واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش روز چهارشنبه ايرنا و به نقل از آسوشيتدپرس، تا كنون شش معدنچي صحيح و سالم به سطح زمين منتقل شدند. چهارمين معدن چي كه صبح امروز از اعماق اين معدن نجات يافت كارلوس ماماني تنها بوليويايي بود كه در ميان اين 33 معدن چي قرار داشت. رييس جمهور شيلي و بانوي اول اين كشور با در دست داشتن پرچم هاي كوچك بوليويا از خروج وي استقبال كردند. امدادگران بامداد روز چهارشنبه با استفاده از يك كپسول كه شبيه موشك است عمليات نجات 33 معدنچي را كه مدت 69 روز در اعماق حدود نيم مايلي زمين (700 متري) يك معدن فرو ريخته گير كرده بودند، آغاز كردند. نجات يافتگان علاوه بر كلاه ايمني، براي محافظت از چشمانشان در برابر تابش خيره كننده نور روشن عينك تيره (آفتابي) بر چشم داشتند. معدنچيان يك به يك و به فاصله يك ساعت بيرون كشيده مي شوند و پس از استقبال توسط خانواده هايشان براي معاينه و درمان به يك واحد پزشكي منتقل مي شوند. قرار است اين 33 معدنچي بر اساس يك جدول از پيش برنامه شده در عرض حدود 36 ساعت از اعماق زمين خارج شوند. زماني كه آخرين معدنچي به سطح زمين منتقل شود يك بحران ملي كه با فرود 700 هزار تن سنگ در روز 5 اوت (14 مرداد) آغاز شد و اين افراد را در پايين ترين سطح اين معدن در صحراي شيلي محبوس كرد، خاتمه مي يابد. اين معدنچيان با استقامت و وحدت خود در حين آماده شدن شيلي براي نجات دقيق و برنامه ريزي شده آنها، توجه جهان را به خود جلب كردند. پس از خروج اولين كپسول از سوراخي كه به اندازه يك دريچه آدم روست، افرادي كه در اطراف آن ايستاده بودند با كف زدن و سرود نام كشور شيلي از آن استقبال كردند. پيراپزشكان مي توانند بر اساس معاينه مختصر پزشكي كه از معدن چيان در زمان حضور در معدن به عمل مي آورند، دستور نجات را تغيير دهند. اولين افرادي كه نجات خواهند يافت معدنچياني هستند كه به بهترين نحو مي توانند هر گونه مشكلات را برطرف كنند و به فرماندهانشان بگويند كه انتظار چه چيزهايي را داشته باشند. سپس ضعيف ترين معدنچيان و در آخر بيماران نجات مي يابند. حدود 10 نفر از معدنچيان به فشار خون، ديابت، عفونت هاي دنداني و تنفسي و زخم هاي پوستي ناشي از رطوبت طاقت فرساي معدن، مبتلا هستند. آخرين نفر بايد فردي باشد كه هم از لحاظ جسمي سالم باشد و از هم از لحاظ شخصيتي قوي باشد. همچنين شيلي براي حفظ حريم خصوصي معدن چيان تدابير احتياطي شديدي اتخاذ كرده است به طوري كه با استفاده از يك صفحه قسمت بالاي اين گودال را از ديد بيش از هزار خبرنگار حاضر در صحنه پوشاند. اين معدنچيان براي انجام معاينات پزشكي از طريق يك تونل ساخته شده از كانتينرهاي فلزي به يك آمبولانس هدايت مي شوند تا از طريق آن به يك مركز بهداشتي كه در فاصله چند متري قرار دارند، منتقل شوند. سپس با استفاده از بالگرد به يك بيمارستان منتقل مي شوند. تنها رسانه اي كه اجازه داشت خروج معدنچيان از اين گودال را گزارش دهد يك عكاس دولتي و كانال تلويزيون دولتي شيلي بود كه براي جلوگيري از پخش هر مسئله غيرمنتظره ، برنامه زنده آنها با 30 ثانيه تاخير يا بيشتر پخش مي شود. عكاسان و فيلم برداران بر روي يك سكو در فاصله 90 متري از اين گودال قرار