محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826573276
آموزش رشته های مختلف ورزشی
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: rtech8th August 2008, 10:56 AMكوهنوردي و اطلاعات مقدماتي کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 1- كوهنوردي را از كجا آغاز كنيم؟ اگر ورزش كوهنوردي را تازه شروع كرده ايد در ابتداي كار ممكن است مسايل و مشكلاتي براي شما به وجود بيايد. با پيدا كردن يك همراه با تجربه يا دوستي كه از هر نظر با شما هماهنگي دارد، كار، تا حدي آسان مي شود. بايد بدانيد كه يك فرد كاركشته و شايسته مي تواند كمكهاي فراوان و راهنماي خوبي براي شما باشد. اگر تازه وارد هستيد، از اوايل خرداد تا اواخر مهر را براي كوهنوردي انتخاب كنيد، چون در فصول ديگر خصوصاً زمستان، خطراتي از قبيل بهمن، سرمازدگي، سر خوردن، كولاك و طوفان و گم شدن در مه و غيره پيش مي آيد. بنابراين داشتن تجربيات نظري و عملي براي چنين فصلي ضرورت دارد. براي كوهنورد شدن لازم نيست در ابتداي كار به قله دماوند صعود كنيد بلكه قبلاً تحت آموزشهاي لازم تجربيات مربوط به راهپيمايي و كوهنوردي را كسب كنيد و به اين ترتيب پايه كوهنوردي خود را تقويت نماييد و در كنار آموزشهاي كوهنوردي دوره هاي سنگ نوردي و آموزش يخ و برف و استفاده از طناب و كلنگ و ابزار و ديگر علوم كوهنوردي از قبيل بهمن شناسي، تغذيه، امداد و نجات و 000 را از مربيان با تجربه بياموزيد. هرگز تنها به كوه نرويد. حتي يك كوهنورد با تجربه هم ممكن است به دليل پيچ خوردن مچ پايش نتواند حركت كند و اگر همراه نداشته باشد ممكن است جان خود را از دست بدهد، كوهنوردي ورزشي گروهي مي باشد و در هيچ رشته اي از اين ورزش تكروي جايي ندارد. 2- طرح يك برنامه كوهنوردي کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند اگر ورزش كوهنوردي را تازه شروع كرده ايد در ابتداي كار ممكن است مسايل و مشكلاتي براي شما به وجود بيايد. با پيدا كردن يك همراه با تجربه يا دوستي كه از هر نظر با شما هماهنگي دارد، كار، تا حدي آسان مي شود. بايد بدانيد كه يك فرد كاركشته و شايسته مي تواند كمكهاي فراوان و راهنماي خوبي براي شما باشد. اگر تازه وارد هستيد، از اوايل خرداد تا اواخر مهر را براي كوهنوردي انتخاب كنيد، چون در فصول ديگر خصوصاً زمستان، خطراتي از قبيل بهمن، سرمازدگي، سر خوردن، كولاك و طوفان و گم شدن در مه و غيره پيش مي آيد. بنابراين داشتن تجربيات نظري و عملي براي چنين فصلي ضرورت دارد. براي كوهنورد شدن لازم نيست در ابتداي كار به قله دماوند صعود كنيد بلكه قبلاً تحت آموزشهاي لازم تجربيات مربوط به راهپيمايي و كوهنوردي را كسب كنيد و به اين ترتيب پايه كوهنوردي خود را تقويت نماييد و در كنار آموزشهاي كوهنوردي دوره هاي سنگ نوردي و آموزش يخ و برف و استفاده از طناب و كلنگ و ابزار و ديگر علوم كوهنوردي از قبيل بهمن شناسي، تغذيه، امداد و نجات و 000 را از مربيان با تجربه بياموزيد. هرگز تنها به كوه نرويد. حتي يك كوهنورد با تجربه هم ممكن است به دليل پيچ خوردن مچ پايش نتواند حركت كند و اگر همراه نداشته باشد ممكن است جان خود را از دست بدهد، كوهنوردي ورزشي گروهي مي باشد و در هيچ رشته اي از اين ورزش تكروي جايي ندارد. 