تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835042724
بولیوی
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: BUD27th August 2008, 11:35 PMبولیوی، کشوری محصور در خشکی، در مرکز آمریکای جنوبی است. پایتخت آن لاپاز است. این کشور از شمال و شرق با برزیل، از جنوب با آرژانتین و پاراگوئه و از غرب با شیلی و پرو هم جوار است. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند نام رسمی این کشور جمهوری بولیوی است که از نام سیمون بولیوار گرفته شده است کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند BUD27th August 2008, 11:40 PMدر دورانی که این کشور مستعمره اسپانیا بود، «بالا دست پرو» یا «کارکاس» نامیده می شد و تحت اختیار نایب‌السلطنه لیما بود. دولت محلی از آئودینسیا دی کارکاس از چوکوئیساکا بوجود آمد. (لاپلاتا _ ؛ سوکره مدرن) معادن نقره بولیوی ثروت زیادی برای امپراتوری اسپانیا فراهم می‌کرد. جریان ثابتی که بردگان محلی به‌عنوان نیروی کار، خدمت می کردند. با تضعیف اختیارات سلطنتی اسپانیا در طول جنگهای ناپلئون اعتراضات علیه استعمار افزایش یافت. BUD29th August 2008, 08:53 PMجمهوری و ناپایداری اقتصادی (۱۸۰۹) استقلال بولیوی در سال ۱۸۰۹ اعلام شد، ولی ۱۶ طول کشید تا جمهوری بولیوی تاسیس شود. در تاریخ ۶ آگوست ۱۸۲۵ این کشور به نام سیمون بولیوار نام گذاری شد. این کشور در سال ۱۸۳۶، بولیوی تحت فرمان مارشال آندرس دی سانتا کروز به پرو حمله کرد و رئیس جمهور عزل شده، ژنرال لویس اوربگوسو را دوباره به قدرت بازگرداند. پرو و بولیوی، کنفدراسیون بولیوی _ پروئی را تشکیل دادند و دی سانتاکروز را «اولین حامی» این کنفدراسیون خواندند. پس از ایجاد تنش بین این کنفدراسیون و شیلی، در تاریخ ۲۸ دسامبر ۱۸۳۶ علیه شیلی اعلان جنگ شد. آرژانتین به عنوان هم پیمان شیلی، در تاریخ ۹ مه ۱۸۳۷ علیه کنفدراسیون اعلان جنگ کرد. نیروهای بولیویایی-پروئی پیروزی‌های بزرگی همچون شکست قوای اعزامی آژرانتین و شکست قوای اولیه شیلی در عرصه نبرد پائوسارپاتا یه دست آوردند. در آن نبرد عهدنامه پائوسارپاتا با مضمون تسلیم بی قید و شرط ارتش شورشیان شیلی و پرو به امضای طرفین رسید. عهدنامه تضمین می کرد که نیروهای شیلی از پرو و بولیوی عقب نشینی کنند و کشتی‌های ضبط شده کنفدراسیون برگشت داده شوند، شرایط اقتصادی به حالت معمولی برگردد و کنفدراسیون وام پرو را به شیلی بازپرداخت کند. بیحالتی در مفاد عهدنامه دولت را مجبور کرد تا آنرا لغو کند. دولت شیلی قوای ثانویه را تشکیل داد و به کنفدراسیون پرو-بولیوی حمله کرد و کنفدراسیون را در میدان نبرد جنگ یونگای |یونگای با استفاده از همان سلاح هایی که سانتاکروز به آنها اجازه نگهداری داده بود، شکست داد. پس از این شکست، سانتاکروز به اکوادور فرار کرد و کنفدراسیون پرو-بولیوی منحل شد. پس از استقلال پرو، ژنرال گامارا رئیس جمهور پرو به بولیوی حمله کرد تا هر دو کشور را به کشور واحدی تحت پرچم پرو تبدیل کند. ارتش پرو در جنگ اینگاوی در ۲۰ نوامبر ۱۸۴۱، شکست خورد و ژنرال گامارا نیز کشته شد. سپس ارتش بولیوی به رهبری ژنرال حوزه بالیویان، استراتژی حمله را پیش گرفت تا بندر آمریکا در پرو را تصاحب کند. پس از مدتی، طرفین