رويدادهاي مهم تاريخي در هفته رحلت حضرت امام خميني (ره)، قيام 15 خرداد و...

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: *رويدادهاي مهم تاريخي در هفته* رحلت حضرت امام خميني (ره)، قيام 15 خرداد و...
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: تاريخ

خبرنگار تاريخ ايسنا با تورق كتب و وقايع تاريخي، گزارشي كوتاه از برخي رويدادهاي مهم تاريخ سياسي به بهانه سالروز اين وقايع در هفته آينده، تهيه كرده است.

رحلت حضرت امام خميني در 13 خرداد 1368

در 13 خرداد سال 1368 با انتشار خبر رحلت ملكوتي بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران، كشور ايران اسلامي غرق در حزن و ماتم شد.

حضرت امام خميني (ره) درساعت بيست و دو شش دقيقه روزسيزدهم خرداد سال 1368 هـ. ش جان به جان آفرين تسليم كردند و خبر ارتحال ايشان در روزچهاردهم خرداد از طريق رسانه‌هاي عمومي اعلام شد. ميزان تأثيرات و تألمات مسلمانان ايران و جهان در پي اين رويداد تلخ به حدي بود كه رسانه‌ها و مطبوعات سراسر دنيا رحلت حضرت امام خميني(ره) را بزرگترين فاجعه و رويداد تاريخ معاصر جهان ذكر كردند. نشريه الكفاحُ العربي، در اين باره نوشت «امام خميني(ره) آخرين تاريخ ساز قرن حاضر بود كه قدرت غرب را درهم شكست». بنا به تأييد كليه رسانه‌هاي خبري، ميليون‌ها انسان در سوگ پرافتخارترين و مردمي‌ترين رهبر جهان به ماتم نشسته بودند.

زندگي سياسي امام خميني (ره) نيز بر هيچ كس پوشيده نيست و فعاليت‌هاي ايشان در به ثمر رسيدن انقلاب اسلامي بر همگان واضح و مبرهن است. فعاليت جدي امام خميني(ره) در اعتراض به رژيم و ماهيت شاهنشاهي پهلوي از زمان ارايه لايحه انجمن‌هايي ولايتي و ايالتي كه شرط مسلمان بودن و سوگند به قرآن كريم انتخاب‌شوندگان مجلس شوراي ملي را حذف مي‌كرد، آغاز شد. ايشان در نشست‌هاي بعدي، رژيم شاه را آغازگر اصلاحات دروغيني چون رفراندوم و انقلاب سفيد دانستند و مراجع عظام قم را براي چاره جويي و قيامي جدي در اين باره فراخواندند. پس ازقيام پانزدهم خرداد 1342 ماموران رژيم شاه، امام خميني (ره) را تحت الحفظ به منزلي در قيطريه منتقل كردند. امام خميني از آن زمان ساكت ننشستند و به اعتراض عليه اعمال رژيم شاه ادامه دادند كه از آن جمله مي‌توان به مساله كاپيتولاسيون اشاره كرد. رژيم شاه سيزدهم آبان سال 1343 امام خميني(ره) را بازداشت كرد و در سيزدهم دي ماه همان سال ايشان را به تركيه تبعيد كرد. رژيم چندي بعد امام (ره) را در تاريخ 13 مهر ماه 1344 از تركيه به عراق تبعيد كرد. امام درهمان دوران مراحل انقلاب اسلامي را رهبري مي‌كردند. ايشان در روز دوازدهم مهرماه سال 1357 نجف را به سمت كويت ترك گفتند اما كويت به دليل زد و بند با رژيم پهلوي، حضور ايشان را در اين كشور نپذيرفت و امام در چهاردهم مهر همان سال به نوفل لوشاتوي پاريس هجرت كردند. امام خميني در دوازدهم بهمن سال 1357 به وطن بازگشتند و تا پايان عمر پربركتشان، رهبري انقلاب اسلامي را به عهده داشتند.

ايشان در طول زندگي پرثمر خود تاليفات گران‌بهايي از خود به يادگار نهادند كه از ميان آنها مي‌توان به شرح دعاي سحر، شرح حديث راس الجالوت، سر الصلوه، تحرير الوسيله، كتاب الطهاره، مكاسب محرمه، كشف الاسرار، رساله الاستصحاب، رساله الاجتهاد و التقليد، آداب نماز، حاشيه بر اسفار كتاب البيع، تفسير سوره حمد و... اشاره كرد.

