محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853499563
آوارگان و نان آوران كوچك
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اين جمله هاي زيبا و منطقي، ماده 27 پيمان نامه جهاني حقوق كودك است كه انسانهاي بسياري در سراسر جهان آن را به هر دليل زير پا گذاشته و در نتيجه ميليونها كودك بي گناه به علت بي سرپناهي يا فقر در خيابانها رها شده اند. كودكاني كه مشتريان دايمي زباله دانهاي شهر هستند، بر زمين سر مي گذارند و سقفشان آسمان است و يا كودكاني كه اگر چه سر پناهي براي زندگي دارند اما عملا سرنوشت سازترين سالهاي زندگي و آينده اشان را به بهاي ناچيزي در قبال دستفروشي و كارهاي پست به خيابان هديه مي كنند. پيمان جهاني حقوق كودك يك پيمان نامه بين المللي است كه براي دفاع و حمايت از حقوق كودكان تهيه شده است، اين پيمان پس از 10 سال گفت و گو بين كشورهاي عضو سازمان ملل در سال 1989 ميلادي تدوين شد و در سال 1990 به مرحله اجرا در آمد ، هم اكنون از 193 كشور جهان، 191 كشور به اين پيمان ملحق شده و خود را ملزم به اجراي مفاد آن كرده اند، جمهوري اسلامي ايران در سال 1373 به صورت مشروط به پيمان حقوق كودك ملحق شده است. بقا ، رشد، حمايت و مشاركت از مهمترين مفاد اين پيمان نامه 54 ماده اي است كه در ماده 32 آن درباره كار كودكان آمده است: كودك بايد در برابر هر كاري كه رشد و سلامت او را تهديد مي كند، حمايت شود، دولت ها بايد حداقل سن كار و شرايط كار كودكان را مشخص كنند. همه ي ما هر روز در معابر و خيابانها، شاهد حضور كودكاني هستيم كه با ظاهري ژوليده و غبارآلود به دست فروشي يا تكدي گري مشغولند. سماجت اين نان آوران كوچك، در تحريك احساسات ما آنقدر آزار دهنده است كه گاه مظلوميتشان را تحت الشعاع قرار مي دهد. خيابان مامن گروه ديگري از كودكان نيز هست كه علت اصلي حضور آنها در خيابان نان آوري نيست بلكه بي سرپرستي ، بدسرپرستي و بزهكاري است كه آنها را به آوارگان كوچك مبدل ساخته است كه تنها سرپناهشان خيابانهاست. پديده كودكان خياباني و كار ، منحصر به كشور ما نيست؛ از كوچه هاي غبارآلود افغانستان تا خيابانهاي پرزرق و برق نيويورك، سايه اين پديده ي شوم گسترده است و معمولترين آسيب اجتماعي است كه در سراسر گيتي تقريبا نتايج يكسان و مشابهي دارد. آمارهاي غير رسمي حاكي از آن است كه اكنون حدود 100 ميليون كودك خياباني در جهان زندگي پررنجي را مي‌گذرانند و 250 ميليون كودك زير سن قانوني كار در كشورهاي جهان سوم به كار مشغول هستند. كودكان كار و خيابان با وجود مشكلات متعددي كه آنان را در معرض خطر قرار مي‌دهد، از حمايت‌هاي آموزشي، بهداشتي و رواني و اجتماعي لازم برخوردار نيستند. فقر والدين ، طلاق ، مرگ و اعتيادشان بستر آشكار ساز اين آسيب است و خيابانها براي اين سرمايه هاي ملي به مانند دانشگاهي است كه آزمون ورودي آن دله دزدي، وقاحت و سماجت است و دوران تخصصي آن در مراكز كانون اصلاح و تربيت و نهايتا زندانهاست. بر همين اساس، انديشه مطالعه و