آئين های سنتي ایران

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : آئين های سنتي ایران BUD25th April 2009, 10:54 PMآئين سنتي ورف‌چال مازندراني‌ها مراسم سنتي و ملي ورف‌چال يا برف‌چال مازندران كه نمادهاي يك سنت حسنه و كم‌نظير با بيش از چند صد سال قدمت در كشور است اكنون وراي فراموشي و اضافه شدن برخي برنامه ناموزون را بيش از پيش به خود مي‌بيند.‌ اين مراسم همه ساله در نيمه دوم ارديبهشت ماه در روستاي زيباي اسك بخش لاريجان در فاصله 85 كيلومتري شهرستان آمل در مسير جاده هراز واقع شده است. در دوران قديم به منظور تامين آب دام‌ها و حتي انسان به درايت عالم بزرگوار سيد حسن ولي چاله‌اي عميق در دامنه كوه دماوند حفرشد تا با پرشدن برف‌هاي دامنه‌هاي قله، مشكل كم‌آبي تابستان كه گريبانگير مردم منطقه مي‌شد را برطرف كند. اين مراسم همه ساله و قبل از ذوب شدن آخرين برف‌هاي زمستاني با شكوه خاصي و با حضور چند هزار نفري مردم منطقه برگزار مي‌شود و دوستداراني از سراسر كشور براي تماشاي اين مراسم به روستاي اسك مي‌آيند. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند تاريخ اجراي اين مراسم از قبل توسط بزرگان محل به عموم اطلاع داده مي‌شود تا در اين روز تمام‌ مردان روستاي اسك در مراسم ورف چال حضور داشته باشند. در روز مراسم مردان اسك صبح زود با در دست داشتن ناهار، ميوه و چاي از روستا بيرون مي‌آيند و امور و زمام روستا را موقتاً به زن‌هاي روستا مي‌دهند تا مراسم زن‌سالاري را با برنامه‌هايي همچون عروس و داماد و شاه و وزير است را برگزار كنند. زنان روستا براي تحقق بخشيدن به هدف خويش از ميان خود زني (حاآمي) را بر مي‌گزينند تا وي به نظام حكومتي كه به طور موقت در روستا ايجاد شده سروسامان بدهد، حكومت زنان را در قديم مادر شاهي هم مي‌گفتند. در اين روز ورود هر مردي به داخل روستا جلوگيري مي‌شود در صورتي كه مردي به تذكرات و اخطارهاي زنان توجهي نكند و داخل روستا شود به شدت با چوب دستي زنان روستا تنبيه مي‌شود. مردان روستا پس از رسيدن به محل ورف چال با رفتن به سمت مناطق پوشيده از برف و آوردن قطعه‌هاي بزرگي از برف و ريختن در چاهي مورد نظر كه عمق و ارتفاعي زياد هم دارد بخشي از مراسم خود را برگزار كرده باشند. پس از پرشدن چاه از برف و پوشاندن در چاه، در پذيرايي گروهي در اطراف چاه با غذايي با خود آورده بودند، شركت مي‌كنند، نماز جماعت مي‌خوانند و پس از يك روز شاد و خاطره‌انگيز به روستا برمي‌گردند. نكته قابل توجه در برگزاري اين مراسم در سال‌هاي اخير حضور برخي گروه‌هاي فرصت‌طلب و سودجو و به ظاهر هنرمند است كه بزرگان روستا وا عضاي شوراي اسلامي روستاي اسك را با چالش جدي مواجه كرده است. بزرگان روستا و اعضاي شوراي اسلامي روستاي اسك معتقدند:اين گروه‌ها كه متاسفانه بدون هماهنگي در مراسم حضور پيدا مي‌كنند با اجرا موسيقي و فروش سي‌دي‌ها و ديگر آثار كاري خود شركت كنندگان در مراسم ورف چاه را از هدف اصلي كه آوردن برف و ريختن در چاه مورد نظر بوده است به خود جلب مي‌كنند. آنان گفتند: با وجود گفتگو با اين