تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833214536
عبدالرضا كاهانی از فیلم «هیچ» میگوید
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: این موضوع بزرگترین نگرانی ما بود كه هیچ یك كمدی سطحی شود. هر جا احساس میكردیم داریم برای خنداندن مخاطب كار میكنیم، خودمان را كنترل میكردیم... عبدالرضا كاهانی، یكی از كارگردان‌های جوان سینماست كه تاكنون فیلم‌هایی چون «آدم»، «آن جا» و «بیست» را در كارنامه كاری خود دارد با این حال تنها فیلم «بیست» این كارگردان در نوروز 88 امكان اكران پیدا كرد و فیلم‌هایی مانند آدم و آن جا به نمایش عمومی در نیامدند. در حال حاضر فیلم «هیچ» تازه‌ترین ساخته این فیلمساز جوان بر پرده سینماست. جدا از استقبال مخاطبان تهرانی و شهرستانی از این فیلم، منتقدان هم آخرین ساخته او را تحسین كردند.حالا به نظر می‌رسد اكران، اصلی‌ترین دغدغه كاهانی محسوب می‌شود و ما نیز ترجیح دادیم بحث و گفتگوی خود را از این موضوع آغاز كنیم.شرایط پیش آمده شما را به نوعی مجبور كرد هیچ را در سینماهایی بدون سرگروه و با چند هفته قرار داد كمتر نمایش بدهید.تجربه فیلمهای بعضی دوستان و حتی خودم به من یاد داد باید فیلم‌هایی با این شرایط را هر چه زودتر اكران كنیم تا مانند دیگر آثار خودم و همكاران دیگرم پشت درهای بسته اكران باقی نمانند. هیچ در زمان نمایش جشنواره فیلم فجر با نگاه دوستان در ارشاد برای نمایش و حضور در مسابقه مشكلاتی داشت؛ اما من مطمئن بودم به هزار و یك دلیل این فیلم اجازه نمایش خواهد گرفت. با توجه به این موضوع و همان‌طور كه اعلام كردم تجربه نشان می‌داد باید هر چه زودتر فیلم را اكران كنم. خیلی از فیلمسازان هم نسل من كه پروانه نمایش داشتند، اما به دلیل همین تعلل در نمایش نتوانستند حتی پس از گذشتن چند سال فیلم خود را اكران كنند. به نوعی تا تنور داغ است باید نان را چسباند. به همین دلیل من و سلیمان علی محمد، سرمایه‌گذار فیلم تصمیم گرفتیم در هر وضعیت حتی با داشتن رقیب‌های دیگر و نداشتن سرگروه، هیچ را به نمایش بگذاریم. خوشبختانه آقای علیمحمد نیز كاملا با این موضوع موافقت كردند و حتی تلاش كرد هر چه زودتر این اتفاق بیفتد تا بحث‌های درباره فیلم نیز تمام شود.با نداشتن سرگروه احساس نكردید ممكن است به اكران فیلم ضربه بخورد؟حالا دیگر احساس نمی‌كنم سرگروه نداریم. خوشبختانه حالا دیگر فكر می‌كنم فیلم سر پای خود ایستاده و خوشبختانه استقبال نیز تا كنون از طرف مخاطبان خوب بوده است. درست است هیچ به ذائقه مخاطب تن نمی‌دهد و سلایق خود را به مخاطب تحمیل میكند و داستان آن كلیشه‌ای نیست، ولی مورد استقبال قرار گرفت. حتی باورتان نمی‌شود در شهرستان‌ها نسبت به پارسال كه بیست در نوروز اكران شد، هیچ فروش بهتری داشت.من شخصا خودم فیلم را در چند سینما با مردم دیدم و حتی بعضی‌ها پس از پایان تیترا‍ژ فیلم را تشویق كردند. شما فیلم سومتان را نیز با مخاطبان ایرانی دیدید، از این‌كه می‌توانید در كشور خودتان میان مردم با وجود تمام حاشیه‌ها فیلم را ببینید چه احساسی دارید؟