كوله پشتي پرنده

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : كوله پشتي پرنده YAGHOT SEFID7th June 2009, 10:25 AMكوله پشتي پرنده ساخته شد .... قيمت 200 هزار دلاري اين وسيله (كه با آن ميتوان چند ماشين مدل بالا خريد) باعث شده آن طور كه بايد طرفدارهاي زيادي پيدا نكند. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند تصور كن، توي ماشين نشستهاي و در ترافيك سنگيني گير كردهاي؛ فردا هم امتحان تاريخ داري و مي‌خواهي زودتر به خانه برسي تا حداقل يك بار هم كه شده كتاب را ورق بزني و درسها را به ياد بياوري. آن قدر كلافه و نگراني كه دلت ميخواهد از پنجره ماشين بيرون بپري و مسير تا خانه را بدوي! اما راه زياد است و ... آنجاست كه به خودت ميگويي آخر بشر با اين همه اختراع و خلاقيتي كه داشته، چرا تا حالا نتوانسته وسيله‌اي بسازد كه هر كس بتواند مثل سوپرمن پرواز كند؟! در جواب به اين سؤال بايد بگويم كه اختراع وسيلهاي كه بتوان به تنهايي با آن پرواز كرد، نه فقط از چشم دانشمندان امروزي دور نمانده، بلكه سابقه آن به 40 سال پيش برميگردد. در جنگ جهاني دوم براي اولين بار، توسط فردي به نام «يوگن شوماخر» وسيلهاي ساخته شد كه به شكل يك كمربند بزرگ بود و از پراكسيدهيدروژن (آب اكسيژنه) به عنوان سوخت استفاده ميكرد. با اين وسيله كه اسم آن را «كمربند موشكي» يا «كمربند پرتابي» گذاشتند، هركس ميتوانست چند دقيقه به تنهايي پرواز كند. اما همانطور كه معلوم است، استفاده از اين دستگاه خطرهايي هم داشت و به همين دليل در اختيار مردم قرار نگرفت. البته ساخت نمونه‌هاي كاملتر اين كمربند، كه به آن كوله‌پشتي جهشي هم گفته ميشود، در ميان رقابت براي ساخت مدلهاي بالاتر هواپيماها و ماشينها، مظلوم واقع شد. نمونه ديگري از اين كولهپشتي، در سال 1965 ميلادي در يكي از قسمتهاي فيلم «جيمزباند» استفاده شد. مدل بعدي كه در المپيك سال 1984 به نمايش درآمد، ميتوانست فرد را تا ارتفاع 9 متري از سطح زمين بالا ببرد و سرعت پرواز آن بين11 تا 16 كيلومتر در ساعت بود. اما تمام اين نمونهها به دليل مدت كوتاه پروازشان راضي كننده نبودند و نتوانستند علاقه‌مندان زيادي را جذب كنند. در واقع ميشود گفت كه بيشتر موشك‌هاي پرتابي كه تا به حال ساخته شده است، از يك روش براي پرواز استفاده مي كردند. يك كپسول از گاز نيتروژن و كپسول ديگري از آب اكسيژنه غليظ وجود دارد كه نيتروژن به عنوان كاتاليزور و يا عاملي شتاب‌دهنده براي تجزيه پراكسيد هيدروژن به بخار و اكسيژن، در دماي 740 درجه سانتي‌گراد مصرف ميشود. به اين ترتيب، انرژي لازم براي كنده شدن آن از زمين تامين مي‌شود. در ده سال گذشته،نمونههاي كاملتر و بي‌خطرتري از اين محصول ساخته شده است كه در آنها سعي شده مشكلهاي دستگاههاي قبلي تا حدودي برطرف شود. مثلا در اختراع تازه اي، دانشمندان توانسته‌اند سوخت اين وسيله را به آب تغيير بدهند. به اين صورت كه با استفاده از لوله بلندي، آب با سرعت زياد به داخل موتور جت ميرود و نيروي موردنياز براي پرواز در جهتهاي افقي و عمودي تامين مي‌شود. نمونه ديگري از اين اختراع كه «جت پك تي- 73» نام دارد، همان طور كه از اسمش پيداست با موتور جت كار ميكند و با سرعت 133 كيلومتر در ساعت ميتواند پرواز كند و تا ارتفاع 76 متري اوج بگيرد. قيمت 200 هزار دلاري اين وسيله (كه با آن ميتوان چند ماشين مدل بالا خريد) باعث شده آن طور كه بايد طرفدارهاي زيادي پيدا نكند. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 484]