تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851242789
PhotoSynth؛ اسباببازي جديد مايكروسافت
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : PhotoSynth؛ اسباببازي جديد مايكروسافت rtech14th November 2008, 02:05 AMاشاره : در ماه مارس گذشته و همزمان با كنفرانس فناوري، سرگرمي و طراحي يا همان TED در كاليفرنيا، شاهد پديده جديدي از سوي مايكروسافت بوديم؛ يكي از مهندسان نرمافزار مايكروسافت نمايش خود را با چرخش در ميان دريايي از تصاوير شروع كرد كه روي صفحه بزرگي ديده مي‌شدند. منبع: ام آي تي تكنولوژي ريويو - مارس و آوريل 2008 نگاهي به فناوري ؛Photosynth تبديل تصاوير دو بعدي به يك محيط قابل كاوش سهبعدي در ماه مارس گذشته و همزمان با كنفرانس فناوري، سرگرمي و طراحي يا همان TED در كاليفرنيا، شاهد پديده جديدي از سوي مايكروسافت بوديم؛ يكي از مهندسان نرمافزار مايكروسافت نمايش خود را با چرخش در ميان دريايي از تصاوير شروع كرد كه روي صفحه بزرگي ديده مي‌شدند. او از فناوري شركت Seadragon استفاده مي‌كرد كه كاوش روان و سريع را در ميان حجم بزرگي از تصاوير و متون ممكن ميسازد. او با استفاده از فناوري مذكور، به‌راحتي روي يك نقشه سيصد مگاپيكسلي كاوش مي‌كرد و در نهايت آنقدر روي آن زوم كرد تا جاي مهر كتابخانه كنگره در يكي از گوشه‌هاي آن قابل رؤِيت شد. سپس سراغ تصويري رفت كه بيشتر شبيه به يك باركد به‌نظر مي‌رسيد؛ اما در واقع متن كامل كتاب خانه متروك چارلز ديكنز بود؛ او آنقدر روي آن زوم كرد تا دو حرف از يك كلمه، تمام صفحه را پر كرد، سپس به نرمي به مجموعه عظيم تصاوير و متون بازگشت. مايكروسافت سال پيش شركت Seadragon را به تملك خود درآورد و بنيانگذار اين شركت يعني بليز آگورا واي‌آركس را كه وظيفه معرفي اين فناوري را در همايش مذكور عهده‌دار بود، استخدام كرد. البته آگورا واي آركس تنها براي نمايش Seadragon به TED نيامده‌بود. او سراغ تصويري سهبعدي از رشته كوه راكيز رفت كه از به هم چسباني مجموعه‌اي از تصاوير به‌وجود آمده بود. بعد از آن نوبت به نمايش نمايي هوايي از مدل يك بناي آشنا رسيد: كليساي جامع نوتردام. طبق توضيحات آگورا واي آركِس، مدل مذكور از هزاران تصوير به وجود آمده اين مدل در واقع يك توده نقطه‌اي (point cloud) است؛ يعني مجموعه‌اي از نقاط در فضايي سهبعدي. آگورا واي آركِس در حين صحبت در محوطه نوتردام كه مرتب تاريك و روشن مي‌شد، چرخ مي‌زد، البته تبديل تصاوير دوبعدي به نقاط هندسي، همراه با افكت نرم و ظريفي انجام مي‌شد. اين فرآيند حس يك صحنه آهسته انيميشني را مي‌داد. همچنان كه جمعيت با شگفتي به صفحه نگاه مي‌كردند، آگورا وايآركِس به نماي جلويي كلسيا نزديك‌تر مي‌شد تا اين‌كه به نماي بسته يك ناودان در بالاي ساختمان رسيد. حتي