واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > خسروی فرد، سام - دو خبر تقریبا همزمان منتشر شد؛ یکی را میتوان خبر بد نامید و دیگری را خبری خوب. پول، درآمد و توجیههای اقتصادی در مقابل حفاظت محیطزیست همواره پیروز میدان بودهاند. این بار تالابهای مالزی قربانی چرخه پول، ثروت و کسب درآمد شدهاند. برای درآمد بیشتر تالابها و زمینهای اطراف آن را خشک میکنند و به اسم توسعه و اشتغال کمر به قتل اکوسیستمهای طبیعی آن بستهاند. ماجرا بسیار ساده است، روغن نخل، درآمدهای سرشاری را نصیب کشورها میکند که با تقاضای روزافزون این ماده خوراکی سیر صعودی به خود گرفته است. این روند باعث شده تخریب و تغییر اراضی به نخلستان بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد. در مالزی و کشورهای گرمسیری، جنگلزدایی با سرعتی فزاینده انجام میشود اما صاف کردن زمین در این مناطق عملی به نسبت دشوار است. از این رو عدهای برای سهولت در آمادهسازی زمین، مناطقی را هدف قرار دادهاند که تالابی است. در واقع زمینهای تالابی –که در فارسی توربزار گفته میشود- فاقد پوشش گیاهی انبوه است و آمادهسازی آن برای کشت گیاهی دیگر به مراتب آسانتر و کمهزینهتر است. با این حال این زمینها کیفیت لازم را برای پرورش نخلها ندارند.به گزارش سازمان بینالمللی تالابها، مالزی ۴۵ درصد روغن نخل جهان را تولید میکند. شبه جزیره مالزی (که در واقع مهمترین مرکز تصمیمات اداری و سیاسی است) برای توسعه این صنعت پولساز فضای کافی ندارد. از این رو بخش عمده آن صنعت مخرب محیطزیست در ایالت ساراواک در جزیره بورنئو متمرکز شده است. بر پایه این گزارش، در ایالت ساراواک ظرف پنج سال ۳۵۰ هزار هکتار از یک میلیون هکتاری که زیر کشت نخلها رفته عرصههای تالابی را نابود کرده است. در این مدت ۱۰ درصد جنگلها و ۳۳ درصد توربزارهای آن ایالت برای همیشه از بین رفتند. بدین ترتیب شرکتهایی که تا پیش از این در بازار چوب فعال بودند، زمینه کار خود را به توسعه و تولید روغن نخل تغییر دادهاند. سازمان معتبر و جهانی تالابها در گزارش خود به عدم صحت آماری که دولت مالزی منتشر میکند پرداخته و مینویسد که دولتمردان این کشور تصویری خوشبینانه از تخریب اراضی ترسیم میکنند و مدعی هستند که تنها ۱۳ تا ۱۸ درصد از اراضی این کشور زیر کشت نخلها رفته است. این در حالی است که دو مطالعه مجزا با استفاده از تصاویر ماهوارهای واقعیت را نشان میدهند. بنا بر این گزارش ۲۰ درصد از روغن نخل مالزی با نابود کردن توربزارهای تالابی تولید شده است.گزارشهای مختلف نشان میدهد که مالزی در سال ۲۰۰۸ نزدیک به ۱۸ میلیون تن روغن نخل راهی بازار جهانی کرده است. بر اساس این آمار، مالزی رتبه دوم بزرگترین تولید کننده روغن نخل را بعد از اندونزی به خود اختصاص داده است. در این صنعت بیش از ۵۷۰ هزار نفر شاغل هستند. این آمار و ارقام هر فعالیت مخربی را توجیه میکند و دیگر مهم نیست که گونههای در خطر انقراضی نظیر فیل کوچک، کرگدن سوماترا، پلنگ ابری بورنئو یا تاپیر مالزیایی با جنگلزدایی، زیستگاهشان را از دست میدهند و برای همیشه منقرض میشوند. شاید چنین اخباری برای عدهای اهمیت چندانی نداشته باشد، خاصه آن که در نقطهای دور دست به وقوع میپیوندد. اخبار خوشایندی نیز در مالزی منتشر میشود که از قضا مربوط به ایرانیان است؛ حضور ۴۰ اختراع جوانان ایرانی در نمایشگاه مالزی یکی از آن خبرهاست. پس از انتشار مکرر اخبار مربوط به قاچاقچیانی که گذرنامه ایرانی داشتند حضور ۴۰ اختراع از ایرانیان در نمایشگاهی معتبر، آب خنکی است که از گلوی تشنگان شنیدن این اخبار پایین میرود. ۲۰ می برابر با سیام اردیبهشت بیستودومین نمایشگاه آیتکس ۲۰۱۱، بزرگترین نمایشگاه و مسابقات بینالمللی اختراعات، نوآوری و فناوری مالزی، در مرکز همایشهای بینالمللی کوالالامپور (Convention Center) افتتاح شد. در این نمایشگاه مخترعان ایرانی با ۴۰ اختراع در دو بخش نوجوانان زیر ۱۸ سال و بخش عمومی و دانشگاهی شرکت داشتند. این هفمتین سالی است که ایران در آیتکس شرکت میکند. در دوره گذشته ایرانیان موفق شدند عنوان بهترین غرفه نمایشگاه و نیز رتبه نخست در بخش حفاظت محیطزیست را از آن خود کنند. از یک سو تخریب طبیعت و از سوی دیگر اختراع برای حفاظت محیطزیست دو روی سکهای است از واقعیتی جاری.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 396]