محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845964894
توبیخ بودار "ماه عسل"/ یک گام تا توافق یک گام تا شکست
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
![توبیخ بودار "ماه عسل"/ یک گام تا توافق یک گام تا شکست](http://www.farhangnews.ir/sites/default/files/styles/node_thumb_4/public/content/images/story/94-04/13/farhangnews_133372-380668-1436013929.jpg?itok=TEHCcH-6 "توبیخ بودار "ماه عسل"/ یک گام تا توافق یک گام تا شکست")
بررسی محتوایی روزنامه های شنبه:
توبیخ بودار "ماه عسل"/ یک گام تا توافق یک گام تا شکست با نزدیک شدن به روزهای پایانی تمدید یک هفته ای مذاکرات هسته ای، حجم مقالات، اخبار و یادداشت های روزنامه ها پیرامون این موضوع افزایش قابل ملاحظه ای داشته است.
به گزارش گروه سیاسی فرهنگ نیوز، دیدار رهبر معظم انقلاب با شاعران و بیانات ایشان در این مجلس، بازتاب خوبی در روزنامه های شنبه داشته و از سوی دیگر، سفر آمانو به کشور و اظهارات رئیس جمهور در این دیدار نیز، مورد توجه رسانه های مکتوب قرار گرفته است. توافق بد در وین می‌ماند/ در کمین دیپلماسی ایرانی/ علامتی که هم اکنون می‌شنوید...روزنامه وطن امروز در یادداشت ویژه ای به این امر اذعان داشته که دو طرف مذاکرات به چارچوب کلی توافق هسته ای در سطح کارشناسی دست پیدا کرده اند و تصمیم گیری های نهایی تنها در سطح سیاسی باقی مانده است: مذاکرات هسته‌ای در روزها و بلکه ساعات پایانی خود به سر می‌برد. درون مذاکرات و از مجموعه اظهارات و مواضعی که تعداد آنها به اندازه کافی پرشمار است؛ یک نکته بیشتر بیرون نمی‌آید و آن هم این است که عزم دو طرف برای نهایی کردن متن یک توافق در این دور از مذاکرات جزم است. تکلیف آمریکایی‌ها البته روشن است؛ آنها به صراحت گفته‌اند رئوس آنچه را می‌خواسته‌اند در لوزان به دست آورده‌اند و اکنون هم راهبردی جز حفظ چارچوب لوزان ندارند. بیانیه لوزان-که اکنون تردیدی نیست یک توافق بوده- کلیدی‌ترین هدف آمریکا را که محدودسازی برنامه هسته‌ای ایران برای بلندمدت ضمن حفظ فشارها و گستراندن یک رژیم بازرسی ویژه در ایران است به خوبی برآورده می‌کند. آنچه اکنون اهمیت دارد، این است که آقای روحانی به عنوان رئیس‌جمهوری که به مردم صراحتا وعده داده در هرگونه توافق هسته‌ای حقوق ایران به طور کامل حفظ و همه تحریم‌ها برداشته خواهد شد، با این شرایط چه خواهد کرد؟ و علاوه بر این، این سوال هم مطرح است که تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای که رهبری معظم انقلاب اسلامی آنها را با صفات شجاع، غیور، متدین و امین ستوده‌اند، در روزهای آینده چه تصمیمی خواهند گرفت؟
در ادامه این یادداشت می خوانیم: متاسفانه دولت آقای روحانی هرگز با آمریکایی‌ها به گونه‌ای مذاکره نکرده که بتواند آنها را در سطح راهبردی متقاعد کند که ایران نیازمند توافق به هر قیمت نیست و برای حل مسائل خود راه‌های جایگزین دیگری جز توافق را هم در اختیار دارد. این شکل از مذاکره آمریکایی‌ها را متقاعد کرده است که می‌توانند هر چه بیشتر امتیاز بخواهند و هر چه کمتر امتیاز بدهند و مطمئن باشند آقای روحانی بنای معکوس کردن این روند را ندارد.بدترین سناریوی ممکن هم این است که تیم مذاکره‌کننده تصمیم بگیرد به مذاکرات خاتمه داده و یک متن مبهم و بشدت مشکوک و قابل بحث را به تهران بیاورد و به منظور تصمیم‌گیری روی میز مقامات بگذارد. اگر شجاعت، امانت، غیرت و تدین یک اقتضا داشته باشد، آن این است که یک متن بد در همان وین از سوی تیم مذاکره‌کننده رد خواهد شد و هرگز به تهران نخواهد آمد. تیم مذاکره‌کننده فقط برای بله گفتن خلق نشده است. اگر دولت آقای روحانی در پی یک توافق خوب است یکی از مهمترین مهارت‌هایی را که باید به دست بیاورد مهارت نه گفتن است. این امر زمانی آسان‌تر خواهد شد که توجه کنیم آمریکایی‌ها به این توافق سخت نیازمندند و در صورت شنیدن یک «نه» قاطع و صریح از سوی ایران - ولو اینکه مدتی کوتاه قهر و بداخلاقی کنند- دوباره سر میز مذاکره بازخواهند گشت. اوباما بدون توافق با ایران هیچ میراث درخوری نخواهد داشت و این چیزی نیست که بنا باشد مجانی به آن هدیه شود. محدودیت‌های گزینه‌های غرب، قدرت ملی بی‌سابقه ایران و شرایط منطقه‌ای بشدت حساس به آمریکا اجازه نخواهد داد در واکنش به یک «نه» قاطع از سوی ایران، تصمیماتی بیش از حد رادیکال اتخاذ کند.نگاه آمریکا به یک توافق هسته‌ای، نگاه به مثابه زیرساختی است که بناست ماهیت انقلاب اسلامی را در ایران دگرگون کند. از این منظر، یک توافق خوب و رسیدن به فرمولی که حقیقتا بتوان آن را برد-برد دانست بدون شک غیرممکن است. از حیث مذاکراتی نیز خطوط قرمزی که آمریکایی‌ها به طور پنهان برای خویش مقرر کرده‌اند، به هیچ‌وجه امکان جمع شدن با خطوط قرمز ایران را ندارد. خروجی راهبردی این مذاکرات قابل تحریف نیست. خروجی 2 سال مذاکره این است که راهبرد آمریکا درباره ایران بسیار خصمانه‌تر از گذشته و دشمنی آن عیان‌تر شده است. هر تلاشی برای تحریف این پیام راهبردی به شکل اعلام یک توافق، به سرعت شرایطی فوق‌العاده خطرناک خلق خواهد کرد. اجازه بدهید صریح‌تر بگویم؛ هر توافقی که از خطوط قرمز نظام فاصله قابل توجه داشته باشد هیچ شانسی برای اجرا نخواهد داشت، چرا که نظام جمهوری‌اسلامی قصد ندارد صرفا برای خوشایند آمریکایی‌ها ارزش‌ها، امنیت و معیشت مردم خویش را در معرض مخاطره قرار بدهد."