بررسي كودكان خياباني در سال هاي گذشته اذهان كارشناسان مسايل اجتماعي را مشغول كرده است. كودكان فقير داراي خانواده يا بدون خانواده كه در خيابانها، ايستگاه‌هاي راه‌آهن و ساير مراكز تجاري زندگي ميكنند، بخشي از جامعه بشري هستند كه پرداختن به آن، جلوگيري از شروع آسيبهاي اجتماعي است. درب ورودي اتاقهاي دادگاه ، كودكان خياباني را ميبينيد كه به جرمهاي پيش پا افتاده اي چون مواد خوراكي؛ كف زني و همانند آنها دستبند به دست و رديف به رديف نشسته اند و منتظر ورود به ندامتگاه ها هستند. نوجوانان مجرمي كه محروميت توام با بي عدالتي و نبود دنياي اميد بخش آنان را به انجام جرمهايي چه بسا غير هوشمندانه كشانده است؛ مجرمان كوچكي كه ممكن است مجرمان پرسابقه و جنايتكاران بعدي باشند. آگاهي جامعه نسبت به پديده ي كودك خياباني امري است لازم چرا كه موج كودكان خياباني بزودي از حالت كودكي خارج شده و تبديل به جوان خياباني خواهد شد. كودك خياباني به عنوان گروهي از كودكان جامعه است كه با توجه به شرايط خاص سني خود در حال گذراندن دوران بلوغ و بحران هستند؛ اينان نيازمند حمايت جدي بيشتر والدين هستند ولي از آنجا كه به دلايل گوناگون از حمايت والدين محروم هستند در خيابانها رها شده و آمادگي لازم براي كسب هر نوع آسيب پذيري را دارند. همانگونه كه اشار ه شد گروه ديگري از قربانيان خيابان، كودكان كار هستند. همه ما در زندگي روز مره با كودكاني سروكار داريم كه در خيابانها دستفروشي مي كنند يا به انواع مختلف به تكدي گري مشغولند. پژوهشها نشان مي دهد كودكان كار بخشي از جامعه انساني‌اند كه در زير سن 15 سال، پيش از آن كه دوره رشد جسمي و ذهني آنها به پايان برسد، به سبب عوامل خانوادگي، اجتماعي و اقتصادي وارد دنياي كار مي‌شوند و در اين روند، رشد جسمي و ذهني آنها آسيب مي‌بيند. وجود اين كودكان درجامعه ما نشان از آسيبهايي دارد كه معمولا در خانواده شكل گرفته و بتدريج وضعيتي را سبب ميشود كه كودكاني كه در اين سن نياز به بهره مندي از امكانات رفاهي و آموزشي مربوط به خود را دارند دچار مشكلات مختلفي مي شوند از جمله انجام كارهاي سخت و زيان آور يا دوري از خانواده و محروم بودن از مهر و محبت خانواده، بازماندن از تحصيل، بيماريهاي جسمي و مشكلات بي شمار ديگري كه در برخي موارد با افتادن در دام گروههاي سازمان يافته تبهكاري به مراتب تبعات بدتر و بيشتري گريبانگير آنان مي شود. براساس تعاريف سازمان هاي بين المللي (سازمان بهداشت جهاني يونيسف وآژانس بين المللي كودكان خياباني ) كودكان خياباني را مي توان بر اساس وضعيت زندگي آنها به چهار گروه تقسيم كرد: كودكان بي خانمان كه خانه و خانواده ندارند و در خيابان زندگي مي كنند، اين كودكان را اصطلاحا كاتن مي گويند. كودكاني كه داراي خانه و خانواده هستند و به دلايلي مختلف از خانواده خود جدا شده اند و تنها به صورت گروه هاي كوچك و گاه زيرپوشش باند هاي مربوط زندگي مي كنند. كودكاني كه قبلا بي خانمان بوده اند اما هم اكنون در سر پناه ها و مراكز