محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846731339
تأثير آموزه هاي قيام حسيني عليه السلام بر شکل گيري و پيروزي حزب الله لبنان(6)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
تأثير آموزه هاي قيام حسيني عليه السلام بر شکل گيري و پيروزي حزب الله لبنان(6) نويسنده: فرزانه نيکوبرش راد 10-2. پيروزي خون بر شمشير از سوي ديگر، حزب الله در ساختار مقاومت خويش براي مبارزه، روش « مبارزه جهادي» را با تأسي از الگوگيري انقلاب اسلامي ايران، از نهضت حسيني اتخاذ کرد؛ همچنان که امام خميني رحمة الله خود ابتدا با استفاده از روش فرهنگي و تبليغي شان با آگاه کردن مردم، حرکت خويش را شروع کردند- کاري که امام حسين عليه السلام در حرکت روشنگرايانه خويش از مدينه تا رسيدن به کربلا با سخنان خويش شروع کردند- امام خميني رحمة الله نيز با تأسي به حرکت حسيني، ابتدا در روش مبارزه ي جهادي، جريان فکري را مؤثر دانستند و علاوه بر آگاهي و بيداري توده ها، به دنبال تغيير روحيه مردم و بلوغ فکري و سياسي و آگاهي بخشي و ايجاد ويژگي هاي روحي، مانند شجاعت، روح تعاون، استقلال روحي، روحيه ي مقاومت و وحدت کلمه بودند؛ و پس از تحول روحي، بهترين شيوه را مبارزه ي منفي و اعتراض هاي عمومي و جمعي در قالب « تظاهرات» و « اعتصاب ها» دانستند و با دست خالي در مقابل رژيم پهلوي ايستادند و تا مرز شهادت، پيش رفتند. روش جهادي انقلاب اسلامي نيز در حقيقت، بدون ترس به استقبال مرگ رفتن و غلبه بر رعب از مرگ و سلاح است؛ به جرئت مي توان گفت: يکي از برجستگي هاي انقلاب اسلامي ايران « تبلور شيوه ي مبارزه ي فراگير، ايدئولوژيک و کم خشونت در آن است که مشي « پيروزي خون بر شمشير» را اثبات کرد و به منزله ي الگوي مبارزه و جهادي بر آن تأکيد داشته است... منطق عملي اين شيوه از مبارزه، شکست ناپذيري آن، با توجه به غلبه ي مبارزان بر خوف، مرگ و باور مرگ به عنوان پيروزي واقعي و سعادت اصلي است.»(1) در قيام مردم لبنان نيز تداعي شهادت يا همان « پيروزي خون بر شمشير» نيز با تأسي از مبارزه ي جهادي انقلاب اسلامي با عمليات استشهادي « شهادت طلبان» بروز کرد که دستاورد مهم آن، پيروزي مبارزان حزب الله بود که تماماً از پيام ها و درس هاي قيام حسيني و به کارگيري آن در مرحله ي عمل بود. در اعتقادات مبارزان حزب الله آمده است:« در عمليات شهادت طلبانه، با آثار، نتايج و کارآيي، نقطه ي عبور از مرحله اي به مرحله ديگر به حساب آمد. عبور از مرحله ي شکست و پا نهادن به مرحله ي پيروزي و عبور از دوران ذلت و سرافکندگي و قدم گذاشتن به دوران دلاوري و قهرماني و آغاز شکست اسرائيل و پايان يافتن افسانه ي شکست ناپذيري دشمن».(2) در قيام حسيني، منطق شهادت و شهادت طلبي، وراي منطق هاي مادي است که از درس هاي عاشورا در تاريخ شيعي سرچشمه گرفته و جايگاه خاص خود را پيدا کرده است که حزب الله نيز در اعلاميه ها و سخنان و حرکات و شيوه هاي مبارزه به آن اشاره کرده است؛ چه اينکه با تأکيد بر اين بعد روحي و رواني عمليات عمليات شهادت محوري است که معتقدند:« عمليات شهادت طلبانه سلاح جديدي است که بر پيشرفته ترين سلاح هاي کارآمد دشمن پيشي گرفت؛ سلاحي که در جبهه ي مبارزه با اسرائيل وارد عمل شد و بر افسانه ي شکست ناپذيري ارتش صهيونيستي خط بطلان کشيد.»