واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: rezamediatak31st January 2008, 04:05 PMاگر بگوییم محققان به تازگی كشف كردهاند كه مردان بیشتراززنان اهل شوخی هستند، باورتان میشود؟ لابد فكر میكنید داریم شوخی میكنیم اما باور كنید كه حرف ما كاملا جدی و علمی است و برای آن كلی محقق و دانشمند زحمت كشیدهاند. جالب است بدانید این محققان عامل بروز شیرینكاریها و مزاح آقایان را یكی از هورمونهای معروف كه به نام هورمون جنسی مردان شناخته میشود، دانستهاند. آنها معتقدند «تستوسترون» باعث میشود كه مردان برای سرگرمی و تفریح سالم! حتی در مواقع جدی هم دست از لطیفه گویی وطعنه زدن برندارند. البته این تنها نكته جالب و جدیدی نیست كه درباره خواص تستوسترون به دست آمده است؛ رازهای زیادی درباره تستوسترون وجود دارد. تستوسترون، نوعی هورمون استروئیدی است كه در پستانداران از بیضههای جنس نر و تخمدان جنس ماده و به مقدار كمتر از غدههای فوق كلیه ترشح میشود. این هورمون در زن و مرد نقش مهمی در سلامتی فرد و همچنین درخصوصیات جنسی و عملكرد جنسی او ایفا میكند( مثلا تستوسترون در مردان جلوی پوكی استخوان را میگیرد). بد نیست بدانید بهطور متوسط بدن یك مرد ۸ تا ۱۰ برابر بیشتر از یك زن تستوسترون تولید میكند. ● شوخی با پرخاش اضافه! پروفسور سام شاستر از دانشگاه پزشكی نروژكه درباره نحوه سرگرمی و تفریح در ۲ جنس مطالعه كرده و در مجله پزشكی انگلستان نتایج كار خود را چاپ كرده، معتقد است زنان در صحبت خود بیشتر كلمات دلگرمكننده وتحسین آمیز را بهكار میبرند در حالی كه مردان بهخصوص مردان جوان بیشتر از طعنه و تمسخر استفاده میكنند. او معتقد است زنان ومردان از شوخی به گونههای متفاوتی استفاده میكنند و نگاه متفاوتی به این امر دارند؛ یعنی دراین مورد تفاوت آشكاری بین مرد و زن وجود دارد. به همین دلیل هم اگر دقت كنید، متوجه میشوید تعداد كمدینهای مرد بیشتر است و در ضمن مردان بیشتر از زنان جوك میگویند. علاوه بر این ،تحقیقات نشان داده كه مردان عادت دارند شوخیهای به شدت بامزه و خندهدارتری بكنند؛ حتی اگر باعث شود كسی از این شوخی مورد تمسخر واقع شده و ناراحت شود. این تهاجمی بودن در مزاح، نوعی رفتار مردانه است كه به میزان هورمون مردانه درفرد بستگی دارد. او دربررسی خود واكنش ۴۰۰ نفر در خیابان نیوكاستل را به یك چرخه مضحك خود ثبت كرد و متوجه شد نیمی از افراد واكنش كلامی به آن نشان دادند كه اكثر آنها مرد بودند. زنان بسیار كمی اظهار نظرهای كنایه آمیز داشتند اما ۷۵ درصد از مردان با فریاد كردن این جمله كه «یه چرخت رو گم كردی؟!» به او طعنه زده بودند. هنگام رانندگی هم مردان جوان اغلب اوقات از طعنههای تمسخر آمیزاستفاده كرده وحتی گاهی شیشه پنجره را پایین آورده ومتلكهای خود را فریاد میزنند. البته در سنین بالاتر این طعنهها كمی مودبانهتر شده و به مدل زنانه شبیهتر میشود. بهنظر میرسد این قضیه هم مربوط به بالا بودن سطح تستوسترون در دوران جوانی باشد. رفتار پرخاشگرانه از ۱۱ تا ۱۳ سالگی در پسران شروع میشود. تا اینكه در زمان بلوغ به اوج خود میرسد. سپس به نوعی شوخی كردن و بذله گویی تبدیل میشود؛ بهطوریكه در مردان بزرگسال این پرخاشگری زیر ظاهر شوخی وكنایه پنهان میشود. درواقع پرخاشگری با بذله گویی هوشمندانه تحت كنترل فرد درمیآید. ● بد رانندگی كردن هم زیر سر هورمونهاست! اگر چه ممكن است خانمها خوششان نیاید اما لازم است بگوییم بد رانندگی كردن بعضی خانمها خیلی هم عجیب نیست! به تازگی محققان متوجه شدهاند ممكن است مهارتهای فضایی مانند نقشه خوانی و پارك كردن برای زنان سختتر باشد چون آنها در معرض تستوسترون كمتری هستند. دانشمندان دانشگاه گیسن آلمان دریافتهاند این هورمون میتواند در قدرت درك فضایی افراد مؤثر باشد. این مهارت به تشخیص و جهتیابی اشكال و فضاها كمك میكند. نقشه خوانی و پارك كردن اتومبیل، مهارتهای مشابهی هستند كه بهدلیل بالا بودن تستوسترون در مردان، آقایان بهتر آن را انجام میدهند. ( یكی به نفع آقایان!) توانایی تفكر سه بعدی و باز كردن یك شكل پیچیده، مهارتهای دیگری هستند كه به مدد تستوسترون، آقایان بهتر از خانمها آن را انجام میدهند. البته جالب این