محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854681842
طرح "زايمان در آب" در دانشگاه علوم پزشكي مشهد اجرايي شد
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: sharoen10th February 2008, 12:04 PMرييس بيمارستان تخصصي زنان ام‌البنين(س) دانشگاه علوم پزشكي مشهد از اجراي طرح زايمان در آب در اين بيمارستان همزمان با دهه فجر خبر داد. دكتر منيره پورجواد روز پنجشنبه در گفتگو با ايرنا افزود: طي چند روز گذشته ۱۵زايمان با همين روش در اين بيمارستان انجام شده است. وي گفت: دانشكده علوم پزشكي مشهد از نخستين دانشگاههاي علوم پزشكي در سطح كشور است كه طرح زايمان در آب را اجرايي كرده است. او راه‌اندازي "زايمان در آب" را به دنبال مطالعات و اقدامات مربوطه طي سالهاي اخير با همكاري مسوولان و متخصصان دانشگاه علوم پزشكي مشهد عنوان كرد. وي گفت: طبق مطالعات انجام شده، ۷۵درصد سزارينهاي انتخابي بخاطر ترس از زايمان طبيعي است لذا زايمان در آب يكي از روشهاي كاهش درد و آسان كردن زايمان طبيعي است. او افزود: از سال ۱۹۹۴ميلادي در دنيا روشهاي مختلفي براي كاهش درد زايمان ابداع شده كه استفاده از آب يكي از اين روشها است. اين متخصص زنان و زايمان گفت: آب با اثرات آرامبخش باعث "شلي" در تمام عضلات بدن ميشود و مي‌تواند دردهاي شديد زايمان را تسكين داده، به تمام نقاط بدن پخش كرده و تحت كنترل در آورد. دكتر پورجواد افزود: در زايمان بدون درد با آموزشهايي كه به بيمار داده ميشود، هنگام زايمان بدون استفاده از هرگونه دارويي براي هر بيمار يك ماما و يك اتاق اختصاص مي‌يابد و مرحله اصلي زايمان در داخل يك حوضچه بزرگ از آب كه با افزايش دردها دماي آن افزايش مي‌يابد، انجام ميشود. رييس بيمارستان تخصصي زنان ام‌البنين(س) گفت: انجام روشهاي زايمانهاي بدون درد جهت كاهش شيوع سزارين در كشور در حال گسترش است. وي هيپنوتيزم را يكي ديگر از روشهاي زايمان بدون درد عنوان و بيان كرد: تاكنون دو زايمان با اين روش در بيمارستان ام‌البنين(س) انجام شده است. بيمارستان تخصصي زنان ام‌البنين(س) مشهد با ۹۶تخت و دارا بودن امكانات جراحي در رشته‌هاي مختلف، دومين بيمارستان در سطح كشور است كه تقريبا همه كادر تخصصي آن را اعم از پزشك، پرستار و پرسنل اداري زنان تشكيل مي‌دهند. meek10th February 2008, 05:12 PMبیچاره این زنان چقدر باید برای یه بچه درد بکشن! sharoen23rd February 2008, 08:53 AMاهميت زايمان در آب با توجه به پيشرفت علم طب و بنا بر اصل انسان محوري و بها دادن به رفاه حال انسان ها، امروزه تلاش ميشود تا به كمترين درد و ناراحتي بيماران توجه شود. به عنوان مثال در كشورهاي توسعه يافته براي تزريقات كودكان از نوعي كرم بي حس كننده و براي تعويض پانسمان زخم هاي بزرگ و عميق از نوعي گاز بي حسي استفاده مي شود و حتي زايمانهاي طبيعي نيز طبق روشهاي علمي با كاستن درد طاقت فرساي زايمان، به رشد خوبي رسيده است. دشواري تحمل درد طاقت فرساي زايمان بر كسي پوشيده نيست. درد طاقت‌فرساي زايمان يكي از شديدترين دردهاست و با توجه به فراگير بودن آمار و گستردگي آن از نظر شيوع نسبت به ساير دردهاي شديد، از