گروه‌ها و درخواست‌هاي مكرر كه راستاي حفظ شئونات و احترام برگزاري مراسم سنتي ورف چال را رعايت كنند، متاسفانه اثربخش نبوده و اين ميهمانان ناخوانده حرمت ميزبان خود را رعايت نمي‌كنند. اعضاي شوراي اسلامي روستاي اسك با اشاره به اينكه تاكنون بزرگان وريش سفيدان اين مراسم از وقوع هرگونه درگيري‌هاي فردي و گروهي براي وحدت و همدلي در برگزاري اين آيين گذشتگان جلوگيري و همكاري داشتند خاطرنشان كردند: اگر مسئولان و متوليان اين امور در اين خصوص رسيدگي و براي مراسم در دست اجرا چاره جويي نكنند، احتمال برخوردهاي فيزيكي و گروهي وجود دارد كه در صورت كنترل امور از دست مسئولان و عوامل محلي خارج شده و خداي ناكرده شاهد عواقب زيان بار و جبران ناپذير آن خواهيم بود. BUD27th April 2009, 08:12 AMآئين باستانی پيرشاليار (شهريار) در کردستان آئين سنتي پيرشاليار (شهريار)يکي از آئينهاي باستاني ایرانیان پيش ازاسلام است که هرساله در روستاي اورامان تخت برگزار ميشود. واژه هورام از دو بخش (هورا)به معني اهورا و (مان ) به معناي خانه و جايگاه و سرزمين تشکيل شده است،بنابراين هورامان به معناي سرزمين اهورائي و جايگاه اهورا مزداست. اهورا در اوستا به معني خورشيد آمده و هورامان معني سرزمين خورشيد نيز ميدهد. ازسابقه تاريخي و کهن ایرانیان در اين سرزمين که بگذريم ، طبيعت خارق العاده اين منطقه همگان را شيفته و دلبسته خود ميکند ، معماري هورامان وکوهستاني بودن منتطقه پله هاي به سمت بهشت را متصور ميکند ، ظاهراً همه چيز دست در دست هم داده اند که هورامان تخت را بهشتي پنهان در دل کوه بنا کنند و به یکی از زیباترین مناطق ایران تبدیل شود . مسير اين منطقه ازمحورسروآباد به مريوان به طول75کيلومتراست. وضعيت خاص روستا ازنظرمعماري،موقعيت،چشمه هاي پرازآب و همچنين مراسم خاص ،آداب ،رسوم و جودمقبره پيرشاليار به ويژه جمعيت و تعداد سکنه قابل توجه آن , نشانگر اهميت آن در زمان شاهنشاهی ساسانيان بوده است . مراسم پيرشاليار از زمانهاي بسياردوردراين روستا برگزار شده است ،مراسمي که پیشینه ای کهن دارد و جشن عروسي پيرشاليار را يادآور ميشود. جشن عروسي پيرشاليارمراسمي بسيارکهن است،اگرچه اين مراسم درطول زمان با تغييرات بسياري مواجه بوده ولي ريشه هاي کهن اساطيري خود را به خوبي حفظ کرده است. در منابع مکتوب تاريخي آمده است :يک پيامبرروحاني بنام پيرشاليار ،ازمغان زرتشت نزد مردم اورامان بسيار محترم است و کتابش را به بيگانگان نشان نميدهند و کلماتش به جاي ضرب المثل به کار ميرود. اين مراسم هرسال در بهمن ماه ، در آغاز چله کوچک ، درسه مرحله وطي سه هفته در منطقه اورامانات از توابع شهرستان مرزي سروآباد انجام ميشود. اولين هفته بهمن ماه گردوهائي که از باغ پيرشاليار چيده شده ،براي اهالي ارسال ميشود و به اين ترتيب اهالي روستا از شروع مراسم عروسي پيرشاليار با خبر مي شوند. هرساله مردم روستا سالگرد ازدواج پيرشاليار را که اخرين پنجشنبه پيش از پانزدهم بهمن ماه است دقيقا به همان گونه که اولين باربرگزار شده است را جشن ميگيرند.