بعضي از تصاويري كه به وسيله اين فناوري تجزيه و تحليل مي‌شدند و مورد استفاده قرار مي‌گرفتند، عكس‌هاي حرفه‌اي و مخصوص نبودند و نتيجه جست‌وجو در سايت به‌اشتراك‌گذاري تصاوير بودند؛ از جمله پوستري از كليساي جامع. آنچه آگورا وايآركِس نمايش مي‌داد، تصاوير ويديويي يا مجموعه‌اي از تصاوير مختلف نبود. بلكه بيشتر شبيه نقشه‌اي عمق‌دار بود كه آهسته‌آهسته و به‌شكلي انيماتيك از تصاويري محوشونده به‌وجود آمده بود. چيزي كه از آن حرف مي‌زنيم Photosynth نام دارد؛ فناوري‌اي كه تصاوير مرتبط با هم را تجزيه و تحليل مي‌كند و با ايجاد ارتباط ميان آن‌ها، محيط فيزيكي معادل آن‌ها را در يك محيط شگفت‌انگيز مجازي بازسازي مي‌كند. چنان‌كه آگورا وايآركِس مي‌گويد، اين فناوري يك <فراگيتي> يا Metaverse (دنيايي مجازي كه سعي در شبيه‌سازي دنياي واقعي دارد و آواتارها در اين دنيا نمايندگي انسان‌هاي واقعي را به عهده دارند.) ايجاد مي‌كند. از همين اكنون مي‌توان گفت كه يكي از موارد مصرف اين فناوري در Virtual Earth، رقيب Google Earth خواهد بود؛ زيرا مي‌تواند با استفاده از اطلاعات موجود روي اينترنت، محيط‌هاي مورد نظر را ايجاد كند و به اشتراك بگذارد. آگورا واي آركِس معتقد است: <اين فناوري توانايي اين را دارد كه از هر نقطه قابل توجهي روي زمين، مدل‌هاي مجازي وسيع و كاملي را فراهم كند و اين كار را نه با استفاده از تصاوير هوايي يا ماهواره‌اي؛ بلكه از طريق اطلاعاتي كه در دسترس همه هستند انجام مي‌دهد.> نمايش آگورا واي آركِس آنقدر كوتاه به‌نظر مي‌رسيد كه انگار همين پنج دقيقه پيش شروع شده بود. آخرين كلمات او در صداي تشويق بي‌وقفه حضار گم شد. فراتر از عكس‌چسباني .................................................. .................................................. .................. آگورا واي آركِس مي‌گويد، فتوسينت ثمره وصلت Seadragon و Photo Tourism است؛ اين دومي از پروژه‌هاي مايكروسافت بود كه روي متحول ساختن روش جمع‌آوري و نمايش تصاوير تمركز داشت. ماجراي فتوتوريسم از تز دكتراي يك دانشجوي پرشور 26 ساله رشته پزشكي به نام نوآ اسنِيولي آغاز شد. يكي از اساتيد راهنماي اسنِيولي، نيك اس‌زيلسكي بود؛ يك پژوهشگر در زمينه بينايي كامپيوتري (شناخت هوشمند عناصر توسط كامپيوتر يا computer vision) در مركز تحقيقات مايكروسافت (كه بازوي اصلي بخش تحقيق و توسعه اين شركت است). چنان‌كه اس‌زيلسكي توضيح مي‌دهد: <من اقلا‌م مورد نياز را براي يك اسلايد شوي قدرتمند توضيح دادم.