انتخاب آيت‌الله خامنه‌اي به عنوان رهبر انقلاب در 14 خرداد 1368

در 14 خرداد سال 1368، پس از ارتحال جانسوز امام خميني (ره)، مجلس خبرگان رهبري با تشكيل اجلاس فوق‌العاده به اتفاق آرا، حضرت آيت‌الله خامنه‌اي را به عنوان رهبر نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران انتخاب كردند.

- پايه گذارى «حزب جمهورى اسلامى» با همكارى و همفكرى علماى مبارز و هم رزم خود شهيد بهشتى، شهيد باهنر، هاشمى رفسنجانى و... دراسفند 1357.

- معاونت وزارت دفاع در سال 1358.

- سرپرستى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى، 1358.

- امام جمعه تهران، 1358.

- نماينده امام خميني (ره) در شوراى عالى دفاع، 1359.

- نماينده مردم تهران در مجلس شوراى اسلامى، 1358.

- حضور فعّال و مخلصانه در لباس رزم در جبهه‌هاى دفاع مقدس.

- رياست جمهورى؛ در دو دوره.

- رياست شوراى انقلاب فرهنگ، 1360.

- رياست مجمع تشخيص مصلحت نظام، 1366.

- رياست شوراى بازنگرى قانون اساسى، 1368.

پس از رحلت جانسوز رهبر كبير انقلاب اسلامي حضرت امام خميني (ره)، خبرگان ملت، طي اجلاسي ويژه، تصميم تاريخي و تعيين‌كننده خود را درباره جانشيني حضرت امام خميني (ره) و انتخاب رهبر جديد اتخاذ كردند و حضرت آيت‌الله خامنه‌اي را به اين سمت خطير برگزيدند.

قرائت وصيت نامه عبادي-سياسي امام خميني(ره) در 14 خرداد 1368

در 14 سال 1368 هجري شمسي، وصيت نامه عبادي ـ سياسي حضرت امام خميني(ره) در مجلس خبرگان قرائت شد. در پي ارتحال جانسوز حضرت امام، مجلس خبرگان به رياست آيت‌الله مشكيني و با حضور رييس‌جمهور و مقامات كشوري و لشكري در ساعت 9 صبح تشكيل جلسه داد و وصيت‌نامه امام توسط رييس مجلس از مهر و موم باز و آنگاه متن آن توسط حضرت آيت‌الله خامنه‌اي قرائت گرديد. اين وصيت نامه شامل يك مقدمه شش صفحه‌اي، بيست و نه صفحه متن اصلي و يك برگ ضميمه است.

در اين جلسه حضرت آيت‌الله خامنه‌اى بنا بر وصيت حضرت امام «قدس سره»، در مجلس خبرگان و در برابر ديدگان مصيبت زده و حيرت آلود ميليون‌ها ايرانى و خارجى وصيت‏نامه سياسى - الهى حضرت امام را قرائت كردند و توانمند و رسا، آخرين توصيه‌‏هاى جاودانه امام را به اطلاع همگان رساندند.

آغاز نهضت جنگل در 15 خرداد 1299

89 سال پيش در 15 خرداد سال 1299 شمسي، نهضت جنگل به رهبري، ميرزا كوچك خان جنگلي و با انديشه اتحاد دنياي اسلام آغاز شد.

بر اساس قرار داد 1907 ميلادي، كشور ايران ميان روس‌ها و انگليسي‌ها تقسيم شد. شمال ايران به اشغال روس‌ها در آمد و پس از جنگ اول جهاني نيز انگليسي‌ها با اشغال بوشهر به سوي شيراز پيشروي كرده و مناطق جنوبي ايران را به تصرف خود در آوردند. ميرزا كوچك خان در همين زمان بود كه با گرويدن به انديشه اتحاد دنياي اسلام، تشكيلات نظامي را به وجود آورد تا به نجات كشور بپردازد. وي به همين منظور نهضت جنگل را پايه‌ريزي كرد. هيات اتحاد اسلام مرامنامه‌اي در نه ماده تصويب كرد كه بر اساس آن حكومت در دست نمايندگان مردم قرار مي‌گرفت. هدف‌هاي نخستين جنگلي‌ها چنين بود: «اخراج نيروهاي بيگانه- برقراري امنيت و رفع بي‌عدالتي – مبارزه با خود كامگي و استبداد»