حمايتي نگهداري مي شود. كودكاني كه داراي خانواده هستند و با خانواده خود زندگي مي كنند. اما به دلايل مختلف و عمدتا فقر، وقت خود را در خيابان مي گذارنند، اين گروه از كودكان به دو دسته تقسيم مي شوند. 1 - گروهي از آنان در خيابان به كارهاي مختلف مي پردازند ( فرش گل، روزنامه، آدامس ، زباله گردي ، واكس زني و...) اين گروه كودكان كار و خيابان را تشكيل مي دهند. 2 - گروه ديگر به تنهايي يا همراه پدر و مادر خود به گدايي مشغولند و برخي از آنها در سنين كودكي به منظور كارهاي پست اجاره داده مي- شوند. كودكاني كه در خيابان حضور دارند از حقوق اساسي خود از جمله آموزش ، بهداشت ، تغذيه و امنيت محرومند به علت حضور طولاني در خيابان مشكلات و آسيبهاي فراواني را تجربه مي كنند. اين كودكان در تمام جنبه هاي اساسي رشد (رشد جسمي حركتي عاطفي رواني اجتماعي و ذهني ) داراي مشكلاتي مي باشند. يافته هاي پژوهشي كه توسط زهرا قمري دارستاني كارشناس آسيبهاي اجتماعي انجام شده نشان مي دهد: از نظر رشد جسمي حركتي با مشكلاتي مانند كم خوني، كاهش قد و وزن ، بيمارهاي مربوط به دهان، چشم ، قلب ، گوارشي ، پوست وسوءتغذيه روبرو هستند. از نظر رشد ذهني داراي مشكلاتي مانند بيسوادي، مشكلات گفتاري ، كمبود توجه و تمركز، مشكلات يادگيري و كمبود شناخت محيط پيرامون خود هستند. از نظر رشد عاطفي هيجاني از مشكلاتي مانند احساس كم ارزشي ، بيقراري و ناآرامي ، انتقام جويي ، بدبيني، افسردگي ،ترس و ناامني، بحران هويت و اضطراب رنج مي برند. از نظر رشد اجتماعي مشكلاتي مانند پرخاشگري ، خشونت، ناسازگاري، سرقت ، سوءاستفاده جنسي، تمايل به بزهكاري، اعتياد و خريد و فروش مواد مخدر و مشكل در برقراري ارتباط مناسب با ديگران را دارا هستند. براساس اين پژوهش بيشترين گروه كودكان خياباني در كشور ايران كودكاني هسنتد كه در خانه و خانواده خود زندگي مي كنند ( 83درصد). بيشتر اين كودكان به علت فقر به كار و گدايي مشغولند. براساس اين پژوهش هم اكنون در كشور ما دسته بندي كودكاني كه در خيابان حضور دارند به صورت زير است: كودكان بدسرپرست ، كودكان بي سرپرست ، كودكان بزهكار ، كودكان كار ، كودكان اتباع بيگانه ، كودكان مبتلا به بيماريهاي صعب العلاج يا كودكان رواني يا معلول ، كودكاني كه با پدر خود زندگي مي كنند ، كودكاني كه با مادر خود زندگي ميكنند ، كودكاني كه با خواهر يا برادر خود زندگي ميكنند و كودكاني كه با ناپدري يا نامادري يا قيم خود زندگي مي كنند. بر اساس اين پژوهش، در آمارهاي غيررسمي ، تعداد كودكان خياباني در سطح كشور يك ميليون و 200 هزار كودك اعلام شده است اما آماري به صورت رسمي از تعداد اين كودكان در كشور وجود ندارد. شايان ذكر است كه عدم امكان دستيابي به ميزان دقيق كودكان خياباني عمدتا به خاطر زندگي پنهان، جابجايي آنان و متغير بودن تعداد آنان در زمانهاي مختلف ميباشد. اما به هر حال كودكان خياباني پديده اي رشد يابنده در جهان و در كشور ماست كه كارشناسان اجتماعي معتقد به افزايش اين پديده در