در کمین دیپلماسی ایرانی"، عنوان مطلبی است از وطن که به موضوع لابی های افرادی در وین با تیم های مذاکره کننده آمریکا و ایران می پردازد که این افراد در دستور کار خود موضوع تغییر نظام سیاسی ایران را با قدرت نرم قرار داده اند: چند ساعت پیش از نگارش این یادداشت، صفحه منتسب به وزیر امور خارجه کشورمان در شبکه اجتماعی اینستاگرام عکسی از وی در وضعیت غیررسمی در محل اقامت خصوصی دیپلمات‌های ایرانی با درجه حفاظت ویژه، منتشر کرد که در ذیل آن به نام «هومن مجد»(!) به‌عنوان عکاس اشاره شده است. جالب اینجاست که این اقدام گردانندگان صفحه جواد ظریف زمانی صورت گرفت که عکاس پیش از آن، عکس مذکور را در صفحه شخصی خود با هشتگ «iran_talks_vienna» منتشر کرده بود! اما او کیست که اجازه یافته است در خصوصی‌ترین منطقه حفاظت شده اقامتی وزیر امور خارجه ایران حاضر شود و در کمال آرامش از وی عکاسی کند؟«هومن مجد» بدون کوچکترین شک و شبهه‌ای یک نفوذی تمام‌عیار است. او یکی از رابطان تشکیلات امنیتی نایاک است که این روزها در محل مذاکرات نقشی سه‌جانبه میان ایران و آمریکا و لابی جی استریت، متعلق به صهیونیست‌های لیبرال بازی می‌کند. پیش از این انتشار تصاویر تریتا پارسی، مدیر نایاک در راهروی مذاکرات کنار جان کری و ظریف و فریدون و شرمن، تعجب برخی را برانگیخته بود هر چند این موضوع، برای پیگیری‌کنندگان افشاگری‌های 2 سال گذشته «وطن امروز»، چندان عجیب نبوده است. جیسون رضاییان دیگر عضو این لابی است که امروز به اتهام جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات محرمانه برنامه هسته‌ای ایران محاکمه می‌شود.در ادامه می خوانیم: نشانه‌ها حاکی از آن است که پازل تغییر مواضع آمریکایی‌ها از «دیپلماسی نمایشی» به پروژه «مقصرنمایی ایران» در حال تکمیل است و در این میان نقش‌آفرینی عوامل نفوذی نایاک و جی استریت جدی‌تر از هر دوره دیگری است. راهروهای وین آلوده به انواع حیله‌هاست و فضای مذاکرات از غبار فتنه‌های جدید سنگین شده است. هدف اصلی از بازیسازی‌های عناصر و لابی‌های چندجانبه صهیونیستی- آمریکایی تحمیل یک «توافق بسیار بد» به ایران و راهی ساختن تیم مذاکره‌کننده کشورمان زیر فشار به تهران است تا هم مسیر برای ادامه دیپلماسی اوباما و تیمش در موفق جلوه دادن دیپلماسی نمایشی و دروغین آمریکای زورگو و عهدشکن هموار شود و هم ایران کشوری فاقد ثبات و شخصیت دیپلماتیک معرفی شود. معتقدیم دولت و تیم مذاکره‌کننده کشورمان با همین دست فرمان در حمایت و صیانت از منافع ملی، موفق خواهند شد و در این میان نفوذی‌ها امیدوارند با اتصال به ورودی اطلاعاتی دیپلمات‌های کشورمان روزنه‌ای برای یارگیری به نفع دیپلماسی آمریکایی بیابند و ایران را مقصر شکست ورژن تمامیت‌خواهانه مذاکره به شیوه تحمیلی آمریکایی- اسرائیلی معرفی کنند.حسین قدیانی در سرمقاله امروز وطن به موضوع مذاکرات هسته ای و متشابه کردن آن با رویدادهای تاریخی از جمله صلح امام حسن (ع) پرداخته و آن را تشبیه غیرمعقول دانسته است: حق داریم ما اگر از مردمان مذاکرات، فقط و فقط یک «توافق خوب» بخواهیم مشتمل بر لغو همه تحریم‌ها، در عین حال، حفظ امهات و کلیات صنعت هسته‌ای. اولا از آنجا که خواهان این مذاکرات، خود دشمن بوده، ثانیا از آنجا که به نسبت 20 یا 30 سال قبل، هر چه پیشروی ما محسوس بوده، پسروی دشمن ملموس است، ثالثا از آنجا که ما قادریم به دعوت دشمن مبنی بر مذاکره در مواردی غیر از مساله هسته‌ای، عین آب خوردن، «نه» بگوییم، رابعا از آنجا که دست مردمان دستگاه دیپلماسی کاملا باز است و پر از سرمایه غیر قابل قیمت‌گذاری شهدای هسته‌ای، باورمان هست شکست در مذاکرات، فقط و فقط یعنی آوردن هر توافقی جز یک توافق خوب! بدین سیاق، برای ملت ما، عدم توافق، صد شرف دارد به توافق بد! حال بفرمایید کجای این مقطع، دقیقا قابل قیاس با کجای مقطع قبول قطعنامه است؟قدیانی در پایان می افزاید: سفرای انقلاب روح خدا، درسی باید بگیرند از سفیر انقلاب خون خدا. این درس، آن است که اگر «مسلم» در آن شرایط بسیار سخت، توانست «نه» به دشمن بگوید، این مردمان مذاکرات هم قادر باشند در این شرایط که هرگز سختی شرایط صدر اسلام، ایضا صدر انقلاب خودمان را ندارد، به دشمن، یک کلام بگویند «نه»، بلکه «برند انقلاب» را حفظ کنند! این «نه» دست بر قضا، فقط ضامن آخرت نیست، بلکه دنیا را هم تضمین می‌کند، بدان شرط که اندکی نگاه از خارج، برگردد سمت داخل، سمت همین نسل جوان برومند و خودباور خودمان. آن کسانی که از موضع هواداری برای دولت، مذاکره امروز را با قطعنامه دیروز قیاس می‌کنند، البته این مهم را مد نظر داشته باشند؛ اگر روزگاری مصلحت ایجاب کرد که امر دائر بر «پایان جنگ» قرار گیرد، همان مصلحت امروز ایجاب می‌کند زیر بار توافقی نرویم که زمینه‌ساز جنگ علیه ایران شود! واقعا آیا رواست تن دادن به توافق بدی که زمینه‌ساز جنگ شود علیه وطن؟! تو وقتی قبول کنی اندرونی خود را برای دشمن آشکار کنی، وقتی قبول کنی آمار تاسیسات نظامی خود را بدهی دست دشمن، وقتی قبول کنی هسته‌ای تعطیل شود اما تحریمی لغو نشود، وقتی قبول کنی اندیشمند و نخبه میهن را بنشانی جلوی سؤال اجنبی، وقتی قبول کنی جاسوس دشمن، گرای مغز متفکر و دانشمند کشور را داشته باشد، این همه یعنی مجال دادن به دشمن برای جنگ آینده! 598 اگر جنگ را مختومه کرد، مع‌الاسف «توافق بد» دشمن را قلقلک می‌دهد و تحریک می‌کند گزینه نظامی را از روی میزش بردارد، بلکه باز هم معرکه درست کند! پس باید مراقب باشند اصحاب قیاس که حرف را از روی عقل بزنند، نه شکم! نیز باید مراقب باشند اصحاب دیپلماسی که مبادا با یک توافق بد، باز هم در این دیار، آژیر جنگ کشیده شود! شواهد و قرائن نشان می‌دهد این «توافق بد» است که دشمن را گستاخ می‌کند، نه «عدم توافق». چیست شاهد؟ چیست قرینه؟ شاهد و قرینه از این واضح‌تر که اساسا و اصولا دشمن، خود، خواهان مذاکره با ما بود؟! فلذا اگر «عدم توافق» ما را به شرایط قبل از مذاکرات برمی‌گرداند، «توافق بد» ما را برمی‌گرداند به آن شرایطی که صدام و صدامک‌ها دنبالش هستند! حال، حکم عقل، ولو عقل دنیااندیش چیست؟ آیا برگردیم به همان شرایطی که شهریاری شهید توانست با غنی‌سازی 20 درصد روی مخ دشمن، تحرکات ایذایی کند، بهتر است یا باز هم «علامتی که هم‌اکنون می‌شنوید...»؟!سخت جانی مذاکرات/ پشت رهبری پنهان می‌شوند و مردم را تحریک می‌کنند/ یکی بخر دوتا ببر ( روحانی «ارثش» را از احمدی‌نژاد دریافت کرده و «میراثش» از حمایت اصلاح‌طلبان)روزنامه اصلاح طلب شرق، با گزارشی تحت عنوان "سخت جانی مذاکرات"، روزهای آخر مذاکرات هسته ای را مورد بررسی قرار داده است: روز جمعه اگرچه روز خلوتي بود؛ اما چند دور مذاکره در سطح وزيران و معاونان و بين وزير انرژي آمريکا و رئيس سازمان انرژي اتمي ايران انجام شد. به گفته منابع خبري، معاونان در حال کار بر ضمايم توافق جامع هستند و جزئيات فني و هسته‌اي، تحريم‌ها، همکارهاي صلح‌آميز هسته‌اي، کميسيون مشترک ايران و ١+٥ براي اقدامات متناظر، از جمله اين ضمائم است. در مجموع، ٢٠ صفحه متن اصلي توافق و حدود ٦٠ صفحه ضميمه در دست معاونان است که هنوز خالي از پرانتز و نقطه‌چين نيست. روانچي عضو تيم مذاکره‌کننده پيش‌بيني کرده يکي، دو موضوع براي تصميم‌گيري در سطح وزيران بماند. متن پيش‌نويس قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل که در صورت اعلام توافق بايد صادر و تحريم‌هاي مربوط به فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران را لغو کند هم در دست معاونان وزيران است که بايد آماده شود. اين قطعنامه که سه تا چهار روز بعد از اعلام توافق تصويب مي‌شود شماره رديفي در مجموعه سازمان ملل خواهد داشت. اين پيش نويس بايد قطعنامه ١٩٢٩ شوراي امنيت سازمان ملل را لغو کند.
در ادامه این گزارش آمده است: در‌همين‌حال گفته شده تمام اسناد و ضمائم از سوي ايران منتشر مي‌شود و هيچ متني پنهاني باقي نمي‌ماند؛ اما بعد از اعلام توافق، با قطعنامه شوراي امنيت است که توافق رسمي مي‌شود. توافق نهايي چند ايستگاه را طي خواهد کرد: ايستگاه اول اعلام توافق است که مشابه توافق ژنو و به صورت اعلام انجام مي‌شود، مرحله بعد تصويب قطعنامه لغو تحريم‌ها در شوراي امنيت است که سه تا چهار روز بعد از اعلام توافق انجام مي‌شود. در همان بازه زماني آمريکا توافق را به کنگره خواهد برد و آنها بين ٣٠ روز تا ٦٠ روز فرصت خواهند داشت موافقت يا عدم موافقتشان را اعلام کنند. کنگره از ٩ جولاي به تعطيلات مي‌رود و اين مي‌تواند تصميم‌گيري‌‌شان را با تأخير مواجه کند. در صورت تصويب‌نکردن آنها، اوباما ممکن است دست به وتو بزند. ايستگاه بعدي عملي‌شدن توافق است که در تاريخ مشخصي از سوي طرف‌هاي درگير آغاز مي‌شود. هفته پيش‌رو آبستن تحولات مهمي است، اگر توافق جامع به دست بيايد مي‌تواند منجر به حل‌وفصل يکي از سخت‌ترين پرونده‌هاي قرن شود آن‌هم با ابزار ديپلماسي. قطعنامه ١٩٢٩ اگر در قالب قطعنامه ديگري لغو شود، علاوه بر لغو تحريم‌ها ايران تنها کشوري خواهد بود که بدون جنگ و با مذاکره از زير بار اين قطعنامه خارج شده است. علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی، در همایش صنعت و معدن در قم، اظهاراتی در دفاع از مذاکرات هسته ای و دولت داشته که مورد توجه ویژه شرق قرار گرفته است: رئیس مجلس، در واپسین روزهای مذاکرات هسته‌ای، طی سخنانی در حوزه انتخابیه خود، شهر قم، صریح‌ترین حمایت ماههای اخیر را از دولت و تیم مذاکره‌کننده و نتیجه مذاکرات به عمل آورد تا با همه مخالفانی که فراتر از انتقاد، دست به تخریب دولت و مذاکره‌کنندگان می‌زنند، اتمام حجت کرده باشد. علی لاریجانی، روز گذشته در سخنانی در همایش روز ملی صنعت و معدن در استان قم، بی‌پرده‌تر از همیشه، از کسانی سخن گفت که پشت رهبری پنهان می‌شوند و برخلاف حمایت‌های رهبری از تیم مذاکره‌کننده، اقدام به تخریب دولت و مذاکره‌کنندگان و البته تحریک مردم می‌کنند. لاریجانی که پیش از این هم، چه در زمان اداره جلسات مجلس و چه در موضع‌گیری‌های خود، همواره حامی سایه‌نشین تیم مذاکره‌کننده و دولت بود، اینبار در شهری که یکی از پایگاه‌های اصلی جبهه پایداری و مخالفان نشانه‌دار دولت است، از تصمیم آگاهانه مسئولان و مقامات کشور برای مذاکره و توافق خبر داده و با تمجید از عملکرد دولت، گوشه‌ای از ویرانی‌های به‌جامانده از قبل را نیز بازگو کرده تا تقابلی آشکار با تندروهای جناح راست را به نمایش بگذارد. لاریجانی در بخشی از سخنان خود گفته: لاریجانی گفته است: «کشور در شرایط کنونی نیازمند وحدت بوده و برخی انتقادها نسبت به عملکرد تیم مذاکره‌کننده، غلط است. در مسائل بین‌المللی به‌ویژه پرونده هسته‌ای نسبتا مشکلاتی وجود دارد و تلاش می‌شود که این موضوعات حل شود؛ اما شاهد هستیم برخی افراد به‌زعم خودشان براساس وظیفه شرعی درباره منافع ملی حرف‌هایی می‌زنند که غلط است. حال این سؤال پیش می‌آید که چرا برخی افراد با اظهارات نسنجیده، اذهان را تخریب می‌کنند». رئیس مجلس در ادامه هم گفته: «برادری در یکی از استان‌ها در رابطه با مذاکرات هسته‌ای اعلام کرده که تمام واحدهای هسته‌ای کشور پس از توافق ژنو تعطیل شده؛ همچنین یک برادر دیگر گفته که ما با توافق، داروندار فناوری هسته‌ای‌مان را به آمریکا داده‌ایم. همچنین یک نفر دیگر در مسئله هسته‌ای مردم را تحریک می‌کند که آقا تنها است. حال این سؤال پیش می‌آید که اگر این افراد مشکلی دارند، چرا پشت رهبری پنهان می‌شوند. این درحالی‌است‌که رهبر معظم انقلاب بارها فرموده‌اند که مذاکره‌کنندگان کشورمان متعهد، متدین، غیور و شجاع هستند. حال آیا اظهارات این‌گونه افراد با فرمایشات معظم‌له برابر است». لاریجانی با بیان اینکه کشور در شرایط کنونی نیازمند وحدت و همدلی است، گفت: «قطعا با اظهارات تند و تخریبی نمی‌توان وحدت را در کشور ایجاد کرد، از این‌رو در شرایط کنونی باید حرف رهبری را گوش کنیم.»