محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799170961
سرگذشت اصحاب سَبت!
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سرگذشت "اصحاب سَبت"!
در قرآن از گروهی سخن به میان آمده است که برای دست یابی به منافع شخصی خود ، در برابر فرمان خداوند دست به حیله زده و به خیال آنکه به سودی بیشتر دست یابند ، از فرمان خداوند سرپیچی کردند که سرانجام آنان ، نابودی و خسران بود . آن گروه ، قبیله ای یهودی به نام " اصحاب سَبت " می باشند .خداوند در آیات نورش می فرماید: « یا أَیُّهَا الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقًا لِما مَعَکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّها عَلی أَدْبارِها أَوْ نَلْعَنَهُمْ کَما لَعَنّا أَصْحابَ السَّبْتِ وَ کانَ أَمْرُ اللّهِ مَفْعُولاً ».1واژه « سَبْت » به معناى استراحت كردن، پایان كار، مرگ و یكى از روزهاى هفته مى آید. وجه نامگذارى این روز به « سبت » در نزد یهود، پایان یافتن خلقت آسمان ها و زمین و موجودات دیگر در آن زمان یا تعطیلى كار در آن روز و استراحت یهود و پرداختن به عبادت خداوند است .2« اصحاب سبت »از قوم بنى اسرائیل بودند و در شهرى ساحلى به‌نام « اَیله » میان « مصر » و « مدین » یا « مدین » یا « طبریه » یا « مقنا » (كه بین « مدین » و « عینونا » قرار داشته است) زندگى مى كرده اند .این قوم در عصر پیامبرى حضرت داوود علیه السلام زندگی می کرد و شمار آنان را هفتاد هزار یا دوازده هزار نفر گفته اند . گروهى از مورخان و مفسران نیز آن ها را بخشى از قوم ثمود پنداشته اند كه بر اثر هم جوارى با بنى اسرائیل به دیانت یهود گرویده اند .3خداوند یهود را به امساك [خوددارى از كار] و تعظیم روز جمعه فرمان داد، اما آنان با این باور كه روز شنبه به سبب پایان یافتن آفرینش آسمان ها و زمین در آن روز بزرگ ترین روزهاست ، در این فرمان الهى اختلاف كردند، از پذیرفتن روزى جز شنبه سرباز زدند و فرمان خداوند را نادیده گرفتند ؛ از این رو خداوند نیز كار را بر آن ها سخت گرفت و كار كردن در آن روز از جمله صید ماهى كه با توجه به ساحلى بودن محل سكونتشان از كارهاى رایج و مهم آن قوم بود، بر آن ها حرام گشت.4یهودیان تا مدتى بر این فرمان پایبند بودند . در روزهاى شنبه با تعطیل كردن كار به عبادت و استراحت مى پرداختند، ولى ماهیان چون روزهاى شنبه خود را در امان مى دیدند؛ به صورت انبوه در كناره هاى دریا و روى آب نمایان مى شدند ، به گونه اى كه سطح آب دیده نمى شد، ولى در روزهاى دیگر به زیر آب می رفتند و جز شمار اندكى بر روى آب نمى آمدند . آنان مدتى این وضع را تحمل‌كردند و مانند گذشتگان و پدرانشان از صید ماهى در روز شنبه پرهیز مى كردند ، ولى پس از آن نتوانستند بر تمایلات نفسانى خود چیره شوند و چون از یك سو نمى خواستند از فرمان الهى سرپیچى کنند و گرفتار كیفر شوند و از سوى دیگر حاضر نبودند از خیل ماهیان روز شنبه بى بهره باشند ، به حیله‌اى دست زدند كه ظاهر آن ، فرمانبرى و باطنش ، نافرمانى بود . آنان در كنار دریا حوضچه هایى حفر كردند و از طرف دریا جوی هایى را به این حوضچه ها كشیدند . روز شنبه هنگامى كه آب دریا بالا مى آمد ، به وسیله این جوی ها ماهیان زیادى به سوى حوضچه‌ها هدایت مى شدند و هنگامى كه آب دریا پایین مى آمد ، در آن حوضچه ها گرفتار مى شدند و در روز یك شنبه آن ها را صید مى كردند .5خداوند یهود را به امساك [خوددارى از كار] و تعظیم روز جمعه فرمان داد، اما آنان با این باور كه روز شنبه به سبب پایان یافتن آفرینش آسمان ها و زمین در آن روز بزرگ ترین روزهاست ، در این فرمان الهى اختلاف كردند، از پذیرفتن روزى جز شنبه سرباز زدند و فرمان خداوند را نادیده گرفتند ؛ از این رو خداوند نیز كار را بر آن ها سخت گرفت و كار كردن در آن روز از جمله صید ماهى كه با توجه به ساحلى بودن محل سكونتشان از كارهاى رایج و مهم آن قوم بود، بر آن ها حرام گشتبرخى مفسران نیز گفته اند : آن ها در شب شنبه تورهاى ماهیگیرى را مى گستراندند و چون روز شنبه ماهیان زیادى در تورها جمع مى شد ، روز یك شنبه تورها را جمع آورى مى كردند و از این راه اموال فراوانى به‌دست مى آوردند . در آغاز ، این كار با ترس و پنهانى صورت مى گرفت ، ولى به تدریج این کار در میان آنان گسترش یافت و صورتى آشكار به خود گرفت.اما در برابر این گروه كه با حیله به صید ماهى مى پرداختند ، دو گروه دیگر وجود داشتند: گروهى كه نه به صید ماهى مى پرداختند و نه صیادان را از این كار نهى مى كردند و موعظه آن ها را بى‌فایده می دانستند و مى گفتند : آنان را به حال خود واگذارید تا نابود ، یا به عذاب الهى گرفتار شوند . گروه دیگر كسانى بودند كه به فرمان هاى پیامبرشان پایبند بوده و به امید اینكه گناهكاران به سخنانشان گوش فرا دهند و از این عمل دست بكشند، به هدایت گمراهان می پرداختند و آنان را از این كار باز مى داشتند. این گروه كه به گفته برخى حدود 000/10 نفر بودند، هنگامى كه دیدند سخنانشان در گناهكاران اثرى ندارد، از آنان جدا شدند. 6