در آغاز پيروزي انقلاب اكتبر روسيه، روابط جنگلي‌ها با روسيه تبديل به روابط حسنه شد. در اين ميان دولت انگلستان هم به نهضت جنگل پيام داده بود كه در صورت اجازه عبور ارتش انگلستان از گيلان به روسيه، بريتانيا حكومت جنگلي‌ها را در گيلان به رسميت مي‌شناسد اما پاسخ ميرزا به اين پيشنهاد منفي بود. پس از آن بود كه روس‌ها رفتار خود را تغيير دادند. در اين ميان ژنرال بيچراخوف فرمانده قشون روس در گيلان با انگليسي‌ها هم دست شد و خواست كه از اين طريق نيروهاي خود را براي سركوب انقلاب بلشويكي اعزام نمايد. در اين زمان بزرگترين نبرد ميان روس‌ها و جنگلي‌ها در منجيل رخ داد. پس از آن انگليس و روس در اقدامي هماهنگ گيلان را به تصرف خود در آوردند و در اين زمان مبارزات ميرزا وارد دور تازه‌اي شد.

بعدها در سال 1299 روس‌ها رفتار خود را به طريق مزورانه‌اي تغيير دادند و به ميرزا كوچك پيغام دادند كه حاضرند با آنها همكاري كنند. ميرزا در مواردي با روس‌ها به توافق رسيد كه از ميان مفاد توافقنامه مي‌توان به تاسيس حكومت جمهوري انقلابي در گيلان، عدم مداخله شوروي در ايران و عدم اجراي اصول كمونيسم و ممنوع بودن تبليغات كمونيستي در كشور اشاره كرد. حكومت جمهوري در گيلان شكل گرفت اما برخي از عناصر كمونيست‌مرام چون احسان‌الله خان دوستدار و خالو قربان پست‌هاي كليدي را از آن خود كردند. در اين مرحله بود كه سياست تهي كردن از داخل نهضت جنگل از سوي روس‌ها نمود بيشتري يافت. با اين رهيافت، حوزه عمل كمونيست‌ها در گيلان افزايش يافت تا آن جا كه كودتايي سرخ در رشت از سوي روس‌ها رخ داد. كودتا گران حملات سنگين خود را عليه نهضت جنگل آغاز كردند و نقشه ترور ميرزا را كشيدند. پس از آشكار شدن سياست روس‌ها و همچنين پس از به ثمر رسيدن كودتاي سال 1299 ، قواي دولتي رضا خان از تفرق حاصله در ميان نيروهاي جنگل سود برده و به حمله عليه جنگلي‌ها پرداختند. در اين ميان بسياري از قواي متفرق جنگل كه تحت فشار شديد قرار داشتند پس از يك دوره مبارزه گسترده عليه حكومت رضا خان، به اردوي دولت تسليم شدند. بخش باقيمانده و وفادار به ميرزا به اعماق جنگل رفتند. ميرزا نيز پس از مدتي به دليل سرماي بسيارو در زير برف و بوران در كوه‌هاي گيلوا جان به جان آفرين تسليم كرد. دشمنانش سر او را از بدن جدا كردند و براي رضاخان به ارمغان آوردند. مزار ميرزا كوچك هم اكنون در بقعه سليمان داراب واقع در دهكده سليمان داراب رشت زيارتگاه عاشقان آزادى و آزادگى است.

قيام 15 خرداد در سال 1342

در 15خرداد سال 1342 شمسي، قيام تاريخي و خونين مردم مسلمان ايران عليه مظاهر سلطه در جهت دستيابي به نظام عدل اسلامي آغاز شد.

در سحرگاه پانزدهم خرداد سال 1342، ماموران رژيم شاه به خانه امام خميني يورش بردند. آنها امام را كه سه روز پيش از آن، به مناسبت عاشوراي حسيني در مدرسه فيضيه، در سخناني كوبنده، از جنايات شاه و اربابان آمريكايي و اسراييلي او پرده برداشته بود، دستگير و دور از چشم مردم، به زنداني در تهران منتقل كردند.

پس از انتشار خبر دستگيري امام (ره)، بسياري از مردم قم، به منزل ايشان رفتند و به اتفاق فرزندشان، حاج آقا مصطفي، در حدود ساعت شش بامداد، به سمت حرم مطهر حضرت معصومه (س) حركت كردند. پس از مدتي، صحن مطهر و خيابان‌هاي اطراف، لبريز از جمعيتي شد كه شعار "يا مرگ يا خميني" را با هيجان شديدي تكرار مي‌كردند. در همان زمان، علما و مراجع وقت هم با صدور بيانيه‌هايي، خواستار آزادي فوري حضرت امام (ره) شدند. در حدود ساعت ده صبح با ورود نيروهاي مسلح براي تقويت نيروهاي شهرباني قم، تيراندازي و رگبار مسلسل‌ها شروع شد و تعداد زيادي از مردم زخمي شده يا به شهادت رسيدند. اين كشتار، تا ساعت پنج عصر ادامه يافت.