احمد غلامی، سردبیر شرق در سرمقاله امروز روزنامه با عنوان "یکی بخر دو تا ببر"، به واکنش های بعد از توافق میان دو اردوگاه دولت پیشین و دولت کنونی پرداخته و اینکه در صورت توافق، دولت قبلی مدعی خواهد شد که زمینه های اصلی توافق را آنها برای کشور مهیا کرده بودند و تیم کنونی نیز آن را برای مجلس دهم به کار خواهد برد: هم‌اینک سیاست «یکی بخر دو تا ببر» در دو اردوگاه کاملا متفاوت سیاسی خودش را نشان می‌دهد. محافظه‌کاران جدید برآمده از تحول سیاسی خرداد ٩٢ بر آنند تا با چسب و بست نوعی لیبرالیسم خفیف، اندوخته تاریخی راست‌گرایان سنتی و تکنوکرات‌ها را در هم ادغام کنند و به وعده‌ای شکل بدهند که بعد از توافق احتمالی در مذاکرات هسته‌ای با تصاحب مجلس جامه عمل می‌پوشد. طرف دیگر سیاست «یکی بخر دو تاببر»، تغییر آرایش سیاسی احمدی‌نژاد و یارانش است که جسته و گریخته در رسانه‌های نزدیک به خود، چنین وانمود می‌کنند که «نظام در نهایت به پای مذاکره می‌رفته است. اما با غنی‌سازی ٢٠ درصدی، احمدی‌نژاد کاری کرده است که ارزش‌های اصلی و اساسی نظام آسیبی نبینند.»* ناگفته پیداست که احمدی‌نژاد به تعبیر منطق‌دان‌ها محل سؤال را تغییر می‌دهد و هیچ حرفی از ناگواری تحریم‌ها و سختی‌های وارد بر مردم به میان نمی‌آورد. در عوض، طوری صحنه‌سازی می‌کند که گویی مذاکرات هسته‌ای، هیچ ربطی به تحریم‌ها ندارد. تا اینجای کار معلوم است که طرفین قطب‌بندی سیاسی، هر دو از توفیق مذاکرات هسته‌ای سود می‌برند و هر کدام این توفیق را به خود منتسب می‌کنند. از این‌رو، به جای آنکه مردم مولد سیاستی در مقام حمایت یا نقد دولت باشند، صرفا مصرف‌کنندگان تعبیرات و شبه‌تحلیل‌هایی خواهند بود که منفعت عده کمی را جایگزین صلاح و مصلحت جمعی می‌کنند. دیری نمی‌گذرد که احمدی‌نژادیست‌ها، با اشاره به ناکامی دولت در وعده‌های انتخاباتی‌اش، پیروزی هسته‌ای را پیامد عملکرد خود قلمداد می‌کنند و همزمان در طرف دیگر این معادله، محافظه‌کاران جدید، با تکیه بر معضلات ناشی از دوره هشت‌ساله احمدی‌نژاد وضعیت موجود را رو به جلو توصیف می‌کنند. در فرهنگ انگلیسی، بین دو مفهوم «ارث» (heritage) و «میراث» (legacy) تفاوت ماهوی وجود دارد. ارث، ماترکی مادی است که هم می‌توان آن را تصاحب کرد و هم قابل انتقال به غیر است. اما میراث، گذشته از آنکه از شأنی معنوی برخوردار است، قابل انتقال نیست. به عنوان مثال، ملک و ثروت از مصادیق ارث هستند. اما مفاهیمی مثل «نام نیک»، «اعتماد» یا «حسن ظن» نمودهایی از میراث‌اند که به‌هیچ‌وجه قابل انتقال به دیگری نیستند. تأکید بر این تمایز از این بابت معنی‌دار است که دولت روحانی «ارثش» را از احمدی‌نژاد دریافت کرده است و «میراثش» از حمایت اصلاح‌طلبان ناشی می‌شود. منطق سیاست «یکی بخر دوتا ببر» هم از دل این تبارشناسی ذووجهین بیرون می‌زند. یک گام تا توافق یک گام تا شکست/ صداي پای عرفی گرايی در حاكميتروزنامه جوان نیز در گزارشی از مذاکرات هسته ای از پیشرفت این مذاکرات در روزهای پنج شنبه و جمعه گفته و با تیتر "یک گام تا توافق یک گام تا شکست"، احتمالات و حاشیه های نشست وین را بررسی کرده است: مذاكرات ايران و 1+5 روزهاي پنج‌شنبه و جمعه به طور قابل ملاحظه‌اي پيشرفت كرد و ظاهراً دو طرف توانسته‌اند تا حدودي اختلافات موجود در داخل متن اصلي توافق را كنار بزنند. نشانه‌هاي نزديك شدن به توافق فني در وين به روشني ديده مي‌شود و تقريباً كسي ديگر از باقي ماندن پرانتزها در داخل متن اصلي توافق صحبت نمي‌كند، با اين حال ظاهراً مسائلي مهم و پيچيده مربوط به ضمائم باقي مانده كه دست كم تا امروز سرپرستان تيم‌هاي مذاكره‌كننده را در وين نگه خواهد داشت، البته اهميت اين مسائل باقي مانده به اندازه‌اي است كه ممكن است توافق را به شكست بكشاند. به گزارش «جوان»، تقريباً تمام تيم‌هاي ديپلماتيك 1+5 در وين تأييد مي‌كنند كه مذاكرات هسته‌اي طي روزهاي جمعه و پنج‌شنبه پيشرفت قابل ملاحظه‌اي داشته و تيم‌هاي حاضر در وين، به شكل قابل توجهي به توافق نزديك شده‌اند. با اين حال، ديپلمات‌ها ديروز گفتند همچنان مسائل دشواري وجود دارد كه بايد احتمالاً تا امروز (شنبه) بر سر آنها توافق به وجود بيايد؛ مسائلي كه خبرنگار اعزامي «جوان» به نقل از ديپلمات‌ها مي‌گويد، اگر حل و فصل نشوند، ممكن است مذاكرات به نتيجه نرسد. محمدجواد ظريف وزير خارجه ايران روز جمعه گفت كه پيشرفت زيادي صورت گرفته اما موضوعات فني و نگارشي مختلفي وجود دارد. عباس عراقچي معاون ظريف هم تأييد كرد كه مذاكرات به «مرحله آخر» نزديك شده ولي گفت كه «يكسري اصول و چارچوب‌هايي» وجود دارد كه تلاش مي‌شود« تا قبل از هفت روزي كه تمديد شده» بر سر آنها توافق صورت گيرد. عراقچي گفته كه اين مسائل باقي مانده براي ايران «كليدي و خط قرمز است و بدون آنها توافق نخواهيم داشت.»