3- اطلاعات مقدماتي شما درباره منطقه مورد نظر مي تواند شامل مسائل زير باشد نام و ارتفاع قله مورد نظر و موقعيتهاي جغرافيايي آن، كه در چه رشته كوهي واقع شده است و از جهات چهارگانه با چه رشته كوههاي ديگري ارتباط دارد، راههاي رسيدن به مبدأ صعود، محل و ساعت حركت وسيله نقليه عمومي و نام آباديهاي مسير تا مبدأ، فاصله بين آباديها به كيلومتر، چگونگي راههاي آسفالته خاكي (جيپ رو) و مالرو منتهي به قله، مسيرهاي زمستاني و تابستاني عوارض طبيعي يا مصنوعي موجود در مسير صعود براي راهنمايي مسير مانند چشمه، تك درخت، ديواره، برج سنگي، دكل برق، باران سنج و000 اطلاع از محل و ارتفاع جان پناه يا پناهگاههاي مسير، محلهاي مناسب براي چادر زدن، اطلاع از چشمه هاي آب و در صورت فني بودن قسمتي از مسير، داشتن وسايل فني مورد نياز، اطلاع از منطقه و مسافت و زمان بين دهكده تا قله و جان پناه. قبل از حركت و برنامه رفتن به منطقه، دوستان كوهنورد و خانواده خود را در جريان صعودتان قرار دهيد و آدرس منطقه مورد نظر و مبدأ صعود را روي كاغذ بنويسيد تا در صورت لزوم، اطلاع كافي در اختيار نجات دهندگان شما باشد. rtech8th August 2008, 10:57 AMوسايل و پوشاك - حركت منسجم - تنفس کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 4- وسايل و پوشاك لازم براي يك برنامه كوهنوردي وسايل و پوشاك انفرادي: 1- كفش سبك راهپيمايي 2- كفش نيمه سنگين كوهپيمايي 3- جوراب كوهنوردي 4- شلوار كوهنوردي 5- پيراهن و پوليور كوهنوردي 6- پيراهن و شلوار گرمكن 7- انواع دستكش كوهنوردي 8- انواع عينك كوهنوردي 9- گتر كوهنوردي 10- شنل باران آندراك 11- كاپشن و شلوار بادگير 12- كت پر يا ويسكوز 13- كوله پشتي 14- زير انداز 15- كيسه خواب پر يا ويسكوز 16- انواع كلاه كوهنوردي 17- يخ شكن 18- چراغ قوه با لامپ و باطري اضافه 19- قمقمه آب 20- جعبه كمكهاي اوليه 21- طناب انفرادي و كارابين 22- قطب نما و نقشه مسير 23- سوت 24- بشقاب ليوان چاقو در بازكن و كبريت 25- باتوم چوب دستي 26- كلنگ وسايل گروهي: کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 1- چادر كوهنوردي 2- پوشش ضد آب 3- ارتفاع سنج 4- ظروف غذا و لوازم پخت و پز 5- چراغ خوراك پزي 6- كپسول روشنايي 7- كتري و قوري گروهي 8- دوربين كوهنوردي 9- نقشه، كروكي و مجوز برنامه 5- چيدن كوله پشتي کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند وزن كوله پشتي نبايد از وزن بدن كوهنورد بيشتر باشد زيرا به زانو و ستون مهره ها آسيب مي رساند. معمولاً اجسام سنگين تر را اول داخل كوله پشتي گذارده و وسايل سبك تر را روي آن قرار مي دهند كوله پشتي نبايد لق بزند و يا به اصطلاح شكم دهد. مواد غذائي يا آبدار بايد در كيسه پلاستيكي جداگانه بسته بندي شده و در كوله پشتي قرار گيرد. اجسام نوك تيز يا سنگين بايد طوري چيده شوند كه با پشت يا كتف تماس نداشته باشد. 6- حركت و اجراي يك برنامه شما كوهنوردان بايد انرژي خود را به سه قسمت انرژي صعود، انرژي فرود و انرژي