> اس‌زيلسكي كسي است كه در گذشته در توسعه فناوري عكس‌چسباني (Image Stitching) همكاري مي‌كرد (فناوري كه اكنون در دوربين‌هاي ديجيتال، براي پر كردن تصاوير عريض‌تر يا بلندتر كاربرد دارد). او همچنين به دنبال آن بود كه بيننده به هنگام تماشاي تصاوير، وجود كنشي متقابل ميان آن‌ها را احساس كند؛ به طوري كه حالتي سيال ميان تصاوير به وجود بيايد. كار با اس‌زيلسكي و استيو سايتس پروفسور دانشگاه واشنگتن، اسنِيولي را در راه يك كدنويسي وحشتناك انداخت؛ يك چالش محاسبه‌اي تمام‌عيار: ادغام تصاوير براساس شباهت‌هاي آن‌ها و تبديل تصاوير به يك مدل سهبعدي واقعي كه چشمان انسان آن‌را به عنوان يك منظره كامل و منطقي تشخيص دهد. علاوه بر اين، مدل مذكور بايد فضايي باشد كه كاربر بتواند به راحتي در آن بچرخد و تجربه حضور در محيطي سهبعدي را حس كند. نرمافزار عكس‌چسباني كه در دوربين‌هاي ديجيتال استفاده مي‌شد، مي‌توانست ارتباط موجود ميان عكس‌هايي را كه پشت سر هم گرفته مي‌شدند، تشخيص دهد. اما اسنِيولي سعي داشت كاري كند كه نرمافزار بتواند اين تشخيص را از طريق روشي كاملاً مشابه انجام دهد. او يك پروسه دو مرحله‌اي را پيش‌بيني كرده و مي‌گويد: <در گام اول، همه نقاط مشخص و برجسته در تمام تصاوير دوبعدي شناسايي مي‌شوند. گام بعدي يافتن نقاط مشترك ميان همه تصاوير، از ديد سهبعدي است.> اسنِولي مي‌گويد: <پروسه مذكور "آرايش از طريق حركت" نام دارد. به‌طور كلي يك دوربين متحرك، قادر به تشخيص كيفيت سهبعدي يك جسم يا ساختمان است. هنگامي كه شما سر خود را عقب و جلو مي‌بريد ساختار سهبعدي آنچه را كه مي‌بينيد، بهتر احساس مي‌كنيد. حالا سعي كنيد يك چشم خود را ببنديد و سرخود را به اين طرف و آن طرف تكان دهيد؛ حالا در فواصل متفاوتي نقاط متفاوتي را خواهيد ديد كه به‌شكل متفاوتي حركت مي‌كنند. اين ايده اصلي است كه پشت آرايش از طريق حركت خوابيده‌است.> کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند شکل1- Photosynth؛ برنامه‌اي که در Live Labs مايکروسافت در حال توسعه است و روش متفاوتي را براي تماشاي عکس‌هاي يک شيء يا مکان ارائه مي‌دهد. در اينجا نمونه‌هايي از کار فتوسينت را روي تصاويري از ميدان سنت‌مارک ونيز مشاهده مي‌کنيد. اين عکس‌ها توسط يک عکاس طي ده روز گرفته شده است، اما فتوسينت مي‌تواند با عکس‌هايي که توسط افراد مختلف گرفته شده و روي اينترنت موجود هستند نيز کار کند. چنان‌كه آگورا واي آركِس مي‌گويد، بينايي كامپيوتري از يك اصل بديهي بهره مي‌برد: هر داده سهبعدي كيفيتي قابل سنجش دارد. او مي‌گويد: <هر نقطه در فضا فقط سه درجه آزادي دارد: x ،y و z.