من ازدیدن تمام فیلم‌هایم با مردم كشورم كه هم جنس و هم زبان خودم هستند، لذت می‌برم؛ البته این امكان برای 2 فیلم دیگرم به وجود نیامد. باورتان نمی‌شود، این لذت قابل قیاس با هیچ جایزه‌ای نیست. من در كنار آنها لذت می‌برم. از واكنش‌های آنها به تمام صحنه‌ها چیزهای زیادی یاد می‌گیرم و حاضر نیستم این شرایط را با هیچ چیز دیگر عوض كنم. به نوعی مردم به من فیلمسازی را آموزش می‌دهند. البته برای فیلم تبلیغات جدیدی در نظر داریم كه قطعا با فروش بهتری روبه‌رو می‌شویم و مخاطبان بیشتری خواهیم داشت.دوست دارم یك روز در همین سینماها كه فیلم اكران است مردم فیلم را با بازیگران ببینند و لذت بیشتری از دیدن آن ببرند.فقط ناراحت این موضوع هستم كه فیلمسازان دیگری كه مشكلات اكران دارند این فرصت دیدن اثر خود را با مخاطب ایرانی از دست ندهند و امیدوارم روزی برای آنها نیز این شرایط فراهم شود. پس از بحث اكران بهتر است به عقب برگردیم. ایده اولیه داستان هیچ كه 2 نگاه متفاوت را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد، چگونه شكل گرفت؟یك روز مهران احمدی برای من داستانی واقعی را تعریف كرد. ما یك دوست مشترك داریم كه دكتر فوق‌تخصص است كه این ماجرا را تایید كرد. من دوست ندارم فیلم غیرواقعی بسازم. از داستان آن نیز خوشم آمد و بعد برای حسین مهكام تعریف كردم و سر فرصت فیلمنامه را بارها و بارها نوشتیم تا متن هیچ شكل گرفت.فیلمنامه را چند بار بازنویسی كردید؟ خاطرم نیست چند بار فیلمنامه را بازنویسی كردم، اما تجربه جدیدی با هم در نگارش این متن داشتیم. لپ‌تاپ مهكام مدام همراه وی بود و دائم سر صحنه حضور داشت و زمان پیش‌تولید هم كنار ما بود و در همه این شرایط چیزهایی كه به ذهنمان می‌رسید به متن اضافه میكردیم. تمرین‌هایی كه با بازیگران داشتم در مراحل پیش‌تولید فیلمنامه را تغییر داد و ما باز هم این تغییرات را اعمال كردیم.در این نوع روایتی كه شما انتخاب كردید به نوعی فیلم از 2 نگاه تشكیل شده است. آیا از ابتدای نگارش فیلمنامه این نوع روایت را در نظر داشتید؟ فكر نمی‌كنید نیازی برای جدا شدن این دو نگاه وجود دارد؟اگر فیلم با 2 نگاه روبه‌رو نبود متهم به این موضوع می‌شدم كه چرا قصه‌ام پرش دارد و باید این 2 نگاه را جدا میكردیم و از همان اول در فیلمنامه بود. ما خانواده‌ای را در فیلم می‌بینیم كه در نگاه اول پول ندارد و در نگاه دوم دارد، اما چه پول داشته باشد و چه نداشته باشد هیچ چیزی ندارد. در واقع این شخصیت‌ها هستند كه باعث می‌شوند چیزی نداشته باشند. فیلم شاید بخواهد به بی‌ظرفیتی آدم‌ها اشاره كند.یكی از امتیازهای فیلم نمایش بدون تعصب و عریان فقر و ویژگی‌های واقعی زندگی طبقه فرودست است.