واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گفته معاون گردشگري اداره كل ميراث فرهنگي ، صنايع دستي و گردشگري كرمانشاه ، اين روستا كه به عنوان يكي از 14 روستاي هدف گردشگري كرمانشاه در سفر رييس جمهوري به تصويب رسيد داراي پتانسيل ها و جاذبه هاي فراواني در زمينه گردشگري است كه مي تواند دريچه اي نو را به سوي توسعه صنعت گردشگري روستايي در استان بگشايد. علي رضا برشاهي روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا با اشاره به جاذبه ها و پتانسيل هاي اين روستاي هدف گردشگري افزود: روستاي سرخه ديزه كه قدمت آن به پيش از دوران ساسانيان باز مي گردد به دليل استقرار در كوهپايه و اقليم معتدل، مناظر و جلوههاي طبيعي منحصر به فردي دارد و طبيعت زيبا و پوشش جنگلي اطراف آن هر بينندهاي را مجذوب ميكند. وي گفت : علاوه بر مناظر دل انگيز و جاذبه هاي طبيعي روستاي سرخه ديزه كه بخصوص در بهار و تابستان حيرتانگيز است ، جاذبه هاي فرهنگي روستا نيز در خور توجه است. وي كوچ عشاير و برپايي سياه چادرها ، مراسم و نذورات خاص ، موسيقي محلي ، پوشاك سنتي ، بافت سنتي خانه هاي روستا ، بازي ها و غذاهاي محلي را از جمله پتانسيل هاي بي شمار اين روستا عنوان كرد كه مي تواند فرصتي نو براي سرمايه گذاري و گامي در جهت توسعه صنعت توريسم در استان باشد و گفت : در اين راستا سازمان ميراث فرهنگي نيز حمايتهاي لازم را از سرمايه گذاران به عمل مي آورد. برشاهي وجود راههاي دسترسي مناسب و آسفالت ، آب آشاميدني و برق را از جمله زير ساختهاي موجود در اين روستا عنوان كرد و افزود: ايجاد كمپ هاي اقامتي و فروشگاههاي صنايع دستي را مي توان از مهمترين زمينه هاي سرمايه گذاري در روستاي هدف گردشگري سرخه ديزه برشمرد. روستاي سرخه ديزه از شمال به كوه بانه ريزه، از غرب به كوه نوار و از جنوب غرب به كوه گورجوتاريك محدود ميشود. ارتفاع روستاي سرخه ديزه از سطح دريا 1190 متر است و اقليمي معتدل و خشك دارد. آب و هواي آن در بهار و تابستان معتدل و در زمستانها سرد و خشك است. سرخه ديزه از روستاهاي قديم استان كرمانشاه است. قلعه سرخه ديزه كه در كنار روستا واقع شده از آثار دوره ساساني است و بيانگر قدمت طولاني روستاست. مردم روستاي سرخه ديزه به زبان كردي و با لهجه گوراني سخن ميگويند و مسلمان هستند. اكثر مردم سرخه ديزه پيرو اهل حق و بخشي نيز پيرو مذهب شيعه جعفري ميباشند. براساس نتايج سرشماري سال 1355، روستاي سرخه ديزه 370 نفر جمعيت داشته است.درآمد اكثر مردم اين روستا از فعاليتهاي زراعي، دامداري و باغداري تأمين ميشود. عمده محصولات زراعي روستاي سرخه ديزه شامل گندم، جو و نخود است. باغداري نيز به دليل اقليم معتدل، خاك مرغوب و آب فراوان رونق دارد و انواع ميوهها مانند گردو، بادام و انگور در آن به عمل ميآيد. مراتع سرسبز و حاصلخيز، شرايط مطلوبي را براي فعاليتهاي دامداري فراهم نموده و توليد انواع لبنيات مانند شير، ماست، پنير و روغن حيواني را امكانپذير ساخته است. بخشي از مردم روستاي سرخه ديزه به فعاليتهاي خدماتي و توليد صنايع دستي اشتغال دارند و قالي عمدهترين محصول صنعت دستي اين روستا است. روستاي زيباي سرخه ديزه كه در يك محدوده كوهستاني استقرار يافته، بافت مسكوني متراكمي دارد. اطراف روستا را جنگلهاي انبوهي فرا گرفته و خانههاي روستاييان با مصالح بومي و محلي ساخته شده است. ديوارهاي خانهها از سنگ، ملاط گل و بسيار ضخيم ساخته شدهاند و سقف خانهها با تيرهاي چوبي و سرشاخههاي درختان و اندود گل پوشيده