روزنامه‌نگاري ورزشي و لزوم پاكيزه‌نويسي

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: روزنامه‌نگاري ورزشي و لزوم پاكيزه‌نويسي

روزنامه‌نگاري- اميرحاج‌رضايي*:
از يك ديدگاه مثبت، تاثير روزنامه‌نگاري ورزشي به‌عنوان يك پل ارتباطي ميان ورزش، دست‌اندركاران آن و مردم انكارناپذير است.

ما در عصر فناوري به‌سر مي‌بريم و با ورود ابزارهاي نوين اطلاع‌رساني طيف‌هاي گوناگون مخاطبان، اخبار ورزشي مورد نياز خود را از طريق ابزارهاي گوناگون رسانه‌اي، از شبكه اينترنت تا روزنامه‌ها و راديو و تلويزيون مي‌گيرند. در اين ميان اينترنت براي كسب اخبار و اطلاعات درباره اخبار دنياي ورزش و روزنامه‌ها و تلويزيون در پوشش اخبار داخلي ورزشي پيش‌رو هستند و تلويزيون به‌دليل خاصيت ارتباط مداوم با مخاطب در مجموع از هر دو رسانه بيشتر مورد توجه‌ است.

جواني من با ظهور دو هفته‌نامه ورزشي همراه بود، ابتدا كيهان ‌ورزشي و سپس با يك فاصله چندساله دنياي ورزش به ميان مخاطبان آمدند كه هر دو در پاكيزه نويسي مثال‌زدني بودند و به‌طورنسبي مي‌توانيم نمره خوبي به آنها بدهيم. ادبيات آنها نيز با وجود اينكه متعلق به دوران خودشان بود، اما ادبيات سالمي بود و زردنويسي در آنها رواج نداشت.

من الان از حضور اين تعداد روزنامه ورزشي در پيشخوان روزنامه‌فروشي‌ها خوشبين نيستم. بيشتر صفحات اين روزنامه‌ها را اخبار فوتبال و ستارگان آن پر كرده است و به سوي غوغاسالاري، جنجال و شايعات گرايش يافته‌اند.

اين خطري است كه جامعه ورزشي ما را تهديد مي‌كند و بايد به آن توجهي ويژه كرد. البته در كنار همه اين هشدارها نبايد منكر حضور روزنامه‌نگاران متعهد و شريفي شد كه در هر دو نسل جوان و قديمي ورزشي‌نويسان وجود دارند و با وجود شرايط خاص موجود پاكيزه‌نويسي را رها نكرده‌اند. تلويزيون نيز به‌عنوان رسانه‌اي مهم در روزنامه‌نگاري ورزشي ايران، به‌عنوان يك رسانه ملي شرايط متفاوتي دارد و هنوز زردنويسي مطبوعات به آن سرايت نكرده است.

فشارهاي موجود اقتصادي در سال‌هاي اخير و وضعيت شغلي و حرفه‌اي روزنامه‌نگاران ورزشي به‌طورنسبي اينگونه روزنامه‌نگاري را تحت‌تأثير قرار داده است. روزنامه‌نگاران ورزشي به نوعي وجدان جامعه در حوزه ورزش به شمار مي‌آيند و جامعه از آنها انتظار دارد از مجرايي درست اخبار و اطلاعات مورد نياز خود را از آنها دريافت كند.

در هفته گذشته يكي از روزنامه‌نگاران ورزشي در تماسي كه با من داشت به نكته‌اي اشاره كرد كه بسيار دردمند شدم. او ‌گفت با توجه به دستمزد پايين دريافتي در يكي از روزنامه‌هاي ورزشي، همكار ميزكناري‌اش وعده غذايي ناهار را از برنامه روزانه حذف كرده تا به‌اصطلاح دخل و خرج زندگي‌اش را بتواند پوشش دهد. وقتي كه روزنامه‌نگاري از نظر روحي و جسمي اين چنين در تنگنا قرار دارد، چگونه مي‌توانيم از او انتظار داشته باشيم، پاكيزه بنويسد؟
برخي از اين جوانان وارد بازار كاذب ورزش ايران شده‌اند زيرا مشاهده كرده‌اند كه فوتبال ما نظام مالي مشخصي ندارد و مي‌توانند مانند برخي، از مناسبات غيرحرفه‌اي حاكم بر آن استفاده كنند، به همين دليل به باشگاه‌ها و بازيكنان نزديك شدند.

من قضاوت و يا دستورالعملي در اين‌باره ندارم، اما تبعات اين فرآيند را در ورزش كشورمان به خوبي مشاهده مي‌كنيم. براي نمونه در مطبوعات ورزشي ما چند چهره مورد توجه وجود دارند، كه به‌اصطلاح اهالي سينما، گيشه دارند و مرتب با آنها مصاحبه مي‌شود و حضور آنها در صفحات نخستين روزنامه‌هاي ورزشي بيش از حد متعارف است؛ اين به‌نظر من آدرس غلط دادن به مخاطب است.

به هرحال اين روزنامه‌ها بايد روزانه به اندازه ۱۲ صفحه محتوا توليد كنند و به همين دليل ميزان شايعات به‌طور نسبي در اين نشريات افزايش يافته است. برخي از دوستاني كه در اين نشريات فعاليت مي‌كنند، امانت‌داري لازم را ندارند و وضعيت مغشوشي در روزنامه‌نگاري ورزشي ما به وجود آمده است.

* كارشناس فوتبال

تاريخ درج: 7 خرداد 1387 ساعت 14:03 تاريخ تاييد: 7 خرداد 1387 ساعت 16:04 تاريخ به روز رساني: 7 خرداد 1387 ساعت 16:04
سه شنبه 7 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 297]