واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: برگزاري مراسم اختتاميه سمينار بزرگداشت شاعر ملي بنگلادش نذرالاسلام در داكا
گروه خبرنگاران افتخاري / دكتر سيد محمد رضا هاشمي: مراسم اختتاميه سمينار بزرگداشت شاعر ملي بنگلادش نذرالاسلام با حضور سفير و رايزن فرهنگي ايران برگزار شد.
به گزارش خبرنگار افتخاري خبرگزاري قرآني ايران(ايكنا) در داكا، همزمان با صد و نهمين سالگرد تولد نذر الاسلام شاعر ملي بنگلادش مراسم متعددي در سطح ملي و دانشگاهي در سراسر بنگلادش براي بزرگداشت اين نابغة دنياي شعر و ادب بنگال برگزار شد.
به همين مناسبت سمينار سهروزهاي در دانشگاه نذر الاسلام در منطقه تريسال برگزار شد. مراسم پاياني اين سمينار كه با حضور سفير و رايزن فرهنگي ج.ا.ايران برگزار شد شاهد انبوه دوستداران اين شاعر بزرگ بود.
در اين مراسم ابتدا «راشد الحسن شلي» دبير انجمن فرهنگي ميمنسينگ بزرگ از برگزار كنندگان اين سمينار و دانشگاه نذرالاسلام و كليه ميهمانان محترم و حضار گرامي تشكر كرد و گزارشي از سمينار سه روزه ارائه داد.
سپس «حسن فرازنده» سفير ج.ا.ايران و ميهمان ويژه سمينار به ايراد سخن پرداخت. ايشان ضمن ارائه گزارشي كوتاه از تولد تا جواني و شاعري قاضي نذرالاسلام گفت، شغل نذر الاسلام قضاوت نبود و در زمان حيات خود نيز نسبتي با امر قضاوت نداشت ولي در عين حال عنوان «قاضي» كه ويژه اجدادش بود براي اداي احترام به او نيز داده شده بود.
وي سپس به روحيه ضد استعماري نذر الاسلام اشاره كرد و گفت: قاضي نذرالاسلام نداي آزادي و استقلال شبهقاره از زير يوغ سلطه خارجي را سرداده بود و همين امر باعث دستگيري او و زنداني شدنش توسط عوامل استعمار شد و البته محبوبيت او را افزايش داد.
سفير ج.ا.ايران با اشاره به عشق نذرالاسلام به ادبيات گفت: او در حالي كه به خاطر ممنوع الانتشار شدن آثارش از سوي حكام استعمارگر شبه قاره در فقر و ناداري زندگي ميكرد دست از ادبيات متعهدانه خود برنداشت و و به فعاليتهاي ادبي خود ادامه داد.
فرازنده در ادامه به آشنايي نذرالاسلام با شعر حافظ در سال 1917 اشاره كرد و ادامه داد: او از طريق يك روحاني پنجابي و در طي خدمت در ارتش با اشعار حافظ آشنا شد خود اقرار ميكند كه به قدري شيقته اشعار او شده است كه از همان زمان فراگيري فارسي را با هدف درك اشعار حافظ و ترجمه آنها آغاز ميكند و پس از چند سال ترجمه غزلهاي حافظ به بنگالي را شروع ميكند.
سفير ج. ا. ايران افزود: شهرت حافظ در سرزمين بنگال كه از دوران سلطان غياث الدين آغاز شده بود در زمان نذر الاسلام و با ترجمه برخي از اشعار او به بنگالي افزون شد و ادبيات بنگالي مسلمانان غناي خاصي يافت.
فرازنده سپس به تاثير فارسي بر نذرالاسلام اشاره و استفاده هنرمندانه او از واژههاي فارسي در اشعار خود را تبلور اين نكته دانست و نمونههايي از واژههاي فارسي و يا تركيبي فارسي كه در آثار نذرالاسلام به كار گرفته شده است را ارائه كرد.
