واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > کثیریان، کیوان - شاید سالها بود که تصویری تا این حد جذاب و واقعگرایانه از یک روحانی ساده در سینما دیده نشده بود. معمولا روحانیون در سینما و تلویزیون، یا انسان هایی عارف کامل تصویر می شدند که موجبات تحول آدم های گمراه وغافل را فراهم می کردند و یا مقدس و دست نایافتنی بودند. هدایت هاشمی در"لطفا مزاحم نشوید" یک آدم معمولی است. یک روحانی ساده که با محضرداری روزگار می گذراند. محضرش اجاره ای است و وقتی پول نه چندان زیاد و مدارکش را یک جیب بر در مترو می دزدد به هم می ریزد و شیرازه کار و بارش در هم می پیچد. این اپیزود در فیلم "لطفا مزاحم نشوید" جذاب تر از دو اپیزود دیگر از آب در آمده و این بی شک مدیون بازی قدرتمند هدایت هاشمی است. او که از بازیگران نسل تازه تئاتر است، با تزریق به اندازه حس به بازی اش و توجه به جزییات رفتاری و روحیات کاراکتر روحانی، از او شخصیتی قابل باور می سازد که نه اصراری دارد مقدس ومعصوم و آسمانی باشد و نه به زور کسی را هدایت کند و به بهشت هل بدهد و نه ژست های سیاسی و اندیشمندانه بگیرد. او درگیر گره فروبسته کار خود است و نگران بدهی اجاره دفترش و مدارک مردم که دزدیده شده. این نگرانی وتشویش را هاشمی به روشنی در کلام، حرکت و حس در هم می آمیزد و ماحصل آن را از چهره بیرون می ریزد؛ چهره ای که ریش، برآن خوش نشسته و سیمایی دلنشین به او بخشیده است. هاشمی آنقدربا شناخت و دقت به جزییات تفاوت های یک روحانی محضر دار با یک روحانی منبری توجه کرده که ناخودآگاه توجه بیننده ای که تمام روحانیان را یکسان می بیند به خود جلب می کند. اوج بازی هاشمی در لحظاتی است که با درخواست عجیب دزد مواجه می شود که شرط بازگرداندن مدارک را روضه خوانی تلفنی برای مادرش می داند. استیصال وبی تابی و بی حوصلگی روحانی در این لحظات برای به یاد آوردن روضه ابوالفضل، دیدنی است. آخرین سکانس فیلم که هاشمی همچنان درگیر مادر آقادزده است که از او روضه ابوالفضل می خواهد درخشان است؛ " مادر جان بسه ... من کار دارم.. دارم وارد مترو می شم..." هاشمی با این نقش به سرعت دیده شد و در جدول رده بندی بازیگرانی که نقش روحانیان را بازی کردند صدر نشین شد؛ بازیگرانی چون مهران رجبی و حسین پرستار در "زیر نور ماه"، هادی اسلامی در "مرغ حق"، خسرو شکیبایی در "مدرس"، رضا کیانیان در "کیف انگلیسی"، حامد بهداد در "کیمیا و خاک"، پارسا پیروزفر در "وقت چیدن گردوها"، فخر الدین صدیق شریف در" اخراجی ها"، رضا توکلی در "او یک فرشته بود" ، مجید مجیدی در "تیرباران"، افشین هاشمی در " خیلی دور خیلی نزدیک"، بهروز شعیبی در "طلا و مس"و شاهرخ فروتنیان و پرویز پرستویی در " مارمولک". شاید تنها بازیگری که بتواند در این صدر نشینی با هاشمی شریک شود رضا ناجی در "او" باشد. البته هنوز کسی نقش آفرینی محمد رضا شریفی نیا و عبدالرضا اکبری در "فرزند صبح" را ندیده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 252]