در اين مراسم بامداد چهارشنبه پس از نماز آن زمان که کودکان روستا درکوچه هاي بسيار باريک و برف گرفته ده با فرياد (کلاوروچنه)به در منازل رفته ،سهم خود ازگردو ، بيسکويت و...طلب ميکنند. مردان آبادي در شرف آماده کردن حيواناتي هستند که در طول سال خانواده ها به دليلي نذر کرده ه اند تا در مراسم قرباني کنند. درمراسم پيرشاليار وظايف تقسيم بندي شده است و هرخانواده اي همان کاري را انحام ميدهد که اخلاف او درزمان حيات پير در مراسم عروسي انجام ميدادند. هرساله حدود 30 رأس گوسفند و بز و دو رأس گاو در اين مراسم ذبح ميشود وخونابه احشام ذبح شده ازبام خانه پير به بام خانه پائين دست و ازآنجا هم بر بام خانه ديگري روان است تا بربام خانه ها پخش کند. اهالي اين روستا بخشي از گوشت را تقسيم ميکنندو مابقي به عنوان آش نذري در منزل پير پخته ميشود و در ظهر چهارشنبه و پنج شنبه بين مردم تقسيم خواهد شد. مردم اين روستا معتقدند اين آش هرگز کم نخواهد بود و جمعيت هرچند زياد باشد کسي باظرف خالي از منزل پيرنخواهد رفت. بعدازنماز ظهر دراويش قادري کردستان که عمدتاً ازاهالي روستاهاي اطراف و روستاهاي مرزي ایران و عراق هستند از سه شنبه شب به اين محل آمده اند و بربام خانه پيرحلقه زده و با آواي عرفان دف شروع به ذکر و سماع ميکنند و تنبور می نوازند . کردهای عراق نیز از دیدگاه نژادی ایرانی محسوب می شوند و پس از حملات امپراتوری متجاوز ترکان عثمانی از خاک ایران جدا شده است ولی مردم این منطقه بر هویت و آداب و رسوم ایرانی خود همچنان پایبند هستند . بعد ازپايان مراسم ذکر همگي به مسجد روستا رفته و نماز مغرب را به جماعت ميخوانند و زنان در منزل به فرادا تسبيح حق ميگويند. ازبامداد پنحشنبه مراسم ازسرگرفته ميشود و همه درتکاپو وتلاشند و ديگهاي بزرگ آش درخانه پير برآتشند و جماعت به انتظار نهار مي مانند. خانه پيراتاقي بزرگ است که درکنارديوارآن سکوهائي براي نشستن ساخته اند و برستونهاي چوبي اتاق نيز تيرهاي چوبي موازي تکيه داده شده تا مردم بر آن بنشينند. در خانه پير هرخانواده اي جاي مخصوص خودرادارد وعليرغم افزايش جمعيت در اين چند صدساله ،مساحت خانه هنوز مردم را جاي ميدهد. در اين خانه هرشخص فقط ميتواند جائي بنشيند که اجداد او 950سال پيش درآنجا مي نشستند. يک هفته پس ازاين مراسم يعني درسومين جمعه بهمن ماه نيز،مردان نان هائي را که به شکل قرصهاي طلائي رنگ از آرد گندم و مغز بادام کوبيده تهيه شده و با گياهان خشک چون ريحان و سياه دانه تزئين شده است بر سرمزار پير شالیار مي برند و پس از جمع شدن بر سر مزار پير ،نانها را روي هم ميريزند و آنها را خرد کرده،با ماست بين حاضران تقسيم ميکنند. هرسال دردومين هفته ارديبهشت،اهالي اورامان و ديگر روستاهاي مجاور به رسم تبرک و براي شفاي بيماران قطعه اي از تخته سنگ کنارمزار پيرشاليار ميکنند و با خود ميبرند و بر اين باورند که کرامت پيرشاليارباعث تبرک اين سنگ شده وسنگ هرساله دوباره سبزخواهد شد. به نظر ميرسد که اين مراسم که همزمان با جشن سده برگزار ميشود يادگار روزگار پرستش مهر در اين سامان باشد. مراسمی شبیه به همین مراسم نیز در