دكتر هاشمي رايزن فرهنگي ج.ا.ايران در داكا سخنران ديگر مراسم پاياني سمينار نذر الاسلام بود. ايشان شخصيتهاي بزرگ و برجسته علمي و فرهنگي همچون نذر الاسلام، را «فرازماني» دانست كه در گسترة تاريخ حضور دارند و لذا شايسته قدرداني در سطح كلان و ملي، و در مواردي هم فراملي، هستند چرا كه اين گونه افراد در واقع سرماية علمي و فرهنگي خود را به رايگان و در سطح كلان براي ملت و كشور خود هزينه كردهاند و در نتيجه هزينه كردن از سوي ملت و قدرداني از آنان به مصداق حديث پيامبر مكرم اسلام (ص) «من لم يشكر المخلوق لم يشكر الخالق»، اقدامي پسنديده و اخلاقي است.
رايزن فرهنگي نذرالاسلام را بلبل خوش الحان بنگال، و به يك معنا همان طوطي مورد اشاره حافظ در غزل مشهورش «شكر شكن همه طوطيان هند/ زين قند فارسي كه به بنگاله ميرود» دانست و گفت: تعبير «شكر شكن» در فارسي يعني «خوش گفتار و شيرين سخن» و اين واقعيت مورد تصديق همگان است كه برخي از شيرينترين غزلها و شعرهاي نذر الاسلام آنهايي است كه بر اثر آشنايي با شعراي بزرگ فارسي مانند حافظ و خيام و نيز آشنايي با مفاهيم شعري مورد استفاده آنان، سروده است.
دكتر هاشمي سپس به شباهت ميان تأثير مرگ فرزند حافظ و فرزند نذرالاسلام بر زندگي ادبي و بيان شعري آنان گذشت، يادآور شد: همانگونه كه مرگ ناگهاني فرزند حافظ جراحتي سنگين در ژرفاي ضمير او بر جاي گذاشت و وي غزلهاي نغز و پر مغزي در همين ارتباط پديد آورد، مانند غزلي با مطلع «بلبلي خون دلي خورد و گُلي حاصل كرد/باد غيـرت به صدش خار پريشان دل كرد»؛ نذر الاسلام نيز پسرش «بلبل» را كه به ياد بلبل شيراز بدين نام ناميده بود در سن چهار سالگي از دست داد كه اين فقدان تأثيرات مهمي بر نذر الاسلام گذاشت.
سخنران سپس ضمن تبيين اين نكته كه حافظ خود را «بلبل» ميخواند و نذر الاسلام فرزندش را، به علاقه نذر الاسلام به حافظ و تأثير پذيري او اشاره كرد و از قول نذر الاسلام گفت: «كسي كه در زندگي من محبوبترين و بهترين سرمايه بود با اهداي او به عنوان هديه شاعر، بلبل شيراز را به بنگلادش دعوت كردم و آوردم. ...(حافظ) به دعوت سلطان غياث الدين حاكم بنگاله توجه نكرد ولي به دعوت من بي اعتنا نماند. از راهي كه كه جنازه پسرم تشييع شد، دوست من و معشوق من، شاعر ايراني به خانه من فرود آمد و با اشك چشمانم زير پايش آبپاشي شد.»
دكتر هاشمي سپس ادامه داد: معرفي فرهنگ و ادب فارسي به ديگر ملل نتيجه تلاش دوستداران فارسي است كه با ترجمههاي خود «باقيات الصالحاتي» براي مردم و فرهنگ خود برجاي گذاشتند كه نظر نذرالاسلام يكي از آنان است كه به مثابه سخنگوي بخشي از فرهنگ و ادب غني و گرانسنگ فارسي، به فرهنگ ايران و زبان فارسي نيز تعلق دارد چرا كه همانگونه كه فردوسي گفته است: «نميرم از اين پس كه من زندهام/كه تخم سخن را پراكندهام»، فارسي در بنگلادش و شبه قاره جاويدان و ناميرا شده است چرا كه تخم فارسي را بزرگاني مانند نذرالاسلام در اين منطقه كاشتهاند و چون هميشه نام آنان بر زبانها و ياد آنها در دل مردم است، «باقيات الصالحات» آنان يعني سرودهها و ترجمههايشان نيز جاويدان و هميشگي خواهد بود.