ذخيره، تقسيم كنيد و در هنگام حركت، گامي ثابت و يكنواخت را برگزينيد، به طوري كه بتوانيد ساعتها آن را حفظ كنيد بدون آنكه توقفي داشته باشيد يا بدنتان عرق كند. در سر بالايي از تند رفتن خودداري كنيد، در شيبهاي تند در موقع بالا رفتن و حتي پايين آمدن با قدمهاي كوتاه و به صورت مارپيچ حركت كنيد. در حركت، بايد ضربان قلب و برداشتن پاها با هم هماهنگ باشد و بايد خودتان اين هماهنگي را به دست آوريد. نفر اولي كه در رأس گروه به عنوان ليدرل حركت مي كند بايد طول گامهاي خود را با طول گامهاي ضعيف ترين نفر در گروه هماهنگ نمايد. 7- تنفس در كوهستان بايد عميق و آرام نفس بكشيد و عمل دم را از بيني انجام دهيد زيرا تنفس از راه دهان باعث تشنگي و خشكي گلو و در هنگام سردي هوا باعث سرماخوردگي و چرك كردن لوزه ها مي شود. توجه داشته باشيد كه تعداد ضربان قلب شما در دقيقه بيش از حد بالا نرود، مدت استراحتهاي موقت نبايد بيش از 10 الي 15 دقيقه به طول انجامد چرا كه بدن كوهنورد كم كم سرد مي شود و حالت خشكي پيدا مي كند. اين امر، حركت مجدد را با مشكلات روبه رو مي سازد. rtech8th August 2008, 10:58 AMتغذيه در كوهستان 8- تغذيه در كوهستان 1- براي اجراي يك برنامه كوهنوردي يك روزه يا چند روزه بايد از چند روز قبل با يك رژيم غذايي مقوي به ذخيره انرژي در بدن پرداخت. 2- غذاي كوهستان بايد مقوي، مغذي، زود هضم، سبك و پر كالري باشد. 3- براي تلاشهاي سنگين بايد به بدن خود مواد كالري زا مخصوص برسانيم. هر صد گرم گلوكز 400 كالري انرژي دارد، به سرعت انسان را گرم مي كند و زود هضم و جذب مي شود. هر صد گرم بادام و گردو از 300 تا 400 كالري انرژي دارند. 4- هنگام فعاليت كوهنوردي بدن ما به 5/2 تا 4 ليتر آب در شبانه روز نياز دارد. البته اين امر به حرارت محيط و فعاليت ما بستگي دارد. 5- به علت فعاليت، بدن ما مقداري آب، نمك، پتاسيم و فسفر را از دست مي دهد. پس لازم است هنگام مصرف آب و غذا كمي نمك به آنها اضافه كنيم تا از گرفتگي عضلات و بر هم خوردن تعادل بدن مصون باشيم. 6- آب برف كاملاً خالص و فاقد مواد معدني است. براي جلو گيري از اسهال و پايين آمدن فشار خون مي توان به آن قند، نمك يا عصاره ميوه اضافه كرد. 7- پس از يك فعاليت شديد، آب سرد به كليه ها و ريه ها و دستگاه گوارش صدمه مي زند. پس آب را بعد از كمي استراحت و خنك شدن بدن نوش جان كنيد. 8- هميشه مقداري مواد غذايي اضافه همراه داشته باشيد، زيرا ممكن است به علل مختلف به آن نيازمند شويد. 9- به تاريخ مصرف و باد كردگي قوطي مواد كنسرو شده توجه داشته باشيد. 10- قبل از شروع برنامه و در خلال آن هيچگاه با شكم پر اقدام به صعود نكنيد. احتياج بدن به اكسيژن براي هضم غذا در ارتفاع و به خصوص هنگام صعود ممكن است شما را با مشكل روبرو سازد. در صورت امكان، بعد از صرف غذا، حداقل يك ساعت استراحت كنيد. در غير اينصورت به مقدار كم به طور متناوب بخوريد و بياشاميد. 