واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ماجرای انفاق حضرت زهرا و یک سوال
چند شب پیش داشتم سوره بقره رو مرور میکردم تا اینکه رسیدم به آیه 195سوره بقره که می فرماید: وَأَنفِقُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَأَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ در راه خدا انفاق کنید و خود را به دست خود به هلاکت نیفکنید و نیکی کنید که خدا نیکوکاران را دوست دارد . ناخودآگاه یک سوالی ذهنم رو مشغول کرد. درمورد انفاق حضرت زهرا سلام الله علیها در شب عروسی یا آن داستان که سه شب پشت سرهم یک فقیر در خانه حضرت رو میزنند و حضرت سهمیه نان خود را انفاق میکنند آیا این عمل خلاف آیه نیست ؟به همین خاطر به دنبال پاسخ سوالم بودم تا به این روایت رسیدم.پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم در عروسی زهرا سلام الله علیها یک دست پیراهن نو به حضرت زهرا داده بود تا در شب عروسی بپوشد، هنگامی که فاطمه به خانه ی زفاف رفت، بر سجاده ی عبادت خود نشسته بود و با خدا مناجات میکرد، ناگاه مستمندی به در خانه ی فاطمه آمد و با صدای بلند گفت: «از در خانه ی نبوت یک پیراهن کهنه میخواهم». فاطمه سلام الله علیها در آن وقت دو پیراهن داشت، یکی کهنه و دیگری نو، خواست پیراهن کهنه را طبق تقاضای فقیر، به او بدهد، ناگاه به یاد این آیه 92 آل عمران افتاد که میفرماید: لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیْءٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ هرگز به حقیقت نیکوکاری نمیرسید مگر آنچه را دوست دارید انفاق کنید. حضرت زهرا سلام الله علیها که میدانست پیراهن نو را بیشتر دوست دارد، به این آیه عمل کرد و پیراهن نو را به فقیر داد. فردای آن شب هنگامی که پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم پیراهن کهنه را در تن او دید. پرسید: «چرا پیراهن نو را نپوشیده ای؟ حضرت زهرا سلام الله علیها عرض کرد: آن را به فقیر دادم. پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم فرمود: «اگر پیراهن نو را برای شوهرت میپوشیدی بهتر و مناسبتر بود». فاطمه سلام الله علیها عرض کرد: این روش را از شما آموخته ام، در آن هنگام که مادرم خدیجه همسر شما گردید، همه ی اموال خود را در راه شما به تهیدستان بخشید، کار به جایی رسید که فقیری به در خانه ی شما آمد و تقاضای لباس کرد، در خانه لباسی وجود نداشت، شما پیراهن خود را از تن بیرون آورده و به او دادی، از این رو این آیه 29 اسراء نازل شد که می فرماید: وَلاَ تَجْعَلْ یَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلاَ تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا و بیش از حد دستت را مگشا تا مورد سرزنش قرار گیری و از کار فرومانی. پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم تحت تأثیر محبتها و خلوص دخترش زهرا سلام الله علیها قرار گرفت قطره ای اشک از چشمانش سرازیر شد، فاطمه را به نشانه ی محبت به سینه اش چسبانید. ریاحین الشریعه ج 1 ص102و105 انفاق حضرت زهرا انفاقی نبوده که باعث به وجود آمدن پشیمانی یا بیچارگی شود و این بزرگواران آنقدر کریم بودند که حاضر بودند از خوشی خود بگذرند تا دیگران شاد باشندیک سری به تفسیر المیزان زدم متوجه شدم منظور از انفاق در آیه 195 بقره انفاق در حال جنگ است. منظور این است : نهی از تمامی رفتارهای افراطی و تفریطی است و یکی از مصادیق آن بخل ورزیدن از انفاق مال در هنگام جنگ است که این بخل ورزیدن باعث بطلان نیرو و از بین رفتن قدرت است و باعث غلبه دشمن بر آنان می شود.و در تفسیر آیه 29 سوره اسرا به این نتیجه رسیدم که معنی کلمه مسحورا از ماده حسر است به معنی انقطاع یا عریان شدن است و در این آیه بدین معناست که دست خویش را به آخر مگشای و بیش از حد دست و دلباز نباش زیرا ممکن است روزی زانوی غم بغل کرده و دستت از همه جا بریده شود و دیگر نتوانی در اجتماع ظاهر شده و با مردم معاشرت کنید. پس به این نتیجه میرسیم انفاق حضرت زهرا انفاقی نبوده که باعث به وجود آمدن پشیمانی یا بیچارگی شود و این بزرگواران آنقدر کریم بودند که حاضر بودند از خوشی خود بگذرند تا دیگران شاد باشند امیدوارم ماهم پیرو قرآن و عترت باشیم و به موقع و به اندازه انفاق کنیم. شاد وسربلند باشید در پناه قرآن و عترت باشگاه کاربران تبیان - ارسالی از goolha
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 510]