واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل - وال استریت ژورنال از طرق محرمانه ای به دو نقشه بسیار حساس دسترسی پیدا کرده است که وضعیت امنیتی افغانستان را به صورت کاملا واضحی افشا کرده است. یاروسلاو تروفیموف: نقشه های سازمان ملل متحد نشان می دهند شرایط امنیتی در افغانستان در ماه های اخیر بدتر شده است که می توان آن را تقابل با ارزیابی های خوش بینانه باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا درخصوص پیشرفت نظامی در افغانستان ارزیابی کرد از زمانی که نیروهای نظامی آمریکایی بیشتری در یک سال گذشته به افغانستان اعزام شده اند. در این میان وال استریت ژورنال از طرق محرمانه ای به دو نقشه بسیار حساس دسترسی پیدا کرده است که یکی از آنها توسط سازمان ملل تهیه شده و به بررسی اوضاع امنیتی در سال 2010 در افغانستان از ماه مارس می پردازد و دیگری به اکتبر مربوط می شود. به نظر می رسد کارمندان این سازمان این نقشه ها را به منظور ارزیابی خطرات مسافرت و برنامه های دیگر به این کشور تنظیم کرده اند که به موجب آن، افغانستان به چهار بخش امنیتی خاص تقسیم شده است. مناطقی با خطر پذیری با درجه بسیار بالا، خطر پذیری بالا، خطر پذیری متوسط و همچنین خطر پذیری اندک. در نقشه ماه اکتبر امسال همانند ماه مارس، جنوب افغانستان که تهاجمات نظامی نیروهای خارجی بر روی آن متمرکز است، با خطوط قرمز خطر پذیری بسیار بالای امنیتی علامت گذاری شده است که هیچ گونه بهبود اوضاع امنیتی در آن مشاهده نمی شود و در زمان مشابه می توان شاهد کمربند سبز در بخش های شمالی، مرکزی و غربی این کشور بود که خطر پذیری امنیتی در آن اندک است. نقشه ماه اکتبر سازمان ملل نیز شانزده منطقه ای را که پیشتر از مناطق امن افغانستان به شمار می رفتند، به عنوان بخش هایی با خطر پذیری بالا معرفی کرده که از آن جمله می توان به استان های بادغیس، سر پل، بلخ، پروان، بغلان، سمنگان، فاریاب، لغمان و تگر اشاره کرد و فقط دو استان قندوز و هرات که پیشتر به عنوان مناطق با خطر پذیری بالا از آن ها یاد می شد به مناطقی امن تر مبدل شده اند. گزارش پنتاگون ( وزارت دفاع آمریکا ) نیز که از حمایت کنگره نیز برخوردار بوده و با حکم آن نیز صورت پذیرفته، نتایج مشابهی را ترسیم کرده است که ماه گذشته انتشار یافت. براساس این گزارش، حملات از سال 2009؛ 70 درصد رشد یافته است و در مقایسه با سال 2007 نیز سه برابر شده اند و در نتیجه تداوم خشونت ها، طالبان همچنان تهدیدی برای دولت کابل تلقی می شود. این در حالی است که شورای امنیت ملی کاخ سفید هرگونه اظهار نظر را در این خصوص رد کرده است. کیه ران دویر مدیر ارتباطات سازمان ملل متحد در افغانستان نیز با تاکید بر این که قادر نیست درخصوص نقشه های محرمانه اظهار نظر کند، سال 2010 را در بسیاری از بخش های افغانستان همراه با بی ثباتی دانست در حالی که پیشتر از ثبات بیشتری برخوردار بودند به طوری که بر اثر وقوع خشونت ها در مناطق بسیاری از این کشور تحویل خدمات انسان دوستانه برای سازمان ملل و دیگر سازمان ها بسیار دشوار به نظر می رسد هر چند این کمک رسانی ها همچنان ادامه داشته است. نیروهای خارجی به رهبری آمریکا بر اساس حکم شورای امنیت سازمان ملل در افغانستان عملیات می کنند و اقدامات این