من تصمیم داشتم یك فیلم عریان از بخش جامعه بسازم و واقعیت را همان طور كه هست نشان بدهم. حس دلسوزی نسبت به این آدم‌ها نداشته باشم و به این دلیل كه فقیر هستند آنها را خوب جلوه ندهم. من می‌خواستم فارغ از مشكلات مادی كه این آدم‌ها دارند، واقعیت زندگیشان را نشان بدهم. البته تعارف را هم كنار بگذارم. به همین دلیل در نگاه اول فیلم شخصیت‌ها را معرفی كردم و در نگاه دوم به درونیات آنها پرداختم. ذات این ایده فانتزی است و می‌توانست فیلم را به یك كمدی فانتزی تبدیل كند، اما شما آگاهانه تلاش كردید از مرز واقعگرایی خارج نشوید؟ ذات این قصه فانتزی است، اما من دوست ندارم فیلم فانتزی بسازم. من از دوست مشتركمان مهران احمدی كه دكتر است درباره واقعیت این داستان سوال كردم و در سكانسی از فیلم حرف‌هایی كه دكتر به احمدی، صابر ابر و احمد مهران‌فر درباره تولید كلیه در بدن بیمار می‌زند، حرفهای خود دكتر است كه شخصی می‌تواند چند كلیه داشته باشد. ما مدام سعی میكردیم فیلمنامه را به سمت واقعیت ببریم و از فضای فانتزی كه برای من نگران‌كننده بود، فاصله می‌گرفتیم و تلاش میكردیم به زندگی نزدیك شویم. بازیگران هم در فضا تمرین می‌كردند. حتی در خانه‌ای كه حدود 80 درصد فیلم در آنجا فیلمبرداری شده، بدون حضور دوربین چند روز زندگی كردیم و در حال تمرین بودیم تا آنها جا و لباس خود را پیدا كردند و به هسته اصلی نقش و زندگی خودشان دست پیدا كردند و به كمك ما آمدند و باز تغییرات نهایی فیلمنامه زمانی شكل گرفت كه قرار بود جلوی دوربین قرار بگیریم. نمی‌توانم بگویم فیلمنامه چند بار نوشته شده است، اما می‌دانم همه ما برای این كه چه بگوییم و چه چیزهایی نگوییم، حساسیت زیادی داشتیم و بیشتر به سمتی رفتیم كه واقعی باشد و بیخودی مخاطب را نخندانیم؛ زیرا از این فیلمنامه می‌شود یك فیلم كمدی ساخت كه بسیار پرفروش شود، اما ما سعی كردیم از همه اینها فاصله بگیریم و آن فضای تلخ را ترسیم كنیم.شما در این فیلم از بازیگرهایی استفاده كردید كه می‌توانستند همین فضای فانتزی را تقویت كنند، اما به نظر می‌رسد فضا را كنترل كرده‌اید تا از واقعگرایی حاكم بر قصه دور نشوید؟این موضوع بزرگترین نگرانی ما بود كه هیچ یك كمدی سطحی شود. هر جا احساس میكردیم داریم برای خنداندن مخاطب كار میكنیم، خودمان را كنترل میكردیم.بازیگرها شخصیت‌ها را زندگی می‌كردند و این وفادار بودن به قواعد زندگی، بازی‌ها و كل فیلم را از فانتزی و كمدی دور می‌كرد. اگر مخاطب به سكانس‌هایی می‌خندد در واقع به موقعیتی كه آدم‌ها در آن گرفتار شده‌اند، می‌خندد. فكر می‌كنم فیلم باید رویكردی به زندگی داشته باشد و زندگی همه این لحظه‌های شاد و غم‌انگیز را در خود دارد.یكی از ویژگی‌های فیلمهای شما انتخاب بازیگران است. معمولا از بازیگرها در نقش‌های متفاوتی استفاده می‌كنید. این اتفاق چقدر آگاهانه می‌افتد؟ یعنی با این كار می‌خواهید هوشمندی و توانایی‌تان را در انتخاب و هدایت بازیگرها نشان بدهید؟