محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799177208
آیا قدرت بخشش خود یا دیگران را دارید؟!
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : آیا قدرت بخشش خود یا دیگران را دارید؟! .sefid.29th October 2007, 03:08 PMهمه افرادی که بر روی این کره خاکی زندگی می کـنند، به نحوی درد و رنج هـای گونـاگـونی را در طــول زنـــدگی خود تجربه میـکنند. فقیر یا ثروتمند، زن یا مرد، سفید یـا سیاه، به هر حال هر کس به نحوی چنین مسئله ای را در زندگی خــود تجربه کرده است. به قول یکی از دوستان من: "ما از بـدو تولد عذاب کشیدن را تجربه می کـنیم و ایـــن امـــر درسرنوشت ما نوشته شده است." به نظر می رسد که برخی از افراد بیش از سایرین یک چنین درد و رنج هایی را متحمل می شوند، به هر روی باید آنرا پذیرفته و به عنوان جزء جدا نشدنی زندگی خود به آن نگاه کنیم. رنج و عذاب به گونه های مختلف بر ما متحمل می شود: آزار جسمی یا روحی، خیانت کردن، مرگ کسانی که دوستشان می داریم، جدایی از والدین، سوانح رانندگی، یا حتی بیکار شدن. می توان گفت که هر گونه تحول احساسی ناخوشایندی که در زندگی بوجود می آید را می توان به عنوان نوعی رنج به حساب آورد. اما تغییری که وجود دارد این است که ما چگونه با آنها برخورد می کنیم و آیا قادر هستیم که با آنها کنار آمده و از نظر روحی بهبود پیدا کنیم. ما یا باید با درد و رنج خود مبارزه کنیم و یا اجازه دهیم که به تدریج درون ما را از بین برده و نابودمان کنند. یک بخش مهم بهبودی این است که از حوادث ناراحت کنند "عبور" کنیم. دو شیوه اساسی برای رسیدن به اعتماد به نفسی که به ما اجازه می دهد از درد و رنج های گذشته عبور کنیم، در این قسمت ذکر شده است. بخشش طرف مقابل را ببخشید. شاید در مقابل شما یک نفر و یا افراد بسیار زیادی قرار گرفته باشند. شاید هم خدا روبروی شما قرار گرفته باشد. این فرد می تواند هر کسی باشد که برای شما رنج و ناراحتی ایجاد کرده. آنها را ببخشید و برایشان نامه ای به این شرح بنویسید: .................... عزیزم، تو [کار نادرستی را که در قبال شما انجام داده در این قسمت ذکر کنید] را در برابر من انجام دادی، اما من تو را می بخشم. تا آنجایی که می توانید صادق باشید. هر چیزی که در دلتان وجود دارد را بنویسید. قرار نیست این نامه را برای کسی پست کنید. شما تنها کسی هستید که این نامه را میبینید، پس همه چیز را بنویسید. خیلی مهم است که به تمام جزئیات اشاره کنید. اگر در ذهن خودتان همه ی مطالب را مرور کنید، باز هم آنقدری که آنها را روی کاغذ می آورید، واقعی جلوه نمی کنند. هیچ کس، هیچ وقت نامه شما را نمی خواند، پس ترسی نداشته باشید و هر چیزی که دلتان می خواهد را بنویسید. البته به خاطر داشته باشید که این نامه بخشایش است نه سرزنش. سرزنش مخصوص مجرمان و متهمان است، و شما را بی قدرت نشان می دهد. شما توانایی این را دارید که دیگران ببخشید. "من تو را می بخشم." زمانیکه نامه تمام شد، هنوز یک نفر دیگر را هم باید ببخشید: و آن خودتان هستید. در زمان بروز آن حادثه شما بهترین کاری را انجام دادید که می توانستید. خودتان را به خاطر اینکه اجازه داده اید یک