تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815688037
معرفي استان كرمانشاه
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: saeid 19827th February 2007, 09:47 AMكرمانشاه موقعيت جغرافيايي و تاريخي استان كرمانشاه : استان كرمانشاه با وسعت 24361 كيلومتر مربع در ميانه ضلع غربي كشور قرار گرفته است كه از شمال به استان كردستان ، از جنوب به استانهاي لرستان و ايلام ، از شرق به استان همدان و از غرب به كشور عراق محدود شده است و با اين كشور 330 كيلومتر مرز مشترك دارد استان كرمانشاه داراي 12 شهرستان ( كرمانشاه ، اسلام آباد غرب ، پاوه ، جوانرود ، سنقر، سرپل ذهاب ، كنگاور ، گيلانغرب ، هرسين و روانسر ) 24 بخش ، 20 شهر و 83 دهستان مي باشد شهر كرمانشاه داراي اقليم معتدل كوهستاني است ، اما استان كرمانشاه از ويژگيهاي اقليمي استثنايي برخودار است ، زيرا آب و هواي گرمسيري تا معتدل و سردسير در اين استان وجود دارد . ارتفاع متوسط استان 1200 متر از سطح درياست و معدل ميزان بارندگي در استان را مي توان 500 - 400 ميليمتر در نظر گرفت كاوش و كشفيات در مناطق و محوطه هاي باستاني استان از جمله تپه گنج دره ، تپه سراب وجود نخستين پايگاه هاي استقرار و سكونت بشري را در اين منطقه ثابت كرده است و نشان داده كه شرايط اقليمي خاص و خاك مساعد و آب بالنسبه فراوان اين منطقه از خاك ايران ، سبب جلب و جذب گروه هاي انساني به اين منطقه شده است. قدر مسلم كرمانشاه در دوران هخامنشي (330 تا 550 هـ.ق ) و سپس در ادوار بعد به ويژه در دوران ساساني از مراكز مهم قدرت بوده كه سنگ نبشته و سنگ نگاره هاي بيستون و اثر ساساني طاق بستان در جوار شهر كرمانشاه بهترين شاهد اين مدعاست بر اساس روايات دوران اسلامي بناي شهر كرمانشاه كنوني به دست بهرام شاه ساساني انجام گرفت زبان محلي عمده ساكنان استان را كردي تشكيل ميدهد كه يكي از شاخه ها و گويش هاي زبانهاي ايراني است در استان كرمانشاه بيش از 180 اثر تاريخي وجود دارد كه برخي از مهم ترين آنها ذيلا اشاره مي شود: نقش آنوباني در سرپل ذهاب نقش برجسته اشكاني در سرپل ذهاب دخمه اي از دوران مادها در سرپل ذهاب تصويري از سنگ نبشته به خط ميخي بابلي در سرپل ذهاب قلعه شيان - شاهين در سرپل ذهاب تاق گرا ، پاتاق در سرپل ذهاب چهار قاپو در قصر شيرين كاخ ساساني در قصر شيرين نقش دخمه اول و دوم و مرد مادي در حال نيايش در روستاي ده نو هرسين نقش دخمه سوم در ده نو هرسين تخت شيرين در هرسين قلعه در هرسين دخمه بزرگ در بند صحنه كتيبه و نقش سوار نقره شده بر تخته سنگ بزرگ ، در بند صحنه كوه بهستان ، بيستون نقوش و كتيبه داريوش ، كتيبه بيستون مجسمه هركول به همراه كتيبه‌اي به خط يونان قديم در دامنه كوه بيستون نقش برجسته ميتريدات دوم اشكاني بر كوه بيستون نقش برجسته و دلگش اشكاني بر كوه بيستون فراتاش ، فرهاد تراش ، فرهاد تاش ، تخت فرهاد بر سينه كوه بيستون كتيبه‌هاي اسلامي بيستون نقش برجسته اردشير دوم ، اهورامزدا و مهر طاقبستان ، كرمانشاه نقش برجسته شاپور دوم و سوم در طاق كوچك بستان ، كرمانشاه نقش برجسته خسرو دوم و اسب معروفش شبديز ، طاقبستان نقش شكارگاه گراز بر بدنه