تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833706663
به رنگ ارغوان، به کام حاتمیکیا
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: فرخ نژاد به خوبی از عهده نقش دشوارش برآمده، او در نقش «بهزاد» در حقیقت دو شخصیت را بازی کرده است. در وجود او دو آدم با خصوصیات متفاوت در کنار هم هستند. شخصیت ظاهری... همه چیز درباره «به رنگ ارغوان» سال گذشته فیلم «به رنگ ارغوان» با تغییر رویکرد مدیریتی از توقیف درآمد و به روی پرده سینماهای تهران رفت و 31 فروردین نیز از روی پرده سینماهای تهران جمع شد و در مدت 62 روز 597 میلیون تومان فروخت. «به رنگ ارغوان» یکی از مهم ترین فیلم‌های ابراهیم حاتمیکیا کارگردان برجسته کشورمان است. روند تولید 29 دی ماه 1382 فیلم برداری «به رنگ ارغوان» در روستای سنگ ده شهرستان پل سفید در 50 کیلومتری قائم شهر نزدیک ارتفاعات سوادکوه آغاز شد. پس از آغاز فیلم برداری لوکیشن فیلم به یک استودیو بدل شد. در گوشه ای پلاتو قرار داشت و همه چیز تحت کنترل گروه فیلم سازی بود. گروه فیلم سازی به فضایی نیاز داشت که دو خانه دو شخصیت اصلی فیلم، رو به روی هم باشد. خانه مرد (بهزاد با بازی حمید فرخ نژاد) در طبقه بالای یک قهوه خانه بود. ساخت قهوه خانه را محسن شاه ابراهیمی(طراح صحنه) برعهده گرفت. او جایی را که در گذشته آغل گوسفندان بود و به محلی متروک بدل شده بود، به شکل یک قهوه خانه درآورد. باتوجه به این که، حدود 40 درصد از فیلم در اتاق محل سکونت مرد و قهوه خانه می‌گذشت، نیاز به طراحی صحنه دقیق و خلاقانه ای حس می‌شد که محسن شاه ابراهیمی به خوبی از عهده اش برآمد. او وسایل صحنه (آکاسوارها) را به حداقل رسانید. چرا که آن فضا نیاز به طراحی صحنه خلوتی داشت تا احساسات عاشقانه در میان صحنه آرایی پرتکلف و شلوغ گم نشود و تحت تاثیر عناصر فرعی قرار نگیرد. مدیریت فیلم برداری را حسن کریمی به بهترین نحو انجام دهد. در به رنگ ارغوان به جای آن که مانند بسیاری از فیلم‌های سینمای ایران از دوربین‌های 35 میلی متری قدیمی و از رده خارج استفاده شود به دلیل این که تهیه کننده فیلم هزینه سنگین کرایه دوربین را تقبل کرد، از دوربین آریفلکس 535 که دوربین بسیار حرفه ای و کامل است استفاده شد. «حسن کریمی» در گذشته دستیار «عزیز ساعتی» در فیلم آژانس شیشه ای بود. در نیمه پایانی اسفند 1382 فیلم برداری به رنگ ارغوان به پایان رسید. مشکلات نمایش فیلم بعد از آماده شدن «به رنگ ارغوان» همه منتظر بودند تا فیلم در بیست و سومین جشنواره فیلم فجر 1383 به نمایش دربیاید. وقتی اسامی فیلم‌های بخش مسابقه جشنواره اعلام شد، نام «به رنگ ارغوان» هم در میان آنها به چشم می‌خورد. حتی فیلم در برنامه‌های روزانه جشنواره هم قرار گرفت، اما سه روز قبل از آغاز جشنواره شایعاتی درباره مشکل نمایش فیلم در جشنواره به گوش رسید. گفته می‌شد که با درخواست مستقیم وزیر اطلاعات وقت (علی یونسی) فیلم قابل نمایش نیست و سیدجمال ساداتیان (تهیه کننده فیلم) اعلام کرد که به رنگ ارغوان توقیف شده است. فردای آن روز و در فاصله دو روز مانده تا جشنواره نامه حاتمیکیا به وزیر اطلاعات منتشر شد و به رنگ ارغوان به طور کلی از جشنواره خارج شد و به محاق رفت. در طول سال‌های بعد از ساخت «به رنگ ارغوان» سیدجمال ساداتیان نامه نگاری‌های زیادی برای رفع توقیف فیلم انجام داد. از جمله این که در زمان دولت نهم تلاش کرد پرونده فیلم دوباره به جریان بیفتد ولی به ظاهر حل مسئله در دستور کار وزیر ارشاد دولت نهم نبود. به همین دلیل ناچار شد به رئیس