رهایی به وسیله امر به معروف کردن !به تصریح قرآن، گروهى كه در برابر این منكر ساكت نشده و نهى از منكر نمودند، نجات یافتند و گرفتار عذاب نشدند7، اما درباره گروه دوم كه نهى از منكر را ترك كردند، طبق نظر برخى از مفسران، آن ها نیز نجات یافتند ؛ زیرا آن ها مى دانستند سخنانشان در گناهكاران اثرى ندارد ، اما برخى دیگر مى گویند: آنان دچار عذاب و به صورت مورچه مسخ شدند .8گروهى از مفسران نیز درباره آنان سكوت كرده و سرانجام آنان را نامعلوم دانسته اند .9امّا گروهى كه ماهى صید مى كردند، به‌صورت میمون مسخ شدند و طبق برخى روایات و گفته مفسران و مورخان بعد از سه یا هفت روز باد و باران شدیدى همه آنان را به درون دریا ریخت و هیچ فردى از آنان بر روى خشكى نماند .10 مسخ شدن ، به چه معنا است ؟مفسران درباره كیفیت مسخ اختلاف نظر دارند . بیشتر آنان در ذیل یكى از آیاتى كه درباره اصحاب سبت آمده است، تصریح دارند كه مسخ آن ها جسمانى بوده و آنان به صورت میمون و خوك درآمدند، به گونه اى كه مردم نیز آنان را با این هیئت مشاهده كردند . حتى برخى از مفسران گفته اند: مردان آن ها به صورت میمون هاى نرینه و زنانشان به میمون هاى مادینه مسخ شدند .11امید نداشتن به تأثیر نهى ازمنكر، مجوّز ترك این واجب نمى شود؛ زیرا نهى كنندگان از منكر ، در پاسخ كسانى كه این عمل را بى فایده مى دانستند، مى گفتند: نهى از منكر ما براى این است كه در برابر خدا عذرى داشته باشیم ، یا اینكه شاید هم نهى کردن ما اثر‌كند وآن ها از این عمل دست بكشند درسی از اصحاب سبت* بیان داستان اصحاب سبت درسى براى همگان است، اگرچه تنها پرهیزكاران از این درس بهره مى برند . بنا بر نظر مفسران ، این آیه خطاب به یهودیان زمان رسول اكرم صلى الله علیه و آله است و مراد از ذكر این داستان مى تواند دو چیز باشد:1. اظهار معجزه پیامبر صلى الله علیه و آله ؛ زیرا آن حضرت به رغم نخواندن كتاب و نوشته اى، از داستان هاى گذشتگان خبر داد .2. اندرز و هشدارى به یهودیان زمانِ حضرت رسول صلى الله علیه و آله است كه ممكن است شما هم بر اثر تمرد از فرمان هاى خدا گرفتار چنین عذابى شوید . برخى نیز آن را براى اندرز و پند اقوام دیگر دانسته اند .12* درس دیگرِ این داستان، اهمیت « نهى از منكر » و سكوت نكردن در برابر پلیدی هاست ؛ زیرا كسانى كه در برابر گناه صیادان سكوت نكردند ، از عذاب نجات یافتند .13* همچنین برخى مفسران از این داستان این گونه استفاده كرده اند كه امید نداشتن به تأثیر نهى ازمنكر، مجوّز ترك این واجب نمى شود؛ زیرا نهى كنندگان از منكر ، در پاسخ كسانى كه این عمل را بى فایده مى دانستند، مى گفتند: نهى از منكر ما براى این است كه در برابر خدا عذرى داشته باشیم ، یا اینكه شاید هم نهى کردن ما اثر‌كند وآن ها از این عمل دست بكشند . 14 زهرا رضائیانبخش قرآن تبیانپی نوشت ها:1. نساء: 47 .2. التبیان، ج1، ص290 .3. كشف‌الاسرار، ج1، ص223؛ مجمع‌البیان، ج4، ص756؛ بحارالانوار، ج14، ص60؛ المیزان، ج8، ص302 و تفسیر بیضاوى، ج1، ص109 . 4. نحل: 124؛ نورالثقلین، ج1، ص87؛ تفسیر بیضاوى، ج1، ص109 و المیزان، ج11، ص370 .5. اعراف: 163؛ مجمع‌البیان، ج4، ص756؛ تفسیر قرطبى، ج7، ص94 و نورالثقلین، ج1، ص86 . 6. همان: 164؛ نمونه، ج6، ص423 و بحارالانوار، ج14، ص56 .7. همان: 156؛ مجمع‌البیان، ج4، ص758 و الدرالمنثور، ج3، ص588. 8. بحارالانوار، ج14، ص54 .9. مجمع‌البیان، ج4، ص756 .10. اعراف: 166؛ بقره: 65؛ تفسیر‌صدرالمتألهین ج3، ص468 و مجمع‌البیان، ج4، ص 759.11. مجمع‌البیان، ج4، ص759 و الدرالمنثور، ج3، ص588.12. بقره: 66؛ التفسیر الكبیر، ج3، ص110 و مجمع‌البیان، ج1، ص265.13. اعراف: 165 و التبیان، ج5، ص13.14. همان: 164 و جامع‌البیان، مج6، ج9، ص124ـ131.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 365]
-
گوناگون
پربازدیدترینها