11- هرچه ارتفاع مسير شما بالاتر مي رود بايد از غذاهايي كه زود هضم مي شوند استفاده كنيد زيرا مواد غذايي دير هضم باعث تهوع مي شود. 12- هنگام شب با استفاده از سوپ، آب و املاح و مواد دفع شده بدن را جايگزين كنيد. 13- در استراحتهاي بين راه از بيسكويت، شكلات، ميوه هاي خشك و پرتقال استفاده كنيد. 14- مصرف سير در كوه، مقاومت بدن را در سرما و گرما افزايش مي دهد. از سير فقط در روزهاي اول برنامه استفاده كنيد، زيرا مصرف اين ماده در ارتفاعات باعث تند شدن نبض مي شود. rtech8th August 2008, 11:01 AMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند مسؤوليتهاي اسكي باز اسكي باز مانند راننده اي است كه بر روي جاده اي به نام پيست اسكي هاي خود را مي راند. بنابراين بايد نسبت به محيط اطراف خود و سايرين اسكي بازان احساس مسؤوليت كند. متأسفانه هنوز هم بر روي پيست هاي ما اسكي بازان و اسنوبور درهايي هستند كه به سبب عدم آگاهي از مسؤوليت هاي خود براي خود و ديگران خطر و حادثه مي آفرينند. لذا قبل از هر آموزش تكنيكي بايد به شاگردان موارد زير را ياد داد تا با مسؤوليتها و حقوق خود روي پيست آشنا شوند. 1- اسكي باز بايد هميشه كنترل اسكي خود را داشته و قادر باشد به موقع براي جلوگيري از برخورد با ديگر اسكي بازان و يا موانع ديگر اسكي خود را كنترل و ترمز كند. 2 – اسكي بازاني كه در جلوي شما هستند حق تقدم دارند و بايد به آنها اجازه عبور دهيد. 3 – در مسير اسكي بازان نبايد سد راه شويد و بايد راه را براي ديگر اسكي بازان سريعاً باز كنيد. در نقاط كور توقف نكنيد. اسكي بازاني كه از بالا مي آيند بايد بتوانند شما را ببينند. 4 – موقع شروع به حركت در پائين يا ورود به پيست جديد حتماً مواظب بالا دست خود باشيد و اسكي بازان بالا دستي را به نحو مقتضي مطلع كنيد. 5 – اسكي هايتان بايد حتماً مجهز به ترمز باشند( بند اطمينان و يا استوپر Stopper). 6 – به تمام علائم هشدار دهنده و خطر توجه كنيد. 7 – قبل از استفاده از هر بالابري شناخت كافي از آن بدست آوريد. همچنين بايد بتوانيد و بدانيد چگونه سوار و يا پياده شويد. rtech8th August 2008, 11:03 AMفصل 1 : روش تدريس اصول كلي 1 – يادگيري 2 – تدريس اصول كلي اسكي و اسنوبورد فعاليت هايي هستند كه در هواي آزاد و به عبارت دقيق تر در دل طبيعت انجام مي گيرند. ويژگي هاي اين محيط ارتفاع زياد، سرما، تغييرات دما، تغييرات ناگهاني هوا و ... است كه شاگردان معمولاً با آنها آشنا نيستند. اسكي و اسنوبورد توسط تعداد زيادي از علاقمنداني انجام مي گيرد كه معمولاً از آمادگي جسماني لازم برخوردار نيستند. علاقمندان معمولاً در طول تعطيلات و اواخر هفته به اين فعاليت ها مي پردازند و براي آنها جنبه تفريحي اهميت بيشتري از جنبه ورزشي و قهرماني آن دارد بدين لحاظ است كه مربي براي جالب كردن كلاس خود بايد به پرنشاط كردن كلاسش توجه خاص نمايد 1- يادگيري * سه روش يادگيري * ياديگري با اجراي حركت * يادگيري از طريق توضيح شفاهي براي آموزش كودكان اغلب از روش هاي 1 و 2 استفاده مي شود. 1-2 – عوامل تسهيل كننده يادگيري 1-2-1 انگيزه * خستگي جسماني * هواي بد * محيط نامناسب كلاس يا رابطه بد شاگرد با مربي 1-2-2 – شناخت چگونگي پيشرفت وقتي شاگرد متوجه شود كه جزو بهترين هاي كلاس است يا اين كه مي تواند يك تمرين جديد را به خوبي انجام دهد، انگيزه اش براي يادگيري افزايش مي يابد. 1-2-3 – مقدار كار مقدار كار يا تعداد تكرار هر تمرين فوق العاده اهميت دارد (به همين خاطر بايد تمرين را به نحوي سازماندهي كرد كه شاگردان براي اجراي يك تمرين زياد انتظار نكشند و تقريباً همگي همواره در حال تحرك باشند. 