در ادامه این گزارش می خوانیم: طرف‌هاي غربي كه پيشرفت در مذاكرات را تأييد كرده‌اند، مي‌گويند برخي مسائل مهم و پيچيده باقي مانده كه بايد بر سر آنها توافق شود. لوران فابيوس وزير خارجه فرانسه كه ديروز وين را به مقصد پاريس ترك كرد، در جمع خبرنگاران گفت: « در برخي مسائل پيشرفت داشتيم ولي هنوز به نتيجه نرسيده‌ايم.» سرگئي لاوروف از توافق بر سر«91 درصد» متن خبر داده و گفته كه همه سعي مي‌كنند طي چند روز باقي مانده كار به ثمر برسد ولي او نيز گفته صحبت از وجود متن آماده شده هنوز« صحبت دقيقي نيست.» اريك شولتز، سخنگوي كاخ سفيد ديروز در همين باره گفت: «موضوعات پيچيده‌اي در مذاكرات هست كه بايد حل شود.» هر چند ديپلمات‌هاي بلند پايه در وين ديگر از باقي ماندن اختلافات بر سر متن اصلي توافق صحبت نمي‌كنند و بيشتر صحبت‌ها به باقي ماندن مسائل پيچيده در ضمائم توافق متمركز شده ولي هنوز هيچ كدام از اعضاي تيم ايراني در وين تا ديشب تأييد نكردند كه متن اصلي توافق (بدون پرانتزها) كامل شده است. برخي ناظران بازگشتن لوران فابيوس وزير خارجه فرانسه به پاريس را نشان‌دهنده تكميل متن اصلي توافق مي‌دانند ولي خبرنگار اعزامي «جوان» ضمن تأكيد بر اينكه ديپلمات‌هاي ايراني تكميل متن اصلي را تا كنون تأييد نكرده‌اند، مي‌گويد كه اگر فابيوس متني هم به پاريس برده باشد، احتمالاً متن ناقصي است. به گفته او، تيم ايراني «تفاوتي بين متن اصلي و ضمائم قائل نيست.» ديپلمات‌ها همچنين مي‌گويند يكسري مسائل و اختلاف‌نظر‌هايي باقي خواهد ماند كه بايد در پايتخت‌ها بر سر آنها تصميم‌گيري شود، البته در مورد همين مسائل نيز راه حل‌هايي وجود دارد كه اين راه حل‌ها نيز براي پايتخت‌ها ارسال خواهد شد. "صداي پاي عرفي‌گرايي در حاكميت"، عنوان سرمقاله امروز جوان به قلم دکتر گنجی است: وقتي مشاوران رئيس جمهور مفاهيم كاربردي غرب همچون «توسعه» و «دموكراسي» را جايگزين «پيشرفت» و «مردم‌سالاري» مي‌نمايند و لازمه دموكراسي (مردم سالاري) را ليبراليسم مي‌دانند و حزب رسمي كشور كه از قضا خود را وارث دولت مستقر مي‌داند، 180 درجه برخلاف ديدگاه امام ليبراليسم را فرياد مي‌زند و وقتي رئيس جمهور محترم در كسوت روحانيت، قانوني را كه با اكثريت نمايندگان همين ملت و توسط حقوقدانان و فقها با شرع و قانون اساسي انطباق داده شده است لازم الاجرا نمي‌داند، نمي‌توانيم بگوييم صداي پاي عرفي گرايي در عرصه حاكميت به گوش مي‌رسد؟ ممكن است عرفي‌گرايي در زندگي روزمره مردم رخ نمايي كند كه معمولاً در قالب مدگرايي رفتاري، پوششي و منشي قابل بازيابي است اما اگر قرار است در عرصه حاكميت «عرفي گرايي پنهان» و عيان را بنمايانيم چه نيازي به مدعاي اسلامي است؟بدون ترديد آنچه شرح داده شد مربوط به نقص دموكراسي است. در عرفي‌گرايي هدف از توسعه نه رشد و تعالي است كه رأي مجدد توده به مولدان و حاملان امر توسعه است. فهم مشاوران دولت يا شخص رئيس جمهور احتمالاً اين است كه «عرف رأي ساز» چگونه سامان مي‌يابد و چگونه مي‌توان پرستيژ روشنفكري را در عرصه سياست ورزي پياده نمود. بنابراين نقص دموكراسي غربي اين است كه نخبگان پيرو توده‌اند و چون به رأي توده نياز دارند ابايي از پذيرش همجنس‌گرايي، سقط جنين، چند شوهري و ... ندارند. ممكن است نخبگان ما حكومت ديني را هم به عرف بسپارند. بدين معني كه اگر مردم، نظام ديني بخواهند بايد تمكين نمود، اما در نقطه صفر جهت‌گيري‌شان بي طرفي نيست بلكه خود مروج سكولاريسم و عرفي‌گرايي و ليبراليسم هستند. اين راهبردي است كه قبلاً روزنامه‌هايي مانند صبح امروز و ماهنامه كيان دنبال مي‌كردند و از قضا راهبرد غرب براي استحاله دروني و تدريجي محتواي نظام اسلامي تلاش جهت عرفي‌گرايي و تسليم شدن مسئولين در مقابل عرفي‌سازي براي رأي‌آوري مجدد است. اگر برخي مسئولان داراي چنين ذائقه‌اي هستند چرا بر خط امام تأكيد مي‌كنند؟در ادامه این سرمقاله می خوانیم: امام به شدت بر «جمهوري اسلامي اسمي» مي‌تاختند و مقام معظم رهبري نيز از دو ماهيت حقوقي و حقيقي نظام، اصالت را به ماهيت حقيقي مي‌دهند و آن را وجه متمايز‌كننده نظام ما از «نظام‌هاي عرفي» مي‌دانند. (24/9/86، دانشگاه علم و صنعت) ممكن است دولت‌هاي جمهوري اسلامي اقدامات مؤثري نيز در راستاي توسعه انجام دهند يا انجام داده باشند، اما آنچه هنر دولت‌ها و حاكميت است پياده كردن اهداف انقلاب اسلامي است. توسعه عرفي و خطي كه روشنفكران ما نشخوار مي‌نمايند فاقد خاستگاه معرفتي بومي است. بنابراين تمايز جدي بين آن و آنچه مردم ايران در انقلاب اسلامي 1357 مي‌خواستند وجود دارد. دولت نبايد مسير اداره كشور را طوري طي نمايد كه مؤمنان، انقلابيون و قاطبه جامعه مذهبي ايران احساس نمايند در نگاه دولت تفاوتي بين جمهوري اسلامي با فلان كشور توسعه‌يافته اروپايي وجود ندارد. توسعه‌اي كه امروز مدنظر روشنفكران است تفاوتي با توسعه‌اي كه پهلوي دوم دنبال مي‌كرد ندارد. اگر استانداردها و شاخص‌هاي