تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816386116
سيامک پورزند از دشمني تا خودکشي
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سیامک پورزند" از دشمنی تا خودکشی سیامک پورزند روزنامهنگار و فعال فرهنگی ایرانی بود که با گرایشات ضد انقلابی، سالها فعالیت می کرد. مرگ ناگهانی او در 9 اردیبهشت جاری که به گفته فرزندش، ساعت دو بعد از ظهر بر اثر افتادن از بالکن طبقه ششم منزل کوچکش رخ داد، بار دیگر نام او را به تیتر خبرها برد.
سیامک پورزند روزنامهنگار و فعال فرهنگی ایرانی بود که با گرایشات ضد انقلابی، سالها فعالیت می کرد. مرگ ناگهانی او در 9 اردیبهشت جاری که به گفته فرزندش، ساعت دو بعد از ظهر بر اثر افتادن از بالکن طبقه ششم منزل کوچکش رخ داد، بار دیگر نام او را به تیتر خبرها برد.پدر سیامک پورزند از نظامیان عالیرتبه در دوران انقلاب مشروطه ایران بودهاست. همسر وی، مهرانگیز کار، نویسنده، حقوقدان و از فعالان حقوق بشر و حقوق زنان است که در مخالفت با نظام جمهوری اسلامی و فعالیت بر ضد آن ید طولایی دارد.مادر و خاله سیامک پورزند (که مادر احمد شاملو بود) در امور هنری و از جمله هنرهای نمایشی مشغول بودند که این مساله در فعالیتهای سیامک پورزند در نشریههای سینمایی نقش زیادی داشت. در سوابق کاری پیش از انقلاب سیامک پورزند "روزنامهنگاری" آمده است در حالی که او کارشناس ارشد امور انتشارات هنری بود و در روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش نیز کار کرده بود.وی در سال 1331 کار خود را با روزنامه «باختر امروز» به مدیریت حسین فاطمی شروع کرد. کار او در این روزنامه به عنوان محقق و خبرنگار امور شهری ، فرهنگی ، هنری و پارلمانی تا روز 28 مرداد 1333 ادامه داشت و از آن تاریخ به علت دگرگون شدن اوضاع ایران تا اواسط 1333 فراری ، مخفی ، بازداشت و غیرفعال بود.پس از عادی شدن اوضاع، در پائیز سال 1333 ، مجله هفتگی «پیک سینما» را تأسیس کرد و نویسندگانی چون پرویز ناتل خانلری، سعید نفیسی، اسماعیل مهرتاش، علی اصغر گرمسیری، محمود عنایت، فریدون رهنما، دکتر هوشنگ کاووسی، نصرت کریمی و بسیاری دیگر با این مجله همکاری کردند.مدیریت برگزاری اولین جشنواره فیلمهای ایرانی و فیلمهای برگزیده کشورهای خارجی در اسفند 1333 و اردیبهشت 1334 به طور رسمی با سیامک پورزند بود که زیرنظر رئیس دانشگاه تهران و رئیس وقت اداره کل هنرهای زیبای کشور قرار داشت.پورزند با همفکری و همراهی پسرخاله خود «احمد شاملو» در طراحی و عملی ساختن انتشار نشریه «کتاب هفته کیهان» همکاری کرد و مدیریت اجرایی و روابط عمومی و هنری آن را به عهده گرفت که این نشریه چند سال منتشر می شد. او همچنین با همفکری و همراهی چند تن از روزنامهنگاران، نویسندگان، مترجمان و هنرمندان و همچنین گروهی از فروشندگان مطبوعات برای برنامهریزی و به وجود آوردن سندیکای نویسندگان، خبرنگاران، مترجمان و عکاسان مطبوعات کشور در سال 1339، سندیکای هنرمندان و متخصصان تأتر و سینما در سال 1340، و اتحادیه فروشندگان جراید در همان سال ایفای نقش کرد. وی همچنین از اعضای منتخب هیأت مدیره سندیکای نویسندگان بود."اگر چه خودکشی در فرهنگ و مرام افرادی چون پورزند که مدعی روشنفکری و اخلاق بودند، کاری ناپسند بوده اما دختر سیامک پورزند، گفت: این مرگ، مرگی بود اعتراضی و در کمال قدرت و اراده!!!!!سایر فعالیتهای مطبوعاتی او همکاری موثر و مستقیم در انتشار مجله هفتگی «ستاره سینما» بود که متجاوز از 20 سال دوام داشت و سردبیری این مجله در زمانهای مختلف را بر عهده داشت.همکاری مستقیم و موثر با نشریه هنر و سینما با مدیریت دکتر هوشنگ کاووسی، نویسندگی در زمینه‌های گوناگون و سردبیری مجلات مهر ایران، روشنفکر، سپید و سیاه، اطلاعات ماهانه، اطلاعات جوانان، بامشاد، خوشه، فردوسی، نگین، امید ایران، رودکی و تأتر و سینما نیز از دیگر فعالیت های قبل از انقلاب او بود. متجاوز از 15 سال نیز عضویت در هیأت تحریریه و شورای دبیران روزنامه کیهان و مدیریت روابط عمومی موسسه کیهان را برعهده داشت. بعد از انقلاب سیامک پورزند همکاری خود با مطبوعات بویژه کیهان را از دست داد و در سالهای بعد توانست با نشریات مختلف از جمله با مجله «گزارش سینما» ارتباط برقرار کرده و با آنها همکاری نماید. وی همچنین در دوران اصلاحات توانست در جشنواره‌های تأتر و سینما شرکت کند و طی سالهای اخیر، علاوه بر فعالیتهای مذکور، سردبیری چند مجله ازجمله مجله علمی، فرهنگی و پزشکی «شفا»، مجله اجتماعی فرهنگی و هنری «فضیلت»، و نشریه علمی و خبری «پیام آبادگران» که نشریه انجمن مهندسان راه و ساختمان ایران است را بر عهده داشت.
