واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در روايتي از پيغمبر مكرم اسلام(ص) نقل شده است: «تنظفوا بكل ما استطعتم فانالله تعالي بني الاسلام عليالنظافت ولن يدخل الجنه الا كل نظيف»(1) با هر وسيلهاي كه ميتوانيد پاكيزگي و نظافت و بهداشت خود را حفظ كنيد زيرا اسلام برپايه نظافت بنا شده است و جز پاكيزگان وارد بهشت نخواهند شد. بخشي از روايات درباره جايگاه و مساله نظافت در دين و بخشي ديگر جنبه آموزش در مسايل ريز بهداشتي دارد كه نشانگر اهميت سلامتي و تندرستي در اسلام است، در اين روايات جداي از نگاه كلي به مساله بهداشت، عنايت خاصي به جزييات بهداشت، همچون بهداشت تن، بهداشت چشم، بهداشت گوش، بهداشت مو، بهداشت بيني، بهداشت دهان و بهداشت ناخن شده است. همچنين دستورات ارزندهاي در مورد شيوه زندگي، همچون آداب خوردن، آداب آشاميدن، آداب خوابيدن و دهها موضوع ديگر دارد، البته ذكر اين نكته ضروري است: در زماني كه خمود و جمود بشر را فرا گرفته بود و نه تنها در علم طلب و جراحي، نخستين گتم به طور كامل برداشته نشده بود، بلكه انسانها به خصوص غربيان و اروپاييان در زمينه بهداشت و اصول اوليه نظافت در بيخبري و جهالت به سر ميبردند، دانشمندان مسلمان در جامعه اسلامي به دنبال رهنمودهاي اساي، پويا و انسانساز اسلام راجع به بهداشت، نظافت، صحت و سلامت، عاليترين احقيقات و ارزندهترين تصنيفات را از خود به يادگار گذاشته بودند كه از جمله آن ميتوان به دهها كتاب طبي، همچون طبالنبي(ص) طبالصادق(ع) و طبالرضا(ع) اشاره كرد. بهداشت و رويكرد مختلف آن در نگاه ديگري به روايات اين نكته را متوجه ميشويم كه مساله بهداشت هم مانند ساير مسائل رويكردها و مراحل مختلفي دارد كه از آن جمله بهداشت فردي، بهداشت اجتماعي، بهداشت خانه، بهداشت محيط كار و غيره را ميتوان ذكر كرد. اما يكي از مهمترين ابعاد بهداشت كه به بركت نظام جمهوري اسلامي ايران و به همت سازمان تبليغات اسلامي طرح و مورد توجه قرار گرفته است، موضوع بهداشت مساجد است. بديهي است بهداشت و نظافت مساجد در ظرف زماني خاص نميگنجد و طبق آيات و ورايات همه مسلمانان موظفند همواره در پاكيزه نگه داشتن و تطهير مساجد كوشا و فعال باشند اما اختصاص يك دهه آن هم دهه آخر ماه معظم شعبان كه دل ها و جانهاي مومنين آماده استقبال از ماه مبارك رمضان و بهره گيري و خشوه چيني از سفره پر فيض و معنوي اين ماه عزيز است فرصت بسيار خوبي براي توجه دادن مردم به اين امر مهم و تذكر و بيان اهميت بسيار والاي تكريم و عطرافشاني مساجد و تبيين ارزش معنوي خدمتگزاري به مسجد مهيا شده است. همچنين نهادينه شدن فرهنگ خدمت به مسجد در جامعه اسلامي كه خوشبختانه اين طرح با تاييد و تاكيد مقام معظم رهبري مبني بر اينكه مساجد به شكل شايسته غبار روبي شود و خدمت به مسجد كاري مردمي و همگاني شمرده شود جايگاه بهنري يافته و اكنون چند سالي است كه دهه تكريم و بهداشت مساجد مقاره با آخرين دهه ماه شعبان و در آستانه ماه مبارك رمضان در جاي جاي جامعه اسلامي با برنامههاي ارزشمند