مهمترين و شايعترين دردها در سطح جامعه تلقي ميشود. هر چند علم طب براي شمار زيادي از زنان در كشورهاي توسعه يافته اين فرصت را فراهم آورده تا بر اين درد جسماني كه نوعي فرايند فيزيولوژيك است غلبه كنند،ولي با اين وجود هنوز هم ترس از درد زايمان از مهمترين علت‌هاي امتناع زنان در كشورمان از زايمان طبيعي است. علاوه بر ترس از درد زايمان باورهاي نادرست از روند زايمان نيز باعث پناه بردن و اصرار زنان باردار به سزارين ميشود. آگاهي زنان باردار از شيوه‌هاي تسكين درد زايمان بسيار اندك بوده و اغلب آنها به عنوان تنها جايگزين، عمل جراحي سزارين را انتخاب مي‌كنند. بر طبق آمارهاي اعلام شده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، شيوع سزارين در ايران به طور متوسط سه برابر بيشتر از آمارهاي جهاني است و روندي صعودي دارد. در حالي كه در كشورهاي پيشرفته براي كاهش عمل سزارين برنامه‌ريزي مي‌كنند. به عنوان نمونه پيشنهاد كالج آمريكايي متخصصين زنان و زايمان در سال 2001، ده درصد كاهش عمل سزارين براي يك دورة ده ساله بوده است. (يعني از 5/25 درصد به 5/15 درصد در سال 2010) امروزه روشهاي علمي كه مي‌تواند درد را به حداقل برساند، بدون اينكه مادر يا جنين دچار عارضه خاصي شوند در كشورهاي توسعه يافته به كار گرفته شده است. در طول يك و نيم قرني كه از به كارگيري اولين روشهاي تسكين درد زايمان مي‌گذرد، كم‌كم توجه به روشهاي غير دارويي بيشتر شده است. از جمله موفق‌ترين اين روشها، زايمان در آب است. كه به عنوان يك روش غير تهاجمي (Noninvasive) غيردارويي و طبيعي همراه با كاهش بالقوه درد زايمان مي‌باشد. قدرت شفابخشي آب، قرنهاست كه ثابت شده است. اثر بي‌وزني آب باعث خلق فشار يكسان بر تمام اعضاي بدن ميشود. در ضمن باعث كاهش انرژي از دست رفته مي‌گردد. با شل سازي (Relaxation) كه در آب ايجاد ميشود، درد كاهش مي‌يابد. مكانيسم اثر آن به صورت فعال كردن گيرندهاي اعصاب حسي محيطي مي‌باشد و باعث كاهش درد، افزايش كيفيت انقباضات، افزايش ترشح اندورفينها، كاهش ترشح استرس هورمونها (آدرنالين) و افزايش حركت مادر و قرارگيري در وضعيت‌هاي مناسب در مراحل مختلف ليبر ميشود. در بررسي‌هاي انجام شده در كشورهاي توسعه يافته، در اين روش برخلاف ساير روشها كه به كمك بي‌حسي انجام ميشود، درد زايمان كاهش يافته و اثر مطلوب تري نيز بر روي آپگار نوزاد (ارزشيابي وضعيت سلامت عمومي نوزاد) دارد. در اين روش، روند طبيعي زايمان حفظ شده و طول مدت ليبر كاهش چشمگيري پيدا مي‌كند. از سويي ديگر به آمادگي قبلي مادر از نظر تكنيك‌ها و تمرينات تنفسي در ماه‌هاي آخر بارداري نياز مبرمي وجود نداشته و ضمن آموزش موقت و كوتاه مدت امكانپذير است. ميزان استفاده از داروهاي آنالژزي (از بين برندة درد) به مراتب كمتر خواهد بود. در حين انجام زايمان در آب، عامل زايمان، عملكردي به مراتب سهل‌تر از زايمان بر روي تخت داشته و از ميزان مداخلات پزشكي حين زايمان كاسته خواهد شد. كاهش صدمات كانال زايماني و نياز كمتر به اپي زيوتومي (برشي در ناحيه پرينه براي تسريع خروج جنين) از ديگر مزاياي اين روش است، كه خود منجر به كاهش تروما (ضربه و