سالهاي اخير به ويژه در كلان شهرهاي كشور هستند. در حال حاضر در كشور سازمان بهزيستي كشور مسوول ساماندهي كودكان خياباني است كه با همكاري نهاد ها و سازمانهاي ديگر از جمله نيروي انتظامي ، شهرداري ، استانداري ، دادگستري ، آموزش و پرورش ، دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي و درماني، آموزش فني و حرفه اي اين وظيفه را انجام مي دهد. سازمان بهزيستي از سال 1378 مراكز تشخيص و جايگزيني و طبقه بندي كودكان خياباني را در كشور از طريق دفتر امور آسيب ديدگان اجتماعي تاسيس كرده است. فعاليت تشكلهاي غيردولتي در كشور در اين زمينه تاكنون فراگير و جدي نشده است. يافته هاي پژوهشگران در خصوص علل بوجود آمدن كودكان خياباني عنوان مي كند: اصولا در ايجاد مشكلات اجتماعي به علت پيچيدگي انها يك عامل موثر نيست بلكه مجموعه اي از عوامل به درجات گوناگون تاثير گذار است. از عوامل مهم مي‌توان فقر (اقتصادي)، تفاوت شديد طبقاتي، نرخ بالاي بيكاري، افزايش بي‌رويه جمعيت در محله‌هاي حاشيه‌نشين شهرها، فقر فرهنگي خانواده‌ها (بي سوادي و كم سوادي)، افزايش نرخ طلاق، اعتياد، فوت يك يا هر دو والد بر اثر سوانح طبيعي و يا اجتماعي، افزايش بي‌رويه مشاغل كاذب با درآمد بالا، سست شدن بنيان ارزش‌هاي اخلاقي و اعتقادي در جامعه را نام برد. در خصوص كودكان خياباني ، فرار كودكان از خانه با محوريت خانواده نقش اساسي را ايفا مي‌كند. عدم به كارگيري راهكارهاي تربيتي صحيح و بروز مشكلات متعدد، تبعيض بين فرزندان، كمبود محبت، لوس شدن، تنبيهات شديد فيزيكي، سوء استفاده جنسي، عدم درك حساسيت‌هاي دوران بلوغ نوجواني، ترس كودك از حضور در مدرسه، تفاوت سني فاحش والدين و كودك و نوع ارتباط بين نسلي، مقدار زوجات پدر خانواده، اختلالات رواني، سرقت‌هاي كوچك و بزرگ در منزل و مدرسه، فقر مادي و فرهنگي خانواده و طلاق، عمده‌ترين مشكلات درون خانواده است. پيامد فرار از خانه و پناه آوردن كودكان به خيابان چيزي نيست جز آغاز سوءاستفاده‌هايي از اين كودكان از قبيل آموزش كودكان و بكارگيري آنان براي حمل و توزيع مواد مخدر و ساير موارد غيرقانوني، آموزش و بكارگيري كودكان براي تكدي‌گري، آموزش و بكارگيري كودكان براي انواع سرقت، جيب‌بري، كيف‌زني، كيف‌قاپي، خفت‌گيري، كودك‌ربايي و … ، بهره‌كشي و سوءاستفاده جنسي، فروختن كودكان براي تجارت اعضاي بدن، آموزش و بكارگيري در اماكن فساد، فروختن و يا اجاره كودكان به منازل، بكارگيري در مشاغل خدمات پست دستفروشي و معركه‌گيري، كه آثار مخربي براي سلامت جسمي و بهداشت رواني كودكان خياباني برجا مي‌گذارد. كودك خياباني بزودي از حالت كودكي خارج شده و تبديل به جوان خياباني ميشود. كودكاني كه قربانيان شرايط دشوار زندگي هستند. كودكاني كه همگي داراي ويژگي خاص مبتلا به فقراند ، كودكاني كه در آينده نزديك صاحب يكي از بانكهاي بزرگ با حجم عظيمي از سپرده هاي ويروس ايدز خواهند شد ، كودكاني كه به شدت آسيب پذيرند و به يك مقطع كه ميرسند اين آسيب پذيري را به گروهاي ديگر