قسمتی دیگر از کردستان وجود دارد که در آرامگاه حضرت سلطان اجرا می شود و مردم ایران و حتی کشورهای اطراف نیز برای حضور در ان راهی این منطقه می شوند . آرامگاه حضرت سلطان به جایگاه اصلی پیروان حق و حقیقت در جهان مشهور است کردستان nazi4843rd August 2009, 08:51 PMآداب و رسوم مردم زنجان در طبخ غذا رسم‌های مختلف و خلق وخوی اقوام مختلف با توجه به تاریخ و قدمت منطقه در طی سال‌های طولانی شکل گرفته، سینه به سینه به افراد یک جامعه منتقل می‌شود و در طول سال‌ها، زنده و پا برجا می‌ماند. مردم شهر زنجان نیز با توجه به قدمت تاریخی و فراز ونشیب‌های بسیار در طول زمان خود، دارای آداب و رسوم وفرهنگ وخصلت‌های ویژه ای هستند. جشن‌ها و آداب و رسوم مختلف در موارد گوناگون، دارای نظم و قوانین خاصی هستند که همگان ملزم به رعایت آن‌ها هستند، مراسم اعیاد مذهبی و ملی، مراسم عمومی‌ و عزا، نوع لباس پوشیدن و جشن‌های محلی از جمله مواردی هستند که دارای نظم خاصی بوده و جزو آداب و رسوم مردم شهر زنجان می‌آیند. محل آشپزی: تعسان (تنورستان) محلی بود كه تنور و اجاق پخت غذا در آن قرار داشت كه بنا به تعداد افراد خانواده تعداد اجاق نیز فرق می‌كرد برای سوخت اجاق و تنور از هیزم استفاده می‌كردند كه در اصطلاح محلی بدان «اودون» می‌گویند سوختن هیزم غالباً دود زیادی ایجاد می‌كرد و برای همین دیوارهای تعسان همیشه با لایه‌ای از دوده پوشیده بود. در هر خانواده معمولاً دوخروار یا بیشتر آرد وجود داشت و در ماه یك یا دو بار نان می‌پختند و سپس نانها را در یك اطاق بر روی هم می‌چیدند و هر روز مقداری از آنرا سرسفره می‌آوردند و اگر نان خشك شده بود با جاروی كوچكی یا با دست مقداری آب روی آن می‌پاشیدند و بعد از یكی دو ساعت قابل خوردن می‌شد. بیشتر خانواده‌ها مخصوصاً روستائیان در زمستان كرسی را روی همان تنور می‌گذاشتند و افراد خانواده شبها دور آن می‌خوابیدند و از حرارت تنور استفاده می‌كردند. برای خوردن غذا محل خاصی وجود نداشته است و گاهی در اتاق و گاهی در آشپزخانه عمل غذا خوردن انجام می‌گرفته است، البته ثروتمندان هیچوقت در آشپزخانه غذا نمی‌‌خورده‌اند. خوراك محلی: از غذاهائی كه معمولاً فقط در مراسم خاصی پخته می‌شوند و مردم زنجان در سایر اوقات سال كمتر از آن استفاده می‌كنند می‌توان به غذای شب چهارشنبه سوری – غذای شب عید و غذائی كه به هنگام دندان در آوردن كودك پخته می‌شود اشاره كرد. در شب چهارشنبه سوری معمولاً خانواده‌ها به همراه برنج، خورشتی بنام «‌شش‌انداز» درست می‌كنند كه تركیبی است كه از روغن، خرما، كشمش، گردو، تخم‌مرغ، و سركه. علاوه بر این به تعداد افراد خانواده تخم‌مرغی با پوست پیاز نازك در لابلای برنج گذاشته می‌شود تا رنگ بگیرد معمولاً اشكال متنوعی كه بر روی تخم‌مرغ ایجاد می‌شود توسط افراد تفسیر می‌شود مثلاً اگر بر روی تخم‌مرغی شكلی مانند هواپیما دیده شود آنرا نشانه سفر حج می‌گیرند و غیره. اما خوراك شب عید نوروز، در این شب اغلب خانواده‌ها معمولاً یك ماهی تهیه می‌كنند و در كنار ماهی رشته پلو یا زعفران پلو (بسته به