آسيب) به نوزاد ميشود. حركات آزادانة مادر در آب و شركت فعالانة او در امر زايمان و ورود ملايم نوزاد، از جمله ديگر فوايد اين روش محسوب مي‌شوند. اثرات آرامش دهندة آب باعث كاهش اضطراب و ترس مادر ميشود كه اين، خود باعث كاهش درد زايمان نيز ميشود. كاهش درد منجر به ذخيرة انرژي مادر شده كه در مرحلة دوم زايمان (مرحلة خروج جنين) بسيار كمك كننده خواهد بود. مشكلات breast feeding (تغذيه با شير مادر) پس از زايمان، در اين روش كمتر است. نتيجة تحقيقات مختلف دربارة زايمان در آب در كشورهاي اروپايي، اسكانديناوي و آمريكايي، مثبت ارزيابي شده و در اين كشورها به طور رسمي از سال 1991 تا كنون به كار گرفته شده است. - زايمان طبيعي يا سزارين؟ کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشندزايمان با شروع دردهاي زايماني آغاز ميشود. رحم از يك بافت نيرومند عضلاني تشكيل شده است. در طول دوران بارداري، به دليل تغييرات هورموني، رحم در حالت آرامش قرار دارد. ولي با آغاز فرايند زايمان، انقباضات پيشرونده‌اي در آن القا ميشود. انقباضات رحمي نيروي كافي را براي راندن جنين به سمت پائين و همچنين اتساع دهانة رحم فراهم مي‌آورد. به تدريج و به دنبال دردهاي زايماني، دهانة رحم باز ميشود و زايمان پيشرفت مي‌كند. اگر در هر كدام از اين مراحل اختلالي رخ دهد، فرايند زايمان پيشرفت نخواهد كرد و سلامت مادر و جنين به خطر خواهد افتاد. زايمان فرايندي طبيعي است. در حدود 80 الي 85 درصد زايمانها نياز به هيچ گونه مداخلة درماني ندارند و به طور طبيعي رخ مي‌دهند. و تنها در كمتر از 15 درصد آنها، اقدام به مداخلات تهاجمي طبي ضروريست چرا كه اگر در اين موارد سزارين صورت نگيرد جان نوزاد و حتي در مواردي جان مادر در مخاطره خواهد بود. معاينات زنان، كنترل علائم حياتي مادر و تحت نظر داشن تعداد و ريتم ضربان قلب جنين، از جمله اقداماتي است كه براي هدايت زايمان طبيعي صورت مي‌گيرد. زايمان طبيعي شامل سه مرحله است. از شروع انقباضات يا دردهاي واقعي تا اتساع كامل دهانة رحم، مرحلة اول ناميده ميشود. اين مرحله در زنان بارداري اول حدود 6 الي 18 ساعت و در زنان چندزا 3 الي 10 ساعت به طول مي‌انجامد. مرحلة دوم شامل اتساع كامل دهانة رحم تا تولد نوزاد است. زمان متوسط براي اين مرحله 50 دقيقه مي‌باشد. فاصلة زماني لازم براي دفع جفت، 5 الي 30 دقيقه پس از خروج جنين است. در برخي موارد زايمان سير طبيعي خود را طي نمي‌كند و براي خارج كردن جنين، اقدامات مداخله گرانه انجام ميشود. از مهمترين اين مداخلات، جراحي بزرگ سزارين است. سزارين به معناي خارج كردن جنين از محل برش جدار شكم و ديوارة رحم است. هر گاه به دليل تنگي لگن مادر يا بزرگي بيش ازحد بچه، زايمان طبيعي ميسر نباشد، جنين در داخل رحم در وضعيت غيرطبيعي قرار گرفته باشد، ريتم ضربان قلب جنين تغيير كند، زايمان طبيعي بيش از زمان مقرر به طول انجامد، مادر باردار مبتلا به پرفشاري خون يا بيماري قند باشد، زايمان قبلي او به طريقة سزارين انجام شده باشد، يا هر گونه اختلال ديگري در پيشرفت زايمان رخ دهد، انجام جراحي سزارين براي حفظ سلامت مادر و جنين توصيه ميشود. بر