محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854866955
علمالهدی: دولت در مقام کارگزار فرهنگی از سینما حمایت کند
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - عضو شورای مشورتی اکران سال 1390 دو ویژگی برای اکران سال جدید قائل است و از دولت می‌خواهد در مقام کارگزار فرهنگ برای رسیدن به شرایط مناسب‌تر عرضه آثار با سینماگران همراهی کند. امیرحسین علمالهدی در گفت‌و‌گو با خبرآنلاین، در مورد تفاوت‌های آئین‌نامه اکران سال 90 با سال‌های گذشته اظهار داشت: «در دو سه مورد شاهد تفاوت‌هایی میان آئین‌نامه اکران سال 90 با سال‌های قبل هستیم. براساس سنتی که در 10 سال اخیر جا افتاده همواره سینماهای منطقه ولیعصر شامل عصرجدید، قدس، استقلال و آفریقا و در دو سه سال گذشته آزادی به عنوان گلوگاه‌های سینمایی تهران شناخته شده‌اند.» این کارشناس سینما ادامه داد: «از میان 60 تا 70 فیلمی که به صورت سالانه در سینماهای تهران اکران میشود فقط چند فیلم می‌توانند در سینماهای سرگروه روی پرده بروند و باقی در زیرگروه‌ها و در قالب اکران آزاد به نمایش درمی‌آیند. عموماً این شکل اکران در زیرگروه‌ها چندان موفقیت‌آمیز نبوده و سینماگران مایل هستند حتماً فیلم‌هایشان در گروه‌های سینمایی به نمایش درآید.» علمالهدی گفت: «در دو سه سال اخیر پردیس‌های سینمایی در تهران ساخته شده که در چرخه اقتصادی سینماهای تهران تاثیر بسیار چشمگیری دارد و بین 60 تا 70 درصد اقتصاد سینما وابسته به این پردیس‌ها است. با این وجود هم چنان آن نگاه سنتی به سینماهای سرگروه وجود دارد هرچند به واسطه آمار‌های حاصل از فروش فیلم‌های سینمایی روشن است فیلم‌های اکران شده در سینماهای گلوگاه در رده چهارم پنجم جدول پرفروش‌ها پائین‌تر بوده‌اند.» او شکل ایده‌آل اکران فیلمها را چنین تشریح کرد: «در مورد اکران فیلمها این مسئله کاملاً ایده‌آل است که پخش‌کننده‌ها براساس توان فیلم و تمایل خودشان با سینماهای مورد نظر قرارداد ببندند، اما بسیار زود است که بتوانیم به این مرحله برسیم و از این رو 12 سینما انتخاب شدند تا پنچ گروه دوتایی انتخاب شود.» این کارشناس سینما گفت: «هر فیلمی برای اکران با تعیین یکی از پنج سینمای یاد شده می‌تواند سینمای دومی را از بین پردیس زندگی، اریکه ایرانیان، ملت، جوان، ایران، ماندانا و شکوفه گزینش کند و به اعتقاد من این بهترین روش برای نظام تصمیم‌گیری اکران فیلم‌های سینمایی است. اینکه خود فیلمها گروه تشکیل دهند شکل ایده‌آلی است که امیدواریم در سال‌های آتی به این شرایط دست پیدا کنیم.» علمالهدی با اشاره به برنامه‌ای که برای اکران فیلم‌های هنر و تجربه در آئین‌نامه اکران سال 90 در نظر گرفته شده، گفت: «فیلم‌های هنر و تجربه هرچند مخاطب بالایی ندارد، اما سینمای مستقلی است که باید از سوی تماشاگران دیده شود و روش‌های تک‌سئانس نمایش این قبیل فیلمها شرایط کافی برای دیده شدن آنان را فراهم نمی‌کرد. «پرسه در مه»، «طبقه سوم» و «عصر جمعه» باید اکران شوند، اما با فراهم شدن شرایط مورد نیاز برای آنان.» او گفت: «فیلمهایی از این دست باید در سالن‌هایی اکران شود که به صورت پاتوق سینمایی درآید. شورای مشورتی اکران سال 90 در آئین‌نامه اکران سال آینده سالن‌هایی در سینماهای آزادی، فلسطین، فرهنگ2، موزه سینما و ملت را به عنوان سالن‌های نمایش دهنده این آثار تعیین کرده است.» این عضو شورای مشورتی اکران سال 90 با اشاره به اهمیت نقش دولت در سامان یافتن اکران فیلم‌های هنر و تجربه گفت: «درصورتی که دولت به وظیفه خودش در حوزه توزیع و نمایش عمل کند و دغدغه اقتصادی این سالن‌ها را برطرف کند می‌توانیم انتظار داشته باشیم این طرح به ثمر برسد. از سالیان دور صحبت‌هایی در مورد اکران فیلمهایی از این دست مطرح شده و هر دفعه بنا به دلایلی اجرای آن با مشکل روبرو شده است. گروه سینمایی آسمان باز در سال 1383 با بودجه مصوب 200 میلیون