منتقل ميكنند. دوران كودكي براي هر شخصي مهمترين مقطع زندگي اوست و تمام رفتارها ، باورها ، ارزشها، عقايد ، ترس ها و نفرتها ، لياقتها و ... در همين دوران در ذهن او شكل ميگيرد و در تمام طول زندگي همراه اوست. كودكي دوران حساس رشد و پرورش انسان است و توجه به اين سالهاي مهم و فراهم ساختن امكانات مناسب به منظور ايجاد زندگي بهتر براي كودكان از وظايف اساسي ماست. طبيعتا چنين كودكاني امكان رشد و پيشرفت خود و جامعه را بيشتر فراهم مي سازند. هرگونه اقدام جهت پيشگيري يا كنترل پديده اجتماعي كودكان خياباني مستلزم شناخت اين گروه در دسته‌بندي‌هايي است كه به آنها اشاره گرديد. اما اين پيشگيري و كنترل نيازمند ابزارهاي ويژه‌اي هستند كه دستگاه اجرايي، سازمانهاي غيردولتي و امور خيريه، نقش تأثيرگذاري بر آن دارند. از مهمترين اين عوامل مي‌توان به: • حساس شدن و فعال شدن نهادهاي ديني نسبت به پديده كودكان خياباني. • حمايت‌هاي اقتصادي و اجتماعي و فرهنگي از طريق سازمانهاي غيردولتي از خانواده‌هاي كودكان خياباني و گسترش سيستم تأمين اجتماعي. • ايجاد و گسترش مراكز شبه خانواده براي كودكان خياباني فاقد خانواده همچون سپردن آنان به خانواده‌هاي فاقد فرزند، براي آن دسته از كودكان خياباني كه فاقد والدين هستند. • ايجاد مراكز سيار و موقتي به عنوان سرپناه براي كودكان فاقد خانواده. •تأمين و ايجاد سرپناه شبانه و ارائه آموزشهاي كارهاي فني و حرفه‌اي. • ارايه خدمات مددكاري در محل حضور كودكان خياباني در خيابانها. • تفكيك بين دختر و پسر خياباني براي پيشگيري و كنترل آسيبهاي اجتماعي. ضرورت رويكرد اجتماعي به اين پديده و توجه به اينكه خياباني بودن جرم نيست ولي مي‌تواند منجر به جرمي همچون بزهكاري گردد. • مطرح كردن بحث كودكان خياباني از طريق نشريات، صدا و سيما و حساس ساختن مردم نسبت به مشكلات كودكان خياباني. • توسعه و تجهيز منابع انساني براي كار با كودكان و نوجوانان خياباني در موسسات دولتي و غيردولتي. • تجهيز و فعال نمودن نهادهايي كه در سطح شهرداري‌ها، دولت و سازمانهاي غيردولتي، با حقوق كودكان و نوجوانان سروكار دارند. • استفاده از تجربيات موفق ساير كشورها در امور ساماندهي و بازپروري كودكان خياباني اشاره كرد. تدوين قوانين حمايتي وبازنگري در برخي از انها در ارتباط با كودكان كار و خيابان نظارت بر اجراي دقيق قوانين موجود در مورد كودكان از جمله قانون كار پيمان نامه حقوق كودك قانون حمايت از كودكان ونوجوانان و مقاوله نامه 182 سازمان بين المللي كار كه همه انها به تصويب رسيده است. آمارها نشان مي دهد حدود 83 درصد اين كودكان با خانواده هاي خود زندگي مي كنند بنابر اين جمع اوري آنها مشكل را حل نمي كند. با توجه به مطالبي كه عنوان شد بايد اذعان داشت كه پديده كودكان خياباني كه هر روز شاهد افزايش جمعيت آنها هستيم، مسلتزم بازنگري در راهكارهاي استفاده شده در اين حيطه است؛ زيرا اين كودكان با توجه به اينكه در رده‌هاي سني مختلف قرار دارند، احتياج به محيط مناسب براي