چنین اتفاقی بیفتد، ببخشید. هر اتفاقی که افتاده باید خودتان را عفو کنید. شما نمی توانید گذشته را عوض کنید. فقط می توانید از آن درس بگیرید و قوی تر شوید. بخشش به عنوان اولین مرحله، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. این امر یک تغییر ذهنی در افکار شما ایجاد میکند و شما از حیطه اتهام خارج شده و صاحب اختیار زندگی خودتان می شوید و می توانید بر روی سرنوشت خود کنترل داشته باشید. شما هستید که باید تصمیم به بخشش کسی بگیرید. شما هستید که می توانید در مورد زندگی خود تصمیم بگیرید. حالا نوبت به آن رسیده که به جای عکس العمل های نابجا اعمال بجایی را از خود بروز دهید. دو مرتبه قدرت خود را بدست آورده اید و نقش اول داستان زندگی خود شده اید. کنترل افکارتان تماماً به عهده خودتان است. گذر کردن شاید این مرحله از مرحله بخشش هم سخت تر باشد. شاید گفتن جمله: "من تو را بخشیدم" خیلی راحت باشد اما این امکان وجود دارد که قلباً طرف مقابل را نبخشیده باشید و از او کینه ای به دل داشته باشید. معمولاً زمانیکه فردی را می بخشیم باز هم در مورد کاری که او در حق ما انجام داده فکر کرده و خودمان را "سرزنش" می کنیم. مشکل زمانی بوجود می آید که ما به طور مخفیانه عمل آنها را در ذهن نگه داشته و مرتباً آنرا مرور می کنیم. بخشش واقعی یعنی اینکه هیچ اثری از عمل فرد در ذهن و قلب ما باقی نماند. باید از آن گذر کرده و به طور کامل خود را از آن واقعه منفصل کنیم. یکی دیگر از دلایلی که باید از اشتباهات دیگران گذر کرده و آنها را به دست فراموش بسپاریم، این است که لحظه حال دیگر هیچ وقت برایمان تکرار نخواهد شد و هیچ وقت نمی توانیم لذتی را که امروز قادر به چشیدن آن هستیم را مجدداً تجربه کنیم. همانطور که "لین گرب هورن" در کتاب خود با نام "ببخشید، زندگی شما مانند کتاب های کم فروش است"، می نویسد: "به جای اینکه به گذشته خود بی توجهی کنید، نکات تیره و ابهام آمیز آنرا برای خود روشن کنید، البته برای انجام این کار لازم نیست کسی را قضاوت کنید. به وقایعی که رخ داده نگاه کنید، آنها را تشریح کنید، بپذیرید، به آنها اعتراف کنید، و بعد که همه چیز برایتان روشن شد، از آن برای همیشه بگذرید. به عبارت دیگر اجازه دهید که گذشته تان فقط یک حقیقت باشد که وجود داشته و تمام شده. فقط همین؛ ناراحتی ها، پشیمانی ها و عصبانیت های خود را اظهار داشته و بعد هم از آنها عبور کنید! اگر این کار را انجام ندهید، آنها همچنان به سمت شما آمده و در همه حال پشیمان و خشمگین باقی خواهید ماند." گذر کردن همچنین به معنای خاتمه دادن به خشم و نفرت نیز می باشد. گاهی اوقات آنقدر از یک نفر منزجر می شویم و از دست او عصبانی می شویم که احساس می کنیم قادر به انجام هیچ کاری نیستیم. زمانیکه در یک چنین شرایطی قرار میگریم، عصبانیت در باطن ما نمود پیدا کرده و ما را از درون نابود می کند. این عصبانیت پی آمد های منفی بسیار زیادی را در بر دارد که اگر بخواهیم اشاره کوتاهی به عواقب آن داشته باشیم می توانیم به چند نمونه زیر اشاره کنیم: اختلالات گوارشی، اعتیاد به مواد مخدر و مشروبات الکلی، ارتباطات نامشروع، جنایت، خود آزاری، عدم توانایی