1-2-4 – تكرار براي آن كه حركتي خودكار شود يعني فرد بتواند بدون آن كه فكر كند آن حركت را انجام دهد، بايد دست به تكرار حركت زد. ليكن توجه كنيد كه تكرار بيش از حد شاگرد را دلزده مي كند و انگيزه اش از بين مي رود.(براي اجتناب از اين حالت بايد شرايط كار را تغيير داد. تغيير زمين، پرش، بازيهاي مختلف، عبور از داخل دروازه ، مسابقه بين شاگردان، تغيير شعاع پيچ) 1-2-5 – ترتيب و توالي تمرينات آموزش بايد تدريجي و مرحله به مرحله باشد. هر تمريني بايد مقدمه اي بر تمرين بعدي باشد.(براي مثال : كار تعادلي روي يك پا قبل از كار تعادلي روي دو پا انجام مي گيرد، يا تمرين برگ خزان مقدمه اي است براي تمرين دراپاژ) 1-3 – مراحل پيشرفت پيشرفت مبتدي با گذر از چند مرحله حاصل مي شود: * كسب تعادل * حركات عضلاني جديد : استقلال عضلاني * هماهنگي عضلاني * خودكار شدن حركات مورد نظر 1-3-1 – كسب تعادل * مرحله 1 : تعادل استاتيك- مبتدي در حال توقف سعي مي كند تعادل خود را روي اسكي يا اسنوبورد بدست آورد. * مرحله 2 : تعادل مجدد – اسكي باز يا اسنوبوردري كه كمي تجربه كسب كرده است موفق مي شود تعادلي را كه بهم خورده مجدداً كسب كند ( مثلاً با استفاده از حركت دستها هنگام عبور از قوز برفي) * مرحله 3 :مقابله با عدم تعادل آتي – اسكي باز يا اسنوبوردر قبل ازرسيدن به عامل محل تعادل، خود را آماده مي كند. 1-3-2 – استقلال عضلاني * مرحله 1 : مبتدي براي انجام يك حركت، تمام عضلات بدن خود را به كار مي اندازد و بدين لحاظ انرژي زيادي مصرف مي نمايد. * مرحله 2 : اسكي باز يا اسنوبوردر با تجربه تنها آن عضلاتي را كه بايدحركتي را انجام دهند بكار مي گيرد و بدين لحاظ انرژي كمتري مصرف مي كند و حركت را بهتر انجام مي دهد. 1-3-3- هماهنگي عضلاني * مرحله 1 : مبتدي حركت را انجام مي دهد ولي حالت بدن وي حفظ نخواهد شد يا حركت بموقع انجام نخواهد گرفت. * مرحله 2 : اسكي باز يا اسنوبوردر با تجربه به حركت را به شيوه اي هماهنگ (چه از نظر حالت بدن و چه از لحاظ هماهنگي با شرايط) انجام خواهد داد. 1-3-4 – خودكار شدن * مرحله 1 : اسكي باز يا اسنوبوردر بايد در مورد هر حركتي كه مي خواهد انجام دهد، فكر كند. او اطلاعات حركتي كمي بدست مي اورد به عبارتديگر اطلاع درستي از محل قرار گرفتن قسمت هاي بدنش كسب نمي كند و لذا مجبور است حالت بدنش را با چشم كنترل كند. * مرحله 2 :كليه حالاتي كه بدن بايد بگيرد براي اسكي باز يا اسنوبوردر شناخته شده است و حركات را (به يمن تكرار زياد قلبي) بطور خودكار و بدون فكر كردن انجام مي دهد. درك حركتي او بهتر شده است. بنابراين مي تواند چشم خود را به موانعي كه درجلويش خواهند آمد بدوزد و خود را براي مقابله با آنها آماده سازد. 2- تدريس 3- -1- درس دادن يعني ارتباط برقرار كردن 4- شاگرد مي خواهد يادبگيرد و مربي مي خواهد به او كمك كند تا در محيطي در حال تغيير مداوم پيشرفت كند. 5- بنابراين درس دادن يعني ايجاد ارتباط بين 3 عنصر شاگرد، مربي و محيط 6- الف - شاگرد 7- • شخصيت 8- • تجربه 9- • وضعيت جسماني 10- • تكنيك 11- ب- محيط 12- • تكنيك بازي 13- • وسايل • برف • سرما،باد، ارتفاع ، .... 