سمت چپ و شكارگاه گوزن بر بدنه سمت راست طاقبستان نقش محمدعلي ميرزاي دولتشاهي و فرزندانش به اتفاق آغا غني خرابكار در طاقبستان پل كهنه دوره صفوي بر رودخانه قره‌سو در مدخل كرمانشاه تكيه بيگربيگي در كرمانشاه معبد آناهيتا در كنگاور قبور صخره‌اي اشكاني در شرق بناي ناهيد كنگاور BUD25th March 2008, 03:16 PMاستان كرمانشاه ستان كرمانشاه با وسعتي در حدود 24434 كيلومتر مربع در ميانه ضلع غربي كشور قرار گرفته است. اين استان از شمال به استان كردستان، از جنوب به استانهاي لرستان و ايلام، از شرق به استان همدان و از غرب به كشور عراق محدود شده است. استان كرمانشاه در سال 1375 داراي11 شهرستان، 19 شهر، 24 بخش، 83 دهستان و 2793 آبادي داراي سكنه بوده است. شهر كرمانشاه مركز استان كرمانشاه ميباشد و شهرستان‌هايي اين استان عبارتند از: اسلام‌آباد غرب، پاوه، جوانرود، سرپل ذهاب، سنقر، صحنه، قصر شيرين، كرمانشاه، كنگاوور، گيلانغرب و هريس. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند استان كرمانشاه ناحيه‌اي كوهستاني است كه بين فلات ايران و جلگه بين‌النهرين قرار گرفته و سراسر آن را قله‌ها و ارتفاعات سلسه كوه‌هاي زاگرس پوشانده‌اند و در محدوده اين استان به صورت مجموعه‌اي از رشته‌كوههاي موازي پديدار گشته كه دشتهاي مرتفع كوهستاني درميان آنها شكل گرفته و بستر گذرگاه‌هاي مهم زاگرس را به وجود آورده است. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند قدمت سكونت در محدوده استان فعلي كرمانشاه به هزاره قبل از ميلاد مي‌رسد در آثار سارگن- شاه اكد- كه از سال 2048 تا 2030 قبل از ميلاد بر جنوب بين النهرين فرمان رانده، از مردم زاگرس به عنوان ( آريزان ياغي) ياد شده است. به استناد كتيبه‌هاي بابل، آشور و عيلام ساكنان دامنه‌هاي زاگرس طوايفي به نام‌هاي لولوبي، گوتي، مانايي، فايري، آموا و پارسوآ بوده‌اند. در خصوص اصلو نژاد اين طوايف، نظرات متضادي ابراز شده است، طوايف آمادا و پارسوآ آريايي، و طوايف گوتي و كاسي نيز به احتمال زياد آريايي ثبت شده‌اند ولي محققان در آريايي بودن لولوبي‌ها و مانايي‌ها ترديد دارند tanha 133521st November 2008, 01:52 PMتاریخچه کرد (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند******.com/post-5.aspx) پيوستگي تاريخي كردها با ساير ايرانيان بنا بر نظر غالب پژوهشگران و محققان غيرايراني، كردها كه از قوم ماد هستند، همواره در طول تاريخ به عنوان قومي آريايي از فرهنگ، نژاد و زبان مشتركي با ديگر ايرانيان برخوردار بوده‌اند و زبان كردي به عنوان يكي از كهن‌ترين گويش‌هاي ايران باستان شناخته شده است. هويت قوم كرد هم همواره با مليت ايراني عجين شده است. «هنري فيلد» در كتاب «مردم‌شناسي ايران» مي‌نويسد: «كردها از حيث زبان و خصوصيات جسماني، ايراني هستند و به عنوان شعبه‌اي از نژاد ايراني از حيث زبان، اخلاق، عادت و شيوه معيشت با ساير ايرانيان داراي جهات اشتراك هستند». «دانيلو» نويسنده غربي نيز در اين باب نوشته است: «كردهاي تركيه هم از حيث زبان و خصوصيات جسماني ايراني هستند». «لرد كرزن» هم گفته كه: «زبان كردها، لرها و بختياري‌ها شبيه زبان فارسي