جاست كه معمولا نحوه راهیابی خانمها و آقایان با هم متفاوت است. آقایان معمولا با بهخاطر سپردن مسیر بدون استفاده از نشانهها راه خود را پیدا میكنند درحالی كه خانمها بیشتر با بخاطر سپردن نشانههای موجود، راه را پیدا میكنند. به همین علت هم در پاركینگ یك مركز خرید بزرگ، ممكن است آقا به راحتی ماشین را پیدا كند اما خانم اگر شماره محل پارك را فراموش كند، به سختی میتواند آن را پیدا كند. (خانمها از ما دلخور نشوند در عوض همین محققان میگویند مهارتهای كلامی و هیجانی در خانمها قویتر است!) البته لازم است بدانید همه با این تئوری موافق نیستند. مثلا دكتر دیوید گری از دپارتمان فلسفه دانشگاه هاروارد، معتقد است ارتباط بین خصوصیات ژنتیكی و این مهارتها ممكن است به واسطه مداخله عوامل محیطی باشد. او معتقد است تمرین بیشتر یك فعالیت مانند رانندگی در كسانی كه ویژگی شخصیتی خاصی دارند ممكن است باعث ماهر شدن آنها در این فعالیت شود. این مهارت اگر چه با خصوصیت فیزیكی افراد مربوط است اما نمیتواند تنها در اثر آن بهوجود آمده باشد. (شاید منظور این پروفسور مردانی هستند كه اگر چه تستوسترون كمی ندارند اما رانندگی و درك فضایی شان تعریف چندانی ندارد!) ● انگشت كی درازتره؟! شاید از این سؤال خنده بر لبانتان نقش بسته و حرف ما را شوخی تلقی كرده باشید اما چند مطالعه، طول انگشت را نشانهای از جنسیت دانستهاند. دانشمندان دانشگاه كالیفرنیای بركلی، با بررسی ۷۲۰ زن و مرد و اندازه گیری انگشتان آنها متوجه شدند انگشت حلقه و اشاره در زنان تقریبا هم اندازه است در حالی كه در مردان انگشت اشاره كوتاهتر از ۲ انگشت دیگر است. (این تفاوت در هفته ۱۴ حاملگی قابل تشخیص است). این محققان معتقدند این تفاوت در طول انگشتان بهدلیل قرارگرفتن جنین پسر در معرض تستوسترون بیشتر است. در این مورد هم تحقیقات زیادی انجام شده و حتی محققان دانشگاه لیورپول رابطهای بین طول انگشت پسربچهها با بروز حمله قلبی در دوران بزرگسالی آنان كشف كردهاند. آنها معتقدند بدین وسیله شاید بتوان راهی برای پیشبینی این خطر و جلوگیری از آن در سنین پایینتر بهدست آورد. نتیجه تحقیق این محققان كه در مجله كاردیولوژی انگلیس چاپ شده، نشان میدهد پسربچههایی كه انگشت حلقه كوتاهتری دارند، بیشتر در معرض خطر حمله قلبی هستند. علت این امر هم كم بودن میزان تستوسترون است كه عامل شناخته شدهای در كاهش حمله قلبی است. البته اشتباه نشود؛ فكر نكنید پسرهایی كه انگشت حلقه كوتاه دارند بیشك دچار حمله قلبی میشوند. اما بهتر است این افراد با ورزش و مراقبت از رژیم غذایی خود و ترك سیگار، از خود مواظبت بیشتری بكنند. جالب است بدانید ژنهایی كه تولید هورمون تستوسترون و استروژن را تنظیم میكنند بر تكامل انگشتان هم اثر دارند. در مردان بهطور طبیعی معمولا انگشت حلقه ۲ درصد بلندتر از انگشت اشاره است. هرچه طول انگشت حلقه در مرد بلندتر باشد یعنی تستوسترون بیشتری داشته و در مقابل حمله قلبی بیشتر مصون است! ● وقتی تیم فوتبال برنده میشود! در فوتبال، یك قاعده شناخته شده وجود دارد و آن این است كه وقتی تیمی در كشور و خانه خودش بازی میكند، راحتتر میتواند بازی را ببرد. تئوریها این مزیت را ناشی از آشنایی با زمین مسابقه و حمایت و تشویق هواداران و تماشاچیان هموطن میدانند. اما محققان علت تازهای را برای این پیروزی مطرح میكنند. دكتر نیك نیو وهمكارش سندی ولفسون از دانشگاه نورتامبریا، متوجه شدند سطح تستوسترون بازیكنان فوتبال زمانی كه در كشور خودشان بازی میكنند بالاتر است. آنها معتقدند، بالا بودن سطح این هورمون میتواند یكی از عوامل حملات تهاجمی بیشتر در بازی و پیروزی تیم باشد. البته دقیقا معلوم نیست چرا در وطن میزان این هورمون درفوتبالیستها بالا میرود، اما دكتر نیك میگوید، حیوانات هم وقتی از محدوده قلمرو خویش دفاع میكنند، چنین حالتی دارند. مطالعه دیگری نشان داده جرأت خطر كردن و رقابت هم با بالا رفتن سطح تستوسترون، زیاد میشود. اگرچه معمولا خانمها نمیپذیرند كه رانندگی شان تعریفی ندارد، اما این را دیگر خانمها هم قبول دارند كه ریسك پذیری و شجاعت مردها حرف ندارد! منبع:همشهری سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 643]