واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
اهميت شناخت استعدادهاي ورزشي نويسنده: نسيم صباغي آيا تاکنون زماني براي شناسايي توانايي ها و توانمندي هاي کودکان در حال رشدمان صرف کرده ايم؟ -تا چه ميزان از سلامت جسمي و توان بالقوه ي بدني عزيزان مان مطلع هستيم؟ -آيا مي دانيد انجام ساده ترين و پيش پا افتاده ترين حرکات و ابتدايي ترين فعاليت ها، زمينه ساز پيچيده ترين و کاربردي ترين حرکات ورزشي خواهند بود؟ در جامعه کنوني ما والدين به عنوان يک نيروي ويژه، نقش مؤثر و مهمي در آموزش فرزندان به عهده دارند. اين امر نشان دهنده حس مسئوليت و نگراني اوليا به آينده ي کودکان شان مي باشد. آنچه مسلم است کودکي که مراحل پيش دبستاني را طي کرده و پا به عرصه محيط تعليم و تربيتي فراتر از فضاي خانه گذاشته است، اگر در محيطي پرورش يافته باشد که تنها دغدغه خانواده مباحث درسي و فکري نباشد، از سلامت فيزيکي و شادابي جسمي و روحي نيز بهره مند مي گردد. اين کودک در محيط آموزشي، علاوه بر آمادگي براي پذيرش مسائل درسي، با نشاط تر و سرزنده تر از سايرين خواهد بود. اين امر با توجه به مشغله هاي زياد و درگيري هاي کاري و فکري خانواده هاي امروز، شايد کمي به فراموشي سپرده شده باشد و مي توان اين گونه نتيجه گرفت که گاهي اوقات کودکان از لذت بازي و تحرک محروم شده اند. بچه ها نياز دارند که از خردسالي درباره فضاي اطراف آگاهي مناسب بدست آورند و درباره جسم خود اطلاعات را کسب کرده و بياموزند تا همسو با روابطي که با ديگران دارند حرکت کنند. کسب توانايي و اطمينان در انجام حرکات،از ساده به پيچيده به هماهنگي کلي کودک خواهد افزود و او خواهد آموخت که براي بالا بودن نيروي آمادگي جسماني خود، سرزندگي و شادابي اش چندين برابر شده است. علاوه بر اين، انجام حرکات، نيروي اعتماد به نفس و عزت نفس کودک را نيز تقويت خواهد کرد. اهميت ديگر اين حرکات در اين است که در بدنسازي (ايروبيک)يا همان ورزش هاي هوازي، انعطاف پذيري، چالاکي و چابکي، قدرت، سرعت و هوشياري بيشتري نصيب کودک مي شود و او خواهد توانست در مواقع خاص، سرعت بيشتري در واکنش هاي گوناگون از خود نشان دهد. براي آغاز کار بايد از حرکات پايه شروع کرد. مهارت هاي حرکتي پايه، واحدهاي سازنده همه حرکات هستند و آنچه در آينده مهارت هاي لازم را براي فعاليت هاي ورزشي و رقابتي در کودک ايجاد خواهد کرد، همان حرکات مهارتي پايه خواهند بود؛ حرکاتي مانند: راه رفتن، دويدن، پريدن و فرودآمدن، خيز برداشتن، لي لي کردن، يک پا و دو پا حرکت کردن، سر خوردن و ليز خوردن،حفظ تعادل، بالا رفتن، آويزان شدن، هل دادن، کشيدن و چرخاندن و... پس از يادگيري اين حرکات مي توان حرکات جنبشي، عضلاني پايه، مانند: گرفتن، پرتاب کردن، ضربه زدن، و لگد زدن را پرورش داد. در واقع کودکي که از همان سال هاي پس از تولد داراي جسمي فعال باشد، روحي شاد خواهد داشت و اگر اين حرکات را به خوبي آموزش ببيند ناخودآگاه در آينده نيز اين فعاليت ها را پي گيري خواهد کرد، در نتيجه از لحاظ فيزيولوژيک (جسمي)و تعادل عاطفي (روانشناختي و تحصيلي ) داراي سلامت کامل خواهد بود. در اين ميان شما نيز از آنچه به عنوان پدر و مادر از لحاظ زماني و مسئوليتي براي فرزندتان صرف کرده ايد، لذت خواهيد برد. منبع:نشريه کودک،شماره62. /ج
#سرگرمی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 431]