در همان روز مردم تهران هم چون ساير شهرها، در اعتراض به دستگيري امام خميني (ره) به خيابان‌ها ريختند و قيام خونين خويش را آغاز كردند. سيل خروشان كشاورزان غيور و كفن پوش ورامين، دهقانان كن و نيز مردم جماران به سوي تهران سرازير شد. انبوه جمعيت بازاري، بار فروش، دانشگاهي و اقشار مختلف مردم، با فريادهاي رعد آساي "يا مرگ يا خميني" و "مرگ بر شاه" تهران را به لرزه درآورد. شاه كه در برابر قيام قهر آلود ملت، تاج و تخت خود را در حال زوال مي‌ديد، با رگبار مسلسل به جنگ ملت مظلوم رفت و تهران را در پانزدهم خرداد 1342، به كشتارگاه مخوف و حمام خون تبديل ساخت.

قيام پانزدهم خرداد، جوششي از طرف مردم بود براي در هم كوبيدن رژيم سلطنت و گرچه به سرعت نتيجه قطعي نداد، آثار بسيار باقي گذاشت.

اشغال كامل بيت المقدس در 15 خرداد سال 1346 هـ.ش از سوي رژيم غاصب صهيونيستي

41 سال پيش در سال 1967 ميلادي، بيت‌المقدس به طور كامل تحت اشغال رژيم غاصب صهيونيستي درآمد.

اين اتفاق به هنگام جنگ شش روزه ميان اعراب و رژيم صيهونيستي، به وقوع پيوست. پس از سال 1918 درگيري ميان نيروهاي عرب و انگليس آغاز شده بود و در اين ميان نيروهاي استعمارگر خواستار افزايش حضور خود در منطقه خاورميانه بودند. در سال 1948 سرانجام رژيم صهيونيستي اعلام موجوديت كرد و بخش غربي بيت‌المقدس را به اشغال خويش در آورد. پس از آن بود كه اين شهر مقدس به دو قسمت تقسيم شد. رژيم صهيونيستي در جنگ ژوئن 1967 تمامي بخش شرقي بيت‌المقدس را نيز اشغال كرد و به اين ترتيب اشغال بيت‌المقدس را كامل كرد. در سال 1969 صهيونيست‌ها در اقدامي اهانت‌آميز مسجدالاقصي را به آتش كشيدند كه خشم ملت‌هاي مسلمان را به همراه داشت.

به گفته كارشناسان مسايل سياسي، از آن زمان، هدف استراتژيك اسراييل در رابطه با اين شهر، مبناي يك اجماع و توافق عام بين جناح‌هاي راست‌گرا و چپ‌گراي صهيونيست در حاكميت سياسي اين رژيم بوده است.

اين توافق بر سر اين نكته است كه اسراييل بايد به منظور كنترل دائمي بر تمامي بخش‌هاي بيت‌المقدس شرقي كه در سال 1967 تحت تصرف خود درآورده است، نهايت تلاش خود را انجام دهد، يعني توافق و اجماع بر سر "يكپارچه ساختن بيت‌المقدس" آن هم تحت سيطره و كنترل صهيونيست‌ها.

به موجب اين توافق سياسي، از اولين روزهاي پس از اشغال (ژوئن 1967) يك كميته ويژه پارلماني در رابطه با بيت‌المقدس تأسيس شد و اين كميسيون طرح‌ها و برنامه‌هاي مشخص و روشني در اين شهر فلسطيني در زمينه نحوه ايجاد تغييرات اجتماعي، سياسي و جمعيتي (به نفع صهيونيست‌ها) تدوين و ارائه كرد.

بخشي از اين برنامه‌ها و تمهيدات كه مربوط به ويژگي‌هاي جمعيتي بيت‌المقدس مي‌شود، با هدف محدود كردن رشد جمعيت فلسطيني‌هاي ساكن در بيت‌المقدس شرقي است كه از سال 1967 تاكنون عملاً و به شيوه‌هاي متنوع پياده مي‌شود.

اين رژيم با ممانعت از رشد جمعيت فلسطيني‌ها در شهر به كمك ابزارهاي بوروكراتيك تاكنون مدعي است كه اكثريتي يهودي را بر پيكره اين شهر تزريق كرده است.

انتهاي پيام
جمعه 10 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 2791]