در حفظ شغل، سانحه آفرینی و ... افراد متفاوت عصبانیت خود را به طرق مختلف روی خود پیاده می کنند؛ اما شما که قدرت کنترل زندگی خود را در دست دارید، اجازه دهید که خشمتان از بین برود، مطمئن باشید که هیچ نیازی به آن پیدا نخواهید کرد. مهم است بدانید که بخشش و گذشتن از دیگران، مسئله ای نیست که یک شبه اتفاق بیفتد. پس از سالها تجربه خشم و نفرت، مدت زمانی طول می کشد تا بتوانید چنین احساساتی را از خود دور کنید. شاید در ابتدا احساس خوبی به شما دست ندهد، اما باید به بخشیدن ادامه دهید و این مرحله را پشت سر بگذارید. شما تنها کسی هستید که قدرت آنرا دارید که گذشته ناخوشایندتان را به دست فراموشی سپرده و از آن بگذرید. هیچ اشکالی ندارد که دیگران چه می گویند و یا چه کاری انجام می دهند، این شما هستید که می توانید کنترل زندگی خود را بدست گیرید. زمانیکه گذشته قدرت اداره آینده شما را بدست نگرفته باشد، آنوقت تازه متوجه می شوید که با چه قدرت و انرژی می توانید زندگی خود را به جلو برانید. از زیر بار خشم و خشونت آزاد شده و دیگر هیچ اثری از نیروهای مخرب گذشته بر جای باقی نخواهد ماند. در این حالت به راحتی می توانید به افرادی که شرایطی مشابه شما دارند نیز کمک کنید. زندگیتان به حالت اول باز می گردد، از زنجیر گذشته رها شده و به طور کامل آزاد می شوید. اعتماد وصف ناپذیری نسبت به خود پیدا می کنید و این درس بزرگی است که هر کس می تواند در طول زندگی خود تجربه کند.( منبع:سایت مردمان) دوستان و همراهان؛ شما چقدر قدرت بخشش دارین؟ آیا آدم کینه ای هستین؟ آیا همین الان می تونین شخصی که باعث آزارتون شده و دلتون رو به درد اورده! ببخشین؟ وقتی که یه نفر رو می بخشین، چه حسی بهتون دست می ده؟ romina 130th October 2007, 07:37 PMواقعا ً ممنونم از حرف های بسیار آموزنده و مفید ِ شما :) 1- من که همیشه سعی میکنم دیگران رو ببخشم. البته مرحله ی اول رو خیلی زود طی میکنم ولی مرحله ی دوم یکم وقت میبره... و شاید یه چند روز یا چند هفته ای با اینکه طرفم رو بخشیدم ولی هنوزم دلم شکسته باشه...:( ولی خدا رو شکر مرحله ی دوم رو هم طی میکنم. 2- هیچوقت سعی نمی کنم آدم کینه ای باشم. واقعا ً کینه خیلی بده :mad: 3- آره می تونم :rolleyes: و همینطور با خوندن پست ِ شما حالا دیگه می تونم از مرحله ی دوم ِ بخشش هم یک شبه عبور کنم... 4 - وقتی یک نفر رو می بخشم آرامش پیدا می کنم. انگار تازه زندگی رو آغاز کردم... ولی یک سؤال وقتی کسی رو بارها می بخشی ولی باز یکبار دیگه دلت رو به درد بیاره! ولی باز هم ببخشی اما باز به شیوه های مختلف موجب نارحتی آدم بشه، آیا باز هم باید بخشید؟! آیا با گذشت کردن همه چیز حل میشه؟ و بهترین راه بخشش است؟ و آیا بخشش ِ زیاد باعث سوءاستفاده ی دیگران از بخشایندگی نمیشه؟!! ghoroobefarda30th October 2007, 08:59 PMمن معتقدم آدم بايد ديگران رو ببخشه . چون حتما كسي هست كه ما باعث ناراحتيش شديم تصور كنيد اگه اون ما رو نبخشه چقدر ناراحت كننده است . البته بايد بخشيد ولي نبايد فراموش كرد چون فراموش كردن ممكنه باعث بشه دوبار از يك سوراخ گزيده بشيم كه اينم كار آدمهاي عاقل نيست . sara-l30th October 2007, 09:14 PMيه نفرهستش كه از دستم ناراحت ميشه بدون اينكه خودم بخوام گاهي وقتها ناراحتش ميكنم هميشه سعي ميكنم حواسم رو جمع كنم اما باز گاهي بيراهه ميرم چيكار كنم پيش مياد .