سیامک پورزند در سال 1379 پس از ماجرای کنفرانس برلین، بازداشت و به یازده سال زندان محکوم شد. وی در مقابل دوربین های تلویزیونی حاضر شد و به اشتباهات خود اعتراف کرد. سیامک پورزند پس از گذراندن بخشی از محکومیتش به دلیل کهولت سن و بیماری در خانه‌اش نگهداری می‌شد و ممنوع‌الخروج بود.تا اینکه در 9 اردیبهشت 1390 در تهران درگذشت. اگر چه خودکشی در فرهنگ و مرام افرادی چون پورزند که مدعی روشنفکری و اخلاق بودند، کاری ناپسند بوده و هست اما لی‌لی پورزند، دختر سیامک پورزند، گفت که پدرش در اعتراض به وضعیت خود، به زندگی‌اش پایان داده است و این مرگ، مرگی بود اعتراضی و در کمال قدرت و اراده(!) ایشان تصمیم گرفت به این زندگی پایان بدهد و از طبقه ششم بالکن منزل کوچک مسکونی خودش را به پائین پرت کرد.سیامک پورزند و دوران اصلاحاتگفتنی است سیامک پورزند در دوران اصلاحات با 160 فعال فرهنگی به عنوان هسته مرکزی در ارتباط بود. وی در دوران اصلاحات در ایران با 160 نفر از فعالان فرهنگی مانند خوانندگان، شاعران، نویسندگان، کارگردانان و . . . به عنوان هسته مرکزی در ارتباط بود. وی نویسنده‌ای را به روزنامه‌ای وصل یا بازیگری را برای بازی در فیلمی معرفی می‌کرد که آن فرد بتواند اهداف و استحاله فرهنگی مدنظر آنها را انجام دهد.نگاهی گذرا به نظرات عناصر فرهنگی در دوران اصلاحات، نشان می دهد که آنها نیز از سیامک پورزند به عنوان یک عنصر کوچک یاد می کنند که انتسابش به اصلاحت توهین است. مثلا احمد زیدآبادی می گوید: فردی (سیامک پورزند) را با این کیفیت که البته در جای خودش قابل احترام است، می خواهند به عنوان پشت پرده مطبوعات دوم خردادی و صحنه گردان تمامی جریانهای هنری و فرهنگی کشور در دهه اخیر معرفی کنند و این در واقع توهین به همه نیروهای متفکر در عرصه های مطبوعاتی و هنری دهه اخیر کشور است...سیامک پورزند در سال 1379 پس از ماجرای کنفرانس برلین، بازداشت و به یازده سال زندان محکوم شد. وی در مقابل دوربین های تلویزیونی حاضر شد و به اشتباهات خود اعتراف کردهمسر سیامک پورزند کیست؟مهرانگیز کار، وکیل، نویسنده و فعال در زمینه گسترش دموکراسی، حاکمیت قانون و حقوق بشر از آغاز انقلاب در سال 1357 است. او در دادگاههای جزائی و مدنی ایران به عنوان وکیل مدافع فعال بوده است و در بسیاری از نشریات به اصطلاح اصلاح طلب به طور مرتب مقالاتی به چاپ رساندهاست. در پی اختلاف افکنی او در نوشته هایش، از سال 1380 نشریات اجازه چاپ نوشتههای او را ندارند و وزارت ارشاد هم مجوز نشر کتابهای او را صادر نمیکند. او از فورومهای بینالمللی به عنوان سکویی برای ابراز بر ضد انقلاب و مردم ایران استفاده کرده است. به دنبال حضور در کنفرانس برلین، به اتهام اقدام علیه امنیت ملی دستگیر و زندانی شد. 3 اتهام از پنج اتهام وارده به اوهمچنان مفتوح است که در صورت بازگشت به ایران براساس آن اتهامات ممکن است دوباره دستگیر شود. خلاصه اینکه او به علت ارتکاب جرایم متعدد تحت پیگرد است.بخش سیاست تبیانمنبع:مشرق
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 391]
-
گوناگون
پربازدیدترینها