14- 15- •مربي 16- •شخصيت 17- •دانش 18- •ارتباطات 19- براي آن كه مربي ارتباط خوبي با شاگردان خود برقرار كند، بايد از تمام توانايي هاي خود براي ايجاد رابطه و پرنشاط كردن اين رابطه استفاده كند تا به اين نتايج برسد: 20- • شنوندگان خوب 21- • انگيزه قوي شاگردان 22- • حرف شنوي خوب شاگردان 23- • شناسايي خوب شاگردان 24- 2-2- نقش مربي 25- *مشخص كردن هدفي كه بايد به آن رسيد 26- * توضيح مراحل تكنيكي كه براي رسيدن به هدف بايد از آنها عبور كرد 27- 2-2-2- كمك به سازماندهي پرتحرك تمرين 28- * استفاده از حركت يادگرفته شده قبلي براي توضيح و آموزش حركات جديد 29- * كمك به كنترل و ارزيابي پاسخ حركتي شاگرد به درس جديد 30- * دادن معيارهاي قابل درك به شاگرد براي انكه آيا حركت را درست انجام داده يا نه ؟ 31- * تصحيح حركت ( استفاده از ويدئو) 32- 2-2-3 – تحليل و تصحيح اشكالات 33- معمولاً بهتر است اداي اشكال را درآورد و سپس حركت درست را نشان داد تا اين كه يك توضيح مفصل تكنيكي در مورد مسأله ايراد كرد. 34- فراموش نكنيم عواملي ممكن است جلوي پيشرفت شاگرد را بگيرند و يا حتي باعث پس رفت او شوند. عمده ترين اين عوامل عبارتند از : 35- • احساس ترس يا كاهش انگيزه 36- • سرعت كم يا بيش از حد شاگرد 37- • شرايط محيط : سرما، باد، مه 38- • خستگي 39- 2-2-3-1 – تصحيح با اجراي حركت 40- با دادن يك هدف روشن و بدون ابهام به شاگرد، وي معمولاً مي تواند به تنهايي به حركت صحيح برسد. براي اين كار تمرينات قابل فهمي به او بدهيد تا خود او زود متوجه شود آيا تمرين را درست انجام مي دهد يا خير. 41- يادگيري با اجراي حركت تواناييهاي انطباق پذيري شاگرد با محيط و شرايط را افزايش مي دهد. 42- 2-2-3-2- تصحيح با تقليد 43- قبل از اينكه مربي حركت اشتباه شاگرد را تقليد كند، بايد حركت را توضيح و سپس نشان دهد. 44- توضيح -->نمايش--> تقليد -->تصحيح 45- • توضيح بايد كوتاه باشد و روي 2 جنبه تكيه كند: 46- - جنبه سازماندهي (چه پيستي ، چه جهتي، نقطه شروع، نقطه پايان ...) 47- - جنبه تكنيكي، توضيح تصويري بدهيد تا شاگرد بتواند حركت را در ذهنش تصور كند 48- - * نمايش بايد بتواند ريتم حركت را نشاندهد ومكانيسم حركت را طوري به او نشان دهد كه بتواند آن را تكرار كند. هدف اين نيست كه شاگرد حركت را 100% درست انجام دهد بلكه مهم آن است كه به اجراي درست حركت نزديك شود. 49- - تصحيح بايد حركت را به زبان تصويري ساده به نمايش بگذارد. شاگرد در صورتي كه چندين بار حركتي را اجرا كرده باشد آن وقت بهتر متوجه تصحيحاتي مي شود كه مربي عنوان مي كند. 50- هميشه سعي كنيد كلامتان تشويق آميز و مثبت باشد براي مثال بايد گفت : زانوهايت را بيشتر خم كن . «نبايد گفت » زانوهايت خيلي صاف هستند. 