چي كار كنم كه ديگه ناراحتش نكنم؟ kuroshkabir30th October 2007, 09:26 PMدوستان من نمی دونم چرا همه جا اینقدر می گن دیگران را ببخشید به نظر من اگه بعضی مواقع کسی را ببخشی به خودت وطرف مقابل خیانت کردی من کسی را دیدم که می گفت پدرم گفته اگه کسی بهت توهین کرد کارد را فرو کن تو شکمش ما ریش سفیدا را جمع می کنیم ورضایت طرف را می گیریم واون زیر خاک می ره ومادرش اونقدر براش گریه می کنه تا دق کنه:mad: بله می بینید بخشیدن های بی جا وبی مورد که حداقل 50 درصد ببخشهاست چه خیانتهایی به ما می کنه وباعث سو استفاده افراد ...می شود... حالا هی توجیح نکنید و هی نگید ببخشید همدیگه رو ببخشید خیلی مواقع اصلآ بخشیدن خودش باعث تکرار عمل شدت عمل و... میشه mahtabi30th October 2007, 10:04 PMالبته در ارتباط با بخشش یه سری چیزهایی هم هست که باید در نظر گرفت. مهم ترین چیز اینه که هر شخصی اول از هر چیز و بالاتر از هر چیز حرمت و شخصیت داره که این مسئله نباید به دست بازی کسی داده بشه. بنده که با دید مذهبی نگاه می کنم دینم به من میگه که هیچ چیز به اندازه توی مسلمان (منظورم این نیست که ادیان دیگه حرمت ندارند قوانین هر دینی مربوط به خودشه بنده اطلاعاتم از دین خودمه) با ارزش ترین چیز در این دنیا هستی. هیچکس حق اینکه حرمت و شخصیت انسانی تو رو لگدمال کنه. در ارتباط با نوع برخورد با دیگران (که متاسفانه میبایست در همان تاپیک رابطه موفق شکافته میشد که میبینم بصورت خورد شده در تاپیکهای دیگه داره بررسی میشه) باید گفت که مهم اینه که شما از این بخشش یا آن نبخشیدن چه چیزی رو به عنوان قصد و نیت نهایی دنبال می کنید. شما شخص مورد نظر رو بخوبی می شناسید (بقول خودتان بعد از چندین برخورد) شما یا در توهم تغییر رفتار شخص مورد نظر هستید و یا عمیقا تصور می کنید که بخشش شما در روحیه او نهایتا اثر خواهد کرد. اگر آیتم اولی است که باید با تصور اشتباهتان خداحافظی کنید و با درک درست و منطقی تان با شخص مورد نظر برخورد کنید تا به نتیجه برسید. اگر آیتم دومی است پس برای شما آرزوی موفقیت دارم اما باز هم تأکید می کنم که هیچ چیز بالاتر و مهم تر از شخصیت و حرمت شما نیست چرا که اگر و حتی اگر بالاخره نفر مقابل شما دست از رفتارش بردارد از نظر او شما در پایه شخصیتی پایینی قرار دارید که شما خودتان را تا آنحد آورده اید و متاسفانه چیزی که برجای میماند ارتباط بین یک شخص متنبه از رفتار گذشته نسبت به یک شخص تحقیر شده است. حقیر آینده خوبی برای این ارتباط پیش بینی نمی کنم. نتیجه: بطور کلی نمی توان یک فرمول کلی داد که باید بخشید یا هیچگاه نباید بخشید. این بسته به تعداد افراد و روحیات قابل تغییر بوده و دادن یک قضیه کلی محکوم به شکست است. با تشکر فریبا .sefid.30th October 2007, 10:38 PMواقعا ً ممنونم از حرف های بسیار آموزنده و مفید ِ شما :) 1- من که همیشه سعی میکنم دیگران رو ببخشم. البته مرحله ی اول رو خیلی زود طی میکنم ولی مرحله ی دوم یکم وقت میبره... و شاید یه چند روز یا چند هفته ای با اینکه طرفم رو بخشیدم ولی هنوزم دلم شکسته باشه...:( ولی خدا رو شکر مرحله ی دوم رو هم طی میکنم. 