رايزن فرهنگي ج. ا. ايران در داكا سپس به گستره و نفوذ شعر و ادب فارسي در مغرب زمين به كمك بزرگاني مانند فيتزجرالد و گوته و ديگران و در مشرق نيز توسط نوابغي همچون اقبال و نذرالاسلام اشاره و تصريح كرد: نذرالاسلام حافظ را به بنگالي زبانان معرفي كرد ونقش او نسبت به گوته كه اين كار را در غرب كرد اهميت بيشتري دارد چرا كه نذر الاسلام نه تنها قالب «غزل» را در ادبيات و نظم بنگال وارد كرد و خود حدود 100 غزل بر سياق غزلهاي حافظ سروده كه جزو گنجينه غني بنگالي به شمار ميرود، بلكه با ترجمه رباعياتي كه به حافظ منسوب است (ولي در اصل بسياري از آنها از ديگر شاعران فارسي زبان است)، و نيز با ترجمه تعدادي از رباعيات خيام هم فرهنگ بنگال را غنيتر كرد و هم قلمرو نفوذ زبان و ادب فارسي را گستردهتر.
دكتر هاشمي همچنين در ادامه تبيين تأثير پذيري نذرالاسلام از حافظ به وامگيري و استفاده نذر الاسلام از واژههاي فارسي در اشعار خود و نيز برخي مفاهيم مانند «شاخه نبات» از ذهن و زبان حافظ و ديگر شعراي فارسيگو در اشعار و غزليات او اشاره كرد و گفت: شايسته است بدانيم كه وي با تضمين بيت مشهور حافظ «برسرتربت ما چون گذري همت خواه/كه زيارتگه رندان جهان خواهد شد» وصيت ميكند او را در كنار مسجدي دفن كنند؛ و چنين نيز ميشود و مدفن او اكنون محل رفت و آمد هزاران تن از دوستداران او و نمازگزاران گرديده كه نشان دهنده بخشي ديگر از تأثير حافظ بر ذهن و زبان نذرالاسلام است.
رايزن فرهنگي ايران در بنگلادش ادامه داد: با توجه به اينكه نذر الاسلام نقشي بزرگ در گسترش فرهنگ و ادب فارسي در منطقه ايفا كرده او اگر چه شاعر ملي بنگلادش است ولي فقط به بنگالي زبانان تعلق ندارد چرا كه گنجينهها و ذخاير فرهنگي بزرگ بشر، فراتراز زبان، زمان و فرهنگ خود بوده و از آنِ بشريتاند و لذا بايد اذعان كرد كه قاضي نذر الاسلام «بلبل خوش الحان»، «طوطي شكر شكن» و «كبوتر پيامآور» فرهنگ و ادب و زبان فارسي در بنگال و پل ارتباطي مردم و فرهنگ دو كشور بوده است.
وي در بنگلادش در پايان سخنان خود به اقدامات متعددي كه در راستاي معرفي و بزرگداشت اين شاعر بزرگ از سوي رايزني در طي بيش از يك دهه اخير انجام شده است اشاره كرد كه چاپ كتابي در باره سرگذشت و احوال نذر الاسلام در سال 1995 آغازگر اين اقدامات بود و با پيشنهادات ديگر ادامه داشته و دارد مانند: پيشنهاد چاپ تمبر مشترك نذر الاسلام و حافظ كه در سال 1383 در داكا انجام شد و برگزاري سمينارهاي متعدد در داكا براي معرفي نذر الاسلام، برگزاري نشست بين المللي معرفي نذر الاسلام در ايران با حضور فرهيختگان و استاداني از بنگلادش و چندين كشور آسياي ميانه، همكاري در نخستين و دومين سمينار بين المللي نذر الاسلام در داكا، و پيشنهاد كمك به دانشگاه نذر الاسلام براي افتتاح رشته فارسي و نيز ساخت فيلم مشترك در باره نذر الاسلام.