> در ادامه آگورا واي آركِس توضيح مي‌دهد كه خواص مشترك ميان تصاوير مشخص، باعث مي‌شود كه به‌عنوان تصاويري مشابه در نظر گرفته شوند. مثلاً يك سنگفرش كه در تمام تصاوير ظاهر مي‌شود. وقتي‌كه نرمافزار شباهت‌هايي را شناسايي كرد، مثلاً سنگي كه در اين عكس و آن‌يكي نيز ديده مي‌شود، ديگر مي‌داند كه بايد به‌دنبال شباهت‌هاي بيشتري بگردد. پروسه گروه‌بندي تصاوير براساس عناصر بصري مشابه و منطبق بر هم، ادامه پيدا مي‌كند تا كل مسير از طريق آن سنگفرش‌ها بازسازي شود. هر چه تعداد تصاوير در آغاز كار بيشتر باشد، نتيجه واقع‌گرايانه‌تري حاصل خواهدشد؛ به خصوص اگر اين تصاوير از پرسپكتيو و زاويه‌هاي مختلفي گرفته شده باشند. زيرا عمليات محاسباتي دوم، مقايسه تصاوير براي يافتن بخش‌هاي مشتركي است كه از زاويه‌هاي مختلف به نمايش گذاشته مي‌شوند. اسنولي مي‌گويد: <پروسه اول كمكي براي پروسه دومي محسوب مي‌شود و درباره اين‌كه دوربين‌ها بايد كجا باشند، اطلاعاتي به ما مي‌دهد. ما مي‌توانيم زاويه‌اي را كه هر عكس از آن گرفته‌شده بازيابي كنيم و هنگامي كه كاربر يك تصوير را انتخاب كند، به همان زاويه برده مي‌شود.> با تخمين نقطه و زاويه ديد براي هر تصوير يا محاسبه اين‌كه به‌هنگام عكس‌برداري دوربين كجا بوده‌است، نرمافزار مي‌تواند طريقه عملكرد دوچشمي را تقليد و جلوه‌اي سهبعدي را توليد كند. اما اس‌زيلسكي و دو همكارش مي‌خواستند كاري فراتر از چسباندن قطعات كوچك براي ساخت يك كليت بزرگ انجام دهند، آن‌ها همچنين روي جلوه‌هايي كار كردند كه باعث مي‌شد پروسه تبديل عكس‌ها به نرمي هر چه بيشتري انجام شود. آن‌ها از افكت‌هايي چون در هم محو شدن (dissolve) و محوشدگي (Fade) استفاده كرده‌اند؛ با روشي كه معمولاً ويراستاران ويديو براي تركيب عكس‌ها از آن استفاده مي‌كنند. در نمونه‌اي نمايشي كه كوه تره‌وي در ايتاليا را به نمايش مي‌گذاشت، فتوتوريسم نسخه‌اي مصنوعي و ابتدايي از آنچه فتوسينت تهيه مي‌كند، به‌دست آورد: يك توده نقطه‌اي كه از تصاويري به‌دست آمده بود كه يك مكان واحد را از پرسپكتيوهاي مختلف نشان مي‌دهند. نكته جالب‌تر آن است كه نرمافزار قابليت اين را دارد كه از بانك تصويري استفاده كند كه از طريق جست‌وجوي كلمه‌اي در يك سايت به‌اشتراك‌گذاري تصاوير به دست آمده است؛ يعني عكس‌هايي كه فقط براي تهيه يك مدل خاص گرفته نشده‌اند. چنان‌كه اس‌زيلسكي به ياد مي‌آورد، نتيجه حتي به چشمان او به عنوان يك كهنه‌كار نيز <غيرمنتظره و تميز> به نظر مي‌رسيد. او مي‌گويد: <آنچه ما به‌دست آورديم يك راه جديد براي مجسم ساختن تصاوير بود؛ يك نمايش اسلايد تعاملي. من فكر مي‌كنم كه فتوتوريسم بنا به دلايلي، هم براي خودي‌ها و غيرخودي‌ها غافلگيركننده بود. خودي‌ها از روان بودن اين تجربه متعجب شده بودند و غيرخودي‌ها به‌سختي مي‌توانستند باور كنند كه كلاً چنين چيزي ممكن است.