(3) امام حسين عليه السلام به همراه يارانش نيز به عنوان « ثارالله» پيام خويش را در دل تاريخ با شهادت شهيدان صادق، ثبت کرد که:« اني لا اري الموت الا سعاده و لا الحيوة مع الظالمين الا برماً»(4). حزب الله نيز با شيوه شهادت طلبانه و به دور از هياهو، اسرائيل را براي اولين بار در تاريخ تجاوز ارتش آن، با گروهي اندک و به تعبير قرآن « فئتة قليله» شکست داد؛ به طوري که ارتش هاي عرب چه جمعي و چه انفرادي از انجام اين عمل عاجز ماندند.(5) 11-2. ايمان و اميد و پيروزي اميد به مقاومت و پيروزي و حرکت براي طرد و نابودي ظلم و ستم انديشه ي ديگري بود که حزب الله با تأسي به انقلاب اسلامي و نهضت حسيني، حرکت خويش را شروع کرد. اعتماد به ارزش ها و اصول اسلامي و تلاش براي رسيدن به هدف از مباني انديشه ي حرکت انقلاب است که ريشه در قيام سيدالشهداء عليه السلام دارد؛ همچنان که امام خميني رحمة الله فرمودند:« شما در اين مدتي که انقلاب کرديد و قيام کرديد، خودتان باورتان آمد و به دولت هاي مستضعف و ملت هاي مستضعف هم باورانديد که مي شود در مقابل آمريکاي جهانخوار و شوروي جهانخوار ايستادگي کرد... اين باور، اسباب اين شد که آن کار بزرگ معجزه آسا را شماها انجام داديد.»(6) اين سخن امام رحمة الله مصداق و نشان دهنده ي اراده و عزم امام حسين عليه السلام براي حرکت خويش بود. تاريخ اشاره دارد: هنگامي که امام حسين عليه السلام حرکت خود را از مدينه شروع کردند تا به کربلا برسند، با گروه ها و افراد مختلفي برخورد کردند که در ضمن آن، هرکس که از هدف امام حسين عليه السلام آگاه مي شد و افراد کم ايشان را مشاهده مي کرد، امام عليه السلام را از رفتن و قيام نهي مي کرد؛ اما امام حسين عليه السلام با اراده و ايمان و اميد الهي، براي تغيير وضعيت موجود به همراه ياران اندک خود قيام کرد و تأثير خود را در طول تاريخ گذارد؛ در حقيقت« حادثه کربلا و پيام رساني آن توسط اهل بيت عليه السلام در شهرهاي مختلف و آگاه شدن مردم از جنايت هاي يزيد و دستگاه بني اميه سبب شد که علي رغم افزايش اختناق و سرکوب توسط دستگاه بني اميه، قيام و شورش هايي توسط شيعيان رخ دهد و به تدريج شيرازه ي حکومت ظالمانه را از هم بپاشد».(7) اين وجه عيني از انقلاب اسلامي، اثبات قدرت ايمان به خود و اراده ي جمعي ملت ها در برابر ابزارهاي نظامي و مادي بود که در قيام امام حسين عليه السلام کاملاً مشهود بود و انقلاب اسلامي با تأسي به قيام سيدالشهداء عليه السلام در قرن بيستم، حرکت نويني را شروع کرد که خود، الگوبخش قيام هاي ديگري مانند حزب الله لبنان شد؛ قيامي که با تکيه به ايمان الهي و باور ديني به دنبال جستجوي هويت انساني خود و به دست آوردن آزادي و آزادگي و استقلال طلبي در مقابل کافران و جاهلان