استطاعت خانواده) پخته می‌شود. یكی از دلایلی كه مردم برای مصرف ماهی در شب سال نوبر می‌شمرند این است كه چون آب دریا حیات بخش است برای همین در اول سال از موجودات دریائی استفاده می‌كنند تا سال خوبی داشته باشند. یكی دیگر از غذاهائی كه در زنجان در مراسم خاصی پخته می‌شود خوراكی است به نام دنك كه در هنگام دندان در آوردن كودك پخته می‌شود این خوراك از گندم و گوشت تهیه می‌شود و بعضی از اوقات این خوراك بین خویشان نزدیك و گاهی بین همسایه‌ها نیز توزیع می‌شود. قاتق لش (gateg lesh) نوعی خوراك است كه از گوشت و مقداری برنج درست می‌شود همچنین در تمام مراسم برنج با گوشت و یا ماهی پخته می‌شود و به آن «پلاو» (plaw) می‌گویند. چكدرمه (chekerme) نوعی پلو با گوشت است كه برای مهمانان و نیز در مراسم پخته می‌شود گاهی نیز كشمش و دانه‌های انار به آن اضافه می‌شود كه برای مهمانان و نیز در مراسم پخته می‌شود گاهی نیز كشمش و یا دانه‌های انار به آن اضافه می‌شود. یاغ‌چوربا (yag churba) نوعی سوپ است كه از نان ریزریز و آب و چربی درست می‌شود و گاهی پیاز به آن اضافه می‌كنند «قره‌چوربا» (gara churba) گوشت آب‌پز با نان ریزریز شده است. غذاهای محلی: از غذاهای محلی استان زنجان می‌توان به رشته – بلاماش (با آرد و روغن درست می‌شود) قیقناق – كوفده یا كوفته – آغوز یا بلاما – اییردك (با آرد و شیر درست می‌شود) –سوزمه: ماست كیسه‌ای – حلوای شیره – فیرنی – قووت. همچنین از انواع آش می‌توان اریشته آشو (آش رشته) – بوغدا آشو (آش گندم) – تورش آشو اشاره كرد (آش ترش) – سوت آشو (شیر برنج) – قوروت آشو (آش كشك) یارما آشو (آش بلغور) را نام برد. مواد اولیه غذا: مواد اولیه در هر محل نسبت به محل دیگر فرق می‌كرده است و بیشتر به مواد اولیه در دسترس شیوه معیشت - میزان درآمد و امكانات فرد یا خانواده بستگی داشته است. امابه طور كلی آرد- گوشت - حبوبات و سبزیجات را می‌توان به عنوان مواد اولیه برای پخت غذا نام برد. گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ BUD4th August 2009, 10:39 PMشتركشان شتر كشان كاشاني ها هنوز هم در روز عيد قربان ميان مردم متداول است.چند روز پيش از عيد قربان شتر را مانند عروس مي‌آراستند و در محله‌هاي شهر مي‌گرداندند . «با وجود روايات تاريخي كه در دست داريم، اين رسم از دوره صفوي به اين سو در كاشان به وجود آمده اما در برخي كتاب‌هاي دوره مغول نظير تاريخ مباركه غازاني نيز اشاراتي به آن وجود دارد.» «در اين مراسم چند روز پيش از عيد قربان شتر را مانند عروس مي‌آراستند و در محله‌هاي شهر مي‌گرداندند و مردم بر حسب توانايي خود مبلغي را به گردانندگان مراسم مي‌دادند. سپس شتر را با تشريفات خاصي در ميدان محصلي نحر مي‌كردند. گوشت شتر نحر شده بي رؤساي گروه‌هاي صنفي يا محله‌هاي شهر تقسيم مي‌شد.» «پديده شتركشان جزو مراسم تطهير ادواري است و به تدابيري برمي‌گردد كه انسان‌ها براي دور كردن بار گناهان و سبك كردن خود انديشيده بودند.» تطهير ادواري در ايران در اعياد و نوروزها انجام مي‌شد كه به نوعي با تجديد حيات طبيعت