واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: پیامبر از نگاه یار و وصی اشموفقیّت پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله از نگاه حضرت علىعلیه السلامبهترین فرد براى تبیین موفقیت پیامبر اكرم (صلى الله علیه وآله وسلم) در مبارزه با مفاسد اجتماعى حضرت على(علیه السلام) است .
بعد از كلام خدا، بهترین شخصیتى كه مىتواند در مقام تبیین موفقیّتهاى رسول خداصلى الله علیه وآله سخن بگوید حضرت علىعلیه السلام است. در نهج البلاغه سخنان فراوان و گهربارى از آن حضرت پیرامون این موضوع نقل شده است كه به تعدادى از آنها اشاره مىشود.آن حضرت در قسمتى از خطبه قاصعه مىفرماید:1-«تأملوا أمرهم فی حال تشتتهم و تفرقهم لیالی كانت الأكاسرة و القیاصرة أربابا لهم یحتازونهم عن ریف الآفاق ...»؛ در احوالات آنها روزگارى كه از هم جدا و پراكنده بودند اندیشه كنید، زمانى كه پادشاهان كسرى و قیصر بر آنان حكومت مىكردند، و آنها را از سرزمینهاى آباد، از كنارهاى دجله و فرات، و از محیط هاى سرسبز و خرم دور كردند، و به صحراهاى كم گیاه، و بى آب و علف، محل وزش بادها، و سرزمینهایى كه زندگى در آنجاها مشكل بود تبعید كردند، آنان را كه در مكانهاى نامناسب، مسكین و فقیر، هم نشین شتران ساختند، خانههاشان پستترین خانه ملتها، و سرزمین زندگىشان خشكترین بیابانها بود، نه دعوت حقى وجود داشت كه به آن روى آورند و پناهنده شوند، و نه سایه محبتى وجود داشت كه در عزت آن زندگى كنند. حالات آنان دگرگون، و قدرت آنان پراكنده، و جمعیت انبوهشان متفرق بود.در بلایى سخت، و در جهالتى فراگیر فرو رفته بودند دختران را زنده به گور، و بتها را پرستش مىكردند، و قطع رابطه با خویشاوندان، و غارت گری هاى پیاپى در میانشان رواج یافته بود. حال به نعمتهاى بزرگ الهى كه به هنگامه بعثت پیامبر اسلامصلى الله علیه وآله بر آنان فرو ریخت بنگرید، كه چگونه اطاعت آنان را با دین خود پیوند داد. و با دعوتش آنها را به وحدت رساند! چگونه نعمتهاى الهى بالهاى كرامت خود را بر آنان گستراند، و جویبارهاى آسایش و رفاه برایشان روان ساخت! و تمام بركات آیین حق، آنها را در بر گرفت! در میان نعمتها غرق گشتند، و در خرمى زندگانى شادمان شدند، امور اجتماعى آنان در سایه قدرت و حكومت اسلام استوار شد، و در پرتو عزتى پایدار آرام گرفتند، و به حكومتى پایدار رسیدند. آن گاه آنان حاكم و زمامدار جهان شدند، و سلاطین روى زمین گردیدند، و فرمانروایى كسانى شدند كه در گذشته حاكم بودند، و قوانین الهى را بر كسانى اجرا مىكردند كه مجریان احكام بودند، و درگذشته كسى قدرت در هم شكستن نیروى آنان را نداشت، و هیچ كس خیال مبارزه با آنان را در سر نمىپروراند.خدا پیامبر صلى الله علیه وآله را با روشنایى اسلام فرستاد، و در گزینش، او را بر همه مقدم داشت؛ با بعثت او شكافها را پر و سلطه گران پیروز را در هم شكست، و سختی ها را آسان و ناهمواری ها را هموار فرمود تا آنكه گمراهى را از چپ و راست تار و مار كرد2- «مستقره خیر مستقر و منبته أشرف منبت فی معادن الكرامة و مماهد السلامة قد صرفت نحوه أفئدة الأبرار و ...»؛ قرار گاه پیامبر صلى الله علیه وآله بهترین قرارگاه و محل پرورش و خاندان او شریفترین پایگاه است در معدن بزرگوارى و گاهواره سلامت رشد كرد، دلهاى نیكوكاران شیفته او گشته، توجه دیدهها به سوى اوست. خدا به بركت وجود او كینهها را دفع كرد و آتش دشمنىها را خاموش كرد. با او میان دلها الفت و مهربانى ایجاد كرد و نزدیكانى را از هم دور ساخت.انسانهاى خوار و ذلیل و محروم در پرتو او عزت یافتند و عزیزانى خودسر ذلیل شدند. گفتار او روشنگر واقعیتها و سكوت او زبانى گویا بود.
3- «أرسله بالضیاء و قدمه فی الاصطفاء فرتق به المفاتق و ساور به المغالب و ذلل به الصعوبة و سهل به الحزونة حتى سرح الضلال عن یمین و شمال»؛خدا پیامبر صلى الله علیه وآله را با روشنایى اسلام فرستاد، و در گزینش، او را بر همه مقدم داشت؛ با بعثت او شكافها را پر و سلطه گران پیروز را در هم شكست، و سختی ها را آسان و ناهمواری ها را هموار فرمود تا آنكه گمراهى را از چپ و راست تار و مار كرد.4- «فصدع بما أمر به و بلغ رسالات ربه فلم الله به الصدع و رتق به الفتق و ألف به الشمل بین ذوی الأرحام ...؛ پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله آنچه را كه به او ابلاغ شد آشكار كرد، با پیامهاى پروردگارش را رساند. او شكافهاى اجتماعى را به وحدت اصلاح، و فاصلهها را به هم پیوند داد و پس از آنكه آتش دشمنىها و كینههاى برافروخته در دلها راه یافته بود، میان خویشاوندان یگانگى برقرار كرد.5- « لقد رأیت أصحاب محمد ص فما أرى أحدا یشبههم منكم لقد كانوا یصبحون شعثا غبرا و قد باتوا سجدا و قیاما ...؛ من اصحاب محمّد صلى الله علیه وآله را دیدم، اما هیچ كدام از شما را همانند آنان نمىنگرم، آنها صبح مىكردند در حالى كه موهاى ژولیده و چهرههاى غبار آلوده داشتند، شب را تا به صبح در حال سجده و قیام به عبادت مىگذراندند، و پیشانى و گونههاى صورت را در پیشگاه خدا بر خاك مىساییدند، با یاد معاد چنان ناآرام بودند گویا بر روى آتش ایستادهاند. بر پیشانى آنها از سجدههاى طولانى پینه بسته بود.)چون پینه زانوهاى بزها( اگر نام خدا برده مىشد چنان مىگریستند كه گریبانهاى آنانتر مىشد. و چون درخت در روز تند باد مىلرزیدند، از كیفرى كه از آن بیم داشتند، یا براى پاداشى كه به آن امیدوار بودند.نتیجه آن که سخنان امیر المؤمنین در این رابطه در واقع تفسیر آیات نورانى قرآن است و لذا آن حضرت از ایجاد وحدت و تربیت انسانهاى نمونه بعنوان مهمترین موقعیتها نام مىبرد .فراوری: علی نورگستربخش عترت و سیره تبیانمنبع:الگوى برترشیوه مبارزه پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله با مفاسد اجتماعى/حمدرضا تویسركان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 366]