شده است. فضاهايي مانند انبار، اتاقها، سرويس بهداشتي و آشپزخانه در همه خانهها وجود دارد. انبار ذخيره علوفه و مكان نگهداري دامها و همچنين منتهي شدن برخي از خانهها به پرچين بيانگر ادغام فعاليتهاي اقتصادي و توليدي با فضاهاي زيستي است. به طور كلي خانههاي روستايي بسيار ساده و به لحاظ مماري سنتي بسيار زيبا و جذاب طراحي و اجرا شدهاند. روستاي سرخه ديزه از اطراف به كوهستان محدود شده است. دامنه اين كوهها از درختان كهنسال بلوط، ارژن و زالزالك وحشي پوشيده شده است. در فصل زمستان نيز برف كوهها چشمانداز بسيار زيبايي را پديد ميآورد. درههاي عميق منطقه ماران نيز مناظر بسيار جذاب و شگفتانگيزي دارد. از ديگر جاذبههاي طبيعي روستاي سرخه ديزه ديوارههاي بلند صخرهاي است كه در ميان آنها جريان آب عبور كرده و پوششي سرسبز و خرم به وجود آورده است. منطقه جنگلي اروند چوب و انارك با گياهان دارويي گل گاوزبان، گل سفيد، شيرين بيان، تلخه بيان، ريواس، گل شقايق و گون پوشيده شده است. گونههاي جانوري كبك، شغال، گرگ، روباه و خرگوش از جمله ديدنيهاي روستاي سرخه ديزه در منطقه مذكور به شمار ميآيند. در فصل كوچ نيز كه عشاير از مناطق اطراف كرمانشاه به ارتفاعات و مراتع روستاي سرخه ديزه كوچ ميكنند، با برپا كردن چادرهاي خود در اطراف روستا، جلوههاي بسيار ديدني پديد ميآورند. قلعه سرخه ديزه يادگار دوره ساساني است كه به وسيله لاشه سنگ، ملات گچ و آجر ساخته شده است. يكي از ديوارهاي مياني قلعه با 70/5 متر عرض نسبتاً سالم مانده است. تعدادي از خانههاي كنوني روستا بر روي بقاياي آثار اين قلعه تاريخي بنا شدهان. بنا به روايت احمدبن ابي يعقوبي مؤلف كتاب البلدان در اوايل دوران اسلامي، اين قلعه مرجالقلعه ناميده ميشده است. از مهمترين ويژگيها و مراسم خاص مردم روستاي سرخه ديزه، مراسم «خاوند كار» در سه روز از 18 تا 21 آبان ماه ميباشد كه با نذر و نياز مردم و قرباني كردن همراه است. مراسم تنبورنوازي در جمخانه روستا نيز بسيار جالب توجه است كه در اكثر مواقع سال برگزار ميشود. رايجترين موسيقي روستا نواختن مقامات سنتي تنبور، سرنا و دهل و همچنين موسيقي آوازي هوره است. هوره از موسيقيهاي قديم كردي است و همراه با اشعار و نغمههاي محلي اجرا ميشود. هوره را در قديم همراه با تنبور اجرا ميكردند. دراويش قادريه مقام هوره را با جذبه و حالت گريه و استغاثه به صورت عرفاني و در آيينهاي خاص به كار ميبرند. در ميان مردم اين روستا انواع بازيهاي محلي متداول است كه از مهمترين آنها ميتوان گرزان، توپان، زرمشتكي، كوشان، جومان شاركي، كوركور، زران، هفت سنگ، سولان و خزلوكه را نام برد. پوشاك مردان و زنان روستاي سرخه ديزه از انواع لباسهاي كردي محلي است. پوشش مردان شامل عرقچين (نوعي كلاه)، سربند، كرواسي فقيانه (نوعي پيراهن با آستين بلند)، كوله بال (پيراهن آستيندار)، قبا (نوعي لباس)، سخمه (نوعي لباس جلوباز)، شال، سلته (نوعي نيم تنه)، پاپوش (نوعي گيوه) است. پوشاك زنان نيز از سربند، زيرپوش، كلنجه (نوعي كت زنانه با تزئينات) پيراهن، يل (لباسي آستيندار، قبا (نوعي لباس)، روپوش و جافي (نوعي شلوار) تشكيل شده است. از انواع غذاهاي محلي اين روستا ميتوان به شوراونوال و نخوونژي آو اشاره نمود. روستاي سرخه ديزه، از طريق شهرهاي اسلامآباد غرب، كرند غرب، سرپل ذهاب و قصر شيرين قابل دسترسي است و تمام جادههاي منتهي به اين روستا از شهرهاي مذكور آسفالت و مناسب است. 7452/567
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 409]