2- هیچوقت سعی نمی کنم آدم کینه ای باشم. واقعا ً کینه خیلی بده :mad: 3- آره می تونم :rolleyes: و همینطور با خوندن پست ِ شما حالا دیگه می تونم از مرحله ی دوم ِ بخشش هم یک شبه عبور کنم... 4 - وقتی یک نفر رو می بخشم آرامش پیدا می کنم. انگار تازه زندگی رو آغاز کردم... ولی یک سؤال وقتی کسی رو بارها می بخشی ولی باز یکبار دیگه دلت رو به درد بیاره! ولی باز هم ببخشی اما باز به شیوه های مختلف موجب نارحتی آدم بشه، آیا باز هم باید بخشید؟! آیا با گذشت کردن همه چیز حل میشه؟ و بهترین راه بخشش است؟ و آیا بخشش ِ زیاد باعث سوءاستفاده ی دیگران از بخشایندگی نمیشه؟!! با سلام و تشکر از توجه و پاسخ شما به نظرم در چنین مواقعی خودتون رو ببخشید ;)که چند بار از یک سوراخ مدام در حال گزش هستین!:( آخه این چه کسی که باهاش ارتباط داری!:confused: :eek:همش که داره دلتو بدرد می آره!:( ولی؛ بازم اونو ببخش و رها شو.....:rolleyes: space30th October 2007, 10:48 PMمن خیلی راحت دیگران رو میبخشم. حتی الامکان در ظاهر. اما نمیدونم چرا کسایی که باهاشون ارتباط دارم اینقدر کینه ای هستن و به خاطر یه چیز مسخره که اصلا تقصیر تو نیست همچین میریزن سرت که... وا....ی.... خدایا به خاطر گناه نکرده توبه... .sefid.30th October 2007, 11:03 PMمن خیلی راحت دیگران رو میبخشم. حتی الامکان در ظاهر. اما نمیدونم چرا کسایی که باهاشون ارتباط دارم اینقدر کینه ای هستن و به خاطر یه چیز مسخره که اصلا تقصیر تو نیست همچین میریزن سرت که... وا....ی.... خدایا به خاطر گناه نکرده توبه... اینکه راحت می بخشین، خیلی خوبه:rolleyes:! ولی حتی المکان در ظاهر:eek:! که این خیلی بده!:( آخه بخشش در ظاهر و کینه یا تنگ دلی در درون یکی از قوی ترین عوامل ایجاد تنش و تشویش ذهنی و روانی هست که باید متوجه اون باشی! در ضمن،اینکه ما یه عده ای رو کینه ای می دونیم(خودمو میگم که به کسی برنخوره!) در واقع باید به درونمون رجوع کنیم که نکنه من دیدم اشکال داره!:confused:نکنه من عینک ام دودیه...:cool: cinderella 2230th October 2007, 11:14 PMشما چقدر قدرت بخشش دارین؟ به اندازه آسمون آیا آدم کینه ای هستین؟ به اندازه يه ارزن آیا همین الان می تونین شخصی که باعث آزارتون شده و دلتون رو به درد اورده! ببخشین؟ خواستن توانستن است وقتی که یه نفر رو می بخشین، چه حسی بهتون دست می ده؟ حس پرواز .sefid.30th October 2007, 11:32 PMشما چقدر قدرت بخشش دارین؟ به اندازه آسمون آیا آدم کینه ای هستین؟ به اندازه يه ارزن آیا همین الان می تونین شخصی که باعث آزارتون شده و دلتون رو به درد اورده! ببخشین؟ خواستن توانستن است وقتی که یه نفر رو می بخشین، چه حسی بهتون دست می ده؟ حس پرواز اینقدر با احساس گفتین که مجبور شدم این قطعه رو بجای تالار ادبیات ، همین جا بزنم::rolleyes: آخرین درودهایم نثار آنانی باد که کاستی هایم را می دانند و باز دوستم می دارند... sharoen31st October 2007, 01:34 AMromina , kuroshkabir,دوستان عزیز روزی پطرس از عیسی مسیح پرسید: سرور من , تا چند بار اگر برادرم به من گناه ورزد باید او را ببخشم ؟ ایا تا هفت بار؟ عیسی پاسخ داد: " به تو میگویم نه هفت بار ,بلکه هفتاد هفت بار." از این رو میتوان خداوند را به شاهی تشبه کرد که تصمیم گرفت با خادمان خود تسویه حساب کند . پس چون شروع به حسابرسی کرد , شخصی را نزد او اوردند که ده هزار قنطار به او بدهکار بود . چون او نمیتوانست قرض خود را بپردازد , اربابش دستور داد او را با زن و فرزند و تمام دارایی اش بفروشند و طلب را وصول کنند. خادم پیش پای ارباب به زانو در افتاد و التماس کنان گفت: مرا مهلت ده تا تمامی قرض خود را ادا کنم . پس دل ارباب به حال او سوخت و قرض او را بخشید و ازادش کرد . اما هنگامی که خادم بیرون میرفت یکی از همکاران خود را دید که صد دینار به او بدهکار بود . پس او را گرفت و گلویش را فشرد و گفت : " قرضت را ادا کن ! " . همکارش پیش پای او به زانو در افتاد و التماس کنان گفت: مرا مهلت ده همهء قرض خود را بپردازم . اما او نپذیرفت , بلکه رفت و او را به زندان انداخت تا قرض خود را بپردازد . هنگامی که سایر خادمان این واقعه را دیدند بسیار ازرده شدند و نزد ارباب خود رفتند و تمام ماجرا را باز گفتند . پس ارباب ان خادم را نزد خود فرا خواند و گفت: ای خادم شرور , مگر من محض خواهش تو قرضت را نبخشیدم ؟ ایا نمیبایست تو نیز بر همکار خود رحم میکردی , همانگونه که من بر تو رحم کردم ؟ پس ارباب خشمگین شده و او را به زندان افکند تا شکنجه شود و همهء قرض خود را ادا کند . به همینگونه خداوند نیز با هر یک از شما رفتار خواهد کرد , اگر شما نیز دیگران را از دل نبخشید.( لوقا:18) ما نمیدونیم دقیقا" کی و کجا چه گناهی کردیم و یادمون باشه که هر گاه کسی رو ببخشیم در همون لحظه خداوند گناهی از گناهانی که به درگاهش مرتکب شدیم رو میبخشه , پس به جای قضاوت و صدور حکم در حق دیگران بهتره به فکر روزی باشیم که باید در پیشگاه خداوند جوابگو باشیم و در اون روز هر کس مسئول اعمال خودش خواهد بود . خداوند دنیا رو افریده و با تدبیر و برنامهء درست خودش اداره اش میکنه احتیاجی نیست ما وکیل وصی خداوند روی زمین باشیم و حق کسی رو کف دستش بذاریم یا ادبش کنیم . ما کلاه خودمونو بگیریو باد نبره کلی هنر کردیم . دوست خوبم kuroshkabir ایا اگر انسانی خواست در جهالت و نافرمانی از فرامین خداوند زندگی کنه و تو اون رو سرزنش میکنی ایا اگر باهاش معاملهء به مثل بکنی با اون فرقی داری؟ تو براش دعا کن دیگه بقیه اش با خداونده . تدبیر الهی رو قبول نداری ؟ ایا خداوند بینا و شنوا و حکیم و دانا نیست ؟ ایا تا بحال کسی از ما ها شده که از خدا بخواد نبخشدش؟ بخصوص مواقعی که در شرایط حساس و سختی مثلا" ریختن ابروتون قرار داشته باشید ؟ شكوفه31st October 2007, 08:32 AMخب وقتي آزار يك نفر ادامه داره تو چطور مي توني همواره ببخشي؟من به گفته همسرم و اطرافيانم آدمي هستم كه مي تونم به راحتي اول بگذرم (يعني نديده بگيرم) بعد ببخشم . اما كسي هست كه مرتب آزارم مي ده (البته شايد حقيقت اين باشه كه من خودم بيشتر خودم و آزار مي دم تا اون)چقدر ببخشم؟ نمي تونم فراموش كنم.