جمهور دکتر «محمود احمدی نژاد» نامه بنویسد. سه روز بعد از این نامه در تاریخ شانزدهم اردیبهشت ماه «جواد شمقدری» که در آن زمان مشاور فرهنگی و هنری رئیس جمهور بود، اعلام کرد که «به رنگ ارغوان» را دیده است و از نظر او فیلم هیچ مشکلی ندارد. رئیس جمهور نیز دستور رفع توقیف فیلم را داد. پس از تغییر مدیریت ارشاد و انتصاب شمقدری در مقام معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، پرونده فیلم دوباره به جریان افتاد و شمقدری تصمیمش را درباره نمایش عمومی فیلم به اجرا درآورد. در نهایت فیلم در جشنواره سال گذشته بدون هیچ تغییری پس از 5 سال به نمایش درآمد. به گفته ساداتیان تنها تغییری که در فیلم صورت گرفت ارتقای سیستم صوتی آن بوده و حتی یک نما از فیلم دچار جابه جایی یا تغییر نشده است. درباره بازیگران فیلم «حمید فرخ نژاد» که در «به رنگ ارغوان» نقش اصلی را بازی می‌کند، در فیلم ارتفاع پست هم با حاتمیکیا همکاری داشته است. نقش فرخ نژاد در فیلم پیچیدگی خاصی دارد به همین منظور او در طول فیلم مدام در حال مشورت با حاتمیکیا درباره نقش خود بود. هر جا که فرخ نژاد به مشکلی برمی‌خورد، حاتمیکیا به طور دقیق شخصیت «بهزاد» را برایش تحلیل می‌کرد. این مشورت‌ها و جلسه‌ها تا پایان فیلم با حاتمیکیا ادامه داشت.فرخ نژاد به خوبی از عهده نقش دشوارش برآمده، او در نقش «بهزاد» در حقیقت دو شخصیت را بازی کرده است. در وجود او دو آدم با خصوصیات متفاوت در کنار هم هستند. شخصیت ظاهری بهروز یعنی چهره ای که از خود درمیان جمع نشان می‌دهد آدمی ساده و بی دست و پاست و این ظاهر همه را فریب می‌دهد. در حالی که شخصیت اصلی او یک مامور اطلاعاتی بسیار جدی و حتی گاه خشن است.فرخ نژاد تعادلی ظریف میان این دو شخصیت ایجاد کرده است که این تعویض و تبدیل نقش‌ها به درستی برای تماشاگر جا می‌افتد. به گونه ای که هم «بهزاد» بی دست و پا را در میان جمع می‌پذیریم و هم یک مامور اطلاعاتی حرفه ای برایمان قابل باور است. ناآشناترین چهره فیلم حاتمیکیا، «خزر معصومی» دانشجوی سال سوم حقوق در نقش اول زن فیلم است. بازی او در «به رنگ ارغوان» به طور کامل تصادفی رخ داد. او از سوی «حبیب رضایی» به حاتمیکیا معرفی شد. وقتی فیلم نامه را خواند داستان به نظرش جذاب بود و به «رنگ ارغوان» را از خود دور نمی‌دید. «خزر معصومی» به خوبی از عهده نقش ارغوان برآمده است؛ او نقش یک دختر مستاصل و رنج دیده را به نحو موثری جان بخشیده و مانند غریقی است که می‌خواهد به هر چیزی متوسل شود تا از غرق شدن نجات یابد. یکی از بازیگران فیلم در نقش‌های فرعی «فرهاد قائمیان» است. او نقش کامرانی (پدر ارغوان) را در فیلم بازی می‌کند. ابتدا قرار بود این نقش، نقش منفی داستان باشد اما پرداخت حاتمیکیا و بازی قائمیان باعث شد که شخصیت کامرانی از یک نقش منفی تیپیک فاصله بگیرد. کامرانی در هم شکسته و رنج دیده و سال‌هاست دوری از خانواده و وطن او را مستاصل کرده و باعث شده است خطر دیدار دخترش را به جان بخرد. بازی قائمیان هم این رنج و تا حدودی پشیمانی را به خوبی منعکس می‌کند. کوروش تهامی هم در نقش یک عاشق شکست خورده که مرتب در حال عقده گشایی است، بازی قابل قبولی ارائه می‌کند. نکات مثبت فیلم فیلم مضمون جذابی دارد. دلباختن یک مامور امنیتی به دختر یکی از اعضای گروهک‌ها تا تردید او در انجام ماموریت و در نهایت کناره گیری او از مسئولیتش، عبور کاملی از خطوط قرمز است و مشخص است که فیلم با چنین مضمون جذابی، تماشاگر کنجکاو را تا به انتها به دنبال خود می‌کشاند. فیلم با