مرتبط بود. آيين شتركشان نيز در عيد قربان يعني دهم ذي‌الحجه انجام مي‌شود كه به فاصله نزديكي پس از آن سال جديد قمري آغاز مي‌شود.» کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند «اجراي مراسم تطهير سبب مي‌شد كه انسان‌ها خود را از گناه مبرا سازند. اين آيين‌ به دليل سودرساني معنوي به جامعه، از امري خاكي به امري قدسي تبديل شده است، به همين دليل از پشم، خون و گوشت شتر به عنوان تبرك استفاده مي‌شود.» «انسان‌ها در گذشته به دو دنياي ارواح و زندگان معتقد بودند و چون در خاك زندگي مي‌كردند، نمي‌توانستند با ارواح تماس بگيرند. قرباني كردن يك جسم آنها را از دنيا ماده جدا و به نيروهاي مافوق طبيعي نزديك مي‌كرد. بنابراين به جاي انجام كاري عام‌المنفعه، قرباني مي‌كردند.» «در گذشته چنين اعتقاداتي پاره‌اي از زندگي مردم بود اما امروز تنها پوسته‌اي از آن براي ما باقي مانده است. مانند تعزيه‌خواني كه در گذشته نقش مهمي در هدايت و آموزش مردم داشت اما با دگرگون شدن جامعه به نمايش تبديل شد و نقش اصلي خود را از دست داد. دليل حضور پرشور در اين مراسم نيز تنها به اعتقادات مردم برمي‌گردد.» اين استاد مردم شناس در اين مراسم به ذكر خلاصه‌اي از صورت‌ها و مفاهيم مختلف آيين قرباني پرداخت و گفت: «قرباني صورت‌هاي مختلفي دارد، صورت تخريبي كه در آن كشتن مرسوم است، صورت اهدايي كه در آن پيشكش كردن حيوان انسان يا شي بيجان مطرح است و صورت فديه در جوامعي كه به ارواح يا الگان اعتقاد دارند.» وي علاوه بر مفهوم «تطهير» در قرباني، مفاهيم بلاگرداني از فرد و جامعه، حاجت‌خواهي و قرباني براي شكرگزاري را از ديگر مفاهيم مستقر در امر قرباني دانست. n_dsetare26th August 2009, 04:11 PMجشن ها و آیین های استان اصفهان جشن ها و آیین ها از مهم ترین جاذبه های اجتماعی استان اصفهان به شمار می آیند. در تاريخ فرهنگ و تمدن ايرانی، جشن‌ها و روزهای عيد، ريشه در تاريخ افسانه‌ای ايران باستان يعنی دوره سلسله پيشدادی دارند. به طور كلی در استان اصفهان جشن ها و آيين ها به دو دسته دينی و ملی تقسيم می شوند. جشن های بزرگ مذهبی دراستان اصفهان شامل: جشن ميلاد حضرت محمد (ص)، جشن ميلاد حضرت فاطمه (س) (روز مادر)، جشن ميلاد حضرت على (ع)( روز پدر) جشن های بزرگ نيمه شعبان، روز ميلاد حضرت امام زمان (عج )، مراسم های آغاز ماه مبارک رمضان و آداب گرفتن روزه، جشن بزرگ عيد فطر و عيد قربان، جشن بزرگ غدير خم و تعيين حضرت علی(ع) به جانشينی حضرت رسول الله(ص)، جشن بزرگ بعثت حضرت محمد (ص) و جشن ميلاد ديگر امامان معصوم (ع) از جمله جشن های مذهبی مهم استان اصفهان به شمار می آيند. در میان جشن های ملی؛ جشن های عید نوروز مهم ترین و بزرگ ترین جشن ها به شمار می آیند. نخستين جشن ايرانی به نام نوروز از زمان پادشاهی جمشيد مرسوم شد و در زمان های بعد، جشن‌ها و آيين‌های ديگری چون تيرگان، مهرگان، سده و غيره در فرهنگ ايران پديد آمدند. اعياد ملی و مذهبی در استان اصفهان نزد همه پاس داشته می شوند. اقليت های مذهبی استان اصفهان؛ از جمله زرتشتی ها، مسيحی ها، كليمی ها و