و معنوي گرامي داشته ميشود كه البته تاثيرات بسزايي نيز در گسترش اين فرهنگ ارزشي به جاي گذاشته است. وظايف ما در قبال مساجد مسجد به عنوان كانون توحيد، مركز انسان سازي مكتب معرفت، پايگاه ايمان و هدايت و ترويج فرهنگ ديني و ستگري هميشه مستحكم براي دفاع از دين و حريت و انسانيت و مبارزه با استعمار، ظلم و ستم و همچنين محل عبادت خضوع و خضوع و مناسبترين جايگاه براي اجراي دستورات الهي است. مسجد خانه خدا و خانه مومنين است،« ان المساجدلله»(2) و «ان المساجد بيوت المتقين» به كم عقل و شرع همه چيزهايي كه درباره اهميت بهداشت مطرح است درباره مساجد و نظافت مساجد صدچندان ضرورت و اهميت پيدا ميكند و تكليف مومنين و مسلمانان سنگينتر و حساستر ميشود. بحث تكريم، تطهير و پاكيزگي مساجد به حدي مهم است كه خداوند متعال با دو تن از بندگان برگزيده خود يعني ابراهيم و اسماعيل پيمان ميبندد كه خدانه خدا را پاكيزه نمايند(3) و در آيه 31 سوره شريفه اعراف ميفرمايد: «با بني آدم خذوا زينتكم عند كل مسجد» يعني اي فرزندان آدم در هنگام رفتن به مسجد خود را به زينت و زيبايي بياراييد» در روايات و احاديث معصومين(ع) نيز تاكيد زيادي براين امر وجود دارد كه از بين دهها روايت چند حديث تبركا و تيمنا ذكر ميشود. رسول گرامي اسلام(ص) ميفرمايد: كسي كه روز پنج شنبه و شب جمعه مسجدي را جاروب كند و از مسجد به مقدار گرد و غباري كه بر چشم ميرود خارج سازد خداوند او را ميبخشد»(4) در روايت ديگري از آن حضرت آمده است:« بهشت و حورالعين دلتنگ كسي ميشود كه مساجد را جاروب و آشغال آن را خارج سازد.» امام صادق(ع) ميفرمايد: «مساجد را هر هفته خوشبو و معطر كنيد.»(5) حضرت علي(ع) ميفرمايد: هر كس چيز بوداري(مثل سير) بخورد كه موجب آزار و اذيت اهل مسجد گردد به مسجد نرود(6). وجوب تطهير مسجد در اين قسمت چند مساله شرعي پيرامون تطهير مسجد ذكر ميشود: مساله اول: نجس كردن زمين، سقف، بام، ديوار و فرض مسجد الحرام است. مساله دوم: بر طرف كردن نجاست از مسجد واجب است و هر جاي مسجد نجس شود بايد فورا تطهير شود. مساله سوم: تطهير مسجد واجب كفايي است(يعني اگر هيچكدام از مردم اقدام به تطهير و بر طرف كردن نجاست از مسجد ننماند، همه ترك واجب كردهاند، ولي اگر فردي يا جمعي اقدام كنند از عهده بقيه ساقط ميشود.) و كلام آخر اينكه از سيره عملي و نظري معصومين(ع) اين نكته را به وضوح ميتوان استفاده كرد كه رعايت نظافت و بهداشت ظاهري بايد انسان را به رعايت بهداشت و نظافت باطني و قلبي سوق دهد و همچنان كه ظاهر را از آلودگيها و عيوب پاك ميكنيم، دل را هم از آلودگيها، معصيتها و خبائث و رذائل اخلاقي پالايش نموده و قلب خود را با نور ذكر خدا، قرآئت قرآن و كلام اهل بيت(ع) صفا و جلا بخشيم. انشالله. پينوشت: 1 – كنزالعمال، ج9، ص277 2 – سوره مباركه جن، آيه 18 3- سوره مباركه بقره، آيه 125 4 – وسائل الشيعه، ج 5، ص 238 5 – بحارالانوار، ج 18، ص 107 6 – وسائل الشيعه، ج 5 ، ص 28 533
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 371]