در سال ۱۸۴۲ قرار داد صلح امضاء کردند و به جنگ پایان دادند. به خاطر ناپایداری سیاسی و اقتصادی در اوایل و اواسط قرن نوزده، نقاط ضعف بولیوی در جنگ اقیانوس آرام مشخص شد، (۱۸۷۹-۸۳) و بولیوی دسترسی اش را به دریا و زمینهای غنی از نیترات مجاور و بندر آنتوفاگاستا به شیلی از دست داد. پس از استقلال، بولیوی نیمی از اراضی خود را جنگ های مختلف به کشورهای همسایه واگذار کرد. بولیوی همچنین استان آکدرا (که به خاطر تولید رزین لاستیک معروف بود) با اعمال فشار از طرف برزیل در سال ۱۹۰۳ از دست داد. (ببینید عهدنامه پتروپلیس) افزایش جهانی قیمت نقره باعث موفقیت نسبی بولیوی و پایداری سیاسی در اواخر سالهای ۱۸۰۰ میلادی شد. در اوایل قرن بیستم، قلع جانشین نقره به‌عنوان منبع درآمدزایی کشور شد. توالی دولت ها که توسط نخبگان اجتماعی و اقتصادی کنترل می شدند باعث پیگیری سیاست های اقتصاد آزاد و کاپیتالیسم درسی سال اول قرن بیستم گردید. شرایط زندگی مردم بومی که قسمت عمده جمعیت را تشکیل می دادند، اسفناک بود. اجبار به کار در شرایط بروی در معادن و وضعیت نئودال در استان‌های بزرگ منجر به عدم دسترسی به تحصیلات، موقعیت های اقتصادی و مشارکت سیاسی مردم می شد. شکست بولیوی از پاراگوئه در جنگ چاکو (۱۹۳۲-۳۵) باعث بازگشت به شرایط به پیشین گردید. BUD1st September 2008, 11:35 AMجنبش انقلابی ملی گرایان |MNR) به‌عنوان یک حزب مبتنی بر عموم ظهور کرد. با وجود پذیرفته نشدن پیروزی آنها در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۵۱، MNR انقلاب موفقیت آمیز ۱۹۵۲ را رهبری کرد. با رهبری رئیس جمهور، ویکتور پاز استنسورو، و حمایت حزب MNR حق رأی جهانی را به عرصه سیاسی خود اضافه کرد و آموزش و تحصیلات را در شهرهای کوچک ترویج داد و معاون بزرگ قلع کشور را ملّی کرد. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند g/180px-Llama_en_la_laguna_Colorada_Potos%C3%AD_Bolivia.jp g (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند Colorada_Potos%C3%AD_Bolivia.jpg) دوازده سال بی نظمی و بی قانونی باعث تقسیم شدن حزب MNR گردید. در سال ۱۹۶۴، یک دیکتاتور نظامی، رئیس جمهور پازاستنسورو را در اواخر سومین دوره فعالیتش از کار بر کنار کرد. مرگ رئیس جمهور رنه بارینتوس در سال ۱۹۶۶ بود، منجر به توالی دولتهای ضعیف گردید. با توجه به بی نظمی های عمومی و افزایش اعتراضات مردمی، ارتش، MNR و سایر احزاب کلنل (ژنرال آینده) هوگو بانزر سوئارز را در سال ۱۹۷۱ به رئیس جمهوری انتخاب کردند. بانزر با حمایت MNR از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۴ قدرت را در دست داشت. در پی جرایی بین اعضای ائتلاف، بانزر نیروهای مسلح را جایگزین افراد غیرنظامی کرد و فعالیتهای سیاسی را به حالت تعویق در آورد. در طول ریاست جمهوری بانزر، رشد اقتصادی بسیار گسترده بود ولی حقوق بشر، خشونت و بحران های مالی باعث کاهش حمایت از او شد. او مجبور شد تا در سال ۱۹۷۸ انتخابات را برگزار کند و دوباره بولیوی وارد دوران تازه ای از آشفتگی سیاسی گردید. BUD5th September 2008, 01:32 AMدولتهای نظامی: کارسیا مزا و سیلز زوازو (۱۹۷۸) انتخابات سالهای ۱۹۷۹ و ۱۹۸۱ به علت تقلب، ناتمام باقی ماند. در