> اما در آن زمان هم فتوتوريسم آينده نامشخصي داشت. با وجود اين‌كه يك تحول تكنيكي محسوب مي‌شد، در لينوكس توسعه داده شده بود و روي ويندوز اجرا مي‌شد، اما هنوز هم كاملاً يك نمونه اوليه محسوب مي‌شد و مسيري كه بايد براي توسعه و پيشرفت بيشتر آن طي مي‌شد، نامشخص بود. rtech14th November 2008, 02:05 AMدر بهار سال 2006، اس‌زيلسكي فتوتوريسم را در يك ورك‌شاپ داخلي در مايكروسافت به نمايش گذاشته بود كه آگورا وايآركِس نظرش جلب شد. شركت او يعني Seadragon، اخيراً به وسيله مايكروسافت خريداري شده بود. اين شركت برنامه‌اي ساخته‌بود كه خود او آن‌را <يك سازمان‌دهنده سهبعدي حافظه مجازي براي تصاوير> توصيف مي‌كند. سي‌دراگون، امكان بارگذاري، گشت‌و‌گذار و سازمان‌دهي مقادير ناهمگوني از اطلاعات بصري را در اختيار كاربران مي‌گذارد و دستاورد بزرگ آن قابليت انجام اين كار روي شبكه بود (قابليت كار با تصاوير به‌دست آمده از سايت به‌اشتراك‌گذاري تصاوير كه در فتوسينت موجود است، از فتوتوريسم سرچشمه مي‌گيرد). آگورا واي آركِس و اسنيِولي همان روز مذاكره را آغاز كردند. با فرا رسيدن تابستان 2006 نسخه‌هاي نمايشي آماده شدند. محصول تركيبي به دست آمده، تشكيل‌شده از فتوتوريسم و سي‌دراگون، دسته بزرگي از تصاوير را گردآوري مي‌كرد (خواه عكس باشند، خواه تصويرسازي) و آن‌ها را جهت تهيه يك مدل سهبعدي به هم مي‌چسباند. هر تصوير منفرد با وفاداري كامل بازسازي مي‌شود و جدا از اين‌كه نتيجه به دست‌آمده يك معادل بصري از صحنه‌اي واقعي است، مدل <تركيب شده> (Synthed) محيطي قابل‌كاوش است. چنان‌كه اسنيِولي توضيح مي‌دهد: <در حالت قابل‌كنترل كاوش در محيط، كاربر مي‌تواند با كليك روي دكمه‌هاي كنترل، به بازديد تصوير بعدي برود و سيستم به‌طور خودكار نقطه ديد را به‌صورت سهبعدي به مكان تازه منتقل مي‌كند.> نرمافزار موضوع عكس‌برداري شده را از هر زاويه ثبت‌شده بازآفريني مي‌كند. دستاورد شگفت‌انگيز فتوسينت، شبيه به بيرون كشيدن يك خرگوش از داخل يك كلاه است: اين فناوري از عكس‌هاي دوبعدي يك محيط واقعي سهبعدي به وجود مي‌آورد. الكسي اِي اِفرُس، پرفسور دانشگاه كارنِگي ملون و متخصص بينايي كامپيوتري است. افرُس مي‌گويد: <اين يعني خلق چيزي از هيچ.> طبق توضيحات او، راز ماجرا در كميت عكس‌ها نهفته است: <هر چه داده‌هاي بصري بيشتر و بيشتري داشته باشيد، كميت و كيفيت معناي يگانه‌اي پيدا مي‌كنند و اگر به مقادير قابل توجهي از داده‌ها دست پيدا كنيد، چيزهايي به شما خواهند گفت كه تا پيش از اين نمي‌دانستيد.> به لطف وجود الگوشناسي تصويري ارتقايافته، برچسب‌زني و فراداده‌ها: (Metadata داده‌هايي درباره داده‌ها) كامپيوترها قادر به تشخيص و شناسايي كيفيت سهبعدي شده‌اند. افرُس معتقد است: <بينايي حسگر اصلي كامپيوترها خواهد بود؛ چنان‌كه براي انسان‌ها است.