است و چندان تفاوتي با هم ندارند». يكي از قديمي‌ترين اخباري كه درباره كردها در دست است، كتاب «Anabasis» يا سفرنامه جنگلي گزنفون (xenephon) سردار لشكر، جغرافيدان و مورخ يونان باستان است كه رويارويي كردهاي ايراني را در قالب سپاه اردشير دوم هخامنشي (401 ـ 400 پيش از ميلاد مسيح) با يونانيان باستان [در منطقه اربلا (اربيل امروزي)] شرح ميدهد كه منجر به شكست ارتش ده هزار نفره يونان شد. «استرابون» جغرافيدان و مورخ يونان باستان در چند قرن پيش از ميلاد درباره چگونگي تربيت و پرورش بدني جوانان كرد مي‌نويسد: «جوانان ايراني را چنان تربيت مي‌كنند كه در سرما و گرما و بارندگي تاب و توان داشته، ورزيده باشند. اينها را كردك (kardak) گويند». رشيد ياسمي هم مي‌نويسد: «در حصول پيشرفت‌هاي دولت ايران در زمان مادها در فتح نينوا و در زمان هخامنشيان در غلبه بر يونان و در دوران اشكانيان و ساسانيان در دفع روميان و در بعد از اسلام در جلوگيري از مهاجمان و هزاران موقع سخت ديگر بعد از آن، افواج كردان را در صف مقدم سپاه ايران مي‌بينيم كه براي حفظ استقلال ايران مي‌جنگند». کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند زبان مردم سرپل زهاب کردی می باشد. کردغیور و همیشه پیروز (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند******.com/post-8.aspx) فرجام سخن کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند تفاوت‌هاي آشكار فرهنگي نژادي كردها با ترك‌هاي عثماني در طول سال‌ها موجب ممنوعيت كاربرد نام «كرد» و مجازات زندان براي مردمي بود كه از اين نام استفاده مي‌كردند و اين فشارهاي فرهنگي تا آنجا گسترش يافته بود كه كردها از بزرگداشت رسمي سنت آبا اجدادي ايراني نوروز و چهارشنبه‌سوري تا اين اواخر محروم بودند، ترك‌هاي عثماني هيچ‌گاه كردها را با اين نام باشكوه نمي‌خواندند بلكه به آنها «ترك‌هاي كوهستاني»!! مي‌گفتند و سخن گفتن به زبان زيباي كردي در تركيه به صورت رسمي ممنوع بود، گو اينكه فشارهاي بين‌المللي سبب شده كه به تازگي بخشي از اين سختگيري‌ها كاهش يابد، از سوي ديگر سختگيري بي حد سران پان عرب بعث عراق در طول دهه‌ها ظلم و جور بر كردهاي عراق بر كسي پوشيده نيست كه نقطه اوج آن كشتار پنج هزار زن و مرد و كودك و پير در حلبچه به دست رژيم نژادپرست عراق و نيز 180 هزار مفقودالاثر كرد در قيام دهه 1990 بوده است. در پايان بايد گفت كردها به عنوان نسل غيور و فرزند خلف كاوه آهنگر كه ايرانيان را از ستم ضحاك ستمگر رها ساخت و درفش ملي ايران زمين را به دست فريدون داد، هيچ‌گاه احساس بيگانگي با ديگر ايرانيان نداشته‌اند و اشتراكات كهن نژادي، آييني، فرهنگي، زباني و... و افتخاراتي همچون كتيبه بيستون و طاق بستان و غيره نمادهاي مشترك كردها و ديگر ايرانيان به شمار مي‌روند كه اين پيوند تاريخي را استوارتر ساخته‌اند. آنچه در حال حاضر بايد به آن توجه شود، پرهيز انديشمندان كرد از وسوسه‌هاي دشمنان ايران‌زمين است كه از هر فرصتي براي ايجاد اختلاف‌هاي قومي در جهت تجزيه و كوچك‌تر كردن كشور ايران سود مي‌جويند، بي‌ترديد نگرش نوين به توسعه همه‌‌جانبه سرزمين كهن كردستان ايران و توجه