زمان خويش بود. بايد گفت:« چه زيبا با اراده مردمي و انسجام عقيدتي توانستند رژيم تا دندان مسلح اسرائيل را به زانو درآورند و عزت را در کسوت جهاد و شهادت به دست آوردند. پيروزي حزب الله در جنگ 33 روزه و عجز رژيم اشغالگر قدس و حاميانش، نمونه اي از تأثير قيام حسيني بر حرکت حزب الله بود که چه زيبا سيدحسن نصرالله دبيرکل حزب الله گفت:« آنچه در جنگ اسرائيل عليه لبنان رخ داد، پيروزي يک روح بر روح ديگر و پيروزي خون بر اسلحه بود که امام حسين عليه السلام به ما آموخت و اين پيروزي يک پيروزي راهبردي است.»(8) اين سخنان رهبر حزب الله يادآوري سخنان سيدالشهداست که در مقابل دنياي فاني و عظمت روحي شهادت فرمودند:« من آن نيستم که از مرگ بترسم. هر مرگي در راه رسيدن به عزت و احياي حق چه آسان است؛ مرگ در راه عزت اسلام جز زندگي جاويد نيست و زندگي با ذلت جز مرگي که از زندگي تهي است، نخواهد بود... من آن نيستم که از مرگ بهراسم. روحم برتر و همتم والاتر از آن است که از بيم مرگ به زير بار ستم روم... خوشا به مرگ در راه خدا. شما نمي توانيد مجد و عزت و شرف مرا نابود کنيد؛ پس مرا از کشته شدن چه باک!»(9) نکته قابل توجه، عزت طلبي و کرامتي است که حزب الله از قيام حسيني در سايه ي ايمان و توکل به خداوند آموخت؛ ضمن آنکه در مرحله عمل، موفقيت هاي بسياري را نه تنها براي شيعيان لبناني، بلکه مسلمانان سراسر دنيا به دنبال آورد که به حق دبيرکل حزب الله به آن اشاره کرد و گفت:« جوهر مقاومت، در حمل سلاح نيست، بلکه قدرت آن در قلب خروشان و شعار هيهات منا الذله است... همه ي ما مي خواهيم زندگي کنيم؛ اما با کرامت نه با ذلت».(10) نتيجه اسلام براي احياي ارزش هاي ديني و دفاع از حق و حقيقت، « جهاد» را به عنوان امري لازم و ضروري در متن آموزه هاي ديني قرار داده است و هدف آن، دفع ظلم و ستم، ايجاد قسط و عدالت در جامعه، جلوگيري از فساد و مبارزه با استثمار و استکبار است که شهادت طلبي و انتخاب زندگي با عزت، رمز موفقيت عمليات جهادي است. در ميان انبياء و اولياء امام حسين عليه السلام قيامي را آغاز کرد که پيام ها و درس هايش در طول تاريخ جاويدان ماند. سيدالشهداء عليه السلام با قيام و شهادت افتخارآميز خويش، درس شجاعت، ايستادگي، آزادگي، ايثار و مقاومت، صبر و از خودگذشتگي را به همگان آموخت و خفتگان را از خواب غفلت بيدار نمود و به آنان آموخت که عزت را با حرکت و ايستادگي و مبارزه مي توانند به دست آورند و در اين راه، هرگز نبايد در مقابل دشمنان سر تسليم فرود آورند. امام حسين عليه السلام با قيام خويش آموخت: شيعيان با اطاعت و بندگي خدا، ايمان، اخلاص، تقواپيشگي و کناره گيري از آزمندي و طمع به دنيا، بايد زمينه هاي عزت مندي خويش را فراهم سازند و هرگز تن به زندگي توأم با خفت و خواري ندهند؛ از اين رو عاشورا جاويدترين قيام تاريخ شد؛ زيرا تمام قدم هاي برداشته شده، در راه خدا و براي خدا بود. حسين بن علي عليه السلام الگو و اسوه اي شد براي همه ي آزادگاني که به او اقتدا مي کنند و مي