به نظر من بازیگر خوب كسی است كه بتواند هر نقشی را فارغ از چهره و فیزیكش بازی كند. دوست دارم همان قدر كه خودم درگیر فیلم می‌شوم بازیگر درگیر نقش و فیلم شود. زمانی كه نقش از بازیگر فاصله دارد، او از كشف و شهودی كه برای رسیدن به نقش میكند، لذت می‌برد. این حس لذت به گروه منتقل می‌شود و همه در یك فضای گرم و دوست‌داشتنی كار می‌كنند. در فیلم‌هایی مثل بیست و هیچ كه بازیگرهای زیادی در آن حضور داشتند، چنین فضایی كمك می‌كرد هر بازیگری تلاش كند و به نوعی همه دیده شوند، اما این علاقه من فقط برای آشنایی‌زدایی از بازیگران برای تماشاگر نیست.بازیگرهایی كه در هیچ می‌بینیم چقدر انتخاب‌های اول شما هستند؟در هیچ و بیست زمانی كه فیلمنامه را می‌نوشتیم، به بازیگرهای نقش‌ها فكر میكردیم كه بیشتر آنها در هر دو فیلم مقابل دوربین رفتند. 20 درصد از بازیگرها تغییر كردند كه برای آنها فیلمنامه هم تغییر كرد.شما در این فیلم كار طراحی صحنه و لباس را هم خودتان به عهده دارید. چرا؟من طراح صحنه و لباس نیستم و در این ارتباط ادعایی هم ندارم. تنها كاری كه در این حوزه بلدم، این است كه از واقعیت حراست كنم و همیشه نگرانم طراح صحنه‌ای وارد كار شود و من به او فرصت دهم كه او در صحنه دخل و تصرفی كند كه واقعی نباشد. در نتیجه ترجیح می‌دهم خودم باشم. من زمانی برای طراحی صحنه وقت می‌گذارم كه دنبال لوكیشن هستم و بیشتر با كمك مسعود سلامی براساس قابی كه در نظر داریم به این فضا می‌رسیم.شما جزو فیلمسازانی هستید كه عمدتا با یك گروه ثابت در سینما كار می‌كنید.وقتی از چیزی جواب می‌گیرید، نباید به تركیب آن دست بزنید. ما یك سری جوان هستیم كه در یك فضای صمیمی با هم كار میكنیم. زمانی كه مشكل ممیزی برای فیلم پیش آمد حال همه برای سرنوشت فیلم بد بود و همه نگران و پیگیر بودند. دست زدن به این تركیب به عقیده من یك نوع بی‌عقلی است.فكر می‌كنم شما با مسعود سلامی مدیر فیلمبرداری كار به یك نگاه مشترك رسیدید و اوج این اتفاق به عقیده من در فیلمبرداری خوب «هیچ» دیده می‌شود.سلامی در این فیلم یكی از بهترین كارهای خود را ارائه كرده است. البته من فیلمبرداری «آنجا» را هم خیلی دوست دارم ولی متاسفانه دیده نشده است. ولی در هیچ مانند یك فیلمبردار بسیار حرفهای كار كرده است. این فیلمبردار جوان سینما كه من از نزدیك با وی آشنا هستم می‌دانم مدام در حال كار كردن است و مطالعات زیادی دارد به همین سبب در هر كارش به تجربه زیادی دست پیدا میكند. هیچ با نقدهای مثبتی از طرف منتقدان روبه‌رو شد، این باعث نمی‌شود كه وسوسه شوید در فیلم بعدی به لحن و فضای هیچ نزدیك شوید؟ فیلم بعدی من هیچ ربطی به این فضا ندارد هرچند یك فیلم اجتماعی است، اما شباهتی به هیچ ندارد. گویا قرار است امسال نمایشی را روی صحنه ببرید. قصد دارم آبان ماه نمایشی را اجرا كنم، اما فعلا قصد ندارم درباره آن صحبت كنم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 615]
-
گوناگون
پربازدیدترینها