طبق آمارهاي اعلام شدة وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، شيوع سزارين در ايران به طور متوسط، 3 برابر بيشتر از آمارهاي جهاني است و در مراكز شهري 9/41% و در شهر تهران، 50% گزارش شده است. اين در حاليست که در آمريكا و كشورهاي غربي، تعداد عمل‌هاي سزارين، تنها از 5/4 درصد در سال 1965 ميلادي به 25 درصد در سال 1998 افزايش يافت. از اين سال به بعد، آمار سزارين اندكي كاهش يافت يا تقريباً ثابت ماند و طبق پيشنهاد كالج آمريكايي متخصصين زنان و زايمان به دنبال 10% كاهش در طي يك دورة ده ساله اين آمار به 5/15 درصد در سال 2010 در نظر گرفته شده است. در ايران زنان باردار اين تصور نادرست را دارند كه با انتخاب سزارين، هيچ گونه درد و مشكلي را تحمل نخواهند كرد. حال آنكه درد و عارضه پس از انجام سزارين ايجاد خواهد شد. از طرفي در كشور ما، تمايل متخصصان زنان و زايمان به انجام دادن سزارين، بيشتر از زايمان طبيعي است. چرا كه هدايت زايمان طبيعي تا مرحلة آخر در حدود پنج برابر بيشتر از جراحي سزارين زمان نياز دارد. اما تعرفه دريافتي از آن به مراتب كمتر است. مسئلة قابل توجه ديگر، تبديل شدن سزارين، به اقدامي تجملي و لوكس است. متأسفانه زنان كشور ما با چنين ديدي به جراحي بزرگ و خطرناك سزارين نگاه مي‌كنند و آن را روشي جهت تسكين درد زايمان تلقي مي‌كنند. گروهي از مردم تصور مي‌كنند كه ضريب هوشي افراد حاصل از زايمان سزارين بالاتر از كساني است كه با زايمان طبيعي متولد شده‌اند. اما در واقع ارتباطي ميان بهرة هوشي افراد و شيوة تولد آنان وجود ندارد، و حتي در برخي از تحقيقات، ضريب هوشي نوزادان حاصل از زايمان طبيعي، نسبت به نوزادان سزاريني، بالاتر گزارش شده است. برخي از زنان نيز صدمات و ضربه‌هاي زايماني را مختص به زايمان طبيعي مي‌دانند. گزارشهاي زيادي از فلج اعصاب بازويي، شكستگي جمجمه و ساير استخوان‌ها در نوزاداني كه به طريق سزارين به دنيا مي‌آيند، وجود دارد. تحت فشار قرار گرفتن قفسة صدري جنين در طي زايمان طبيعي، مايع داخل خانه‌هاي ششي رية نوزاد را خارج مي‌كند و در نتيجه، تنفس وي عميق‌تر و سريعتر شروع ميشود. از طرف ديگر، اغلب عوارض سزارين در دراز مدت خود را نشان مي‌دهند. چسبندگي احشاء و نازايي از اين قبيل عوارض هستند. ميزان خون از دست رفته در حين عمل سزارين، حدود دو برابر زايمان طبيعي است. همچنين امكان آسيب ديدن مثانه و روده‌ها نيز وجود دارد. عفونت‌هاي رحمي و دستگاه ادراري، با شيوع 12 درصد، از شايعترين عوارض سزارين هستند. سزارين نه تنها داراي خطرات و عوارض ناشي از اعمال جراحي و بيهوشي است، بلكه به علت بستري طولاني مدت پس از زايمان، بازگشت به فعاليت‌هاي عادي، طولاني‌تر خواهد بود و علاوه بر آن هزينه‌هاي گزاف لوازم جراحي و اتاق عمل و بستري طولاني مدت در بيمارستان، بار مالي زيادي را به خانواده‌ها و جامعه تحميل مي‌كند. - تاريخچة زايمان بدون درد و انواع روشهای آن نخستين بار در سال 1846 از اتر در زايمان استفاده شد. سپس، در سال 1853، دكتر جان اسنو (J.Snow) براي زايمان ملكه ويكتوريا از كلروفورم استفاده كرد. شيوة بي‌حسي موضعي نخاعي (اسپانيال / spinal) را در سال 1899 دكتر بير (Bier) معرفي كرد و در سال 1907 استفاده از آن در شاخه‌هاي مختلف جراحي متداول گرديد. اما روش بي‌حسي موضعي دور نخاعي (اپيدورال / epidural) در سال 1960 براي ايجاد بي‌دردي در زايمان طبيعي به كار گرفته شد. چند سال بعد، پزشكان دريافتند كه اين شيوه به سلامت مادر و جنين لطمه‌اي وارد نمي‌كند. بدين ترتيب استفاده از روشهاي القاي بي‌دردي به هنگام زايمان مرسوم شد. - تاريخچه زايمان در آب کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشنددر قرن ششم ق.م ارسطو نتيجه گرفت که آب اولين مادة اصلي حيات است. وي معتقد بود که دانه هر چيزي «ذات مرطوب» دارد. به هر حال بعد از سدة 1700 بوده که دانشمندان به ارزش و خواص آب درماني پي برده و آنرا بيان کردند. يک كتاب گمنام بنام ”درمان با آب که در سال 1723 در لندن چاپ شده است، فوائد استفاده از آب در انواع حالات، از جمله حمام کردن در طي بارداري و زايمان را توضيح مي‌دهد. بطور حسي ]و غريزي[ انسان هميشه به سوي آرامش تسکين دهندة آب جذب شده است. از لحاظ تاريخي، شواهد قطعي کمي وجود دارد که در فرهنگهاي قديم، زايمان در آب انجام مي‌شد ولي كما بيش در فرهنگ سراسر دنيا وجود داشته است. افسانه‌هائي وجود دارد که مصريهاي قديم بچه‌هاي خاصي را زير آب بدنيا مي‌آوردند. اين بچه ها کشيش مي‌شدند. گفته ميشود در قديم در جزيرة کريته (CreteCrete)، ”»مينوان«” MinoanMinoan ـ معبد مقدسي جهت زايمان در آب داشته‌اند. نقاشيهاي روي ويرانه‌هاي MinoanMinoan دلفينها و ارتباط خاص انسان و آب را نشان مي‌دهد. هنديهاي ChumashChumash در کاليفرنياي مرکزي داستانهائي دربارة زايمان زنانشان در استخرهاي مواج با وروديهاي کم عمق در ساحل تعريف مي‌کنند. سمو (SemuSemu) جد بزرگتر ChumashChumash که در اواخر هشتاد سالگي به سر مي‌برد، به خاطر مي‌آورد که وقتي که يک پسر بچه بود زنان اغلب به ساحل مي‌رفتند و در آب کم عمق زايمان مي‌کردند. او همچنين به ياد مي‌آورد که در خيلي از اين موارد، دلفنيها نزديک آب ظاهر مي‌شدند و در کنار زن تا هنگامي که نوزاد بدنيا بيايد باقي مي‌ماندند. آداب و رسومي از جزائر هاوائي بجا مانده است که دليلي قطعي بر زايمان در آب نسلهاي هزاران سال قبل بوده است. به نظر مي‌رسد که زايمان در آب قبل از ظهور پزشکان و بيمارستانها انجام مي‌شده، اگر چه اين موضوع با مدرک تائيد نشده است. هر کجا که آب وجود داشت، به خصوص آب گرم زنان از آن جهت تسکين دردهاي زايماني استفاده مي‌کردند. اولين زايمان در آب مدرن ثبت شده، در سال 1803 در فرانسه انجام شد. اين مورد که دريک مجلة انجمن پزشکي فرانسه تشريح شده است، گزارش مي کند که يک خانم باردار که حدود 48 ساعت درد کشيده و مستأصل شده بود، جهت بهبودي موقت به يک حمام آب گرم بعلت زايمان غير پيشرونده اش پناه برد. جالب اينکه بعد از فقط چند لحظه نوزاد اينقدر سريع به دنيا آمد که مادر فرصت خروج از آب پيدا نکرد و بنابراين نوزاد متولد شد. بدنبال آن گزارشهاي متعددي از زايمان در آب در نقاط مختلف دنيا پخش شد تا اينکه در سال 1960 تائيد زايمان در آب با مدرک در اتحاد شوروي شروع شد. در آن