واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: چرا مرکز امور مناطق آزاد و ویژه اقتصادی وارد عرصه سینما شده است؟ مناطق آزاد کشور در سالهای اخیر رشدی بینظیر و سریع داشته است. از لحاظ تجاری و صنعتی و اجرای پروژههای بزرگ و ملی این مناطق فعالیتهای چشمگیری داشتهاند. به عنوان مثال پروژه راه آهن چابهار و پروژه ملی پل خلیج فارس در قشم که پروژهای که چهل سال بر روی کاغذ مانده بود؛ اجرایی شدند. بنابراین معرفی و به تصویر کشیدن این فعالیت ها و زحمات ضرورت تقویت فعالیت های فرهنگی، هنری و تبلیغاتی را بیش از پیش نمایان میسازد. به گزارش عصر ایران به نقل از روابط عمومی مناطق آزاد ،ورود مرکز امور مناطق آزاد و ویژه اقتصادی به حوزه فیلمسازی اتفاق پسندیده ای است که با جشنواره بین المللی فیلم کیش صورت گرفت.عفت خانی پور مشاور رئیس و مدیر روابط عمومی مرکز امور مناطق آزاد و ویژه اقتصادی در این زمینه یادداشتی را پیرامون چرایی و انگیزههای ورود مناطق آزاد به حوزه سینما و فیلمسازی ارائه داده که میخوانید:چرا جشنواره فیلم؟مناطق آزاد کشور در سالهای اخیر رشدی بینظیر و سریع داشته است. از لحاظ تجاری و صنعتی و اجرای پروژههای بزرگ و ملی این مناطق فعالیتهای چشمگیری داشتهاند. به عنوان مثال پروژه راه آهن چابهار و پروژه ملی پل خلیج فارس در قشم که پروژهای که چهل سال بر روی کاغذ مانده بود؛ اجرایی شدند. بنابراین معرفی و به تصویر کشیدن این فعالیت ها و زحمات ضرورت تقویت فعالیت های فرهنگی، هنری و تبلیغاتی را بیش از پیش نمایان میسازد.چرا که تصویر آیینها، فرهنگها و آداب و رسوم مناطق آزاد که پیشینهای تاریخی دارند و تمدن کهن ایران زمین را در دل خود جای دادهاند؛ تاکنون مغفول مانده بود. مرکز امور مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و ویژه اقتصادی با برگزاری جشنواره بینالمللی فیلم کیش در تلاش است تا ضمن معرفی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی کشور دغدغههای اقتصادی و سرمایهگذاری در این گونه مناطق را مرتفع سازد. جشنواره کیش در واقع یک ابزار تبلیغاتی قوی و تاثیرگذار است برای ظهور و شکلگیری یک حرکت اقتصادی. به نظر شما بهترین راه معرفی یک منطقه به سرمایه گذار به کارگیری حس بینایی و زیبایی شناسی او نیست؟!تلاش کردیم تا در کنار جشنواره کیش؛ ضرورت حضور مناطق آزاد در کشور از جنبه های مختلف اقتصادی، صنعتی و گردشگری را به صاحبنظران، اقتصاددانان و مردم ایران معرفی کنیم.مناطق آزاد و ویژه اقتصادی همواره در کنار سرمایهگذاران، فعالان صنعت، صاحبان مشاغل، بازرگانان و مردم خواهد بود.تعامل دو سویه هنر و اقتصادسینما محلی است برای ظهور و بروز همه فعالیتهای بشر در عرصههای مختلف. اقتصاد و سینما از دیرباز پیوندی دیرینه داشتهاند بطوریکه سینما در جهان امروز با عنوان یک هنر ـ صنعت میشناسند که در تعاریف کلی اقتصاد و سینما جدایی ناپذیرند. فروش بالای آثار سینمایی در جهان، مخاطبین بیشمار سالنهای سینما، انتظار طولانی مشتاقان فیلمهای مطرح در صفهای طویل در سرتاسر جهان همه و همه سود سرشار اقتصادی را در جیب این هنر جادویی واریز میکند. پس اگر بگوییم سرمایهگذاری در سینما جوابگوی نیازهای اقتصادی خواهد بود به بیراهه نرفتهایم.در کشور ما هم این جریان به شکلی خاص دنبال شده است. منتهی این جریان به سمت سینمای دولتی ـ اقتصاد دولتی سوق داده شده و صاحبان سرمایه تمایل و دغدغه چندانی برای سرمایهگذاری در سینما ندارند. ساخت فیلمهای سینمایی با مشارکت بخش خصوصی و بدون وام گیری از بخشهای دولتی با کندی مواجه است. اگر هم مشارکتی در این زمینه صورت بگیرد در کنار آن تبعات و توقعاتی از فیلمسازان و هنرمندان بوجود میآید که آثار را به سمت سفارشیسازی محض تبدیل میکند. پس با رفع محدودیتها و مهجوریتها از منظر اقتصادی سینمای کشور به اوج قلههای افتخار خواهد رسید.تاثیرجشنواره فیلم کیش دراستمرار این نگاهجشنواره کیش در مرحله آزمون و خطا قرار گرفته است. این جشنواره در ابتدای راه قرار دارد و قضاوتها در این خصوص را باید به بعد از جشنواره موکول کرد اما در یک نگاه کلی جشنواره کیش به یک تجربه خوب بعد از برگزاری خواهد رسید که در واقع نقطه شروع حرکت همگانی گروههای مختلف از سازمانها، نهادها و صنایع به سمت بهرهبرداری از قابلیتهای سینما خواهد بود. اما آنچه تا اکنون به ما رسیده نشانگر این است که نه تنها وجود این جشنواره ضرورت داشته است بلکه ایجاد یک پایگاه سینمایی مؤثر و فعال در منطقه نیز از اهداف ما بوده است.توان بخش خصوصی و رشد و شکوفایی سینماتلاش برای خصوصیسازی صنعت سینما به دلیل تاثیرگذاری سریع بر خروج آن از سایه حمایتهای دولتی؛ فراغ بالی را برای دست اندرکاران این حوزه فراهم میکند. سرمایه خصوصی، تهیه کننده غیر دولتی به اضافه موضوعی عام با رعایت چارچوبها و عرف رایج در سینما از لحاظ محتوایی، فرآیندی کامل به همراه خواهد داشت که نتیجه آن ایجاد سینمایی مقتدر است. اما نباید این راه را از ذهن دور داشت که اگر شخصی در حوزهای سرمایهگذاری کند منتظر بازگشت سرمایه و سود آن خواهد بود که این امر کاملا طبیعی است. ما اکنون این مقوله را به صورت جدی در کشورمان نداریم. این مسئله جسارت و شجاعت ورود سرمایهگذاران به این بخش را تحتالشعاع قرار میدهد در اصل باید ابتدا برنامهای مدون و یک سیاستگذاری اجرایی در جهت تحقق "اقتصاد هنر" انجام شود تا شاهد رونق این مقوله باشیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 308]