واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، مردم امروز (سه شنبه) با برپايي آيين هاي سوگواري، عشق و ارادت خالصانه خود را به كريمه اهل بيت حضرت فاطمه معصومه (س) ابراز داشتند. حرم مطهر حضرت معصومه (س) يكپارچه سياه پوش شده و صداي قرآن و مداحي اهل بيت از ماذنه هاي آن به گوش مي رسد. ام القراي جهان اسلام امروز شاهد عاشقانه ترين عزاداري زائران و مجاوران حضرت فاطمه معصومه (س) است كه همگام با ملكوتيان بر سر و سينه مي زنند. عزاداران درقالب هيات هاي سينه زن و زنجيرزن نيز با حضور در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) در غم جانكاه آن حضرت اشك ماتم مي ريزند. در بيوت آيات عظام تقليد و دفتر مقام معظم رهبري در قم نيز به همين مناسبت، مجالس سوگواري برپا شده و سخنرانان گوشه هايي از زندگاني گهربار آن حضرت را بيان كردند. مسجد مقدس جمكران نيز اين روزها شاهد حضور گسترده زائراني است كه از نقاط مختلف كشور در اين مكان حضور يافته اند و ضمن دعا و نيايش در سوگ وفات حضرت فاطمه معصومه (س) اشك مي ريزند. مقابر امامزادگان نيز در اين روز غمبار شاهد برگزاري آيين هاي عزاداري و سخنراني با حضور زائران و مجاوران است. نام شريف آن بزرگوار فاطمه و مشهورترين لقب آن حضرت، معصومه است، پدر بزرگوارش امام هفتم شيعيان حضرت موسي بن جعفر (ع) و مادر مكرمه اش حضرت نجمه خاتون (س) است. ولادت آن حضرت در روز اول ذيقعده سال 173 هجري قمري در مدينه منوره واقع شده است، ديري نپاييد كه در همان سنين كودكي مواجه با مصيبت شهادت پدر گرامي خود در حبس هارون در شهر بغداد شد، لذا از آن پس تحت مراقبت و تربيت برادر بزرگوارش حضرت علي بن موسي الرضا (ع) قرارگرفت. در سال 200 هجري قمري در پي اصرار و تهديد مامون عباسي سفر تبعيد گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون اين كه كسي از بستگان و اهل بيت خود را همراه ببرند راهي خراسان شدند. يك سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق ديدار برادر و اداي رسالت زينبي و پيام ولايت به همراه عدهاي از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حركت كرد. آن حضرت نيز در اين سفر همچون عمه بزرگوارشان حضرت زينب(س) پيام مظلوميت و غربت برادر گراميشان را به مردم مومن و مسلمان ميرساند و مخالفت خود و اهل بيت (ع) را با حكومت حيله گر بني عباس اظهار ميكرد. از اين رو به محض رسيدن كاروان آن حضرت به شهر ساوه، عدهاي از مخالفان اهل بيت كه از پشتيباني ماموران حكومت برخوردار بودند، سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتيجه تقريبا همه مردان كاروان به شهادت رسيدند، حتي بنابر نقلي حضرت معصومه (س) را نيز مسموم كردند. با وقوع اين حادثه يا بر اثر اندوه و غم زياد از اين ماتم يا براثر مسموميت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س) بيمار شدند و چون ديگر امكان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را كرد. آن حضرت در ادامه اين سفر پرسيد: از اين شهر(ساوه) تا قم چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببريد، زيرا از پدرم شنيدم كه ميفرمود: شهر قم مركز شيعيان ما است. آن بانوي بزرگوار بنابر روايات در روز 23ريبع الاول سال 201هجري قمري به قم رسيد، بزرگان شهر قم وقتي از اين خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند و در حالي كه موسي بن خزرج بزرگ خاندان اشعري زمام ناقه آن حضرت را به دوش ميكشيد، عده فراواني از مردم پياده و سواره گرداگرد كجاوه حضرت در حركت بودند. سپس در محلي كه امروز ميدان مير ناميده ميشود شتر آن حضرت در جلو در منزل موسي بن خزرج زانو زد و افتخار ميزباني حضرت نصيب او شد. آن بزرگوار به مدت 17روز در اين شهر زندگي كرد و در اين مدت مشغول عبادت و راز و نياز با پروردگار متعال بود. محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستيه به نام بيت النور هم اكنون محل زيارت ارادتمندان آن حضرت است. سرانجام آن بانوي بزرگوار در روز دهم ربيع الثاني سال 201هجري قمري پيش از آن كه ديدگان مباركش به ديدار برادر روشن شود، در ديار غربت و با اندوه فراوان ديده از جهان فروبست و شيعيان را در ماتم خود به سوگ نشاند. مردم قم با تجليل فراوان پيكر پاكش را به سوي محل فعلي كه در آن روز بيرون شهر و به نام باغ بابلان معروف بود تشييع كردند. همين كه قبر مهيا شد دراين كه چه كسي بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشكل شدند، كه ناگاه دو تن سواره كه نقاب به صورت داشتند از جانب قبله پيدا شدند و به سرعت نزديك آمدند و پس از خواندن نماز يكي از آن دو وارد قبر شد و ديگري جسد پاك و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاك نهان سازد. آن دو نفر پس از پايان مراسم بدون آن كه با كسي سخن بگويند بر اسبهاي خود سوار و از محل دور شدند. بنا به گفته بعضي از علما به نظر ميرسد كه آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار حضرت رضا (ع) و امام جواد (ع) باشند زيرا كه معمولا مراسم دفن بزرگان دين با حضور اولياء الهي انجام شده است. پس از دفن حضرت معصومه(س) موسي بن خزرج سايباني از بوريا بر فراز قبر شريفش قرار داد تا اين كه حضرت زينب فرزند امام جواد(ع) به سال 256هجري قمري اولين گنبد را بر فراز قبر شريف عمه بزرگوارش بنا كرد و بدين سان تربت پاك آن بانوي بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهل بيت (ع) و دارالشفاي دلسوختگان عاشق ولايت و امامت شد. 550/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 409]