آن سالهای گروههای کودتایی، ضد کودتایی و دولت محافظه کار فعالیت داشتند. در سال ۱۹۸۰، ژنرال لویس گارسیا مزا تجادا، کودتایی خشونت آمیز و ظالمانه انجام داد که مورد حمایت مردمی واقع نشد. او با وعده اینکه فقط یک سال قدرت را در دست خواهد داشت، مردم را آرام کرد. (پس از پایان سال او در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد که از حمایت مردمی برخوردار است و گفت "بوئنومی کوئدو" یا "بسیار خوب: من در رأس کار باقی می مانم" (و پس از مدتی بر کنار شد) دولت او به خاطر نقص حقوق بشر، دادوستد مواد محظر و مدیریت غلط اقتصادی بد نام بود و در دوران ریاست جمهوری او، تورم که بعدها اقتصاد بولیوی را فلج کرد، بسیار محسوس بود. وی پس از مدتی به جرم قتل دستگیر شد، سپس برزیلی ها او را تحویل مقامات بولیوی دادند و نهایتاً محکوم به ۳۰ سال حبس با اعمال شاقه در سال ۱۹۹۵ گردید. پس از شورش نظامی که گارسیا مزا را در سال ۱۹۸۱ بر کنار کرد، دولت نظامی دیگر در طی ۱۴ ماه با مشکلات روبه افزایش بولیوی درگیر بودند. ناآرامی ها ارتش را مجبور کرد تا کنگره بولیوی را تشکیل دهد و اجازه انتخاب یک مدیر اجرایی جدید را به آنها بدهد. در اکتبر ۱۹۸۲، بیست و دو سال پس از اولین دوران مسئولیتش در ۱۹۵۶-۶۰ هرنان سیلز زوازو دوباره رئیس جمهور شد. تنش های اجتماعی که به خاطر عدم مدیریت اقتصادی و منحف رهبری شدیدتر می شد. او را مجبور کرد که از قدرت چشم پوشی کند و انتخابات را یکسال زودتر از موعد برگزار کند. BUD16th September 2008, 11:48 PMسانچزدی لوزادا و بانزر : آزاد کردن اقتصاد (۱۹۹۳) سانچز دی لوزادا سیاست تغییر ساختار اجتماعی و اقتصادی را با جدیت در پیش گرفت. یکی از بزرگ‌ترین اقدامات وی برنامه جمع آوری سرمایه بود که باعث شد سرمایه گذاران، که اکثراً خارجی بودند، مالکیت و مدیریت %۵۰ از بنگاههای اقتصادی عمومی مانند شرکت نفت ایالتی سیستم ارتباطات سیار، خطوط هواپیمایی، راه آهن و تجهیزات الکتریکی را در دست بگیرند. اصلاحات و بازسازی اقتصاد مورد مخالفت برخی اقشار جامعه بود که گاهی شکایات اعتراض آمیزی مخصوصاً در لاپاز و منطقه رشد کوکا در چاپاره، در سالهای ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ ارائه می کردند. دولت سانچز دی لوزادا سیاستی را در پیش گرفت که نیروی انسانی در اختیار کسانی بگذار که بطور داوطلبان اقدام به ریشه کن کردن گیاه کوکا در منطقه چاپاره می کردند. این سیاست باعث کاهش تولید کوکا شد، ولی در اواخر دهه ۹۰ میلادی، بولیوی یک سوم کوکای مورد نیاز دنیا که به کوکائین تبدیل می شد را تولید می کرد. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند سانتاکروز د لا سیرا طی این سالها، سازمان حمایت از کارگران بولیوی (COB)، در رقابت کردن با سیاستهای دولت کاملاً ناتوان بود. اعتصاب معلمان در سال ۱۹۹۵ شسکت خورد زیرا COB نتوانست حمایت اعضایش را از جمله کارگران کارخانجات و ساختمان سازی رهبری کند. دولت از قوانین نظامی نیز استفاده کرد تا بتواند بی نظمی های ایجاد شده توسط معلمان را به حداقل برساند. معلمین که توسط حزب ثروت اسکای رهبری می شدند. یکی از جنگ طلب ترین اعضای COB بودند. سقوط آنها ضربه بزرگی به COB در سال ۱۹۹۶ گرفتار