و سرمايه‌گذاري شايسته بر روي منابع طبيعي و طبيعت زيبا و منحصر به فرد آن ديار و هم‌زمان به كارگيري بيش از پيش نخبگان و سهيم كردن هرچه بيشتر شايستگان علمي فرهنگي كرد در بدنه دستگاه‌هاي اجرايي كشور، علاوه بر اينكه استفاده بهينه از تمامي ثروت‌هاي مادي و معنوي كشور عزيزمان ايران را در پي خواهد داشت، بهانه‌ها و دستاويزهاي دشمنان قسم‌خورده ايران و ايراني را براي تجزيه ايران نقش بر آب خواهد ساخت . پيشنيه جدايي سرزمين‌هاي كردنشين از خاك ايران و مقاومت كردها در برابر اشغالگران بيگانه (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند******.com/post-7.aspx) پيشنيه جدايي سرزمين‌هاي كردنشين از خاك ايران نخستين جدايي كردها از سرزمين ايران بزرگ، پس از نبرد چالدران بين شاه اسماعيل صفوي و سلطان سليم پادشاه عثماني صورت گرفت كه ارتش ايران طي نبردي غافلگيرانه با كمتر از سي هزار نفر در برابر ارتش 120 هزار نفره عثماني كه به توپخانه و سلاح‌هاي آتشين مجهز بودند، شكست خورد و بخش‌هاي وسيعي از بيست امارت‌نشين كرد (كه دو سوم كل مناطق كردنشين ايران را تشكيل مي‌دادند) به ويژه حاكم‌نشين برليس در قلمرو عثماني قرار گرفت. البته بعدها شاه‌عباس كبير و نادرشاه افشار توانستند بخش‌هايي از اين سرزمين‌ها را به مام ميهن بازگردانند، ولي بي‌كفايتي پادشاهان قاجار به ويژه فتحعلي‌شاه و محمدشاه قاجار و دسايس استعمار انگليس و روسيه سبب شد بخش‌هاي وسيعي از كردستانات و عتبات عاليات (كربلا و نجف) و بغداد از قلمرو ايران جدا شده و به عثماني ملحق شوند. مناطق كردنشين عثماني پس از شكست اين كشور در جنگ جهاني اول بين سه كشور تركيه، عراق و سوريه تقسيم شدند... . کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند پيشينه مقاومت كردها در برابر اشغالگران بيگانه كردها همچون ديگر ايرانيان از اعتقادات اصيلي همچون احترام به پاكيزگي آب، خاك و آتش برخوردار بوده‌اند كه هم‌اكنون نيز بسياري از رسوم كهن ايراني همچون جشن‌هاي نوروز و چهارشنبه‌سوري با شكوه منحصر به فرد در مناطق كردنشين پاس داشته مي‌شود. كردها از دوران باستان به كيش يكتاپرستي زرتشتي اعتقاد داشته‌اند كه بعدها به دين اسلام تغيير يافته است. در پوست پاره‌اي كه چند سال پيش در سليمانيه به دست آمده، سوگنامه‌اي به زبان كردي مربوط به چهارده قرن پيش به دست آمده كه ترجمه بخشي از آن عبارت است از: «معبدها ويران شد، آتش‌ها خاموش، بزرگ بزرگان خود را نهان كرد، زنان و دختران به اسيري رفتند، دليران در خون غلتيدند... » كردهاي سرزمين عثماني همواره با ظلم بي حد ترك‌ها روبه‌رو بوده اند به گونه‌اي كه با اعتراف صريح مورخان ترك، عثماني‌ها بيش از چهل هزار نفر از كردهاي تكلو را به قتل رساندند. رويارويي كردها عليه مظالم عثماني از آغاز جدايي اين سرزمين‌ها از ايران آغاز شد و نزديك به ده جنگ بين آنها به وقوع پيوست. خاطرات نوري پاشاف، ژنرال كرد عثماني كه براي رهايي كردها از يوغ ترك‌ها قيام خود را در كوه‌هاي آرارات و شرق تركيه آغاز كرد و قيام نافرجام او به پناهنده شدن او به سرزمين مادري، ايران انجاميد ، قابل تأمل است آنجا كه گفته است: «سلحشوران