تیتراژ جذابش (که در آن علایم ریاضی که در حقیقت رمزهای اطلاعاتی است تبدیل به نام دست اندرکاران فیلم می‌شود) شروع خوبی برای یک فیلم جاسوسی اطلاعاتی است. عملیات اطلاعاتی فیلم با آن که تماشاگر در فیلم‌های روز دنیا بارها عملیات جاسوسی متنوع و پیچیده ای را دیده، باز هم جالب و جذاب است. این نشان از توانایی حاتمیکیا در تصویر کردن جزئیات یک عملیات جاسوسی از نوع ایرانی و به گونه ای تاثیرگذار دارد. بازی خوب بازیگران «به رنگ ارغوان» نشان دهنده توانایی بالای بازیگران فیلم و هم چنین کارگردانی خوب حاتمی‌کیاست که بازیگران را در فیلم‌هایش به درستی هدایت و رهبری می‌کند. مشکلات و کاستی‌ها حاتمیکیا در طول فیلم برای رعایت اصل ایجاز، برخی از جزئیات داستان را به تماشاگر منتقل نمی‌کند و آنها را به ذهن مخاطب می‌سپارد. اما در بسیاری از موارد این ارائه نکردن اطلاعات نه فقط روایت را موجز نمی‌کند، بلکه درام را مبهم و ناقص می‌کند. به طور مثال در اواخر فیلم در فصل درگیری و تیراندازی، سرانجام شخصیت «بهزاد» که شخصیت اصلی درام است، نامشخص می‌ماند. او یکی از مهاجمان را می‌کشد و سپس گویی محو می‌شود. در سکانس بعدی و پایانی فیلم البته بهزاد را می‌بینیم اما بیشتر گیج و مبهوت می‌شویم چرا که او در شکل یک عکاس بازگشته است. این که این مامور امنیتی که رئیسش به نحو تهدیدآمیزی به او توصیه کرده بود به زندگی اش خاتمه دهد، چه طور سالم و سرحال بازگشته است، ابهام مضاعفی در پایان فیلم ایجاد می‌کند یا معلوم نمی‌شود ارغوان زن مهاجمی‌را که به انواع سلاح مجهز است، چگونه از پای درمی‌آورد، حتی تماشاگر برای لحظه ای ظن می‌برد که «ارغوان» پنهانی از سلاح استفاده می‌کند و حرف‌هایش درباره بی علاقه بودن به سیاست، پوشش برای فعالیت‌هایش است. درباره شخصیت «ارغوان» هم ابهاماتی وجود دارد. در طول فیلم هرگز نمی‌توانیم باور کنیم که او بتواند به فرد ساده لوحی که ناگهان بدل به مامور امنیتی می‌شود دل ببندد. در سراسر فیلم این گونه استنباط می‌شود که او برای نجات پدرش، بهزاد را مورد توجه قرار می‌دهد. این که در صحنه‌های انتهایی فیلم در محل ملاقات در قهوه خانه «ارغوان» ناگهان چادر به سر می‌کند و تسبیح به دست می‌گیرد همین مسئله را تایید می‌کند. حتی گاه چنین برداشت می‌شود که او بهزاد را به بازی می‌گیرد تا به هدف خود برسد مثل صحنه ای که از او می‌خواهد، جسد را دفن کند. کارگردانی حاتمیکیا در برخی از صحنه‌ها کمتر از حد انتظار است. نحوه غافل گیری کوروش تهامی‌در محوطه میان درختان در جنگل توسط حمید فرخ نژاد بسیار بسیار ابتدایی است. به هیچ عنوان نمی‌توانیم باور کنیم با چنین میزانسنی فرخ نژاد دیده و شناسایی نشود. آگاه شدن فرمانده اطلاعاتی (رضا بابک) از جریان عاشقانه بهزاد هم بسیار سردستی صورت گرفته، این مامور کارکشته آن قدر هوش و ذکاوت ندارد که وقتی پیام‌هایش را مرتب با عباراتی هم چون «هوالعشاق» و «هوالحبیب» شروع می‌کند، در حقیقت دارد دست به خودافشاگری می‌زند. جوایز فیلم بلورین بهترین فیلم نامه در بخش بین الملل جشنواره بیست و هشتم فیلم فجر به ابراهیم حاتمیکیا اهدا شد. در بخش مسابقه سینمای ایران هم «به رنگ ارغوان» برنده بلورین بهترین فیلم (سیدجمال ساداتیان)، بهترین کارگردانی (ابراهیم حاتمیکیا) و بهترین فیلم برداری (حسن کریمی) شد و بلورین جایزه نگاه مردمی بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر را هم با 58 درصد آرا دریافت کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 848]
-
گوناگون
پربازدیدترینها