واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: سياست - دولت و رسانه
سياست - دولت و رسانه
فرشاد قربانپور: «دولت رسانه ندارد»، «روزنامهها تبليغات ناروايي عليه دولت نهم به راه انداختهاند»، «به دنبال سر پلهاي رسانهاي دشمن هستيم» اين جملات تنها بخشي از گفتارها و اظهارات وابستگان و اعضاي دولت نهم بود كه در مورد فضاي رسانهاي كشور و نيز رسانههاي غيردولتي و مستقل بيان شد. اين اظهارات از آن جهت بيان شدند كه دولت نهم از همان ابتدا با انتقادي كه نسبت به خود برانگيخت بخشي از فضاي رسانهاي مستقل را در مقابل خود ديد. رسانهها به انتقاد از عملكرد دولت نهم و نيز رفتارهاي رئيس دولت پرداخته و رفتارها، گفتار و دستورات او را زير سوال ميبردند. از نظر آنها بحثهايي در مورد نفي هولوكاست، محو اسرائيل، مديريت در دولتهاي گذشته، فساد اقتصادي و دانهدرشتها، عوامل افزايش تورم و... كه از سوي دولت نهم و رئيس آن عنوان ميشد به شكل اعجابآوري از واقعيتهاي جامعه ما دور بود. مثلا رئيس دولت نهم عامل افزايش تورم را متوجه برخي رانتها و رانتخواران در دولتهاي گذشته ميكرد و اين مسئله با انتقاد طيف مقابل روبهرو ميشد. حذف شوراهاي عالي، بركناري بسياري از مديران با سابقه، بركناري متوالي مديران دولت نهم و... همگي جاي انتقاد بسياري داشت. اما دولت نهم در مقابل اين انتقادها عملا هيچ نوع استدلالي را بيان نميكرد. اين روند در ادامه موجب شد حتي طيف وسيعي از اصولگرايان و حاميان سابق دولت نيز به انتقاد از آن روي آورند. عماد افروغ و محمد خوشچهره بارزترين شخصيتهايي بودند كه به يكباره راه خود را از دولت نهم جدا كردند تا جايي كه محمد خوشچهره كه خود زماني از جمله نزديكان احمدينژاد بود پس از اينكه احمدينژاد اعلام كرد هرگز بحث آوردن پول نفت بر سر سفره مردم را بيان نكرده است به پخش صداي ضبط شده او كه چنين شعاري را در زمان تبليغات رياستجمهوري بيان ميكرد اقدام كرد.
اين مسائل سبب شد كه به مرور دولت به اين صرافت افتد كه هيچ رسانه مطيعي در اختيار ندارد و بايد براي اين مسئله فكري كند. اولين اقدام دولت اين بود كه به انتقاد شديد از صدا و سيما پرداخت، اين زماني بود كه صداوسيما وقت زيادي را براي تبليغ عملكرد شهرداري قاليباف ميگذاشت. فشار دولت به صدا وسيما در نهايت نتيجه داد تا جايي كه صدا و سيما براي دولت و عملكردهاي دولت بهويژه در زمينه سفرهاي استاني مايه گذاشت. احمدينژاد در طول سه سال گذشته چند بار به تلويزيون آمد و با مردم سخن گفته و يا در گفتوگوي ويژه خبري حضور يافت. اين مسئله حتي از دوران هشت ساله خاتمي هم بيشتر و پررنگتر شده است.
اما دولت به اين هم بسنده نكرد. در فضاي اينترنت پس از اجراي طرح ساماندهي وبلاگها و سايتهاي اينترنتي اقدام به اصلاح در مديرت روزنامه دولتي ايران و خبرگزاري دولتي «ايرنا» كرد. اما اين تغيير مديريت موجب نشد تا تيم جديد بتواند انتظارات دولت را بر آورده سازد. پيامد اين امر اصلاح دوباره مديريتها در روزنامه ايران و خبرگزاري ايرنا بود كه با هدف سمتوسوگيري بيشتر اين رسانهها در حمايت از دولت صورت گرفت. اما همچنان صفارهرندي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي معتقد است: «اميدواريم كه سيستم رسانهاي كشور به صورت منتقد منصف در اختيار دولت باشند... تصور ميكنم برخي رسانهها گاهي اوقات نسبت به خدمات دولت جفاكارانه عمل ميكنند». اما با اين حال در كنار اين اعمال فشار دولت بر خبرگزاري دانشجويان ايران نيز زمينههاي تغيير مديريت آن را فراهم كرد. اين مسئله در ابتدا با افزايش حجم انتقادها از جهاد دانشگاهي آغاز شده و در نهايت به تغيير مديريت ايسنا و برخي از كاركنان آن منجر شد. علاوه بر اين در ابتداي آغاز به كار دولت نهم بود كه خبرگزاري ايلنا با فشار زياد مواجه شد. در اثر اين فشار دهها نفر از خبرنگاران اين خبرگزاري اخراج شدند اما اين امر نيز سبب رضايت نشده و در نهايت اين خبرگزاري همراه با روزنامه همميهن طي يك روز در تيرماه 86 توقيف شد. هر چند كه يك سال بعد خبرگزاري ايلنا با حكم قوه قضائيه بازگشت.
از سوي ديگر در طي 30 ماه گذشته بيش از 20 نشريه توقيف شدند. بخشي از اتهامي كه به تمام آنان چسبانيده شده، اتهام سياهنمايي است. اين اتهامي است كه هيچ مصداق و تعريف درستي ندارد. اما دولت باز هم معتقد است كه در فضاي رسانهاي با حجم عظيم و ناجوانمردانهاي از انتقاد روبهرو است و بايد با اين امر مقابله كند. اين مقابله اكنون با شكل جديدي آغاز شده است. انتشار روزنامه «خورشيد» يكي از همين دست تلاشها است. پيش از اين قرار بود اين روزنامه با تيراژ يك ميليوني و بهطور رايگان توزيع شود. روزنامه «وطن امروز» هم كه توسط مهرداد بذرپاش منتشر خواهد شد نيز در همين راستا قابل اريابي است. پس از اين ديگر دولت نميتواند بگويد كه رسانه ندارد. دولت دو خبرگزاري مهم كشور را يعني ايسنا و ايرنا در اختيار دارد. خبرگزاريهاي مهر و فارس نيز توسط جناحي اداره ميشوند كه دولت نهم در همان قالب تعريف ميشود. از ديگر سو هماكنون نشرياتي همچون كيهان، ايران، آتيه، برداشت دوم، وطن امروز، ايران عصر، خورشيد، شهروند(با صاحب امتيازي مهدي هاشمي معاون عمراني وزير كشور) و صدها نشريه دولتي ديگر كه از سوي سازمانها و ادارات ذيربط دولتي منتشر ميشوند به عنوان ابزار رسانهاي دولت مطرح هستند. همچنين صدا و سيما هم بيشترين وقت خود را در ميان دولتهاي پس از انقلاب به دولت نهم اختصاص داده است. به نظر ميرسد اگر باز هم دولت در پاسخ به انتقادها نبود رسانه را مطرح كند بايد به مبناي استدلالي آن ترديد كرد؛ ترديدي از همان جنس كه در مورد جوابيههاي شوراي اطلاعرساني دولت مطرح است.
پنجشنبه 9 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 360]