كرد گويي شيران نبرد رستم و اسفنديار، با خون ايراني خود جهت حفظ هويت نژادي و فرهنگي كهن آريايي خود در برابر دشمنان تا بن دندان مسلح عثماني به مقاومت برخاستند... ». علاوه بر كردهاي تركيه، كردهاي عراق هم جهت احقاق حقوق پايمال‌شده خود قيام‌هاي دامنه‌داري را تدارك ديدند كه قيام شيخ محمود حفيددر سال‌هاي 1325 تا 1939 از مهم‌ترين آنها بوده است. اين نبرد با نيروهاي انگليسي و اعراب عراقي در نهايت به شكست انجاميد و شيخ محمود حفید هم به ايران پناهنده شد. نبردهاي شيخ احمد بارزاني نيز از سال‌هاي 1933 و 1934 در كردستان عراق آغاز شد كه بعدها توسط برادرش ملامصطفي بارزاني ادامه يافت. در نبردهايي كه بين كردها و ارتش عراق در طول سال‌هاي 1943، 1945، 1946 و 1947 درگرفت، ضربات سختي به رژيم عراق وارد آمد ولي اوج اين درگيري‌ها در سال‌هاي 1956 تا 1971 بود كه قيام كردها عليه حاكمان خونخوار بعث عراق، به اوج خود رسيد. سرانجام اين قيام نافرجام نيز با پناهنده شدن ملامصطفي بارزاني به ايران پايان يافت. جمله‌اي مشهور از ملامصطفي به يادگار مانده كه هنوز در اذهان زنده است و آن اينكه «هرجا كرد است، آنجا ايران است». دکان داوود (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند******.com/post-3.aspx) کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند واقع در ۵کیلومتری ورودی شهر سرپل زهاب از سمت کرمانشاه دکان داوود از ارزش و اعتبار خاصی نزد جامعه اهل حق (علی الهی)برخوردار است وجزوآثار باستانی این شهرستان می باشد. بقعه احمدابن اسحاق(میراحمد) (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند******.com/post-2.aspx) کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند مقبره نماینده امام حسن عسکری(ع) به نام احمدابن اسحاق قمی (میراحمد) یکی از اماکن زیارتی و شناخته شده شهرستان سرپل زهاب . طاق گرا (شیرین و فرهاد) (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند******.com/post-10.aspx) کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند طاق گرا(مشهور به طاق شیرین و فرهاد) در مسیر جاده سر پل ذهاب به کرمانشاه در گردنه پاطاق واقع شده است. سرزمین کردستان (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند******.com/post-11.aspx) سرزمين كردستان با وجود اينكه كردها از نخستين اقوام ايراني و از نوادگان ماد ها به شمار مي روند و از لحاظ سابقه تاريخي از كهن ترين اقوام بين النهرين و فلات ايران به شمار مي روند اما نام كردستان يعني سرزمين كردها نام يك كشور مستقل و محدود به مرزهاي مشخص سياسي نيست . لفظ كردستان را نخست سلجوقيان در سده دوازدهم در دوره حكومت سلطان سنجر (م . 522 هجري) به عنوان لفظي جغرافيايي به كار بردند .سلطان سنجر آخرين پادشاه بزرگ سلجوقي بود اين ايالت را به وجود آورد و مركز آن را قلعه بهار واقع در شمال غربي همدان قرار داد. اين ايالت شامل ولايات همدان ، دينور و كرمانشاهان در مشرق جبال زاگرس و شهر زور و سنجاب در مغرب آن كوهستان بود . تا قرن دوازدهم اين مناطق را به نام جبال الجزيره (يا ديار بكر ) مي شناختند . نخستين جغرافيداني كه از كردستان نام مي برد حمد الله مستوفي قزویني (قرن چهار دهم ميلادي ) در كتاب نزهه القلوب است (740 هجري) اين ايالت مورد اشاره ی مستوفی از مشرق محدود بود به عراق عجم ، از شمال به آذربايجان ،از مغرب به عراق عرب و از جنوب به خوزستان .