واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: كوهسار به استقبال لاله هاى عاشق رفت مسافرانى از مجنون و ميمك
على شيرين بوى عود و اسپند در فضاى مسجد پيچيده است، نور سبزرنگى از بالا بر سكو مى تابد، پيكرها در دو رديف روى هم چيده شده اند، شاخه هاى گل گلايور، سرخ و محمدى روى پرچم ها پراكنده اند، شمع هايى در اطرافشان در حال سوختن و آب شدن هستند، جمعيت كم كم از گوشه و كنار وارد مى شوند. زمزمه مرثيه اى به گوش مى رسد، گروه رزم نوازان هم از راه مى رسند، مسوولان هم مى آيند، به تدريج خيابان بند مى آيد، تابوت ها را روى كفى ها قرار مى دهند، دور تا دور را با كتيبه ها و پارچه هاى سبز و پرچم سه رنگ پوشانده اند، چند دژبان بالاى ماشين ها مى روند، حركت كاروان با نواختن مارش حماسى گروه همراه مى شود، مداحان هم به كمك مى آيند، شعارهايى كه سر مى دهند، ياد ايام دفاع مقدس و تشييع هاى آن زمان را تداعى مى كند، اين گل پرپر از كجا آمده … ياد امام و شهدا دل مى بره كرب وبلا، سطح خيابان به تدريج مملو از جمعيت مى شود، پيشاپيش جمعيت، آيت الله باقرى كنى، شهردار منطقه ،۵ سردار باقرزاده، آيت الله ابراهيمى، آهارى بخشدار و … حركت مى كنند، انتهاى ستون جمعيت فلكه دوم شهران و ابتداى آن به بالاى تپه كوهسار كشيده است؛ از بالا مى توان به راحتى شهر را ديد، دامنه كوهسار خرم و سرسبز است، سبزى اى كه رمز حيات خود را از همين شهدا گرفته است، جمعيت كه مى آيند نماز خوانده مى شود و آقاى ابراهيمى از عزت و اقتدار ايران و دستاورد خون شهيدان مى گويد. او ياد مى كند از شهيدانى كه گمنام اند، پدر و مادر ندارند در حالى كه تنها خدا آنها را مى شناسد اما اين جمعيت همه براى تجليل و پاسداشت مقام و منزلت آنها آمده اند و در حقيقت نامداران وطن هستند.باز كاروان به سمت قله حركت مى كند. البته اين بار جمعيت خود حامل پيكرهاى شهيدان شده اند. شايد بيش از ۲ كيلومتر راه را آمده ايم، گرماى هوا، تشنگى، گرد و غبار، خستگى راه و گرفتگى نفس ها البته نمى تواند مانعى براى حركت و حمل پيكرهاى شهيدان باشد.گلزار شهيدان بر فراز تپه لاله ها قرار دارد، دامنه كوهسار تابلو سبزى از طبيعت را بر دامنه اين بخش از كوهستان به تصوير كشيده است، هارمونى خاصى در كاشت و سبزى درختان به چشم مى خورد، جمعيت از هر سو به گلزار مى رسند. زنجيره انسانى بسيجيان مانع از حضور و مشاهده است، البته محدوديت جا نيز اين امكان را سلب كرده، پس از اداى دعاهاى مخصوص، پيكرها با مشايعت عاشقانه مردم به داخل مزار هدايت مى شوند، حسين هوشيار وقتى كه نواى ياران چه غريبانه را سر مى دهد ديگر مرواريدهاى غلنان اشك مردم امان نمى دهد و خاك كوهسار را مرطوب مى كند. اين شهيدان مسافران مجنون، ميمك، فكه، كردستان عراق، شرق دجله بودند كه به دعوت عاشقان و دلدادگان شهدا در غرب تهران ميهمان تپه لاله ها شدند.آنها به ميان ما آمدند، تا فراموش نكنيم شهيدانى را كه براى عزت، اقتدار و استقلال اين سرزمين، به شهادت رسيدند.
چهارشنبه 8 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 358]