> و زودتر از آنچه ما فكر مي‌كنيم اين اتفاق خواهد افتاد. حوزه‌هاي قابل استفاده .................................................. .................................................. .................. كار مايكروسافت روي فتوسينت، نمونه‌اي از استراتژي مايكروسافت براي بخش صد نفري Live Labs است. بخشي از آن به عرضه فناوري‌هاي مبتني‌بر وب به بازار مربوط مي‌شود و بخشي نيز به جذب افراد نخبه‌اي كه پس‌زمينه خوبي از مايكروسافت ندارند. چنان‌كه گري فلِيك، مدير و بنيانگذار چهل ساله اين قسمت مي‌گويد، بخشي ازLive Labs روي <به چالش كشيدن طرز فكر مردم درباره مايكروسافت> تمركز دارد. فليك فردي باسابقه در اين حوزه محسوب مي‌شود و تا به‌حال براي چندين مركز تحقيقاتي كار كرده‌است. از جمله مركز تحقيقاتي NEC يا Yahoo Research Labs كه آن‌ها را تأسيس كرده و گردانده‌است. او با شور و حرارت از تلاش‌هايش در جهت ايجاد پلي ميان علوم تحقيقاتي مهندسي توليد مي‌گويد. طبق گفته او مجموعه كارهاي جالب توجهي در اين قسمت در حال انجام است؛ يعني چهل پروژه متفاوت. فليك تمايلي ندارد كه دربارهِ جزئيات پروژه‌ها صحبتي كند، اما همواره بر ايجاد و توسعه خدمات و محصولات تحت وب تأكيد دارد. او همچنين با هيجان زيادي از كاركنان Live Labs به عنوان كليد طلايي ارتباط بين بخش‌ها صحبت مي‌كند؛ كساني كه مي‌توانند در دنياي تحقيق و توسعه نقش پل ارتباطي را بازي كنند؛ جايي كه محققان و مهندسان گاه زبان هم را نمي‌فهمند. فليك عقيده دارد كه فتوسينت تجسم آن موفقيتي است كه او در طي تلاشش در جهت غلبه بر جدايي هميشگي ميان علوم تحقيقاتي و مهندسي توليد، به آن دست پيدا مي‌كند. در حال حاضر فتوسينت فقط در يك نمونه نمايشي آنلاين قابل‌روِيت است؛ اما آگورا وايآركِس و گروهش اميدوارند كه آن‌را تا پايان سال به بازار عرضه كنند. توده‌هاي نقطه‌اي مي‌توانند از كمترين تعداد تصاوير، يعني دو تا سه عكس هم درست شوند. بنابراين مي‌توانيد كاربراني را تصور كنيد كه به سادگي از عكس‌هاي خود سينت‌ها يا تركيب‌هايي مي‌سازند (و احتمالاً افرادي كه فتوسينت را خواهند داشت، به‌هنگام عكس‌برداري از اماكن اين موضوع را در نظر خواهند داشت؛ تا بعدها بتوانند با استفاده از انبوه عكس‌هايشان، يك سينت كامل و غني درست كنند). کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند شکل2- Live Lab مايکروسافت، هزاران عکس را از شاتل فضايي Endeavor قبل از پرتابش در آگوست 2007 گرفته و با فتوسينت روي آن‌ها کار کرده است. اما احتمالاً كاربراني نيز شروع به جست‌وجو در كتابخانه‌هاي آنلاين تصاوير خواهند كرد تا بتوانند سينت‌هاي باكيفيت خود را داشته باشند. با اين حال هنوز فتوسينت وعده‌اي با كمترين شواهد است. سؤالات فني زيادي دربارهِ آن وجود دارد؛ از جمله اين‌كه كار با آن تا چه حد ساده خواهد بود يا دقيقاً چه امكاناتي خواهد داشت. همچنين با وجود اين‌كه فتوسينت، خاستگاهي لينوكسي دارد، يك محصول اختصاصي ويندوز باقي خواهد ماند. علاوه بر اين به رغم جذابيت اوليه فتوسينت كاربردهاي آن نامشخص هستند. دنيا ديگر به يك كاوشگر عكس نياز ندارد؛ حتي از نوع مبتكرانه آن و بعيد به‌نظر مي‌رسد كه كاربران فتوسينت براي شكل فعلي آن پولي بپردازند. در ضمن، سرنوشت فتوسينت به اين بستگي دارد كه بتواند از كاربران يك اجتماع گسترده بسازد يا نه. آيا براي آن‌ها كه نرمافزار را مي‌پذيرند استفاده‌هاي جديدي به ارمغان خواهدآورد؛ چنان‌كه Google Earth اين كار را كرد؟ و مهم‌تر از همه اين‌كه، آيا مايكروسافت قادر خواهد بود اجتماعي آنقدر باز ايجاد كند كه بتواند براي آن‌ها كه از قبل به‌دنبال آن نبوده‌اند نيز فوايدي داشته باشد؟ چنان‌كه فلِيك مي‌گويد، اعضاي گروه فتوسينت ده‌ها كاربرد بالقوه را بررسي كرده‌اند كه به‌خصوص دو تاي آن‌ها بسيار محتمل به‌نظر مي‌رسند. يكي از آن‌ها يكپارچه كردن فتوسينت با Microsoft Virtual Earth و فراهم كردن گام تازه‌اي در بزرگ‌نمايي عميق است. Virtual Earth به نقشه‌برداري و عكس‌برداري هوايي خواهد پرداخت؛ در حالي‌كه فتوسينت مجموعه‌اي غني از عكس‌هاي زميني را به‌كار مي‌گيرد. طبق گفته آگورا واي آركِس در NES، دو برنامه به‌نوعي يك فراگيتي سبك را به‌وجود مي‌آورند. با توجه به قابليت‌هاي فتوسينت، سايتس از گسترش ابعاد كار صحبت مي‌كند: <ما دوست داريم كه تصاوير شهرها را به طور كامل ثبت كنيم.> درواقع آگورا واي آركِس و استفن لالِر، مدير ارشد پروژه Virtual Earth، در آگوست سال 2007 در تجمع ساليانه هكرها اعلام كردند كه يك مشاركت را در دستور كار خود دارند. در حالي‌كه بعضي موانع نسبتاً كوچك فني از بين رفته‌اند، سايتس مي‌گويد: <هيچ چيزي وجود ندارد كه ما را از مدل‌سازي شهرها بازدارد.> در حالي‌كه مردم مقادير هرچه بزرگ‌تري از مواد ديجيتال را ايجاد و ذخيره مي‌كنند، فتوسينت حتي مي‌تواند در ايجاد نسخه ديجيتال افراد و به‌اشتراك‌گذاري آن با استفاده از عكس‌هاي خانوادگي، كاربرد پيدا كند. فلِيك در اين زمينه مي‌گويد: <تصور كنيد كه قادر باشيد بزرگ شدن بچه‌هاي خود را از خانه خود تماشا كنيد؛ آن‌هم فقط با استفاده از آلبوم عكس خودتان.> با وجود شكل‌گيري ايده‌هاي جديد، اعضاي گروه بيكار نشسته‌اند. تابستان گذشته، يك نمونه نمايشي را با همكاري ناسا به نمايش گذاشتند و حالا آن‌ها با Jet Propulsion Lab كار مي‌كنند تا بخش كوچكي از سطح مريخ را سينت كنند. اما همچنان دربارهِ آينده اين فناوري و اين‌كه مايكروسافت تا كجا پيش خواهد رفت و تا چه حد روي فتوسينت سرمايه‌گذاري خواهد كرد، سؤالاتي باقي مي‌ماند. در عين حال، به نظر مي‌رسد فتوسينت راه روشني به سوي بازار را پيش روي ندارد و البته در كنار خود نيز رقيبي نمي‌بيند. پس همچنان بايد منتظر ماند و ديد اين فناوري راه به كجا مي‌برد. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 483]
-
گوناگون
پربازدیدترینها