واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: تصور نمیكردم كمكخلبانی احمدینژاد پرتلاطم باشد/فکرش را هم نمی کردیم این طور شود اگرچه آقای احمدینژاد گاهی با بیمهری با مراجع تقلید برخورد كردند اما اگر همین مراجع به صورت جدی، مخالفتشان را با دولت اعلام كنند، او خواهد دید كه دیگر نمیتواند كشور را اداره كند. به گفته یكی از اعضای جامعه روحانیت مبارز، احمدینژاد اگرچه گزینه مورد حمایت اصولگرایان در دو انتخابات گذشته بود اما گزینه اصلح محسوب نمیشد. غلامرضا مصباحیمقدم گوشههایی از پردههای جلسات اصولگرایان در آستانه انتخابات ریاستجمهوری نهم و دهم را بالا زد و گفت: اصولگرایان در انتخابات ریاستجمهوری نهم و دهم، دست به یك انتخاب زدند. این انتخاب به معنی این نبود كه بیهیچ مناقشهای او را گزینه اصلح میدانستند. بلكه او را بهتر از دیگران میدانستند. این رویكرد در انتخابات ریاستجمهوری دهم بیشتر هم شد. آن هم به خاطر اقدامات مثبت ایشان در دولت اولشان بود. البته بسیاری از اصولگرایان از همان دولت نهم هم انتقادات جدیای به عملكرد آقای احمدینژاد داشتند. مشروح سخنان وی در این باره را به نقل از خبرآنلاین بخوانید: در جلسهای از جامعه روحانیت مبارز كه به بحث انتخابات ریاستجمهوری دهم و كاندیداتوری آقای احمدینژاد و موسوی مربوط بود، من مسألهای را مطرح كردم كه بد نیست الان آن را رسانهای كنم. آن زمان هنوز حضور آقای موسوی قطعی نبود ولی من معتقد بودم كه او چندین نقطه ضعف دارد. از جمله اینكه توتالیتر است و دولتگرا و دولتسالار است و همه اقتصاد كشور را میخواهد در دولت تجمیع كند. این مسأله هم منجر به ناسازگاری دولت با دیگر نهادها میشود. كما اینكه در دوره نخستوزیریاش نیز چنین مسألهای را با رئیسجمهور وقت، مقام معظم رهبری داشت. انتقاد دیگر من به نامزدی موسوی در این بود كه او طیف وسیعی را پشت سر خود خواهد داشت كه انتظارات متنوعی دارند. از نهضت آزادی تا مشاركت و مجاهدین و كسانی در داخل و خارج. انتظارات آنها از رئیس جمهور، اداره كشور بر اساس قانون و زیر چتر رهبری نبود و این به یك چالش میرسد. نقل است كه ابومسلم خراسانی پس از فتح بغداد، به امام صادق(ع) نامه نوشت و از ایشان خواست تا رهبری آنها را بر عهده بگیرد. اما امام نامه وی را سوزاندند. یكی از یاران ایشان پرسید: چرا این كار را میكنید؟ و امام صادق پاسخ دادند كه او از مردان ما نیست و هیچ ارتباطی میان ما نبوده و او این قیام را برای ما نكرده است. من هم در همان جلسه به اعضای جامعه روحانیت مبارز هر یك سابقه سیاسی 40-50 ساله دارند، گفتم كه آیا طی این 20 سال كنارهگیری آقای موسوی، ایشان با شما تماسی داشتهاند یا مشورتی خواستهاند؟ مشخص شد كه ارتباطی نبوده و او حتی در جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز مرتب شركت نمیكرده و هیچ موضع جدیای هم در مورد مسائل این 20 سال نداشت. من به دلیل این رویكرد ایشان معتقد بودم كه نباید از ایشان حمایت كنیم و همان تعبیر امام صادق(ع) را هم یادآور شدم. از سوی دیگر آقای محسن رضایی هم رای زیادی نداشت. بنابراین ما فقط یك گزینه داستیم؛ آن هم آقای احمدینژاد بود. فقط بحثمان بر این بود كه با توجه به انتقاداتی كه نسبت به ایشان داریم، حمایتمان را از او اعلام كنیم یا نكنیم. برای همین هم رای گیری شد. یكی از اعضای جامعه روحانیت مبارز با تعجب از من پرسید كه چرا با وجود انتقاداتی كه به رویكرد اقتصادی دولت احمدینژاد دارم باز هم معتقد به حمایت از او در انتخابات هستم؟ و من پاسخ دادم كه با همه خون دلهایی كه از رویكرد اقتصادی دولت میخورم، باز هم معتقدم كه نظام ما به مثابه یك هواپیماست كه خلبان آن رهبری و رئیسجمهور كمك خلبان اوست. از این رو باید بین خلبان و كمك خلبان یك هماهنگی كامل وجود داشته باشد. چون هر ناسازگاریای در این زمینه منجر به تلاطم در هواپیما میشود. من معتقد بودم كه با وجود احمدینژاد -با توجه به كاركردش در دولت نهم- چنین تلاطمی را در كابین خلبان نخواهیم داشت. اما هرگز تصور نمیكردم، كه او بگونه دیگری ظاهر شود. اگر ما به او رای دادیم، به این معنی نبود كه او نامزد ایدهآلی است. البته ایشان گفتهاند كه حتی اگر احزاب و روحانیت هم از من حمایت نمیكردند، من رای میآوردم. اما این یك خواب و خیال است! اگر كسی چنین تحلیلی دارد، معلوم است كه نه ملت ایران را میشناسد و نه از كاركرد علما و روحانیت و جمعیتها و گروههای سیاسی با نفوذ در مردم چیزی میداند. اگرچه آقای احمدینژاد گاهی با بیمهری با مراجع تقلید برخورد كردند اما اگر همین مراجع به صورت جدی، مخالفتشان را با دولت اعلام كنند، او خواهد دید كه دیگر نمیتواند كشور را اداره كند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 343]