خواهند حسين وار زندگي نمايند؛ و سرمشقي شد براي کساني که شعار آنها نيز مانند مقتدايشان انتخاب مرگ با عزت در مقابل زندگي با ذلت است. بعد از گذشت سال ها انقلاب اسلامي ايران نيز از اين الگو بهره گرفت و آن را به عنوان الگويي عملي- که در طول تاريخ کارا و اثربخش است- در قرن بيستم به جهانيان عرضه کرد. در ميان جنبش هاي اسلامي از سال 1980 گروه هاي لبناني که با تجاوزات بي امان صهيونيست ها به کشور خود مواجه بودند، از اين الگو الهام گرفتند و با اتخاذ روش هاي حسيني در متن و بطن مبارزه، استراتژي و تاکتيک جهادي را با فرهنگ شهادت خواهي و شهادت طلبي عجين کردند و با ايجاد وحدت دروني براي احياي امر به معروف و نهي از منکر، مبارزه با ظلم و ظلم پذيري، دفع متجاوزان تا پاي جان و انتخاب زندگي با عزت، در مقابل زندگي ذلت بار، روحي تازه در کالبد مبارزات خود دميدند که انگيزه ي اين الگو و حرکت، از پيام ها و درس هايي بود که امام حسين عليه السلام با قيام خويش و نثار خون خود و ياران پاکش، در تاريخ جاويدان ساخت و نشان داد که در هر عصر و زماني اگر انسان ها با رشد و آگاهي و بصيرت در راه احياي حيات انساني و الهي خويش بپا خيزند، مي توانند پيروزي و عزت و اقتدار را به دست آورند و اين پيام و اثر حماسه ي حسيني است که انسانيت، آزادگي، عزت، نورانيت و حق پرستي و عدالت خواهي را با عاشوراي خويش جاويدان ساخت که :« کل يوم عاشورا و کل ارض کربلا». منابع 1. قرآن کريم؛ ترجمه مهدي الهي قمشه اي؛ چ 4، قم: الهادي، 1378. 2. احساني، زهرا؛ انديشه عاشورا؛ تهران: مؤسسه نشر و تنظيم آثار امام خميني، 1375. 3. اسداللهي، مسعود؛ از مقاومت تا پيروزي؛ تهران: مؤسسه مطالعات و تحقيقات انديشه سازان نور و مؤسسه نشر و تحقيقات ذکر، 1379. 4. باکويي، زين العابدين؛ عزت و اقتدار ديني؛ قم: مهدي يار، 1381. 5. پاشاپور يوالاري، حميد؛ امام خميني و انتقاضه فلسطين؛ تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامي، 1381. 6. پيشوايي، مهدي؛ سيره ي پيشوايان؛ چ 10، قم: مؤسسه امام صادق عليه السلام، 1376. 7. جعفريان، رسول؛ تاريخ سياسي اسلام؛ تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، 1360. 8. چمران، مصطفي؛ لبنان؛ تهران: بنياد شهيد چمران، 1362. 9. حجتي کرماني، علي؛ لبنان به روايت امام موسي صدر و چمران؛ تهران: قلم، 1364. 10. الحراني، حسين بن شعبه؛ تحف العقول عن آل الرسول؛ چ 3، تهران: الاسلاميه، 1366. 11. حر عاملي، محمدحسين؛ وسايل الشيعه؛ تهران: المکتبه الاسلاميه، 1378ق. 12. حسيني طهراني، محمدحسين؛ لمعات الحسين؛ چ دوم، تهران: صدرا، 1407 ق. 13. خضري، محمود؛ فلسفه جهاد در اسلام؛ تهران: اسلامي، 1359. 14. دشتي، محمد؛ فرهنگ سخنان امام حسين عليه السلام؛ چ 2، قم: مشهور، 1380. 15. دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم؛ ره توشه راهيان نور؛ چ2، قم: مؤسسه بوستان کتاب، 1385. 16. دهخدا، علي اکبر؛ لغت نامه دهخدا؛ چ 16، تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا، 1338. 