كردستان در آن زمان شامل شانزده بخش يا ناحيه بود كه همه به يك اندازه اهميت نداشتند ،بدين قرار :1- آلاني ،با شهري با همين نام كه اهميت خاصي داشت 2- الشتر ، كه سابقا يك آتشكده زرتشتي در آن بود به نام آروخش يا اردخش 3- بهار، كه مركز اين ايالت بود 4- خفتيان قلعه اي بود واقع بر رود زاب با چند ده و قصبه اطراف آن 5- در بند تاجي خاتون كه شهري كوچك بود 6- دربند زنگه ،كه شهري خوش آب و هوا بود 7- دزبيل 8- دينور كه شهر بزرگي بود و براي محصول انگورش شهرت داشت 9-سلطان آباد چمچمال در پاي كوه بيستون كه سلطان محمد خدابنده اولجایتوآن را در قرن چهاردهم بنا نهاد 10- شهر زور كه به قول ياقوت حموي باني آن بايد شخصي به نام روز بن ضحاك بوده باشد 11- كرمانشاه كه بدواً به نام كرميسين يا قرميسين خوانده مي شد 12- كرند و حلوان دو منطقه آباد كه در نزديكي هم قرار داشتند 13- كنگور كه به نام قصر اللسوس يا قلعه رهزنان نيز ناميده مي شد 14- ماهيدشت يا مايدشت كه شامل پنجاه آبادي بود 15- هرسين كه قلعه اي بود 16- وستام كه آبادي بزرگي بود.اولياء چلبي سياح ترك (م 1682/1093) در سياحت نامه از 9 ايالت نمام ميبرد كه در زمان او كردستان را تشكيل مي دادند و اين ايالات عبارت بودند از : ارزروم – وان-هكاري-ديار بكر-جزيره – عماديه-موصل-شهر زور و اردلان .وي مي گويد كه براي عبور از اين ولايتها به علت وسعت زياد آنها هفده روز وقت لازم بوده است از مقايسه منابع مختلف شرقي به اين نتيجه مي رسيم كه كردستان ايران ( کردستان و لرستان ) تا قرن سيزدهم ميلادي جزو ايالتي بود كه عربها آن را جبال مي ناميدند و اما آن قسمت از كردستان كه بعد ها جزو خاك تركيه شد و آن قسمت كه به عراق عرب (بين النهرين) پيوست شامل جزيره يا به معنايي محدود تر ديار بكر مي شد. به هنگام حمله مغولها كردستان ايران شامل منطقه كوهستاني زاگرس بود.مركز آن، بهار در زمان جانشينان چنگيز خان اهميت خود را از دست داد و جايش را به سلطان آباد چمچمال وا گذاشت كه مقر حكمر وايي حكام كردستان ايران گرديد .در عين حال ،عده اي از روساي محلي كرد از يك نوع استقلال يا خود مختاري بهره مند بودند. با اين وجود در حدود قرن پانزدهم يعني در دوران فرمانروايي سلاطين صفوي كه خود را يك سلسله ملي مي خواندندايالت بزرگ كردستان به تدريج كوچك مي شد .از اين طرف همدان و لرستان را از آن جدا كردند و از آن طرف نيز سرزمين هاي واقع در غرب جبال زاگرس به تصرف عثماني ها در آمد ؛ سرانجام نام كردستان در ايران به منطقه اردلان اطلاق شدكه مركز ان «سنه» (يا سنندج ) بود . وليكن كردستان تركيه كه بسيار دير تر يعني در پايان قرن هفدهم ظاهر مي شود جغرافياي اداري عثماني تنها سه محل يعني : در سيمdersim و موش mouch و ديار بكر را به نام ايالت كردستان مي شناخت 1 اما امروزه كردستان لفظي است كه به طور رسمي يا غير رسمي از طرف رسانه ها و حكومت ها شامل مناطق كرد نشين ميباشد كه در خاك چندين كشئورهمسايه شامل ايران ، عراق ،تركيه ، سوريه و جمهوريهاي ارمنستان و آذربايجان تقسيم شده است . در اين ميان ايران تنها كشوري است كه بخشي از كشور را به نام كردستان مي شناسد. در همه كشورهاي ديگر كلمه كردستان از زبان حكومت و اولياء امور بر افتاده و از نوشتن آن در اطلسهاي جغرافيايي خو داري مي شود .