و هميشه اول خودم بابت اين موضوع ضرر كردم. چون اين رنجش ها اول به خودم خسارت مي زنه. به خصوص كه من اصلا به روي اون شخص هم نميارم كه خالي بشم. خيلي حس بد و آزار دهنده ايه. .sefid.31st October 2007, 10:25 AMخب وقتي آزار يك نفر ادامه داره تو چطور مي توني همواره ببخشي؟من به گفته همسرم و اطرافيانم آدمي هستم كه مي تونم به راحتي اول بگذرم (يعني نديده بگيرم) بعد ببخشم . اما كسي هست كه مرتب آزارم مي ده (البته شايد حقيقت اين باشه كه من خودم بيشتر خودم و آزار مي دم تا اون)چقدر ببخشم؟ نمي تونم فراموش كنم.و هميشه اول خودم بابت اين موضوع ضرر كردم. چون اين رنجش ها اول به خودم خسارت مي زنه. به خصوص كه من اصلا به روي اون شخص هم نميارم كه خالي بشم. خيلي حس بد و آزار دهنده ايه. ما با دو مکانیسم روانشاختی فعل"فراموشی" رو بکار می گیریم: 1- در نوع اول بصورت "ناخودآگاه" مسئله از ذهن ما می ره و در واقع روان ما برای اینکه در اون لحظه آسیب نبینه! موضوع دردآور پیش اومده رو به اعماق ضمیرمون می بره و دفن اش می کنه! اما، مسئله "حل نشده" و تعارض اش برای همیشه باقیه! خلاصه در یه وقتی،زمانی،لحظه ای، نزد شخصی،یک موقعیت نابهنگامی و ... سر باز می کنه و فوران و آتشفشانی به پا میشه که بسیار شدیدتر از قبل، روح و روانمون رو آزار میده..... 2- در نوع دوم فراموشی، ما "خودآگاهانه" و از روی میل و رغبت و دانایی و بصیرت هست. مسئله یا تعارض پیش اومده رو حل ،و اونو به سطل آشغال ذهنمون می ریزیم و چون فعل"خواستن از روی آگاهی" در اینجا دخیله، لذا تنش اون هم به بیرون از ضمیر ما هدایت میشه و در واقع احساس آرامش و راحتی پایداری به ما بر میگرده. آرامشی که خالی از هر گونه: خودخوری،احساس گناه،خشم و نفرت،عدم بخشش و... خواهد بود. darya 531st October 2007, 01:43 PMيه زماني بود كه من راحت ادمهارو ميبخشيدم ولي حالا ياد گرفتم كه ديگه به اين راحتيها ادمها رو نبخشم .وقتي كه نمي بخشم رابطم با اون ادمها يي كه شايستگي رفت و امد ندارن قطع ميشه و با كساني رفت و امد ميكنم كه شايستگي داشته باشن و در نتيجه از حرفهاي بيهوده در امان هستم . كساني هستن كه دائم هر كاري دلشون بخواد ميكنن و انتظار دارن كه طرف مقابلشون اونهارو ببخشه و اينطور ادمها هميشه سوهان روح طرف مقابلشون هستن . من ادم كينه اي نيستم ولي ترجيح ميدم از افرادي كه هميشه انتظار بخشش دارن دور باشم. sharoen31st October 2007, 02:16 PMشکوفهء عزيزم به پست دکتر sefid توجه کن : 2- در نوع دوم فراموشی، ما "خودآگاهانه" و از روی میل و رغبت و دانایی و بصیرت هست. مسئله یا تعارض پیش اومده رو حل ،و اونو به سطل آشغال ذهنمون می ریزیم و چون فعل"خواستن از روی آگاهی" در اینجا دخیله، لذا تنش اون هم به بیرون از ضمیر ما هدایت میشه و در واقع احساس آرامش و راحتی پایداری به ما بر میگرده. آرامشی که خالی از هر گونه: خودخوری،احساس گناه،خشم و نفرت،عدم بخشش و... خواهد بود. هر مشکلي يه راه حلي داره گلم . چرا وقتي نميتوني ببخشي و رفتارهاي ازار دهندهء اون شخص هنوز ادامه داره و ان� سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 534]
-
گوناگون
پربازدیدترینها