محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842226078
یک تلقی اشتباه
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > انتظامی، حسین - عبارت «یکی از مقامات عالی رتبه نظام » به عنوان جایگزین برای «مقام معظم رهبری» نقض غرض است. البته عبارت « نقض غرض» درست نیست زیرا اگر فرد نخواهد که نشان دهد منظورش چه کسی است و اشتباها" ، منظورش فاش شود می توان «نقض غرض» را به کار برد ، در حالی که کاشفان این عبارت دقیقا می خواهند القا کنند که منظورشان رهبری است اما به زعم خود می خواهند اگر در مقابل اعتراض یا تکذیب دفتر ایشان قرار گیرند بگویند « ما که صراحتا نگفته ایم ، رهبری » . سوال اینجاست اگر در خبری آمده باشد «یکی از مقامات عالی رتبه نظام به رئیس جمهور دستور داده است ... » آیا حتی یک مخاطب، به مصداقی غیر از رهبری گمان می برد ؟ کدام مقام جز نفر اول کشور است که می تواند به نفر دوم کشور دستور دهد ؟ اگر مثلا بگوئیم « یک نماینده مجلس چنین گفت » از ابهام موجود در آن استفاده کرده ایم و با هر هدفی که باشد کارساز است . (مثلا" فاش نکردن منبع ، در مواقعی که او مبنع خبری است ، یا فرار از شکایت در مواقعی که علیه او مطلبی نوشته ایم یا خبری را به او انتساب داده ایم ) اما وقتی می گوییم یک نماینده مجلس و در پارگراف بعدی یا حتی در ادامه همان عبارت قبلی ، رسما اضافه می کنیم یا حتی القاء می کنیم که آن نماینده ، رئیس مرکز پژوهشهای مجلس است طبیعی است که مصداق « کلی منحصر به فرد » خواهد بود و به یک نفر دلالت می یابد و نهایت خود فریبی است اگر فکر کنیم با این کار از تصریح نام فرد خودداری کرده ایم . آسیب هایی از این دست ، در برخی سایت هایی که نقش « شب نامه های الکترونیکی » را بازی می کند به کرات دیده می شود . آنها البته حق دارند . یک روزنامه مطابق قانون باید نام صاحب امتیاز و مدیرمسئول و آدرس خود را در شناسنامه نشریه بنویسد ، قبلا از مرجعی فرا دستگاهی ، مجوز گرفته باشد . بعدا در برابر مراجع قضایی پاسخگو باشد . اما سایت ، چطور ؟ می توان در تاریکی ایستاد و بدون آن که شناخته شد ، این و آن را هدف گرفت و حتی به شوکه شدن و بلاتکلیفی و واکنشهای کور قربانی خندید . لذتی هم دارد ! مثل هر کار پر اختیار بی مسئولیت دیگر .سوال اینجاست چند درصد سایت های خبری امروز ، شناسنامه دار هستند ؟ هر چند خوشبختانه میزان مراجعه و اعتماد کاربران ، ارتباط تنگاتنگی با شناسنامه دار بودن سایت دارد ؛ یعنی بالاخره و لااقل نزد خواص معلوم باشد گردانندگانش چه کسانی اند و از کدام نحله سیاسی یا فکری ، فرمان می برند و نقش کدام حزب را بازی می کنند .جای تعجب و نگرانی است که این ادبیات بولتنی که به سایت های غیر رسمی راه یافته است به رسانه های رسمی ( نظیر روزنامه ها و صدا و سیما ) نیز تسری یابد .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 223]
-
گوناگون
پربازدیدترینها