سپس «قاضي عبدالرئوف» ميهمان اين سمينار به ايراد سخن پرداخت.
او كه از بنيانگذاران دانشگاه قاضي نذرالاسلام در تريسال است با اشاره به موانع و مشكلاتي كه تا رسيدن به موقعيت امروز برسر راه دانشگاه بود از اهالي و مردم تريسال براي كمك به مسئولان دانشگاه دعوت كرد.
وي همچنين از دولت بنگلادش و وزارت آموزش عالي درخواست كرد به احترام قاضي نذرالاسلام به اين دانشگاه مساعدت و توجه بيشتري كنند.
وي قاضي نذرالاسلام را شخصيتي جامع الاطراف و بينظير در سطح جهاني دانست كه در زندگي خود فقط 24 سال توانست نبوغ خود را در نويسندگي، سرودن شعر و غزل نشان دهد و بعد از آن دچار سكته مغزي شد.
عبدالرئوف با اشاره به سخنان سفير و رايزن فرهنگي ج.ا.ايران، نقش نذر الاسلام را در انتقال مفاهيم شعري و ادبي فارسي به زبان بنگلا بسيار مهم دانست و او را حقيقتاًپل ارتباطي بين دو ملت و دو فرهنگ خواند.
وي با اشاره به خردهگيري بعضي افراد كه نذرالاسلام از سواد چنداني برخوردار نبوده و لذا نبايد او تجليل و تقدير به عمل آيد، گفت: نذرالاسلام ذاتاً شاعر بوده و توان و نبوغ شعري او به سواد او ربطي نداشته است و گواه اين موضوع سخنان تاگور است كه با درك صحيح نذر الاسلام هميشه او را با عنوان «شاعر» خطاب ميكرد.
عبدالرئوف با رد نظر كساني كه شاعر ملي بنگلادش را بيسواد ميدانند گفت: اگر چنين است چرا محققان به اين نتيجه رسيدهاند كه او در آثار خود از واژگان 28 زبان زنده دنيا استفاده كرده كه واژههاي فارسي بيش از بقيه واژههاي غير بنگالي در اشعار اوست.
سخنران پاياني دكتر شمس الرحمن، رئيس دانشگاه قاضي نذرالاسلام بوده كه در سخنان خود از يكايك مهمانان عزيز و حضار تشكر كرد.
در پايان تعدادي از كتابهاي منتشر شده از سوي رايزني فرهنگي ج.ا.ايران در داكا توسط «فرازنده» سفير ايران براي استفاده در كتابخانه دانشگاه به رئيس دانشگاه اهدا شد.
همچنين در اين مراسم از سوي برگزاركنندگان سمينار جوايزي به نفرات برتر مسابقات نقاشي و مقاله نويسي به مناسبت سالگرد تولد اين شاعر ملي اهدا شد.
اين مراسم با برگزاري فوق برنامه فرهنگي دنبال شد كه در طي آن گروههاي سرود تعدادي از سرودهها و غزليات نذرالاسلام را به صورت دسته جمعي اجرا كردند.
در پايان مراسم رئيس دانشگاه از هيئت ايراني در دفتر خود پذيرايي به عمل آورد و گزارشي از روند توسعه دانشگاه ارائه داد و مشكلات گسترش دانشگاه و راهاندازي رشته تطبيقي «مطالعات فارسي و نذرالاسلام» را براي سفير ج. ا. ايران تشريح كرد تا در صورت امكان در مذاكرات بعدي با مسئولان دولتي پيگيري شود.
جمعه 10 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 264]