زمان داستانهاي جالبي از روسيه دربارة کار ايگورشارکوفسکي (Igor CharcovIgor Charcovskysky) ـ دانشمند برجسته روسي ـ با دستاني شفابخش ـ که روي ليبر و زايمان در آب حيوانات تحقيق مي‌‌کرد بوجود آمد. او همچنين رفتار نوزاد انسان در آب از جمله دختر خودش ”وتا” (VetaVeta) که پره مچور (زودرس) در سال 1963 بدنيا آمد را مشاهده کرد. شارکوفکسي دختر تازه متولد شده خود را در يک وان آب گرم به مدت چندين هفته قرار داد، با اين تئوري که او نبايد با جاذبة زمين روبرو شود و متعاقب آن نبايد انرژي زيادي مثل آنچه در انکوباتور بيمارستان صرف مي‌کند هدر بدهد. دختر شارکوفسکي زنده ماند و او آزمايشهاي خود را با آب، نوزادان و تأثير جاذبة زمين روي تمام حالات زايمان انسان ادامه داد. حمام لبوير (LeboyerLeboyer) در طول دورة زماني مشابه، همگام با تحقيقات در روسيه، دکتر فردريک لبوير (Dr. Feredrick LeboyerLeboyer) مفهوم حمام آب گرم براي نوزاد پس از تولد را توضيح داد. در طي تحقيق وي دربارة راههاي آسانتر زايمان، لبوير تأثير مفيد آب گرم را بر روي نوزادان کشف کرد. حمام لبوير بطور ساده شامل قرار دادن نوزاد، بلافاصله پس از تولد در وان کوچک آب که به اندازة دماي بدن گرم شده است، مي باشد . بنابراين نوزاد مي‌تواند آرامش ناشي از رضايت دنياي آبي که تازه پشت سر گذاشته است را بدست آورد. در هنگام حمامهاي لبوير، نوزادان اغلب چشمان باز دارند، آگاه هستند و با آرامش هنگاميکه دستها و پاهايشان را بطور شيطنت آميز در آب حرکت مي‌دهند، لبخند مي‌زنند. آنها حتي مي‌توانند در آب شنا کنند و خودشان را به جلو حرکت دهند. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشنددکتر لبوير با دکتر مايکل ادنت در پيتي ويرز (Pithivierspithviers) فرانسه در اوائل سال 1970 در اين زمينه همکاري کردند. دکتر ادنت اولين پرشکي بود که اثر مفيد آب گرم روي زايمان و تولد را تشخيص داد. دکتر لبوير با فلسفة دکتر ادنت موافقت کرد و نظرية استفاده از وانهاي زايمان را با تحقيق خود در بيمارستان يکي کرد. دکتر لبوير، دنياي نوزاد تازه متولد شده را طوري ارائه کرد که قبلاً هيچ وقت ديده نشده بود. مقاله وي يک گام بزرگ به سوي حساس کردن جهان نسبت به تجربة زايمان از نظر نوزاد بود. ديدگاه دکتر لبوير که حذف کردن سختي و تروماي زايمان بود، بيشتر از هر چيز ديگري روي تکنيکهاي آغاز شده زايمان ملايم در سراسر دنيا تأثير گذاشت. دکتر لبوير بطور قاطع به جهان، تأثيرات آرام کنندة غوطه وري نوزاد در آب گرم را نشان داد. - زايمان در آب در كشور هاي توسعه يافته زايمان در آب در فرانسه يکي از اولين افرادي که درباره زايمان در آب مطالعات و كار کلينيکي زيادي داشته، پزشک فرانسوي بنام دکتر مايکل ادنت ـ رئيس بخش جراحي در يک بيمارستان در پي تي ويرز فرانسه بود. با آماده کردن زنان در يک وان آب گرم جهت زايمان، ادنت به آنها راحتي و آرامشي بيشتر از آنچه قبلاً مي شناختند، عطا کرد. بسياري از زناني که جهت زايمان به پي تي ويرز مراجعه مي کردند درباره زايمان در آب چيزي نشنيده بودند، اما وقتي وان پر از آب گرم را مي ديدند، تعداد زيادي از آنها تمايل به