واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: امام علي بن الحسين، ملقب به سجاد و زين العابدين معصوم ششم و امام چهارم شيعيان در مدينه منوره ديده به جهان گشود. ايشان در خانه اي متولد شد كه پدرش حسين بن علي (ع) و مادر مكرمه آن حضرت، شهربانو، يا شاه زنان، دختر يزدگرد سوم، آخرين پادشاه از سلسله ساسانيان در ايران بود،( در زمان خلافت امام علي (ع) (و به قولي در عصر خلافت عمر يا عثمان) اين بانو به اسارت مسلمانان در آمده و با اختيار خويش، همسريِ امامحسين (ع) را پذيرفته بود.) امام زين العابدين(ع) در عاشوراي سال 61 هجري قمري حضور داشت و در آن واقعه به علت بيماري و تب نتوانست در جنگ شركت كند، پدر بزرگوارش، با همه علاقه اي كه ايشان به شركت در آن واقعه داشت، به او اجازه شركت در جنگ را نداد و مصلحت الهي اين بود كه آن مقدس رشته گسيخته نشود و امام سجاد(ع) به عنوان وارثي براي رسالت بزرگ امامت و ولايت در قيد حيات باقي بماند. پس از واقعه جانگداز كربلا و از دست دادن پدر، مسئوليت زمامداري شيعيان در سن 24 سالگي بر عهده او گذاشته و به اين وسيله پيام رسان حكمت و واقعيت هاي عاشورا شد. پس از واقعه كربلا، امام سجاد(ع) و زينب كبري(س) به سوي مدينه حركت كردند و از مصيبت هاي وارده بر امام حسين(ع) و ياران باوفايش در كربلا، شهادت آنان و پيام تاريخي اين واقعه در برملا كردن فساد دستگاه حكومت سخن گفتند. از آن پس تاريخ اسلام شاهد قيام هايي شد كه از رستاخيز حسيني در كربلا مايه مي گرفت. قيامهايي كه براي مبارزه با رفتار خودخواهانه و غيرعادلانه خلفاي بني اميه و بني عباس به صورت هاي مختلف در طول تاريخ شكل گرفتند از آن جمله قيام ها مي توان، به قيام ابومسلم خراساني و انقراض سلسله بني اميه اشاره كرد. امام سجاد(ع) در دوران امامت 34 ساله اش با زمامداراني چون يزيد بن معاويه، عبدالله بن زبير، معاويه بن يزيد، مروان بن حكم، عبدالملك بن مروان و وليد بن عبدالملك معاصر بود و در اين مدت تمام دوران زندگي گوهر بار خويش را صرف خدمت به خلق، مبارزه با ظالمان، عبادت و مناجات با حق كرد. امام هميشه پيام شهادت و مبارزه را در برابر ستمگران به زبان دعا و وعظ بيان مي نمود و دعاهاي ايشان كه همانا زبان ذكر و مناجات شيعيان در سراسرجهان است، به صحيفه سجاديه معروف شد. صحيفه سجاديه كامله، مجموعهاي از 75 دعا و نيايش بوده است كه امام سجاد (ع) املا كرده و امام محمد باقر(ع) و برادرش زيد بن علي آن را در دو نسخه نوشتهاند. در مرور تاريخ آمده است: متوكل بن هارون ـ راوي اول صحيفه سجاديه - اين مجموعه را به امام صادق(ع ) عرضه كرده وبا نوشته هاي امام محمد باقر(ع) مقابله ميكند و هيچ تفاوتي بين آنها نمييابد. او از مجموعه 75 دعاي صحيفه، 64 دعا را مينويسد كه در مجموعه حاضر تنها 54 دعاي آن موجود است. صحيفه سجاديه از ارزنده ترين آثار اسلامي، مشتمل بر دقيق ترين مسائل توحيدي، عبادي، اجتماعي و اخلاقي است كه بدان زبور آل محمد(ص) نيز مي گويند. امام سجاد(ع) در طي زندگي ارزشمند خود با استفاده از روشن بيني خاص توانست در جهت بيداري مردم، تهييج آنان عليه ظلم و ستمگري و همزمان نشر معارف اسلام، تهذيب نفس و اخلاق بكوشد و اينگونه رسالت تاريخي و ديني خود را به پايان رساند. سرانجام در سال 95 هجري، امام زين العابدين(ع) با دسيسه هشام بن عبدالملك در مدينه مسموم و در سن 55سالگي به خيل شهداي راه حق پيوست. قبرستان بقيع در مدينه ميزبان پيكر مطهر امام شد، مكاني كه امروز زيارتگاه دوستداران و عاشقان اهل بيت است. اطلاع**9128**1717
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 348]