رشد خواهند داشت. لذا بايد با توجه به عواقب اين پديده كه شامل بزهكاري، سرقت، اختلال‌هاي شخصيتي و … مي‌شوند، تلاش شود تا شناختي بهتر از وضعيت اين كودكان حاصل گردد. در حال حاضر اين پديده از شهرهاي بزرگ به شهرهاي كوچك نيز سرايت پيدا كرده است و در صورت عدم برنامه‌ريزي دقيق شاهد آسيبهاي اجتماعي اين پديده خواهيم بود. كارشناس پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي سازمان بهزيستي استان كرمانشاه در خصوص پديده كودكان كار و خياباني در استان كرمانشاه گفت : كودك خياباني به هر فرد زير 18 سال اطلاق مي شود كه به دلايل بد سرپرستي، نداشتن سرپرست به علت فوت يا طلاق والدين در خيابان حضور دارد كه حضور آنها در خيابان يا مي تواند به دليل فرار و ترك خانواده باشد و يا به دليل بد سرپرستي و شرايط بد زندگي. بهار سلطاني در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: در استان كرمانشاه پديده كودكان خياباني تحت عنوان اينكه كودكي از منزل فرار كرده باشد و در خيابان زندگي كند نادر است و وجود كودكان در خيابان بيشتر به دليل بد سرپرستي، نداشتن سرپرست و يا نان آوري خانواده است. وي افزود: گروهي از كودكان استان كرمانشاه خانه را به بهانه كار ترك مي كنند و در استانهاي ديگر مشغول به كار در خيابان مي شوند و از آنجا كه جا و مكاني ندارند به كودك خياباني مبدل مي شوند. وي عدم ثبات اقتصادي خانواده، تك والد بودن ، بد سرپرست بودن به دلايل مختلف از جمله اعتياد، از كار افتادگي، مشكلات رواني والدين را از جمله دلايل حضور كودكان در خيابانها عنوان كرد. وي در خصوص اقدامات سازمان بهزيستي استان كرمانشاه در راستاي پيشگيري و كنترل اين پديده گفت: با توجه به اينكه يكي از اهداف سازمان بهزيستي ،ارتقاي سطح بهداشت و سلامت رواني مردم و ارايه خدمات تخصصي بموقع به منظور كاهش و كنترل آسيبهاي اجتماعي است يكي از مهمترين وظايف ما در قبال همين كودكان است. وي تصريح كرد: در سطوح پيشگيري، از طريق معاونت امور فرهنگي و پيشگيري سازمان بهزيستي، آموزش مهارتهاي زندگي و آشنايي با اصول و خدمات بهداشت رواني به صورت گسترده در مهدهاي كودك و مدارس استان به اجرا در مي آيد. وي ادامه داد: در مورد كودكاني كه به اين آسيب دچار شده اند نيز مركزي تحت عنوان پذيرش و ساماندهي كودكان خياباني و كار در استان فعال است كه از طريق خدمات سيار اورژانس اجتماعي خط تلفن 123، پايگاههاي اجتماعي مستقر در محلات مختلف، اين كودكان را شناسايي كرده و به مركز ارجاع داده مي شوند. وي گفت: در مزكز پذيرش و ساماندهي كودكان خياباني و كار، اقدامات تخصصي روان شناسي بر روي كودكان انجام مي شود، علت بد سرپرستي و يا حضورشان در خيابان توسط كارشناسان بررسي مي شود. وي همچنين برقراري ارتباط با خانواده هاي كودكان خياباني و كار ، ارايه خدمات روان شناسي و خدمات باز تواني در مورد والدين داراي مشكل، ارائه خدمات پيشگيري در خصوص والدين معتاد يا توانبخشي به والدين معلول و فراهم كردن شرايط باز تواني