گرفته اند. آندره سوگارت هماهنگ كننده عمليات نجات به آسوشيتدپرس گفت: بدترين نقص فني كه مي تواند بروز كند سقوط يك سنگ است كه بالقوه كپسول را در گودال گير مي اندازد. جيم ماناليچ وزير بهداشت شيلي گفت: حملات ترس و هراس بزرگترين نگراني امدادگران است. معدنچيان آرام نخواهند ماند لازم است آنها در مورد چيزهايي كه اشتباه مي شود هشيار باشند. چنانچه لازم باشد معدنچي سريع تر خارج شود امدادگران سرعت كپسول را حداكثر به سه متر در ثانيه افزايش مي دهند. ديويد مك آتر كه رياست اداره بهداشت و ايمني معدن آمريكا را در دولت كلينتون بر عهده داشت ، با مخاطره آميز خواندن اين عمليات نجات گفت: تا به حال هيچ تلاش ديگري براي بيرون آوردن معدن چيان از اين اعماق زمين صورت نگرفته است. وي افزود: يك معدنچي مي تواند ناگهان دچار ترس از مكان بسته شود و به كپسول خسارت بزند. و يا سقوط يك سنگ مي تواند كپسول را در گودال گير بياندازد. همچنين ممكن است كابل پاره شود و يا دكلي كه كابل را مي كشد بيش از حد گرم شود. امدادگران روز دوشنبه عمليات محكم سازي مجدد اين گودال 622 متري را به پايان رساندند و اين كپسول چهار متري نيز طي آزمايش هاي بي نقص بودن خود را تاييد كرد. اين كپسول يكي از سه كپسول بزرگي است كه توسط مهندسان نيروي دريايي شيلي ساخته شده و به نام پرنده افسانه اي كه از خاكستر بلند مي شود، ققنوس نام گرفت. اين كپسول به رنگ پرچم شيلي سفيد، آبي و قرمز نقاشي شده است. معدنچيان از لحظه اي كه وارد اين كپسول مي شوند به دقت تحت نظارت قرار مي گيرند. همچنين براي پيشگيري از تهوع معدنچيان در طول 10 تا 12 بار چرخش اين كپسول در پيچ و خم هاي اين گودال به قطر 28 اينچ، يك رژيم غذايي مايع پركالري اهدايي از سوي سازمان فضايي آمريكا (ناسا) داده شده است. براي مشاهده حملات ترس نيز يك دوربين ويديويي در درون كپسول نجات تعبيه شده است. همچنين معدن چيان به ماسك هاي اكسيژن و ارتباط صوتي دو مسيره مجهز هستند. نبض، دماي بدن و آهنگ تنفس معدن چيان دائما از طريق يك مانيتور كه در اطراف شكم آنها بسته شده است اندازه گرفته مي شود. به منظورپيشگير ي از لخته شدن خون بر اثر صعود سريع، معدن چيان آسپرين مصرف كرده اند و جوراب فشار پوشيده اند. همچنين براي تغيير آب و هوا از حدود 90 درجه در اعماق زمين به دماي در حد انجماد در سطح زمين پس از غروب آفتاب، ژاكت در اختيار معدن چيان قرار گرفته است. معدنچيان پس از انجام معاينات پزشكي و ديدار با اعضاي خانواده كه توسط خود آنها انتخاب شده اند، با يك سفر 10 دقيقه اي هوايي به يك بيمارستان در كوپياپو منتقل مي شوند. شيلي وعده داده است كه مراقب خود از معدنچيان را حداقل تا شش ماه و تا زمان اطمينان از سازگار شدن هر يك از آنها با محيط زيست، متوقف نخواهد كرد. از روز 22 اگوست (31 مرداد) كه مسير باريكي به پناهگاه معدنچيان ايجاد شد، آنها با نوشتن يادداشتي مبني بر زنده بودن خود جهان را متحير ساختند. معدنچيان مي بايست سلامت جسمي و رواني خود را به تفصيل براي گروه هاي از پزشكان و روانپزشكان توضيح مي دادند. كار امداد و نجات اين معدنچيان همچنان ادامه دارد. علمي**2038**1544
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 260]