واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: در سالگرد پيروزي مقاومت
25 ماه مه سال 2000 ميلادي (5 خردادماه 1379) مقاومت اسلامي لبنان پس از 18 سال مبارزه، ارتش اشغالگر صهيونيستي را از جنوب لبنان بيرون راند. اينك در هشتمين سالگرد اين پيروزي بزرگ، درست در همان ساعاتي كه آخرين سربازان و مزدوران رژيم صهيونيستي زير ضربات مقاومت به داخل فلسطين اشغالي گريختند، پارلمان لبنان، پس از ماهها انتظار و تعويق جلسات، ژنرال ميشل سليمان فرمانده ارتش، را بطور اجماع به رياست جمهوري برميگزيند، كه اين خود اوج يك پيروزي ديگر براي مقاومت و همه ملت لبنان است. در اهميت اين رويداد همين بس، كه براي نخستين بار، وزيران امور خارجه ايران، سوريه، عربستان سعودي و چند كشور عربي و اروپايي در جلسه پارلمان لبنان حضور مييابند تا شاهد يك لحظه تاريخي باشند.
در واقع آنچه ظرف سالهاي اخير در لبنان رخ داده پيروزيهاي پيدر پي بوده كه معادلات و فضاي سياسي و اجتماعي منطقه را تغيير داده است. اشغال جنوب لبنان توسط ارتش صهيونيستي به عمليات ليتاني در سال 1978 برميگردد. در آن سال ارتش صهيونيستي به هدف نابود كردن پايگاه مقاومت فلسطين در جنوب رودخانه ليتاني به لبنان حمله كرد اما به رغم صدور قطعنامه 425 شوراي امنيت و ورود نيروهاي پاسدار صلح بينالمللي (يونيفيل) به جنوب لبنان، صهيونيستها از اجراي اين قطعنامه خودداري كردند و با به كار گرفتن عدهاي مزدور لبناني به فرماندهي سرگرد سعدحداد يك كمربند به اصطلاح امنيتي به عمق 15 تا 30 كيلومتر به وجود آوردند.
حمله بعدي ارتش صهيونيستي در 1982 بود كه طي آن بيروت، پايتخت، نيز اشغال شد و اسرائيل با چراغ سبز آمريكا و نيروهاي چندمليتي، ضمن اخراج سازمانهاي فلسطيني از لبنان دست به جنايات گستردهاي از جمله قتلعام آوارگان فلسطيني در اردوگاههاي صبرا و شاتيلا در بيروت زد.
از اين پس مقاومتي از نوعي ديگر توسط خود لبنانيها بويژه جوانان مؤمن جامعه تشيع لبنان شكل گرفت.
اين بار عوامل جديدي وارد صحنه مقاومت شد كه مهمتر از همه ايمان و ايثار در كنار عمليات شهادتطلبانه و آكنده از نوآوري و ابتكار بود بطوريكه ارتش صهيونيستي را درمانده كرد و با بالا گرفتن تعداد تلفات روزمره جامعه صهيونيستي در داخل دچار تحول شد و زناني كه فرزندان خود را از دست داده بودند شروع به تظاهرات عليه سياستهاي دولت و ارتش كردند. سرانجام پس از 18 سال مبارزه و جانفشاني، عصر روز پنجم خردادماه 1379 ارتش اسرائيل بدون آنكه حتي مزدوران خود را مطلع كند به سرعت از جنوب لبنان گريخت و بدين ترتيب 22 سال اشغال اين منطقه پايان پذيرفت.
اين پيروزي تحولي عظيم و ژرف در منطقه محسوب ميشد چرا كه ارتش اسرائيل در جنگهاي گذشته ارتشهاي عرب را شكست داده بود و سابقه نداشت كه اين ارتش - به اصطلاح - شكستناپذير، زير فشار ضربات سازمانهاي مقاومت، بدون مذاكره و بدون هيچ دستاورد و امتيازي عقبنشيني كند. پيرامون تأثير اين رويداد در روحيه ملل منطقه و بر مقاومت در اراضي اشغالي فلسطين و نيز بر معادلات منطقهاي پژوهشهاي زيادي صورت گرفته است.
اما مهمترين تحول اين بود كه از آن پس مقاومت توانست با استفاده از سلاح موشكي معادله جديدي در توازن قوا در جنوب لبنان پديد آورد بطوريكه رژيم اسرائيل كه ذاتاً توسعهطلب و خشونتگراست نتواند هيچ اقدامي عليه لبنان انجام دهد.
بديهي است كه دشمن براي شكستن اين معادله برنامهريزي ميكرد و در نتيجه در تابستان 2006 با حملهاي ددمنشانه و آكنده از جنايت كوشيد رهبري و پايگاههاي مقاومت را نابود كند. اما مقاومت نيز خود را براي چنين روزي آماده كرده بود و لذا پس از 33 روز جنگ طرح مشترك آمريكا و اسرائيل كه چند كشور عربي نيز در آن شركت داشتند، نقش برآب شد و مقاومت اين بار نيز پيروزمندانه و نيرومندتر از گذشته به حضور خود در صحنه لبنان ادامه داد.
تجربه تابستان 2006 آثار ويرانگري در داخل رژيم صهيونيستي داشت. زلزلهاي ايجاد شد كه طي آن نظريه بازدارندگي ارتش فروپاشيد. وزير جنگ و فرماندهان ارتش يكي پس از ديگري استعفا دادند و طرح خاورميانه جديد آمريكا كه كاندوليزا رايس، وعده تولدش را ميداد، مرده به دنيا آمد.
اين بار آمريكا و اسرائيل و برخي از رژيمهاي عرب همپيمان با آنها كه از راههاي نظامي براي نابود كردن مقاومت نااميد شده بودند طرح جديدي را براي ايجاد بحران سياسي در لبنان به هدف ضربه زدن به وحدت ملي و غيرقانوني خواندن سلاح مقاومت و به انزوا كشاندن آن آغاز كردند، كه مراحل مختلفي را پشت سر گذاشت و اوج آن تصميمات نابخردانه دولت فؤاد سنيوره براي چنگ انداختن روي شبكه ارتباطات سيمي مقاومت بود، چيزي كه از ديدگاه مقاومت، عبور از خطوط قرمز محسوب ميشد و لذا مقاومت و ائتلاف هوادارانش مجبور شدند از طريق شورش مدني و در دست گرفتن كنترل بيروت و ديگر مناطق لبنان و سپردن آن به ارتش، جناح دولتي را در گوشه قرار دهند.
نتيجه اين اقدامات، دخالت اتحاديه عرب و ميانجيگري كشور قطر و مذاكرات دوحه بود كه مقاومت توانست بار ديگر به اهداف خود برسد و اين واقعيت را به همه بفهماند كه حذف مقاومت از معادلات لبناني و منطقهاي براي آمريكا و اسرائيل و رژيمهاي عرب همپيمان با آنها چيزي جز يك روِيا در شب تابستاني نيست.اينك در سالروز پيروزي مقاومت، لبنان با انتخاب رئيس جمهوري جديد و تشكيل كابينه وحدت ملي وارد مرحله جديدي ميشود، مرحلهاي كه عنوان آن تثبيت فرهنگ مقاومت در سراسر منطقه و نوميدي فزاينده نيروهاي طغيان و استكبار است.
سه شنبه 7 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 305]