توسعه غربي براي اندازه‌گيري مدنظر است كه لازم به انقلاب نبود. جاده، برق، شهرسازي، كارخانه و... را هم دولت فرانسه بهتر از ما مي‌سازد و هم پهلوي در پي آن بود. بنابراين به نظر مي‌رسد فلسفه قيام امام را با سكوت تزئين مي‌كنيم و به يك بعد از ابعاد آن كه رفاه است توجه مي‌كنيم. قيام امام، «قيام براي شكم» نبود. دنياي مردم براي امام فوق‌العاده اهميت داشت اما صرفاً بدان نمي‌انديشيد. «خير دنيا و آخرت» يا «رشد مادي و معنوي» به صورت توأمان مدنظر امام بود. اين گفتمان را در دو سال دولت فعلي نمي‌بينيم و از چارچوب فكري مشاوران نيز برنمي‌آيد كه عزت در تمسك به اسلام است، شاخص عزت را جناب سريع‌القلم پذيرش ويزا در فرودگاه كپنهاگ دانمارك اعلام كردند. از اين نگاه، جمهوري اسلامي كه هيچ، جمهوري فرانسه هم بيرون نمي‌آيد، چراكه فرانسوي‌ها هم فرودگاه كپنهاگ را برتر از پاريس نمي‌دانند. الگوي ما كجاست؟ "بورس «رانت» يا بورس «كالا»؟!"، گزارشی از جوان از روزهای تیره و تار بورس ایران است: با وجود تأكيد محمدرضا نعمت زاده وزير صنعت، معدن و تجارت براي عرضه محصولات پتروشيمي در بيرون از بورس كالا، برخي كارشناسان حوزه پتروشيمي بر اين باورند كه با اين اقدام فضاي رانت خواري در اين حوزه بكر تشديد شده و روزهاي تيره و تاري در پيش خواهد بود و عده‌اي ديگر معتقدند خود بورس كالا يك عامل دلالي است و بايد حذف شود. به گزارش «جوان» با وجود اينكه بيشتر مديران كشور بر ماندن بورس كالا اصرار دارند اما نعمت‌زاده همچنان به دنبال حذف پتروشيمي از بورس كالاست. دكتر فريدون فتوحي پور يكي از كارشناسان ارشد صنعت پتروشيمي با بيان اينكه خود بورس كالا دليل اصلي مشكلات و دلال بازي در پتروشيمي است، گفت: يكي از شركت‌ها در انبار خود 5 هزار تن محصول دارد كه حاضر نيست به متقاضي بفروشد زيرا بر اساس قانون بايد محصولات خود را در بورس كالا عرضه كند. در بورس كالا هم دلال‌ها هرچه هست را مي‌خرند و ذخيره مي‌كنند و در بازار آزاد و با قيمتي گران‌تر عرضه مي‌كنند. وي به «جوان» گفت: يكي از مشكلات بورس كالا، قطع كردن رابطه مستقيم توليد‌كننده و مصرف‌كننده اصلي است به طوري كه مصرف‌كننده خوراك مورد نياز خود را حداقل با يك واسطه و با قيمتي گران‌تر دريافت مي‌كند كه باعث افزايش قيمت‌ها مي‌شود. در ادامه این گزارش اقتصادی می خوانیم: علاقه وزير صنعت و پدر پتروشيمي به خروج محصولات پتروشيمي از بورس كالا به روزهايي بر‌مي‌گردد كه نعمت زاده پا به وزارت صنعت گذاشت و در يك نامه انتقادي كه از سوي عضو كميسيون صنايع به دفترش رسيده بود، دستور خروج پتروشيمي از بورس كالا را داد؛ دستوري كه به فاصله چند ساعت از رسانه‌اي شدنش تكذيب شد و انتقادها از وزير صنعت به اوج خود رسيد. با اين حال نعمت‌زاده بعد از چند ماه سكوت در اين باره بازهم وارد عرصه شد و در سخنراني‌هاي خود از ناكارآمدي بورس كالا در حوزه پتروشيمي سخن گفت و بر طبل خروج پتروشيمي از بورس مي‌كوبيد. همه كارشناسان و مديران از يك طرف از ماندن پتروشيمي در بورس كالا مي‌گويند و نعمت‌زاده در مقابل، تمام زور خود را روي طنابي گذاشته است كه يك سرش دست خود و سر ديگرش دست طرفداران تجارت محصولات پتروشيمي در بورس كالاست. گرچه اختلال‌ها و مشكلاتي در بورس كالا برخي از مشتريان محصولات پتروشيمي را دچار محدوديت هايي كرده است اما نمي‌توان با بولد كردن اين مشكلات، به طور كلي منكر نقش بورس كالا در شفافيت شد و همه چيز را فداي شيوه‌اي كرد كه تجربه تاريخي نشان داده تنها و تنها دلالان و رانت خوار را فربه كرده است.پیشنهادی برای مردم در عید فطر/ فقط چند گام تا توافق نهایی/ توبیخ بودار "ماه عسل"روزنامه آفتاب یزد، سرمقاله امروز خود را به صادق زیباکلام اختصاص داده و وی نیز پیشنهاد داده که مردم خود را برای جشن هسته ای در روز عیدفطر آماده کنند. این استاد دانشگاه یکی از منتقدان اصلی صنعت هسته ای کشور است و آن را برای ایران غیر ضروری می داند وی بارها در یادداشت ها و مناظره های خود عنوان کرده که با پول هسته ای می شد هزاران سد احداث کرد و از برق آن استفاده کرد. این مدافع سرسخت چکمه های ارتشی رضاخان، صنعت هسته ای ایران را بلای جان کشور می داند و به همین خاطر قبل از اتمام مذاکرات مردم را به جشن تعطیل صنعت هسته ای دعوت می کند: شاید این پرسش مطرح شود اگر در مذاکرات موضوعی باقی نمانده پس چرا طرفین توافق را اعلام نمی کنند که باید گفت یک مشکل باقیمانده و آن مشکل ابهامی است که غربی ها نسبت به پرونده ای در گذشته دارند. گویا گزارشاتی از قبل در مورد فعالیت هسته ای کشورمان وجود دارد که در این گزارش ها ادعا شده ایران به دنبال سلاح هسته ای است .این در حالیست که می شد این ابهامات و سوالات غربی ها را در دولت قبل مرتفع ساخت اما متاسفانه مذاکرات 6 ساله آقای جلیلی با 1+5 تنها اتلاف وقت بود .