهم كرد تا آثار جديدتري به جشنواره ارسال شود و مورد توجه قرار گيرد. * اما به نظر مي رسد برخي كارها، موضوعي غير از مقاومت را دنبال مي كنند و با آب و رنگي كه كارگردانها به آن داده بودند به آثار دفاع مقدس نزديك مي شوند. ** اين نتيجه گيري براي روز اول عجولانه است. در اين جشنواره ما با تمام توان كار كرديم و همه آثار به دليل اينكه داوران آنها را انتخاب كرده اند، مورد توجه ماست. * برگزاري اين جشنواره ها چقدر در حفظ ارزشهاي دفاع مقدس مؤثر است؟ ** حفظ ارزشها و انتقال آن به نسلهاي بعد، مخاطبان و انسان امروز، وظيفه اي است بر دوش هنرمندان و مسؤولان تمام نهادهايي كه در اين زمينه تلاش مي كنند و دغدغه اين كار را دارند. البته همه اين كارها نياز به پژوهش دارد. هنرمندان هم بايد با توجه به مطالعه و رويكردهاي پژوهشي و تحقيقي كه نسبت به اين مسائل وجود دارد، آثار خود را ارائه كنند. * جشنواره تئاتر مقاومت فتح خرمشهر چقدر در اين زمينه موفق بوده است؟ ** ببينيد بايد ظرفيت تجربه كردن آثار را به وجود بياوريم. بايد مكان و زمان تجربه را به هنرمندان بدهند تا آرام آرام با ارائه آثار جديد با مضامين نو و ارتباط بهتر با مخاطب بتوانند اين جايگاه را به وجود بياورند. * ارزيابي شما از اين جشنواره چطور است؟ ** وقتي 121 گروه اعلام آمادگي مي كنند و 50 درصد آثار توليدات جديد است، با اين حضور هنرمندان، دست اندركاران و مخاطبان، من اين مسأله را مثبت ارزيابي مي كنم. * در دو روز اول جشنواره استقبال كنندگان بيشتر از گروههاي شركت كننده بودند تا مردم، حضور مخاطبان را چطور ديديد؟ ** استقبال خوب بود، اما براي بهتر شدن آن بايد شرايط را براي مردمي شدن تئاتر به وجود آورد، برگزاري جشنواره ها يكي از همين شرايط است. * و نظر شما در خصوص بين المللي شدن اين جشنواره؟ ** اين مسأله بايد مطالعه شود. ظرفيتهاي خوبي وجود دارد، اما بايد تحقيق شود تا راهكارهاي مناسب انتخاب شوند. * مهدي نصيري -------------------------------------------------------------------------------سيدعلي صالحي: در نقد شعر مي لنگيم سيدعلي صالحي معتقد است: ما هرچه در شعر و خلق آن صاحب خلوصيم، در چيزي به نام نقد شعر مي لنگيم. اين شاعر در گفتگو با ايسنا، عنوان كرد: بحران فراگير بي اعتمادي و غلظت عميق فرهنگ شفاهي كه نتيجه نهايي آن، مرگ متن به علت يورش حواشي است، نمي گذارد اتفاق مكتوبي به نام «نقد» كارساز شود. هنوز روابط عمومي از طريق فرهنگ زبان به زبان و سينه به سينه عملي مي شود و از آن اصول و ضوابطي كه لازمه «باور» در اين حوزه است، هيچ خبري نيست؛ به همين دليل من هيچ نقش و تأثيري براي اين « حضور كلامي» سراغ ندارم. او در ادامه گفت: در جوامع پيشرفته، يك شاعر و شعر او ابتدا از طريق همين نقد و بررسي و معرفي است كه تثبيت مي شود. اما در ايران ما - اشاره به كل 100 سال اخير است - اول بايد شاعر و شعر او با حمايت مردم تثبيت شود تا بعد شايد مورد عنايت مثلاً چند منتقد (معروف به منتقد) قرار گيرد. كمي مضحك است؛ زيرا وقتي كسي تثبيت شد، ديگر چه نيازي به معرفي از سوي مثلاً نخبگان و رسانه هاست. صالحي با اشاره به عاريه گرفتن نشانه هاي ناقص مدرنيزم، نقد علمي را مولود جامعه مدرن دانست و گفت: مدرنيزم وارداتي طي قرن گذشته چهره كميك خود را در حاشيه به ما تحميل كرده است. ما باني مدرنيزم نيستيم. نه فقط ما؛ در خاورميانه چيزي به نام نقد تحول وجود نداشته و ندارد. ريشه تاريخي موضوع به هزار سرشاخه مي رسد. اين شاعر با اشاره به رشد نكردن نقد آكادميك و ارتباط آن با پديده جهاني شدن، گفت: اين كه جهان يعني بشريت به يك خانوار بدل شده، دروغ بي ملاحظه فرهنگ سلطه است. هزاره سوم با ترور و خونريزي و جنگ به دنيا آمده است؛ اما نقد در دانشگاههاي ما جايي ندارد و سطح سواد سقوط كرده است. دليل نبود نقد بومي و خلاقه، اين است كه دانشگاهها در اين مبحث به كاركرد «ترجمه» و آن هم بيشتر به مباني تئوريك و نظريه ها، پناه برده اند. صفحات نقد ادبي در رسانه ها هم كشته مرده همين بزك اجباري است تا شرايط همه جانبه اجازه ندهد كه نهادهاي دمكراتيك و تشكلات تأثيرگذار اجتماعي به صورت مستقل به وجود بيايند. نقش نقد در محدوده «نصيحت» درجا خواهد زد؛ فرقي ندارد كه دانشگاه باشد يا كل جامعه. او در زمينه نقد ادبي، بويژه نقد شعر در دانشگاهها، اظهار كرد: نيازي نيست سرگرم تهيه تحقيقي در اين زمينه شويم. سرريز همه اين دانشها را مي توان در جامعه مشاهده كرد. نبايد قاطع و مطلق، زحمت استاد و دانشجو را ناديده گرفت؛ اما انتظار لازم را برآورده نمي كنند. در اين جامعه تا بوده، نوابغ به صورت خودجوش ظهور كرده اند؛ خاصه در جهان قلم. نااميد نيستم؛ چشم به راهم. صالحي در ادامه افزود: من براي هر نوع تكاپو در زمينه تدريس و نقد شعر ارزش قائلم؛ اما عرض مي كنم كه مي شود به صورت عملي و كارگاهي به شاعر جوان ياري رساند كه بر كار خود اشراف عميق تري بيابد؛ اما نمي شود شعر و خلاقيت شعر را درس داد. در مورد نقد اتفاقاً اگر ضمن كار عملي بر سر شعر (به صورت تجربي) بشود مباني نقد را مطرح كرد، حتماً تأثير مورد قبولي از خود به جاي مي گذارد و شاعر، نه از دانشگاه و نه از ميان اين نوع جلسات به دنيا نمي آيد؛ شاعر مستقيماً از ميان مردم برمي خيزد. منتقد غيرنويساي شعر هم خود مردم هستند. آن هوش جمعي و تاريخي خوب مي داند كه بايد حافظ را بر سلمان ساوجي ترجيح دهد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 308]