واضح آرشیو وب فارسی:رسالت: انتظارات ديپلماتيك از لاريجاني
دكتر حشمتالله فلاحت پيشه
نماينده اسلام آباد غرب و دالاهو در مجلس شوراى اسلامى
دكتر لاريجانى پيش از مطرح شدن به عنوان كانديداى رياست مجلس هشتم در سمتهاى گوناگونى فعاليت داشته است اما دوره محدودى از فعاليت تحت عنوان دبير شوراى عالى امنيت ملى و بويژه مسئوليت پروژه هستهاي، بيشترين انتظارات از حضور ايشان در سمت تازه خود در شوراى عالى امنيت ملى را به دنبال خواهد داشت. اين اعتقاد به طور جدى وجود دارد كه هنوز از ظرفيتهاى مجلس شوراى اسلامى در سياست خارجى استفاده بهينه نشده است.
شايد اين امر در خاورميانه محكوم به مجالس فرمايشى و مشورتى يك واقعيت تحميلى است، اما در بخش اعظم كشورهايى كه مجلس ما قابل مقايسه، با مجالس آنها است، پارلمانها از اركان موثر سياست خارجى به شمار مىآيند.
حركت در راستاى اهداف چشمانداز بيست ساله در بلند مدت، تحقق شاخصهاى برنامههاى پنج ساله ميان مدت و سرانجام توجه فورى به حل مسائل و مشكلات آنى و كوتاه مدت جامعه همچون گراني، تورم و بيكارى وظيفه مشخص مجلس است اما بدون شك با تعديل فضاى سياست خارجى و هويت ديپلماسى در فضاى متلاطم و خشن كنوني، رسيدن به اهداف سه گانه فوق با دشوارى كمترى همراه خواهد بود. بويژه اينكه اين فضا به گونهاى كاملا ناعادلانه و غير محكمه پسند به ايران تحميل شده است. چند سوال جدى در اين رابطه مطرح است:
-1 اگر آمريكا به خونخواهى 11 سپتامبر به خاورميانه لشكركشى كرده است، چرا اكنون در پيشبرد سياستهاى ضد ايرانى خود با كشورهايى همدست شده است كه طبق گزارش “اف. بى آي” حامى مالى اقدام تروريستى فوق بوده و اتباع آنها مجرى آن عمليات بودند؟
-2 اگر ايران موثرترين نقش را در حل بحرانهاى خونين بينالمللى همچون مسائل عراق، لبنان و افغانستان دارد، چرا از آن به عنوان يك كشور “هدف” ياد مىكنند؟
-3 آيا ديپلماسى دنيا نيز تحت انحصار آمريكا است؟ اگر اين گونه است چرا حتى در ميان متحدان اروپايى و دوستان منطقهاى آن قدرت نيز منتقدانى جدى پيدا شدهاند؟ آيا كل سياست خارجى ايالات متحده همان است كه “بوش” و طرفداران جنگهاى “آرماگدون” (آخر زمان) كليساى “ايوانجليك” آمريكا مىگويند؟ اگر اين گونه است چرا جمهوريخواهان به دليل جنگ خواهى در انتخابات كنگره شكست خوردند و اكنون نيز به همين دليل در آستانه انتخابات رياست جمهورى اوضاع خوبى ندارند.
-4 آيا سياست انگليس و فرانسه در همراهى كامل با آمريكا بويژه در سياستهاى ضد ايرانى تغيير ناپذير است؟ اگر اين گونه است، چرا “تونى بلر” مجبور به كنارهگيرى مىشود و “گوردون براون” با شكستهاى حزبى مواجه شده است؟
-5 اگر محور طرح خاورميانه بزرگ آمريكا “دموكراسى سازي” است، چرا مجرى طرح، آن دسته از مقامات عربى هستند كه هيچگاه و در هيچ “انتصابي” نيازمند راى مردم نبودهاند؟ آيا به عنوان يكى از معدود كشورهاى داراى بلوغ پارلمانى با يك قرن تجربه از تمام ظرفيت پارلمانى خود در مقابل با كشورهاى منطقه استفاده كردهايم. بيش از 50 گروه دوستى پارلمان ايران چه كارنامهاى در اين زمينه دارند؟
85 -6 درصد ايرانيان مقيم خارج از كشور با تحصيلات و تخصصى عالى و برتر در زمره برجستگان كشورهاى محل اقامت خود قرار دارند و سرمايه آنها به بيش از يك تريليون دلار مىرسد، چرا رابطهاى عاطفى با اين افراد برقرار نمىشود و كشور از حضور آنها به عنوان لابىهاى قدرتمند منافع ملى در خارج و سرمايههاى موثر در سرمايهگذارى داخلى محروم است؟ مجلس مىتواند بانى اين تجديد رابطه تاريخى شود. انتظار مىرود يكى از راهكارهاى مشترك مجلس و معاونت راهبردى و منابع انسانى رياست جمهورى در موضوع فوق شكل گيرد.
آقاى لاريجاني، مجلس هشتم و بويژه كميسيون امنيت ملى و سياست خارجى و گروههاى دوستى مجلس بايد اين موضوع را در دستور كار خود قرار دهند كه چرا فضاى خارجى به گونهاى كاذب عليه ايران تنشزا است؟ جمهورى اسلامى ايران از كمترين مؤلفههاى تنشزا با قوانين و مقررات بينالمللى و اصل حسن همجوارى برخوردار است، ولى شاخصهاى تنش با آن به گونهاى روزافزون در حال افزايش است.
تعداد كشورهايى هم كه در شعاع دربرگيرى روابط خارجى دولت ايران قرار گرفتهاند، بسيار كمتر از داعيههاى بلند ما در سياست خارجى است. مجلس كه با محذورات و تشريفات كمترى مواجه است مىتواند اين دامنه را توسعه بخشد، به علاوه اينكه در برخى مسائل منطقهاى بويژه در مسائل مبتلا به سياست خارجى ايران، مجلس مىتواند با راهكارهايى بنبست شكن باشد. و سرانجام اينكه فضاى پركار سياست خارجى كشور، شرايط تاريخى را به وجود آورده است كه در آن مجلس هشتم مىتواند كارنامهاى تاريخى از خود بر جاى گذارد. گام اول در اين راه، تنظيم راهبرد چهار ساله سياست خارجى مجلس است.
سه شنبه 7 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رسالت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 246]