تومانی دولت راه‌اندازی شد، اما در مرحله اجرا با تغییر مدیریت‌ها از حرکت بازایستاد، درصورتی که اگر اجرای آن همچنان ادامه پیدا می‌کرد، امروز دیگر مشکلی برای نمایش فیلم‌های هنر و تجربه نداشتیم.» علمالهدی گفت: «دولت باید دغدغه‌های مالی صاحبان این سینماها را برطرف کند. بعد از این مرحله انتظار می‌رود دولت برای آماده‌سازی فیلمها جهت اکران و تبلیغات و مواردی از این دست که حدود 30 تا 50 میلیون تومان هزینه می‌برد به سینماگران یاری کند. اکثر پخش‌کننده‌ها امکان تامین این بودجه را برای آماده‌سازی فیلمها ندارند و در نتیجه فیلمها شرایطی برای نمایش پیدا نمی‌کنند.» او راهکار سوم را در این بخش چنین مطرح کرد: «حرکت سوم این است که دولت منابع مالی خودش را برای کاهش هزینه بلیت برای اقشار مورد نظری که مخاطبان فیلم‌های هنر تجربه هستند وارد عمل کرده و هزینه تامین بلیت را برای دانشجویان و طبقه متوسط کاهش دهد. اختصاص سوبسیدها و یا توزیع کارت فرهنگ از جمله مورادی است که در این زمینه باید مورد توجه باشد.» این کارشناس سینما همچنین گفت: «دولت باید سعه صدر بیشتری در صدور پروانه نمایش فیلم‌های متفاوت داشته باشد. اگر دولت همه موارد ذکر شده را تامین کند، اما به فیلم‌های جسورانه حق نمایش ندهد طرح اکران فیلم‌های هنر و تجربه موفق نخواهد بود. فیلمهایی که در این بخش اکران می‌شوند باید متشکل از فیلم‌های ایرانی و خارجی باشد که به واسطه استمرار در اجرای طرح حداقل در مدت پنج سال جایگاه مورد نظر خود را در میان مخاطبان به دست آورد. موفقیت این طرح می‌تواند بار مهمی از دوش سینمای ایران بردارد و بعد از جریان‌‌سازی در تهران به مراکز استان برود.» علمالهدی با اشاره به لزوم شکل‌گیری شورای عالی نمایش گفت: «بحث شورای عالی نمایش در سال‌ها قبل مطرح بوده و در سال‌های 80 تا 84 شورای عالی نظارت بر نمایش وجود داشت و من نیز عضو آن بودم. کار این شورا چنین بود که اولاً مدیر اداره کل نظارت و ارزشیابی ریاست آن را برعهده داشت و رئیس هیئت مدیره خانه سینما نائب رئیس بود و عملاً هرگاه مشکلی در روند اکران آثار به وجود می‌آمد این شورا با همفکری مدیران دولتی و صنفی سینما برای برطرف کردن آن وارد عرصه می‌شدند.» او ادامه داد: «برای برون‌رفت از بحران اکران فیلم‌های سینمایی به صلاح است دولت در کنار خانه سینما برای رفع مشکلات اقدام کند نه اینکه خودشان در اتاق‌های دربسته گرد هم بیایند و در مورد اکران فیلمها تصمیم بگیرند.» او با اشاره به سخنان سجادپور در مورد اکران فیلمها گفت: «آقای سجادپور در سخنان خود گفته‌اند برای اکران نوروزی هفت فیلم را در نظر گرفته‌اند. این نوع نگاه و اظهارنظر نشان می‌دهد دولت از جایگاه کارگزار فرهنگی کنار رفته و می‌خواهد کارفرمای فرهنگی باشد. دولت با تدبیری می‌تواند مشکلات اکران و نمایش را به واسطه همراهی با اصناف برطرف کند؛ زیرا دیگر دوران قهرمان‌‌سازی گذشته و انتظار نمی‌رود یک آدم همه مسائل را حل و فصل کند.» مشکلاتی همانند اکران همزمان فیلم‌های کمدی با هم، نمایش فیلمهایی از یک بازیگر، اکران‌های تک‌سئانسی که امکان دیده شدن فیلم را از آن می‌گیرد از جمله مواردی است که به عنوان اشکالات حوزه اکران فیلمها از آن یاد میشود. علمالهدی سخنان خود را چنین پایان داد: «مقام معظم رهبری به جذب حداکثری اشاره فرموده‌اند، اما دولت محترم به سمت دفع حداکثری می‌رود. ما همه در چارچوب نظام جمهوری اسلامی ایران زندگی می‌کنیم و در این میان طرح مسائل خودی و غیرخودی موجب ایجاد بحران‌هایی میشود.» طبق گفته این عضو شورای مشورتی اکران سال 1390 پیش از شروع به کار جشنواره فیلم فجر آئین‌نامه تنظیم شده از سوی خانه سینما در اختیار اداره کل نظارت و ارزشیابی قرار گرفته، اما هنوز پاسخی از سوی مدیران دولتی سینما نیامده است. 54143
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 518]
-
گوناگون
پربازدیدترینها