واضح آرشیو وب فارسی:رسالت: عادتى كه جان جامعه جوان را مىگيردافزايش پرخاشگري
راننده پشت سرشما دستش را مىگذارد روى بوق وفريادزنان به شما توهين مىكند، چرا كه به محض سبزشدن چراغ راهنمايى ماشين خاموش شده و نتوانستهايد به موقع حركت كنيد. دانشجويى درجلوى چشم استاد ورقهى امتحانىاش را پاره مىكند، چون نمره خوبى نياورده است. كودك خردسالي، هنگام بازي، توپ را به عمد به بينى شما مىكوبد، طورى كه ازشدت درد ناله مىكنيد. طرفداران يكى ازتيمهاى فوتبال موقع خروج ازاستاديوم با طرفداران تيم حريف گلاويز مىشوند چون دربازى از تيم آنها دوگل خوردهاند. فردى بدون رعايت نوبت نان مىگيرد وبه همين خاطربا افراد ديگرايستاده درصف مشاجره لفظى مىكند.
اين موارد كه بىشك درزندگى اغلب ما اتفاق افتاده است نشان مىدهد كه همه ما درزندگى روزمره با مشكلات وموارد تنشزاى بسيارى مواجه هستيم وهنگامى كه اين تنشها ازظرفيت روانى ما بيشترمىشوند، با ايجاد اخلال دروضعيت روحي-روانى و حتى جسمي- دررفتار بين فردى وحتى ارتباطات اجتماعىمان تاثيرمىگذارد. اين تاثيرات مىتواند ما را به فردى پرخاشگرو عصبى تبديل كند كه به سادگى نمىتواند هيجانات خود را كنترل كند. پرخاشگرى ايجاد شده درافراد، ممكن است آنها را به سمت انواع جرايم وبزهها سوق دهد.
پرخاشگرى ريشه 70 درصد ازجرايم نوجوانان وجوانان
به اعتقاد يك متخصص علوم رفتارى وآسيبشناس اجتماعي؛ تحقيقات انجام شده نشان مىدهد كه70 درصد جرايم نوجوانان و جوانان ريشه درپرخاشگرى دارد. مجيد ابهرى دراينباره مىگويد: پرخاشگرى درلغت به معناى هجوم وستيزهگرى ودعوا است و به نظربسيارى ازرفتارشناسان پرخاشگرى درناكامىهاى اجتماعى ودركمبودهاى مادى دوران كودكى ريشه دارد. وى همچنين معتقد است: بسيارى ازدرگيريها، نزاعهاى مسلحانه، حمل واستفاده ازاسلحه سرد ريشه درپرخاشگرى دارد كه اين موارد قسمت عمده اى ازجرايم را درمورد نوجوانان وجوانان تشكيل مىدهد.
پرخاشگرى اكتسابى است!
فرد پرخاشگردرجامعه نه تنها خود با اين مشكل مواجه است بلكه اطرافيانش را نيزبه اين رفتاردرگيرمىكند. هاله اسكندري، روانشناس مىگويد: پرخاشگرى به عنوان يك رفتارفردى واجتماعى قابل يادگيرى وانتقال است وكودكان ازوالدين آنرا فرا مىگيرند سپس با تماشاى فيلمهاى خشن ومملوازصحنههاى خشونتباراين ناهنجاريها درنوجوانان نهادينه مىشود. وى ادامه مىدهد: عدم تخليه انرژىهاى نوجوانى درزمينههاى سالم وهمچنين انباشتن انرژهاى اين دوران نقش عمدهاى دربروزپرخاشگرى درجامعه دارد. اسكندرى با اشاره به اينكه پرخاشگرى درميان پسرها به خاطرعلاقه به اسلحه بيش ازدختران است مىگويد:طبق آماركانون اصلاح وتربيت تهران عمدهترين جرايمى كه پسران به خاطرآن مجازات شدهاند، سرقت وجرايم مربوط به پرخاشگرى بوده است.
ترويج خشونت درتلويزيون
كودكان ونوجوانان درهفته بيش از30 تا35 ساعت صرف تماشاى تلويزيون وبازيهاى رايانهاى مىكنند ازوقت خود را به تماشاى تلويزيون وبازيهاى رايانهاى اختصاص مىدهند وبىشك صحنههاى خشونتآميزبسيارى را مشاهده مىكنند. حميد زرگر، جامعهشناس وپژوهشگرآسيبهاى اجتماعى دراينباره مىگويد: تلويزيون مىتواند عامل موثرى دررشد ارزشها والگوهاى رفتارى باشد، ولى بسيارى ازبرنامههاى آن حتى برنامههاى طنزهم به نوعى مروج خشونت هستند واين سبب مىشود كه كودكان ونوجوانان هيچگونه ترس وترديدى نسبت به خشونت نداشته باشند وبه تدريج مىپذيرند كه خشونت راهى براى حل مشكلات است، پس به تقليد خشونت مىپردازند وناخودآگاه به همانندسازى با شخصيتهاى فيلم مىپردازند. وى ادامه مىدهد: هرچند اثر خشونت تلويزيونى فورا دررفتاريا گفتاركودك ظاهرنمىشود، اما درهرحال براى هميشه درذهن اوباقى مىماند. سالها است كه پژوهشگران اجتماعي، برنامههاى تلويزيونى را عامل افزايش خشونت دربين نوجوانان مىدانند وهرروزبا ارائه آمارى جديد از روند روبه رشد بزهكارى وخشونت درميان دانشآموزان ارائه مىدهند، با اين حال نه تنها سهم اين عامل مخرب دربرنامههاى مختلف تلويزيونى كم نشده، بلكه روزبه روزبيشترهم شده است.
اين كارشناس خاطرنشان مىكند: همه ما بىآن كه متوجه باشيم ازكتك زدن وكتك خوردن بازيگران سريالها لذت مىبريم وابراز شادمانى مىكنيم، اما فرداى پخش هرسريال دانشآموزان درمدارس شروع مىكنند به تكرارآنچه شب گذشته ديده وشنيدهاند وتقليد اين نوع رفتارها به نوعى تفريح همگانى تبديل مىشود. اما آيا اين تفريح درسطح كلام خواهد ماند، آيا دانشآموزى كه شب گذشته ديده است پدرومادرش به زد وخوردهاى ديگران مىخندند، اين رفتارها را پسنديده و شادى بخش تلقى نخواهد كرد وسعى نمىكند درپى همانندسازى با شخصيتهاى محبوبش دست به تكرارهمان اعمال بزند؟
پرخاشگرى اين روزها به عادت خيلىها تبديل شده است، عادتى كه روزبه روزبيشتر به عمق جامعه مىرود ودرقالب هزاران جرم وبدفعلى جان جامعه را مىگيرد. پرخاشگرى درجامعه امروزدرست مثل ويروس سرماخوردگى ازيكى به ديگرى سرايت مىكند وريشهكن نمىشود مگربا فرهنگسازى همهجانبه وهمكارى تمام نهادهاى مرتبط. ازخانواده -كوچكترين نهاد اجتماعي- گرفته تا اصناف گوناگون، صدا وسيما، آموزش وپرورش، آموزش عالى و... كه بىشك هماهنگ كردن اينها عزمى راسخ مىخواهد ودلى دلسوز.
سه شنبه 7 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رسالت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 351]