يهودی ها نيز در استان اصفهان زندگی می كنند كه آزادانه می توانند جشن های مذهبی خود را به جای آورند. عيد نوروز: عيد نوروز مهم ترین عید باستانی و ملی ایرانیان به شمار می آید كه در اصفهان نيز مانند ساير مناطق ايران با شكوه تمام برگزار می شود. اصفهانی ها حدود پانزده روز مانده به عيد نوروز به تميز كردن خانه و اصطلاحا خانه تكانی می پردازند. هم چنين حدود ده روز مانده به عيد، سبزه را كه معمولا از گندم، عدس، ماش يا تخم‌شاهی است، روی سينی يا كوزه سبز می كنند که در سفره هفت سین استفاده نمایند. پیش از تحويل سال معمولا همه مسافران به خانه بازمی‌گردند و بر اين باورند كه همه اعضای خانواده در زمان تحويل سال بايد دور هم باشند. در اصفهان علاوه بر موارد رايج در سفره هفت‌سين، معمولا كوفته سبزی و تخم‌مرغ پخته قرمز رنگ نیز در سر سفره گذاشته می شود و بر اين باورند كه در لحظه تحويل سال روی آينه می چرخد. بزرگ خانواده قرآن در لحظه تحویل سال قرآن می ‌خواند و همه گوش می دهند و پس از شروع سال، روبوسی كرده و عيد را به یک دیگر تبريک گفته و عيدی می گيرند. روز اول عيد پیش از شروع ديد و بازديد با سبزه و گل بر سر مزار درگذشتگان رفته و پس از آن دید و بازدیدهای معمول شروع می شود. این مراسم تا 12 روز ادامه دارد. در روز 13 فروردين ماه وسايل گردش مهيا شده و به همراه دوستان و فاميل از صبح به حواشی سرسبز بیرون شهر رفته و سبزه خود را به آب می اندازند. در اين روز به بازی‌ها و سرگرمی های گوناگون می پردازند و ناهار مفصلی نيز در فضای سبز پارک ‌ها و باغ‌ها ميل می ‌كنند. جشن سده يكی از باستانی ترين جشن های ايرانی است كه از سابقه طولانی و قدمت فراوانی برخوردار است. سده به معنی آتش كشنده و آتش شعله بلند است. جشن سده از آيين‌های زايش و رويش است كه از ديرباز در ميان ايرانيان رواج داشته است. در شاهنامه فردوسی آغاز جشن سده به پادشاهی هوشنگ نسبت داده شده است. زمان آن روزدهم بهمن ماه است و اين جشن در سده ها و هزاره های پياپی با برپايی و افروختن آتش در ميانه زمستان، همواره آيين و نمادی به نشانه زدودن سرما و چيرگی بر تاريکی اهريمنی و نيز به نشانه به پيشواز رفتن نوروز شناخته می شد. بزرگ ترين جشن سده پس از اسلام را مردآويج بن زياد ديلمی برپا كرد كه جشنی باشكوه در كنار زاينده رود اصفهان بود. اين مراسم درسال ۳۲۳ هجری در فهرست بزرگ ترين رويدادهای فرهنگی ايران پس از اسلام ثبت شد. اين جشن هنوز هم توسط زرتشتيان ايران اجرا می شود. جشن مهرگان از بزرگ ترين جشن های باستانی ايرانيان است. دراوستا روايت است كه مهر همان ايزد مهر است كه در روز آغازين زمستان زاده شده است و ميترا نام دارد. در ايران باستان اين جشن را ميترا كانا مي‌نامند، كه بعدها به مهرگان تبديل شد. مهرهمان مهر خورشيد، نور و گرمي، مهربانی و محبت و فروز مينويی و عهد و پيمان و نيز چيرگی شاه فريدون پيشدادی بر ضحاك تازی است. جشن مهرگان يكی از جشن های بزرگ ميهنی و فرهنگی ايرانيان است. اين روز نيز همانند س سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 464]