به عبارت ساده در آن دوران کوچکترین گامی در جهت حل این اختلافات برداشته نشد . ایران همواره اعلام آمادگی کرده که حاضراست در خصوص این ابهامات و شبهات با آژانس همکاری کند. اما مشکلی که وجود دارد این است که حل و فصل این مشکلات دربرگیرنده بازدید از برخی از سایتهای نظامی ایران می باشد. ایران نیز حاضر نیست چنین مسئله‌ای را قبول کند. البته همانطور که اشاره نمودم این موضوع به سال ها قبل بر می گردد و در حال حاضر آژانس، آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها یقین دارند که در هیچ کجای ایران فعالیت‌های هسته ای صورت نمی گیرد و تمام فعالیت‌های ما در چند مرکز مشخص خلاصه می شود. اما به هر حال این پرونده گشوده است همچنان و باید بسته شود.البته بسیار بعید به نظر می رسد که این پرونده بتواند خللی در راه رسیدن به توافق ایجاد کند. این پرونده در آینده حل و فصل خواهد شد. مع الوصف می توانیم از حالا آماده توافق شویم.به نظر می رسد توافق هسته ای نزدیک است و در شب های معنوی و با برکت قدر می توانیم به این مهم برسیم. براین اساس به مردم ایران پیشنهاد می دهم خود را از هم اکنون برای جشن هسته ای در عید فطر آماده کنند. ان شاءالله.
روزنامه آفتاب نیز در گزارشی از مذاکرات هسته ای با دید خوشبینانه گفته که برخی از مقامات غربی از توافق در روز یکشنبه خبر می دهند و با تیتر " فقط چند گام تا توافق نهایی"، این موضوع را بررسی کرده است: اگرچه به چشم بسیاری دنبال کردن مذاکرات هسته ای ایران به امری تکراری و شاید به زعم بعضی به روندی سریالی و بی پایان تبدیل شده باشد اما اگر اخبار نفس گیر این روزها را دنبال کنیم هر بار بارقه های امیدی را در پس آن می بینیم که بیش از هرچیز، نشان از آن دارد که اینبار به زمان توافق خیلی بیشتر از یک رویا نزدیک شده ایم. حالا صحبت های تمامی مقامات ایرانی و آمریکایی و اروپایی به جای آنکه رنگ و بوی دلواپسی به خود گرفته باشد از عزم مذاکره کنندگان برای پایان نتیجه بخش مذاکرات خبر می دهد؛ پایان نتیجه بخشی که شاید طی همین چند روز رقم بخورد . حضور تمامی وزرای خارجه و گفتگوهای فشرده این روزها در پایتخت اتریش ، از یک سو و ابراز نظرات مثبت دو طرف مذاکره کننده در باره روند مذاکرات و پیشرفت های آن ، گام هایی مثبت است به سوی آنچه که سالیان سال در انتظارش بودیم. در ادامه این گزارش آمده است: مسئله دیگر حائز اهمیت، این است که اگر توافقی صورت پذیرد، شورای امنیت قطعنامه‌ای مبنی بر برداشتن و لغو تمامی تحریم‌ها صادر می نماید. این موضوع از این حیث مهم است که اگر شورای امنیت این قطعنامه را صادر کند، آزادی عمل کنگره آمریکا محدود خواهدشد. به این ترتیب در سه فاز و براساس گزارش آژانس تحریم‌ها برداشته خواهند شد. به احتمال زیاد مذاکرات در سه روز آینده به نتیجه می رسد حسن بهشتی پور کارشناس مسائل بین الملل صحبت های اخیر وزیر امور خارجه کشورمان بسیار امیدوارکننده به نظر می‌رسد. به گونه‌ای که من پیش‌بینی می‌کنم اگر اسرائیل و عربستان سنگ‌اندازی نکنند، به احتمال بالای نود درصد تا آخرین ساعات روز یکشنبه به نتیجه نهایی خواهیم رسید. اکثر مشکلات حل شده است و تنها بحث، بر سر چگونگی لغو تحریم‌ها است که تا روز دوشنبه این موضوع هم حل و فصل خواهد شد.آنچه فعلا در دستور کار مذاکره کنندگان قرار گرفته توافق نهایی بر سر جدول لغو تحریم‌ها است که تا کنون توافق کاملی در این زمینه صورت نگرفته است. تمام مسائل در چند روز آینده به عقیده من در ارتباط با موضوع لغو تحریم‌ها و کیفیت این لغو خواهد بود. مسئله بحث برانگیز ماههای اخیر مربوط به بازرسی از مراکز هسته‌ای و پایگاه‌های نظامی بود که با آمدن یوکیا آمانو این موضوع حل شد. ظاهرا راهکاری توسط آژانس ارائه شده که البته هنوز صورت نهایی به خود نگرفته است اما طبق پروتکل الحاقی ایران موافق است که در چارچوب این دستور‌العمل، بازدیدها به صورت سازماندهی شده انجام شود. در این میان صحبت‌های آمانو هنگام بازگشت از وین نشان از این موضوع دارد که هنوز راهکار آژانس برای بازدید از مراکز هسته و به ویژه مراکز نظامی نهایی نشده است و تمام تلاش‌ها بر این است که تا قبل از پایان روز یکشنبه این راه‌حل نیز قطعی شود. در اینجا باید خاطر نشان کرد که حضور آمانو در ایران به عنوان مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی بسیار موثر بود و تا جایی که من اطلاع دارم در پیشبرد و پیشرفت مذاکرات مثمر ثمر واقع شد چرا که هم آمانو و هم عباس عراقچی مذاکره کننده ارشدمان این دیدار را مثبت تلقی نمودند و آن را حاوی نتایج بسیار خوب دانستند. در پایان باید بگویم که خبرهای خوشی در راه است و من فکر نمی کنم مذاکرات تمدید شود و احتمال تمدید آن را کمتر از پنج درصد می‌دانم با آنکه در سیاست هیچ چیز قابل پیش بینی نیست اما این هفته می‌توانیم شاهد به نتیجه رسیدن مذاکرات بعد از دو سال تلاش تیم مذاکره کننده کشورمان باشیم. این خوشبینی و امیدواری فقط در صحبت های مذاکره کنندگان ایرانی دیده نمی شودبلکه تمام طرف های مذاکره کننده از به نتیجه رسیدن آن در دو سه روز آینده خبر می دهند."