51- هميشه بايد قبل از اشاره به اشكالات،به نقاط قوت شاگرد در حركت مورد نظر اشاره كرد. 52- يك نمايش خوب نمايشي است كه طي آن ريتم، سرعت و انرژي كه اساس همه فعاليتهاي ورزشي است نشان داده شود. 53- روش و كيفيت آموزش به شدت بستگي به مربي دارد( يعني عامل انساني). تحرك و نشاطي كه مربي به كلاسش مي دهد نقش اساسي در موفقيت تدريس و پيشرفت شاگردان دارد و همين خصوصيات است كه شاگرد را مجدداً به سوي كلاس يك مربي جلب مي كند. rtech9th August 2008, 07:27 PMكمكهاي اوليه و اقدامات موثر کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 9- اقدامات مؤثر در موقعيتهاي اضطراري کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند هميشه در كوهستان، آرام حركت كنيم و هيچ سنگي را به پايين نغلتانيم. از دويدن بپرهيزيم و خود را درگير مسيرهاي ناشناخته نسازيم. در موقع باران و رعد و برق پناه گرفته و بدانيم رعد و برق غالباً بر قله ها و تيغه هاي سنگي و مناطق مرتفع برخورد مي كند. در اين هنگام تمام وسايل فلزي مانند ساعت، كلنگ و كرامپون را از خود دور كرده و در پناه سنگي به فاصله 3 تا 5 متري روي زمين بنشينيم و عايقي مانند كوله پشتي يا طناب زير خود قرار دهيم. به محض مشاهده هواي نامساعد و قبل از بحراني شدن هوا از پوششهاي حفاظتي خود مانند لباس بادگير، كلاه، دستكش استفاده كرده وبا مشاهده اولين نشانه هاي بيماري مانند تنگي نفس و خستگي مفرط در ميان اعضاي گروه، فرد بيمار را به پايين انتقال دهيد. 1- اقدامات كمكي اوليه درباره پيچ خوردگي مچ پا: ممكن است پيچ خوردگي خفيف مچ پا به شدت دردناك باشد در حالي كه آسيب ديدگي شديدتري همچون شكستگي استخوان يا پارگي رباط در ابتداي علائم مشخصي نداشته باشد. 1-1 تشخيص 1- سابقه متروصا (ضربه) 2- درد و حساسيت موضعي 3- تورم 4- تغيير شكل موضعي 5- خون مردگي ( گاهي اوقات) 6- حركت مفصل در جهتي كه موجب كشيدگي رباط ميشود ، درد را تشديد مي كند. 2-1 اقدامات كمكي اوليه: 1- يخ: روش حوله مرطوب احتمالاً راحت ترين روش براي مچ پاي آسيب ديده است، زيرا مي توان حولــه را كاملاً دور پا پيچاند. 2- پاي آسيب ديده را بالا بگيريد : نبايد پا در حالت ايستاده يا نشسته آويزان باشد. بلكه بايد آن را روي چهار پايه اي قرار دهيد، زير پا، بالش يا محافظ نرمي بگذاريد تا ارتفاع آن از لگن بالاتر بيايد. اين كار به تخليه مايعات در فضاي بين بافتي كمك مي كند و از انباشتگي مايعات در بافت و متورم شدن دور تا دور مچ پا جلوگيري مي كند. 3- حمايت: از نوك انگشتان تا زير زانو را باند پيچي كنيد، ساده ترين راه حمايت مؤثر از پا استفاده از باند جورابي است كه مي توان آن را مانند جوراب به پا كرد. اگر تورم زياد است از باند جورابي دولا استفاده كنيد. اگر مچ پا خيلي متورم شده باشد، مي توان براي حمايت از آن و كاهش تورم از وسايل تخته بندي قابل باد شدن استفاده كرد. از باندهاي غير ارتجاعي استفاده نكنيد مگر اينكه واقعآ بتوانيد آن را به طور صحيح به كار گيريد. به هر حال هر ضايعه سنجي را در اطراف مچ پا بايستي محكم ولي قابل ارتجاع باند پي� سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 604]
-
گوناگون
پربازدیدترینها