17. رايت، رابين؛ شيعيان مبارزان راه خدا؛ ترجمه علي انديشه؛ تهران: قومس، 1372. 18. روابط خارجه دفتر حزب الله لبنان؛ مراحل شکل گيري و بنيان هاي فکري حزب الله؛ تهران: دفتر حزب الله، [ بي تا]. 19. سانيکيدز، گئورکي؛ « انديشه انقلابي آيت الله خميني»؛ ترجمه ولي تيموري؛ فصلنامه حضور؛ ش 26، زمستان 1377. 20. سعيدي، علي؛ معارف عاشورا؛ تهران: اميرکبير، 1379. 21. سعيدي، غلامرضا؛ جنگ و صلح در اسلام؛ تهران: اقبال و شرکاء، 1335. 22. شهيدي، جعفر؛ قيام امام حسين عليه السلام؛ چ 10، تهران: فرهنگ اسلامي، 1365. 23. صديقي، کليم؛ نهضت هاي اسلامي و انقلاب اسلامي ايران؛ ترجمه سيد هادي خسروشاهي؛ تهران: اطلاعات، 1375. 24. صفارهرندي، اصغر؛ انقلاب عاشورا؛ تهران: کانون فرهنگي و تبليغاتي همرنگ اختر، 1383. 25. فيض الاسلام، علي نقي؛ ترجمه نهج البلاغه؛ تهران: فيض الاسلام، 1371. 26. گروه حديث پژوهشکده باقرالعلوم؛ فرهنگ جامع سخنان امام حسين عليه السلام؛ ترجمه علي مؤيدي؛ چ 6، قم: معروف، 1381. 27. محدثي، جواد؛ فرهنگ عاشورا؛ قم: معروف، 1374. 28. مسعودي، علي بن حسين؛ مروج الذهب و المعادن الجواهر؛ قم: دارالجره، 1409ق. 29. مطهري، مرتضي؛ حماسه حسيني؛ تهران: ملاصدرا، 1367. 30. معاونت فرهنگي سازمان تبليغات اسلامي؛ انقلاب اسلامي در چشم انداز ديگران؛ تهران: ستاد برگزاري هفتمين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي، 1364. 31. معهد تحقيقات باقرالعلوم؛ موسوعة کلمات امام حسين عليه السلام؛ قم: دارالمعروف، 1373. 32. مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني؛ ايثار و شهادت در مکتب امام خميني؛ قم: عروج، 1375. 33.___؛ چکيده مقالات دومين کنگره بين المللي امام خميني و فرهنگ عاشورا؛ قم: عروج، 1375. 34. موسوي خميني، روح الله؛ صحيفه نور؛ تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، 1366. 35. نادري سميرمي، احمد؛ لبنان؛ تهران: دفتر مطالعات سياسي و بين المللي وزارت امور خارجه، 1376. 36. نوري، حسين؛ جهاد؛ چ هفتم، قم: دفتر نشر فرهنگ اسلامي، 1376. 37. نيکسون، ريچارد؛ فرصت را دريابيم؛ ترجمه حسين ونسي نژاد؛ تهران: طرح نو، 1371. پي نوشت ها : 1. ر.ک به: حميد پاشاپور يوالاري؛ امام خميني و انتفاضه فلسطين؛ ص 17-171. 2. روابط خارجي دفتر حزب الله لبنان؛ پيشين؛ ص 9. 3. روابط خارجي دفتر حزب الله لبنان؛ پيشين؛ ص 9. 4. من مرگ را جز خوشبختي نمي بينم. من زندگي با ستمکاران را جز ملامت و خستگي نمي بينم( مرتضي مطهري؛ حماسه حسيني؛ ج 2، ص 219). 5. پيشين؛ ص 10. 6. روح الله موسوي خميني؛ صحيفه نور؛ ج 14، ص 194-195. 7. براي آگاهي بيشتر ر.ک به: رسول جعفريان؛ تاريخ سياسي اسلام؛ ج 3، 170-190. 8. روزنامه کيهان؛ 85/11/2. 9. فرهنگ جامع سخنان امام حسين عليه السلام؛ ص 403. 10. روزنامه کيهان؛ پيشين. منبع: نشريه كنگره امام حسين عليه السلام و مقاومت ج 3
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 322]
-
گوناگون
پربازدیدترینها