توبیخ بودار" تیتر یادداشت انتقادی آفتاب یزد از حواشی پیرامون برنامه ماه عسل امسال است: آنچه بیش از همه موجب سر وصدای بیش از اندازه ماه عسل در ماه مبارک رمضان امسال شده نه اجرا و دیالوگ ها و نه طراحی دکور و نه هیچ چیز دیگری جز میهمانان این برنامه است. میهمانانی که می توان ادعا کرد پاشنه آشیل امسال برنامه احسان علیخانی هستند. اوج هنرنمایی مجری برنامه ماه عسل درباره میهمانانش در همان روزهای آغازین این برنامه شکل گرفت، آنجا که احسان علیخانی مقابل دوربین برنامه خود اعلام کرد که هیچ کس را قضاوت نکنیم و این جمله اعلان جنگی بود که علیخانی آغازکننده اش لقب گرفت چه آنکه از همان ابتدا معلوم شد برخی از میهمانان این برنامه میهمانان عادی نیستند و بدون هیچ گونه تعارفی نمی توان آنها را قضاوت نکرد. پنداری که خود احسان علیخانی هم می دانست که مخاطبان و منتقدان و قضاوت کنندگان برخی از میهمانانش را زیر دقیق ترین ذره بین های خود گرفته و آنها را (بخوانید دعوت کنندگان آنها را) نقد می کنند. منتقدان اما در میان میهمانان این برنامه تاکنون دو میهمان را بیشتر مورد نقد قرار داده اند، یکی برنامه ای که میهمانش دختر و پسر جوانی بودند که پسر قصه برای اثبات عشق خود به دختر، خود را از طبقه دوم ساختمان پایین انداخته بود و میهمان دوم هم خانمی بود که در شغل مدلینگ عروس فعالیت می کرد. دو برنامه با دو موضوع خاص که هر دو را احسان علیخانی مدیریت و هدایت کرد. این دو میهمان خصوصا خانمی که در شغل مدلینگ عروس کار می کرد برنامه ماه عسل را از ریل اصلی خارج کرده و به سمت ناکجاآباد هدایت کردند. گرچه هیچ کاری عار نیست اما منصفانه اگر بنگریم از مسئولان صدا و سیما بسیار بعید بود که با آن اندازه موشکافی که از ایشان سراغ داریم، بیایند و بدون تحقیق دست به دست چین کردن میهمانانی بزنند که به قول مجری برنامه از بین صد و اندی میهمان انتخاب شده اند. اینکه بخواهیم قبول کنیم که رسانه ملی روی میهمانانی که به برنامه های مختلفش دعوت می کند هیچ شناختی نداشته و یا با اندک شناختی اقدام به دعوت از آنان می کند نگاهی بسیار ساده لوحانه است چرا که تجربه نشان داده که رسانه ملی در جزئی ترین و معمولی ترین برنامه های خود مو را از ماست بیرون می کشد و گاها آش آنقدر شور می شود که اقدام به قطع برنامه هایی می کند که هیچ مشکلی ندارند.در ادامه می خوانیم: بنابراین نمی توان پذیرفت که رسانه ای با این ممیزی سنگین بدون هیچ گونه تحقیقی افرادی را به عنوان میهمان به یکی از برنامه های خود دعوت کند که فردا روز با هجمه عظیمی از انتقادات مواجه شود. انتقاداتی که آنقدر قوی بود که موجب شد برنامه ماه عسل در حالی که به نیمه رسیده بود توسط معاون سیمای سازمان صدا و سیما توبیخ شود. رسانه ملی و این حقیقت این موضوع را در ذهن میلیونها ایرانی متبادر می کند که این رسانه به جز موارد خاصی مانند سریال پایتخت با ریزش بی اندازه و بی وقفه مخاطبان روبه رو شده اما این دلیل نمی شود حال که کسی برنامه های صدا و سیما را نمی بیند فعالیت های این رسانه را نیز رصد نکند. اینکه چه اتفاقی رخ داده که خانمی که این روزها عکس هایش شبکه های اجتماعی را انباشته کرده توانسته به برنامه ای رمضان محور راه پیدا کند پرسشی است که شاید هرگز پاسخ مناسبی برای آن یافت نشود. جان کلام آنکه به نظر می رسد تذکر مسئولان صدا و سیما و توبیخ ماه عسل اقدامی صرفا برای بستن دهان منتقدان است. همانطور که گفته شد تقریبا نزدیک به محال است فردی بدون تحقیق و بررسی بتواند وارد سازمان شده و مقابل دوربین بنشیند.بزک توافق بد با تحریف خطوط قرمز هسته‌ای/ ذوق‌زدگی زنجیره‌ای برای 19 ماه بدعهدی آمریکا!/ حاکمیت قانون/ شعر شرافتمندانه بی‌طرف نیست طرفدار حق استروزنامه کیهان، با تیتر "بزک توافق بد با تحریف خطوط قرمز هسته‌ای"، به این موضوع پرداخته که در زمینه تحریم ها و بازرسی ها که جز خطوط قرمز ایران محسوب می شود، آمریکا با تغییر ادبیات در متن توافق توانسته خواسته خود را به تیم ایرانی تحمیل کند: مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 در وین در حال برگزاری است. بنابر شواهد موجود این احتمال جدی است که متن توافق برای بررسی به پایتخت ها ارسال شود. خبرهای منتشر شده از سوی رسانه های غربی بر این مسئله تاکید دارد که حداقل در دو موضوع بازرسی و تحریم، این توافق با منافع ملی و خطوط قرمز ایران مغایرت جدی دارد. در زمینه بازرسی ها، مطابق اعلام مقام های ارشد امریکایی، تمرکز فعلا از روی دسترسی به فهرست های خاص افراد و مکان ها برداشته شده ولی اولا حل PMD به عنوان پیش شرط اجرای تعلیق تحریم ها از سوی 1+
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[مشاهده در: www.farhangnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 130]
-
گوناگون
پربازدیدترینها