اختلافات داخلی و درگیری های درونی گردید. در انتخابات ۱۹۹۷، ژنرال هوگو بانزر، AND و دیکتاتور سابق (۱۹۷۸-۱۹۷۱) %۲۲ آراء را از آن خود کرد در حالیکه کاندیدای MNR، %۱۸ آراء را بدست آورد. ژنرال بانزر ائتلافی از احزاب CONDEPA,UCS,MIR,AND تشکیل داد که اکثریت را در کنگره بولیوی در اختیار داشتند. کنگره او را به‌عنوان رئیس جمهور انتخاب کرد و او کارش را از ۶ آگوست ۱۹۹۷ شروع کرد. در هنگام رقابت انتخابات، ژنرال با نزر قول داده بود که استفاده خصوصی از شرکت نفت ایالتی را به حالت تعویق در آورد. با توجه به موقعیت ضعیف بولیوی در تعاملات بین المللی، این امر غیر ممکن به نظر می رسید. دولت بانزر سیاستهای بازار آزاد و خصوصی سازی را دنبال می کرد و نسبتاً رشد اقتصادی خوبی را در اواسط دهه ۹۰ و تا سال سوم دوران ریاستش بدست آورد. پس از آن عوامل منطقه ای، جهانی و داخلی باعث کاهش رشد اقتصادی گردید. بحرانهای مالی در آژانتین و برزیل، کاهش قیمت جهانی صادرات کالا و کاهش بازار کار در بخش کوکا، اقتصاد بولیوی را تحت تأثیر قرار داد. میزان فسادهای بخش دولتی نیز زیاد شده بود. این عوامل منجر به افزایش اعتراضات اجتماعی در نیمه دوم دوره انتصاب بانزر گردید. بارنز، در ابتدای دوران ریاست جمهوری، نیروی پلیس ویژه ای را ایجاد کرد تا کاشت غیر قانونی کوکا را در ناحیه چاپاره ریشه کن کنند. این سیاست باعث شد که تولید کوکا در بولیوی به مدت ۴ سال کاهش چشمگیری پیدا کند، تا حدی که بولیوی تولید کننده کوکای کمتری برای تولید کوکائین گردید. افرادی که به خاطر ریشه کن شدن کوکا، بیکار شده بودند به شهرها هجوم آوردند. حزب MIR به رهبری ژامی پاز زامورا، هم پیمان دولت بانزر باقی ماند و از این سیاست حمایت کرد. در ۶ آگوست ۲۰۰۱، بانزر پس از ابتلا به سرطان از مقام خود استعفا داد. او کمتر از یک سال بعد فوت کرد. معاون بانزر که در آمریکا تحصیل کرده بود بنام جورج فرناندو کوئیروگا رامیرز، سال پایانی دوران ریاست جمهوری او را به اتمام رساند. کوئیروگا از کار کردن در سازمانهای ملی در سال ۲۰۰۲ منع شده بود، ولی او می تواند در سال ۲۰۰۷ این کار را انجام دهد. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند مرکز لاپاز در انتخابات ملی ژوئن ۲۰۰۲، رئیس جمهور اسبق، گونزالو سانچز دی لوزادا (MNR) با %۵/۲۲ آراء در رتبه اول قرار گرفت و به دنبال او رهبر حزب کارگر ملی او مورالز (از جنبش به سوی سوسیالیسم MAS) با %۹/۲۰ آراء در مکان دوم قرار گرفت. مورالز با کسب کردن تنها ۷۰۰ رأی بیشتر از کاندیدای مردمی، ما نفرد رئیس ویلا، از حزب نیروی جمهوری جدید (NFR) جایگاهی را در دوره دوم انتخابات در کنگره بر علیه سانچزی دی لوزادا در تاریخ ۴ آگوست ۲۰۰۲ بدست آورد. پس از توافق بین حزب MIR,MNR که رتبه چهارم را بدست آورده بود، و توسط رئیس جمهور سابق، پاز زامورا، رهبری می شد، کنگره مجدداً سانچز دی لوزادا را انتخاب کرد و وی در ۶ آگوست برای دومین بار مراسم سوگند را بجای آورد. MNR سه هدف را دنبال می کرد: فعالیت مجدد اقتصادی (و ایجاد کار)، سیاستهای ضد فساد سیاسی و مشارکت اجتماعی. BUD6th October 2008, 04:18 PMاوو مورالس: حرکت به سوی سوسیالیسم انتخابات ریاست جمهوری بولیوی در سال ۲۰۰۵ در تاریخ ۱۸ دسامبر برگزار شد. دو کاندیدای اصلی خوان اوو مورالس آیما از حزب حرکت به سوی سوسیالیسم (mas) و جورج گوئیروگا، رهبر حزب نیروی اجتماعی و دمکراتیک (podemos) و رهبر سابق حزب فعالان دمکراتیک ملی گرا (adn) بودند. مورالس در انتخابات با کسب ۵۴ درصد آرا پیروز شد که چنین اکثریتی در طول انتخابات بولیوی بی نظیر بوده است. او در ۲۲ ژانویه ۲۰۰۶ برای یک دوره پنج ساله سوگند یاد کرد. قبل از مراسم شروع به کار رسمی در لاپاز، او یک مراسم تشریفاتی ملی را در یتاواناکو و در مقابل هزاران نفر از مردم بومی و نمایندگان جنبش های اجتماعی از سراسر آمریکای لاتین، برگزار کرد. هر چند این مراسم نقاط نظر و دیدگاههای او را تعیین نکرد بلکه فقط اصلیت آیماراین او را مشخص کرد. این منطقه از آمریکای جنوبی که جمعیت بومی زیادی را در بر می گیرد از سالهای ۱۵۰۰ به بعد مورد استعمار اسپانیایی ها بوده و توسط نیروهای خارجی اداره می شده است. مورالس عنوان کرد که ۵۰۰ سال مستعمره بودن به پایان رسیده و اکنون آغاز دوران خود مختاری است. پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری توجه گروههای مبارزه با موادمخدر آمریکایی در آمریکای جنوبی را به خود جلب کرد که تأکید عمده آنها بر ریشه کن کردن کاشت کوکا بود. برنامه تکریم ایالات متحده که هدفش رساندن تولید کوکا به صفر است، از دیدگاه بسیاری از مردم بولیوی تهدیدی برای امرار معاش و زندگی محسوب می شود. مورالس اعلام کرده است که دولت او سعی خواهد کرد تا مصرف مواد مخدر را ممنوع اعلام کند ولی بازار قانونی صادرات برگهای کوکا را حفظ خواهد کرد. در یکم مه ۲۰۰۶، مدرالس اعلام کرد که در تلاش است تا سرمایه های هیدروکربنی بولیوی را دوباره ملی کند. ضمن اعلام اینکه اقدام به ملی سازی به معنی سلب مالکیت نیست، مورالس نیروهای بولیوی را برای اشغال کردن ۵۶ عدد از تاسیسات گاز، اعزام کرد. همچنین نیروهایی به پالایشگاه های نفتی اعزام شدند که حدود %۹۰ ظرفیت پالایش بولیوی را تأمین می کنند. مهلت ۱۸۰ روزه ای به تمام شرکت های انرژی خارجی داده شد تا قرار دادهای جدیدی را به امضاء برسانند و مالکیت اصلی را به بولیوی واگذار کنند. (در مورد میدانهای بزرگ گاز طبیعی %۸۲ از درآمد را نیز به بولیوی بدهند) با به پایان رسیدن مهلت، تمامی شرکت ها قراردادهای جدیدی را به امضاء رساندند. گزارشات دولت بولیوی، و کمپانی های مسئول درباره سرمایه گذاری های آتی با یکدیگر متناقض است. از زمانهای گذشته، برزیل بزرگ‌ترین مشتری هیدروکربنهای بولیوی بوده است که گاز طبیعی بولیوی را از طریق خط لوله های شرکت نیمه خصوصی پتروبار (pbr) وارد می کند. از آنجایی که گاز از بولیوی فقط توسط خط لوله گسترده (و پر هزینه) شرکت pbr صادر می شود، تولید کننده و مصرف کننده وابستگی زیادی به یکدیگر دارند. چگونگی ملی سازی مشخص نیست زیرا شرکت pbr برنامه های خود را برای تولید گاز طبیعی مورد نیاز تا سال ۲۰۱۱ اعلام کرده است. موقعیت بولیوی به خاطر علم به اینکه مخازن هیدروکربنی نسبت به ملی سازی قبلی ارزش بیشتری پیدا کرده است و به خاطر حمایتهای هم پیمانشان هوگو چاوز از ونزوئلا، مستحکم شده است. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 689]
-
گوناگون
پربازدیدترینها