استفاده از آن پيدا مي‌کردند. مايکل دانت در کتابش ”تولدي دوباره” مي نويسد: ”بعضي از زنان که در طول بارداري تمايل زيادي به بودن در آب داشتند در طي زايمان بيشتر از قبل به سوي آب کشيده مي‌شوند. و کساني که با آب و شنا کردن مأنوس نيستند، با وجود اين، به محض اينکه درد زايمان شروع ميشود، اين زنان نيز فوراً به سمت وان حرکت مي‌کنند مشتاقانه داخل آن مي‌شوند و نمي‌خواهند آنرا ترک کنند.” وان با آب شير معمولي 98 درجه فار نهايت پر مي شد و هيچ نمک يا ماده شيمائي اضافي نداشت. دکتر ادنت دريافت که زمانيکه انقباضات يک زن دردناک تر مي شود و کمتر مؤثر است، استراحت در يک وان آب گرم، اغلب باعث بهبود ميشود، بخصوص در زماني که ديلاتاسيون در حدود 5 سانتي متر است، سير ليبر در آب اغلب آسانتر، سريعتر و مؤثرتر پيش مي‌رود در حاليکه در يک موقعيت مشابه در زايمان کلاسيک، پزشکان بدون ترديد، به مداخله کردن شامل استفاده از داروها روي مي‌آورند. زناني که مي‌خواهند آب را قبل از زايمان ترک کنند، متوجه چيزي که ادنت آنرا ”پاسخ خروجي جنين” مي‌نامد، مي‌شوند. به محض اينکه آنها وارد دماي کمتر هوا مي‌شوند، تغيير محيط باعث يک ترشح ناگهاني آدرنالين ميشود و نوزاد به سرعت خارج ميشود. دكتر ادنت به مناسب صدمين زايمانش در آب، در يک مقاله، خلاصه تجربيات زايمان در آب خود را در مجله پزشکي انگليسي، لنست(lancetLancet)، چاپ کرد. وي در اين مقاله بيان مي کند: ”ما هيچ خطري درباره زايمان يا تولد زير آب پيدا نکرديم. استفاده از آب گرم در طي زايمان نياز به تحقيقات بيشتري دارد ولي ما اميدواريم که تجربيات ديگر تأييد کنند که زايمان در آب گرم يک روش مؤثر، آسان و اقتصادي جهت کاهش استفاده از دارو و ميزان دخالت در هنگام زايمان مي باشد.” براي دکتر ادنت خود زايمان در آب به تنهايي يک هدف نبود. در طي مدت کارش در پي‌تر‌ويرز، ادنت تلاش کرد تا به تمام زنان اين توانائي را بدهد که با اعتماد در هر وضعيتي که خودشان مي‌خواهند، زايمان کنند. اين آزادي در انتخاب به صورت ذاتي منتهي به استفاده از آب بعنوان يک حق انتخاب جهت ليبر و زايمان نوزاد شد. خيلي طول نکشيد که اين پيام دکتر ادنت به والدين روشنفکر، پزشکان و ماماهاي سراسر جهان گسترش يافت. زايمان در آب در آمريکا در سال 1981 گروه کوچکي از ماماها درباره موفقيت دکتر ادنت و تحقيقات پيشتاز ايگورشارکوفسکي در اتحاد شوري اطلاع پيدا کردند. از طرف ديگر بسياري از والدين خواستار آن بودند که نوزادشان بصورتي کاملاً متمايز به دنيا بيايند ـ زايماني که متفاوت از ديگر زايمانهاي آنها باشد ـ چرا كه برخي از روانشناسان معتقدند كه خاطرات شخصي تولد شما روي زندگي كنوني شما و تولد فرزندان شما تاثير مي‌گذارد. در اوائل سال 1980، هنگامي كه اين والدين شروع به زايمان بچه‌هايشان در آب كردند، اكثر زايمانها بدون عارضه و ارضا كننده بود. متأسفانه برخي والدين بدون اطلاع پزشك و بطور اغراق آميز نوزاد تازه متولد شدة خود را بمدت 20 دقيقه در زير آب غوطه‌ور مي‌گذاشتند، با اين اعتقاد كه به نوزادان فرصت مي سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2037]
-
گوناگون
پربازدیدترینها