در تركيه از كردستان به عنوان آناتولي شرقي و در عراق از آن به عنوان ايالات شمالي و در سوريه به عنوان ولايت جزيره نام برده مي شود در چشم اندازي نه چندان دور به تاريخ و جغرافياي كردستان آوارگي و مصائب قوم كرد به صورتي غم انگيز بعد از سقوط امپراتوري عثماني به اوج خود مي رسد آنگاه كه هر پاره تن زادگاه اين ملت در شقي از خطوط جغرافياي خاور ميانه تقسيم مي شود 2 و امروزه اگر بخواهيم مرز تقريبي تمام مناطق كردنشين رارسم نماييم بايد خطي مستقيم را رسم كرد از قله كوه ارارات در شمال شرقي ،سپس به طرف پايين و قسمت شرقي در زاگرس، پشتكوه و از انجا هم خطي مستقيم رسم شود به طرف غرب تا موصل در عراق ،آنگاه خط ديگري به صورت مستقيم به طرف غرب از موصل تا به منطقه تركيه در استان اسكندرون ،از آنجا خط ديگري كشيده شود به طرف شمال شرقي تا ارز روم و خط ديگري كشيده شود به طرف مشرق تا قلعه ارارات و بدين ترتيب مساحت تقريبي مناطق کرد نشین مشخص مي شود كه حدود 409650 كيلومتر مربع مي باشد كه از خاك كشور بريتانيا ،هلند ،بلژيك ،سويس و دانمارك بيشتر است .اين سرزمين پهناور به شرح زير ميان كشورهاي همسايه تقسيم شده است : در تركيه 194400 كيلو متر مربع ،در ايران 124950 كيلو متر مربع ،در عراق 72000 كيلو متر مربع و در سوريه 18300 كيلو متر مربع است .وسعت خاك كردستان از شمال به شرق 6000 كيلو متر مربع بوده و به تدريج به حدود 750 كيلو متر مربع مي رسد. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند نقشه پراکندگی کردها در آسیا را با این رنگ نشان می دهد کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند دامنه زیبای کوههای کردستان Griffin5730th May 2009, 08:04 AMتاريخچه كرمانشاه كرمانشاه يكي از باستاني ترين شهرهاي ايران است كه گفته مي‌شود توسط طهمورث ديو بند پادشاه افسانه‌اي پيشداديان ساخته شده است. برخي از مورخين بناي آن را به بهرام پادشاه ساساني نسبت مي‌دهند. كرمانشاه در زمان قباد اول و انوشيروان ساساني به اوج عظمت خود رسيد. در قرن چهارم يكي از مورخان اسلامي از كرمانشاه به عنوان شهري زيبا در ميان اشجار و آبهاي روان ياد كرده است. در اوايل حكومت شاه اسماعيل صفوي سلطان مراد آق قويونلر با 70 هزار نفر كرمانشاه و همدان را اشغال كرد. صفويه براي جلوگيري از تجاوز احتمالي امپراطوري عثماني اين شهر را مورد توجه قرار داد. در زمان شيخ عليخان زنگنه صدر‌اعظم صفوي، به آباداني و رونق كرمانشاه افزوده شد ولي در دوره افشاريه مورد هجوم عثماني‌ها قرار گرفت. اما نادر شاه، عثماني‌ها را عقب راند ولي در اواخر زندگي نادر شاه، كرمانشاه با محاصره و تاراج عثماني‌ها مواجه شد و � سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 840]
-
گوناگون
پربازدیدترینها