خانواده از نظر اقتصادي از طريق ارائه تسهيلات ، وديعه مسكن ، آموزشهاي فني و حرفه اي و فراهم كردن زمينه خود اشتغالي كودكاني كه به بهانه كار منزل را ترك كرده اند متناسب با سن آنها را از ديگر خدمات اين مركز عنوان كرد. وي اظهار داشت: نكته قابل توجه اين است كه همه كودكان كار و خياباني به ما مراجعه نمي كنند اما آنهايي كه توسط ما شناسايي مي شوند بالغ بر 60 درصدشان از طريق باز تواني اقتصادي اجتماعي و فرهنگي خانواده هايشان و ارايه آموزش ها و خدمات تخصصي روان شناسي به زندگي اجتماعي سالم باز مي گردند. سلطاني گفت: در مجموع سعي مي كنيم شرايطي را فر اهم كنيم كه هر چه زودتر كودك با رفع موانع قبلي به خانواده بر گردد. وي افزود: در بعضي مواقع، كودكان بد سرپرستي هستند كه والدين آنها حضور ندارند و قيم هاي نسبي و سببي آنها از نگهداري آنها سرباز مي زنند كه اين كودكان در صورت محرز شدن بد سرپرستي آنها، به مركز شبه خانواده سازمان بهزيستي كه مركز دايمي نگهداري از كودكان بد سرپرست است ارجاع داده مي شوند. وي با ارايه آماري گفت: كودكان كار در استان كرمانشاه بيشتر در گروه سني 8 تا 13 سال قرار دارند و 98 درصد آنها پسر هستند اما كودكان خياباني كه علت حضورشان در خيابان بد سرپرستي است اين نسبت 60 درصد پسر و 40 درصد دختر است. وي فقر را عامل اصلي حضور كودكان كار در خيابانها عنوان كرد و گفت: فقر يك پديده اجتناب ناپذير در سراسر جهان است كه كودكان را نيز قرباني خود مي كند. سلطاني افزود: آمار دقيقي از كودكان كار وجود ندارد اما در سطح كشور استانهاي تهران و خراسان بالاترين ميزان كودكان كار را دارند و در ميان استانهاي غرب كشور نيز استان كرمانشاه با توجه به بالا بودن ميزان بيكاري در استان بيشترين تعداد كودكان كار را دارد. وي علت پديده كودكان كار در استان كرمانشاه را بيشتر مسايل فرهنگي عنوان كرد و گفت: در فرهنگ برخي از اقشار در استان كرمانشاه كار كردن فرزند پسر از كودكي يك ارزش است. كارشناس پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي سازمان بهزيستي استان گفت: سازمان بهزيستي استان كرمانشاه در امر ساماندهي كودكان كار به صورت فشرده فعاليت مي كند به طوريكه اكنون طرح ساماندهي كودكان كار به صورت يك طرح استاني در حال اجراست كه تاكنون 130 كودك كار در قالب اين طرح ساماندهي شده اند. وي افزود: اكنون بالغ بر 25 كارشناس در سازمان بهزيستي كرمانشاه در امر كاهش آسيبهاي اجتماعي كه زمينه ساز پيدايش كودكان كار و خياباني است از جمله طلاق به طور جدي كار مي كنند. وي در ادامه در خصوص راهكارهاي پيشگيري و كنترل پديده كودكان خياباني و كار، برخورد كارشناسانه با پديده كودكان كار و خياباني، پر رنگ شدن نقش آموزش ، بالا بردن رفاه عمومي در جامعه، پر رنگ شدن نقش بيمه ، تسهيل در ارايه خدمات توانبخشي، اجتماعي و اقتصادي به عموم جامعه را از جمله راهكارها عنوان كرد. 7452/567
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 564]
-
گوناگون
پربازدیدترینها