سازمان نیز در همکاری تنگاتنگ با این ائتلاف به منظور ایجاد نهادهای دولتی بوده است. این در حالی است که طالبان ساختمان ها و کارکنان سازمان ملل را به طور مکرر هدف حملات خود قرار داده است و این سازمان را متهم می کند که به ابزاری برای امپریالیسم آمریکا مبدل شده است. یک مقام ارشد نیروهای ائتلافی نیز در پاسخ به این سوال که آیا امنیت در افغانستان در سال 2010 وخیم تر شده است، به حملات این نیروها و پیشرفت هایی در این زمینه اشاره کرده است، هر چند این روند را در حال حاضر شکننده و برگشت پذیر توصیف می کند. وی این پیشرفت ها را در استان های قندهار، هلمند و کابل برجسته کرد و افزود: برنامه جدید مبتنی بر افزایش نیروهای پلیس محلی است که توانایی شورشیان را کاهش خواهد داد و تلاش می کنند تا مردم را در برخی مناطق مرعوب سازند که به نظر می رسد توان نظامیان به طور مرتب به منظور حفظ امنیت کافی نباشد. ارزیابی های نقشه های سازمان ملل بر پایه برخی عوامل از جمله فعالیت شورشیان، ثبات سیاسی، عملیات ائتلاف و پذیرش جامعه صورت گرفته است که در تناقض با اظهارات اخیر باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا قرار دارد که از پیشرفت نیروهای ائتلاف در جنگ استقبال کرده بود. وی در سفر اخیر خود به پایگاه هوایی بگرام در شمال شرقی شهر کابل که اوایل همین ماه صورت گرفت در جمع نظامیان آمریکایی گفته بود: در حال حاضر ما می توانیم افتخار کنیم مناطق کمتری از افغانستان در کنترل طالبان قرار دارد و افغان های بیشتری از شانس آینده ای بهتر برخوردار هستند. بیشتر سی هزار نظامی آمریکایی که در 2010 به افغانستان اعزام شده اند در استان های قندهار و هلمند در جنوب این کشور مستقر هستند جایی که آنها قادر بوده اند بیشتر مخفیگاه های شورشیان را به تصرف خود در آورند که دیگر به طور کامل تحت کنترل طالبان قرار ندارند و بیشتر این مناطق در جنگ به سر می برند و شاهد بمب گذاریها، تیراندازی ها و کمین های مداوم بوده اند. در حالی که نیروهای خارجی بر جنوب افغانستان تمرکز یافته اند، شورشیان امسال به مناطق شمالی و غربی نیز نفوذ کردند به طوری که در ماه های اخیر، طالبان کنترل برخی مناطق را در بخش هایی در اختیار گرفتند که پیشتر از امنیت کافی برخوردار بودند. بسیاری از سازمان های غیر دولتی نیز که در افغانستان فعالیت می کنند، پیشرفتی را که نیروهای ائتلاف امسال از آن سخن به میان می آورند، به چالش کشانده اند. بر اساس آمارهای اولیه ای که دفتر امنیت افغانستان به عنوان یک سازمان غیر دولتی اعلام کرده است توصیه های امنیتی لازم را ارائه و با فعالیت های سازمان های غیر دولتی دیگر نیز در این کشور همکاری می کند، شمار حملاتی را که شورشیان آغاز کننده آن هستند، در مقایسه با سال 2009، حدود 66 درصد بیشتر می داند. نیک لی، مدیر سازمان غیر دولتی دفتر امنیت افغانستان در این باره می گوید: افغانستان در مجموع در مقایسه با یک سال پیش در شرایط بدتری قرار گرفته که در هر دو بخش گستردگی جغرافیایی شورشیان و هم در میزان حملات آن ها بوده به طوری که ناامنی برای شهروندان غیر نظامی باقی مانده است و مناطق بیشتر و بیشتری غیر قابل دسترس می شوند. وال استریت ژورنال 26 دسامبر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 441]